Study of rs6050307 polymorphism of VSX1 gene in patient with keratoconus in Chaharmahal and Bakhtiari

زمینه و هدف: کراتوکونوس، یک اختلال دژنراتیو در چشم است که منجر به نامنظم شدن سطح قرنیه، نازک شدن آن، تغییر شکل مخروطی تر و خارج شدن از شکل طبیعی خود و کاهش بینایی می شود. بروز آن بین 1 در 500 نفر تا 1 در 2000 نفر در سراسر جهان برآورد شده است. ژن های مختلفی در ارتباط با این بیماری بررسی شده اند؛ اما شواهدی مبنی بر نقش بیشتر ژن (Visual system homeobox1= VSX1) در اتیولوژی کراتوکونوس وجود دارد. در این مطالعه پلی مورفیسم rs6050307 در اگزون شماره یک ژن VSX1 در 100 بیمار مبتلا به کراتوکونوس در استان چهارمحال و بختیاری بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی پلی مورفیسم rs6050307 ژن VSX1 در 100 فرد مبتلا به کراتوکونوس و 100 فرد سالم از نظر بیماری کراتوکونوس بررسی شد. DNA با روش استاندارد فنل کلروفرم استخراج شد و پلی مورفیسم ژن VSX1 با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز- پلی مورفیسم طولی قطعات محدود (PCR-RFLP) بررسی گردید؛ سپس فراوانی ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم rs6050307 در 2 گروه بیمار و سالم با استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر تجزیه و تحلیل گردید و ارتباط فراوانی ژنوتیپی و آللی در پلی مورفیسم با بیماری بررسی شد. یافته ها: در این مطالعه بین توزیع ژنوتیپ ها و آلل های مختلف پلی مورفیسم rs6050307 ژن VSX1 با بیماری کراتوکونوس ارتباطی به دست نیامد (0/05<P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد که پلی مورفیسم rs6050307 از ژن VSX1، به عنوان یک ریسک فاکتور در بیماری زایی کراتوکونوس نقش نداشته باشد

Adiponectin effects on osteonectin gene expression in vascular smooth muscle cell line

Background and purpose: Atherosclerosis is a major cause of death in adults in most countries. Many studies have focused on the protective role and anti-inflammatory properties of adiponectin but its role in calcification has been less studied. Studies that could determine the causes and mechanisms of calcification could be of great value. The aim of this study was to investigate the effects of adiponectin on osteonectin gene expression, a protein involved in vascular calcification. Materials and methods: In this experimental study, vascular smooth muscle cells were obtained from Pasteur Institute of Iran and were cultured in F12K medium containing β-glycerophosphate as calcifying stimuli. The cells were treated with 5μg/ml adiponectin. At 24 and 48 hours osteonectin gene expression in these cells was studied against control cells using real time PCR. Results: We observed that adiponectin increased osteonectin gene expression against control cells 2.17 and 3.6 fold in vascular smooth muscle cells at 24 and 48 hours, respectively. Conclusion: Increasing the expression of osteonectin gene lead to increases in calcification, therefore, adiponectin could be considered as a risk factor for atherosclerosis

A study on the amount of application of laboratory sciences courses in work place

زمینه و هدف: با استفاده از نظرات پرسنل شاغل در آزمایشگاه می توان تغییرات ارزشمندی در فرایند آموزش دانشجویان علوم آزمایشگاهی به وجود آورد. هدف از این مطالعه تعیین میزان کاربرد دروس رشته علوم آزمایشگاهی در محیط کار می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که با روش سرشماری انجام شد. پرسشنامه ای شامل دو بخش، اطلاعات دموگرافیک شامل جنس، مدرک تحصیلی و نوع استخدام و بخش نظر سنجی در زمینه برنامه های آموزش دروس مختلف تخصصی و پایه اعم از تئوری و عملی توسط 70 نفر از پرسنل شاغل در آزمایشگاه های دولتی تکمیل و میزان کاربرد دروس در محیط کار تعیین شد. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده در بین دروس تخصصی، هماتولوژی عملی (3/74) و باکتری شناسی عملی (4/71) بیشترین کاربرد و دروس آسیب شناسی عملی و تئوری هر کدام با 9/2 کمترین کاربرد در محیط کار را به خود اختصاص دادند. میانگین کاربرد دروس تخصصی از نظر افراد با مدرک کاردانی به طور معنی داری از افراد با مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد کمتر بود (05/0>P). در بین دروس پایه، بیوشیمی عمومی عملی (3/44) و زبان (30) بیشترین کاربرد و دروس بافت شناسی تئوری و آناتومی تئوری هر کدام با فراوانی 3/4 و فیزیک عمومی تئوری با فراوانی 9/2 کمترین کاربرد را در آزمایشگاه داشته اند. نتیجه گیری: طبق نتایج این تحقیق دروس پایه کمترین کاربرد را در محیط کار داشته اند؛ لذا بازنگری این دروس در جهت کاربردی شدن آن ها، امری لازم و ضروری است

The Effects of Resveratrol, Metformin, Cold and Strength Training on the Level of Perilipin 5 in the Heart, Skeletal Muscle and Brown Adipose Tissues in Mouse

The high accumulation of lipid droplets in the cell is related to metabolic disorders, such as obesity. Perilipin 5 (Plin5), plays an important role in triglyceride hydrolysis in the lipid droplets. In this study, this protein has been evaluated in different tissues and conditions in mice. Fifty male mice were divided into 5 groups and treated for 45 days with Resveratrol, Metformin, strength training, and 4 °C cold. Brown adipose tissue (BAT), gastrocnemius skeletal muscle and heart were isolated for RNA extraction. The Plin5 gene expression was evaluated, using Real-Time PCR, and the plin5 was analyzed at the protein level, using western blot. In BAT, Resveratrol significantly reduced the plin5 protein level and gene expression (p < 0.05). In heart tissue, Resveratrol and strength training, decreased (p < 0.05) the plin5 expression, but Metformin increased the gene expression (p < 0.05). In skeletal muscle, resveratrol, strength training, cold and Metformin significantly increased the plin5 expression at the gene and protein level (p < 0.05). In BAT, Resveratrol has a greater effect in decreasing lipid deposits, compared with the strength training and cold; thus, it can play a better role in preventing lipid accumulation. In heart tissue, Resveratrol probably decreases insulin resistance, due to the increased expression of plin5 in skeletal muscl

Study the relationship between Q192R paraoxonase gene polymorphism and high density lipoprotein composition after Lovastatin Trapy

زمینه و هدف: وظیفه آنتی اکسیدانی HDL به عهده آنزیـم پاراکسوناز 1 (PON1) می باشد. استاتین ها برغلظت و بیان ژن PON1 تاثیرگذار هستند. لذا اسیدهای چرب تشکیل دهنده فسفولیپیدها را در HDL دچار تغییر می کنند. این مطالعه با هدف، بررسی اثر لوواستاتین بر فعالیت پاراکسوناز1 خون و تاثیر بر ترکیبات فسفــــولیپیدی HDL در ژنوتیپ های پلی مورفیسم Q192R انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی131 نفر دارای LDL بالای mg/dl 130 (گروه مورد) و 134 نفر دارای LDL کمتر از mg/dl 130 (گروه شاهد) از افراد مراجعه کننده به کلینیک داخلی بیمارستان آیت اله کاشانی شهرکرد به روش در دسترس انتخاب شدند. گروه مورد طبق نظر متخصص به دو گروه دریافت کننده لواستاتین (76 نفر) و گروهی که هیچ دارویی دریافت نکردند (55 نفر) تقسیم شدند. در مرحله اول از تمامی افراد ml 76 خون ناشتا گرفته شد و سطح سرمی گلوکز، کلسترول توتال، تری گلیسرید، HDL-C، LDL-C، کراتینین، آپولیپوپروتئین A1، آپولیپوپروتئین B، LDL اکسید شده (OxLDL)، فعالیت پاراکسونازی و آریل استرازی PON1 اندازه گیری شد. ژنوتیپ های پلی مورفیسم Q192R با استفاده از روش PCR-RFLP مشخص گردید. 2 ماه پس از درمان در افراد دریافت کننده لواستاتین مجدداً پروفایل های لیپیدی و فعالیت آنزیم پاراکسوناز و ترکیب اسیدهای چرب اندازه گیری شد. نتایج حاصل با استفاده از آزمون های آماری در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: به دنبال مصرف لواستاتین فعالیت پاراکسونازی PON1، درصد اسید استئاریک، اسید اولئیک، اسید لینولئیک و اسید ایکوزوپنتانوئیک نسبت به قبل از درمان افزایش نشان داد. فراوانی آلل Q در گروه شاهد 77/0 و در گروه مورد 70/0 بود (24/0=P) همچنین درصد اسید اولئیک، اسید لینولئیک، اسید ایکوزوپنتانوئیک و فعالیت پاراکسونازی بعد از درمان در ژنوتیپ QR/RR نسبت به QQ افزایش بیشتری نشان داد. نتیجه گیری: بر طبق یافته های این مطالعه درمان بیماران با استفاده از لواستاتین در افراد دارای آلل R (QR/RR) با افزایش فعالیت پاراکسونازی و تغییر اسیدهای چرب غیر اشباع در فسفولیپیدهای HDL باعث تغییر ماهیت این ذرات شده و ممکن است باعث افزایش نقش این ذرات در کاهش بیماری های قلبی و عروقی شود

Adiponectin inhibits oxidized low density lipoprotein-induced increase in matrix metalloproteinase 9 expression in vascular smooth muscle cells

BACKGROUND: High expression of matrix metalloproteinase 9 (MMP9) during vascular injury and inflammation plays an important role in atherosclerotic plaque formation and rupture. In the process of atherosclerosis, oxidized low-density lipoprotein (oxLDL) upregulates MMP9 in human aortic vascular smooth muscle cells (HA/VSMCs). Adiponectin is an adipose tissue-derived hormone that has been shown to exert anti-atherogenic and anti-inflammatory effects. The aim of this study was to investigate the effect of adiponectin on MMP9 expression under pathogenic condition created by oxLDL in HA/VSMCs. METHODS: In this experimental study, HA/VSMC were stimulated with oxLDL alone and in the presence of adiponectin for 24 and 48 h. The expression of MMP9 gene was determined by real-time polymerase chain reaction method. The protein level of this gene was investigated by western blotting technique. RESULTS: An oxLDL increased MMP9 expression 2.16 +/- 0.24- and 3.32 +/- 0.25-fold after 24 and 48 h, respectively and adiponectin decreased oxLDL-induced MMP9 expression in a time-dependent manner. CONCLUSION: These results show that adiponectin changes extracellular matrix by reducing MMP9 mRNA and protein, therefore, may stabilize lesions and reduce atheroma rupture

The effect of adiponectin on matrix metalloproteinase-9 (MMP-9) in vascular smooth muscle cells

Background & Aims: Atherosclerosis is a major cause of morbidity and mortality. Adiponectin reduces the risk of heart disease, and matrix metalloproteinase-9 (MMP-9) is involved in the formation and development of atherosclerotic plaque. The aim of this study was the investigation of the effect of adiponectin on MMP-9 gene expression. It seems this hormone can reduce the risk of atherosclerosis by MMP-9 gene expression reduction. Methods: Human aorta smooth muscle cells were cultured in F12K media in appropriate environment and conditions, then, the cells were treated with 5 µg/ml adiponectin. After 24 and 48 hour, total RNA was extracted and corresponding cDNA was made. After drawing standard curve and determining the efficiency of the reaction, MMP-9 gene expression was measured by the SYBR Green kit and real time PCR method. Glyceraldehyde 3-phosphate dehydrogenase (GAPDH) gene was the reference gene. The amount of MMP-9 protein, compared to the β-actin protein as reference protein, was estimated with Western blot method. Results: adiponectin did not cause a ch ange in gene expression of MMP-9 in 24 hours, but in 48 hours reduced gene expression (-1.1, and -5.5, respectively). As a result of MMP-9 gene expression reduction, protein also reduced after 48 hours compared to β-actin protein. Conclusion: Through the reduction of MMP-9 protein and gene expression, adiponectin changes extra cellular matrix which may reduce the risk and complications of atherosclerosis. © 2014, Kerman University of Medical Sciences. All rights reserved

The effect of manganese on plasma and liver lipoprotein levels and lipoprotein lipase activity in rat

مقادیر بالاتر از نرمال منگنز می تواند اثرات سمی شدیدی بر سیستم های مختلف بدن از جمله کبد اعمال کند و به نظر می رسد متابولیسم لیپوپروتئین ها می تواند تحت تاثیر غلظت های بالای منگنز قرار گرفته و میزان آن در خون و کبد تغییر کند. در این پروژه تغییرات چربیهای پلاسما شامل کلسترول، تری گلیسرید، VLDL-C، LDL-C، HDL-C و فعالیت آنزیم لیپوپروتئین لیپاز و همچنین تغییرات تری گلیسرید و فسفولیپید های کبد در رات متعاقب دوزهای مختلف منگنز بررسی گردید. مقادیر مختلف منگنز به صورت دوزهای مزمن (mg/kg2) به مدت 30 روز و دوزهای حاد ( mg/kg15) به مدت دو روز به صورت داخل صفاقی به رات ها تزریق شد. پس از مدت زمان یاد شده متعاقب تزریق دوزهای مزمن مقادیر کلسترول، تری گلیسرید، VLDL-C و HDL-C پلاسما نسبت به کنترل افزایش نشان داد در حالی که LDL-C کاهش نشان داده است. در دوزهای حاد نیز مقادیر کلسترول و LDL-C افزایش نشان داد، اما هیچ تغییری در سطح تری گلیسرید و VLDL-C پلاسما نسبت به کنترل مشاهده نگردیده است. در هر دو حالت مزمن و حاد، فسفولیپیدها و تری گلیسریدهای کبد افزایش نشان داده و فعالیت لیپوپروتئین لیپاز پلاسما کاهش داشته است. نتایج این پروژه نشان می دهد منگنز در غلظت های مختلف، متابولیسم لیپوپروتئین ها را هم در پلاسما و هم در کبد، تحت تأثیر قرار می دهد و بدین ترتیب اثرات متفاوتی را بر سیستم های مختلف بدن اعمال می کند

Effect of Oxidized Low Density Lipoprotein on the Expression of Runx2 and SPARC Genes in Vascular Smooth Muscle Cells.

BACKGROUND Vascular calcification is an important stage in atherosclerosis. During this stage, vascular smooth muscle cells (VSMC) synthesize many osteogenic factors such as osteonectin (encoded by SPARC). Oxidative stress plays a critical role in atherosclerosis progression, and its accumulation in the vascular wall stimulates the development of atherosclerosis and vascular calcification. The osteonectin overexpression has been observed in the arterial wall during the course of atherosclerosis. However, the regulatory mechanism of oxidized low density lipoprotein (oxLDL)-mediated vascular calcification remains to be clarified. The aim of this study was to investigate the effect of oxLDL on the osteonectin gene expression through the Runx2 transcription factor. METHODS In this experimental study, VSMC were cultured in F-12K media and then treated with oxLDL. The expression of Runx2 and osteonectin genes was determined by real-time PCR method. Protein levels were investigated by the western blotting technique. The Runx2 gene was knocked down using siRNA in order to determine whether Runx2 regulates the osteonectin expression in VSMC induced by oxLDL. Then transfected cells were treated with oxLDL, and the expression levels of Runx2 and osteonectin were determined again. RESULTS oxLDL was found to increase Runx2 and osteonectin gene expression (4.8±0.47- and 9.2±1.96-fold, respectively) after 48 h. Western blotting analysis confirmed the induced levels of Runx2 and osteonectin proteins. However, oxLDL-induced osteonectin expression was not observed to be blocked by Runx2 knockdown. CONCLUSION The up-regulation of osteonectin by oxLDL is independent of Runx2, and it may be mediated by other transcription factors

The Effect of Hydro-Alcoholic Extract of Nigella sativa on Bmp7 and Bmp8b Expression in Rats Fed with a High-Fat Diet

Background: Bone morphogenetic protein7 (BMP7) and bone morphogenetic protein 8b (BMP8b) can induce browning of white adipose tissue. Objectives: The present study aimed to investigate the antioxidative effects of hydro-alcoholic extract of Nigella sativa on the repair of oxidative damage caused by a high-fat diet. Also, Bmp7 and Bmp8b gene expressions were investigated on white adipose tissue of the rats and then compared with metformin effects. Methods: Eighty rats were divided into two groups of prevention and treatment; then each set was divided into four sub-groups based on the administered diet (i.e., ordinary, fat, metformin, and extract of Nigella sativa). Lipid profile, paraoxonase1, malondialdehyde (MDA), HDL, and antioxidant capacity were measured in serum samples, and relative Bmp7 and Bmp8b gene expressions were calculated in white adipose tissue. Results: For both prevention and treatment sets, the weight of rats who received a high-fat diet decreased more compared to those in the normal diet group. The weight of rats who received metformin or nigella extract was also decreased compared to the high-fat diet group. MDA was also increased, but total antioxidant capacity and catalase were decreased in rats of the high-fat diet group compared to the normal diet group. MDA was also declined in nigella receiving rats, but liver PON1 activity, total antioxidant capacity, and catalase were increased, compared to the second group (P < 0.05). In the prevention and treatment set, Bmp8b gene expression was increased in the metformin and Nigella sativa groups, whereas it was decreased among those who received a high-fat diet. Bmp7 gene expression was decreased in the high-fat diet set, but metformin and Nigella sativa extract didn't influence Bmp7 gene expression. Conclusions: This study demonstrated that Nigella sativa extract has a protective role against oxidative stress in a high-fat diet