Leadership training to improve adenoma detection rate in screening colonoscopy: A randomised trial

Objective Suboptimal adenoma detection rate (ADR) at colonoscopy is associated with increased risk of interval colorectal cancer. It is uncertain how ADR might be improved. We compared t

Analiza jakości kolonoskopii w Ogólnopolskim Programie Badań Przesiewowych dla Wczesnego Wykrywania Raka Jelita Grubego

Wstęp: Kolonoskopia wykonywana raz na 10 lat staje się preferowaną strategią w badaniach przesiewowych raka jelita grubego, co nakazuje szczególną dbałość o jej jakość. Celem badania była analiza jakości 50 148 kolonoskopii wykonanych w latach 2000-2004 w ramach Ogólnopolskiego Programu Badań Przesiewowych (PBP) dla Wczesnego Wykrywania Raka Jelita Grubego. Materiał i metoda: Analizowano parametry jakości kolonoskopii (osiągalność kątnicy, częstość wykrywania gruczolaków) w kolejnych latach trwania PBP. Liczba ośrodków biorących udział w programie zwiększała się stopniowo do 40 w 2004 roku. Dodatkowo, do analizy wybrano jeden z ośrodków, charakteryzujący się wysoką jakością wykonywanych zabiegów (wybrany ośrodek). Wyniki: Osiągalność kątnicy w kolejnych latach poprawiała się. W całym programie w 2000 roku wyniosła 85,4%, a w 2004 roku 93,5%. W wybranym ośrodku wyniosła odpowiednio 92,9% i 96,7%, osiągając rekomendowany poziom co najmniej 95%. W całym programie częstość wykrywania gruczolaków wyniosła 14,1% (11,4% u kobiet, 19,2% u mężczyzn). Nie zaobserwowano wzrostu tego parametru w kolejnych latach trwania programu, co mogło być spowodowane sukcesywnym włączaniem nowych ośrodków. W wybranym ośrodku częstość wykrywania gruczolaków wyniosła 21,1% (17,3% u kobiet i 29,0% u mężczyzn), przewyższając wymogi zawarte w wytycznych (≥ 15% u kobiet i ≥ 25% u mężczyzn). Tu również nie zaobserwowano poprawy tego parametru w kolejnych latach. Badania wykonywane bez znieczulenia były bardzo dobrze lub dobrze tolerowane przez 75,1% badanych osób w całym programie i przez 79,1% w wybranym ośrodku. W odniesieniu do badań w znieczuleniu odsetki te wynoszą odpowiednio 81,8% i 97,7%. W wybranym ośrodku znieczulenia wykonywane były z udziałem anestezjologa, podczas gdy w większości pozostałych ośrodków stosowano głównie analgosedację z użyciem prostych leków przeciwbólowych i sedatywnych. U osób źle tolerujących badanie częstość wykrywania gruczolaków była niższa (11,0% dla całego programu i 14,1% w wybranym ośrodku) niż u osób z bardzo dobrą tolerancją (14,9% w całym programie i 22,4% w wybranym ośrodku). Wnioski: Kontrola jakości kolonoskopii stanowi ważny element PBP. Możliwe jest osiągnięcie parametrów jakości rekomendowanych w wytycznych światowych. Kolonoskopię bez znieczulenia dobrze lub bardzo dobrze toleruje większość badanych. Badania wykonywane przez endoskopistów z dobrymi parametrami jakości są lepiej tolerowane. W trakcie bardzo dobrze tolerowanych badań częściej stwierdza się gruczolaki. Gastroenterologia Kliniczna 2009, tom 1, nr 1, 45-5

Human induced pluripotent stem cell-derived cardiomyocytes, in contrast to adipose tissue-derived stromal cells, efficiently improve heart function in murine model of myocardial infarction

Cell therapies are extensively tested to restore heart function after myocardial infarction (MI). Survival of any cell type after intracardiac administration, however, may be limited due to unfavorable conditions of damaged tissue. Therefore, the aim of this study was to evaluate the therapeutic effect of adipose-derived stromal cells (ADSCs) and human induced pluripotent stem cell-derived cardiomyocytes (hiPSC-CMs) overexpressing either the proangiogenic SDF-1α or anti-inflammatory heme oxygenase-1 (HO-1) in a murine model of MI. ADSCs and hiPSCs were transduced with lentiviral vectors encoding luciferase (Luc), GFP and either HO-1 or SDF-1α. hiPSCs were then differentiated to hiPSC-CMs using small molecules modulating the WNT pathway. Genetically modified ADSCs were firstly administered via intracardiac injection after MI induction in Nude mice. Next, ADSCs-Luc-GFP and genetically modified hiPSC-CMs were injected into the hearts of the more receptive NOD/SCID strain to compare the therapeutic effect of both cell types. Ultrasonography, performed on days 7, 14, 28 and 42, revealed a significant decrease of left ventricular ejection fraction (LVEF) in all MI-induced groups. No improvement of LVEF was observed in ADSC-treated Nude and NOD/SCID mice. In contrast, administration of hiPSC-CMs resulted in a substantial increase of LVEF, occurring between 28 and 42 days after MI, and decreased fibrosis, regardless of genetic modification. Importantly, bioluminescence analysis, as well as immunofluorescent staining, confirmed the presence of hiPSC-CMs in murine tissue. Interestingly, the luminescence signal was strongest in hearts treated with hiPSC-CMs overexpressing HO-1. Performed experiments demonstrate that hiPSC-CMs, unlike ADSCs, are effective in improving heart function after MI. Additionally, long-term evaluation of heart function seems to be crucial for proper assessment of the effect of cell administration

TP53 status and taxane-platinum versus platinum-based therapy in ovarian cancer patients: A non-randomized retrospective study

<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Taxane-platinum therapy (TP) has replaced platinum-based therapy (PC or PAC, DNA damaging chemotherapy) in the postoperative treatment of ovarian cancer patients; however, it is not always effective. TP53 protein plays a differential role in response to DNA-damaging agents and taxanes. We sought to define profiles of patients who benefit the most from TP and also of those who can be treated with PC.</p> <p>Methods</p> <p>We compared the effectiveness of PC/PAC (n = 253) and TP (n = 199) with respect to tumor TP53 accumulation in ovarian cancer patients with FIGO stage IIB-IV disease; this was a non-randomized retrospective study. Immunohistochemical analysis was performed on 452 archival tumors; univariate and multivariate analysis by the Cox's and logistic regression models was performed in all patients and in subgroups with [TP53(+)] and without TP53 accumulation [TP53(-)].</p> <p>Results</p> <p>The advantage of taxane-platinum therapy over platinum-based therapy was seen in the TP53(+), and not in the TP53(-) group. In the TP53(+) group taxane-platinum therapy enhanced the probability of complete remission (p = .018), platinum sensitivity (p = .014), platinum highly sensitive response (p = .038) and longer survival (OS, p = .008). Poor tumor differentiation diminished the advantage from taxane-platinum therapy in the TP53(+) group. In the TP53(-) group PC/PAC was at least equally efficient as taxane-platinum therapy and it enhanced the chance of platinum highly sensitive response (p = .010). However, in the TP53(-) group taxane-platinum therapy possibly diminished the risk of death in patients over 53 yrs (p = .077). Among factors that positively interacted with taxane-platinum therapy in some analyses were endometrioid and clear cell type, FIGO III stage, bulky residual tumor, more advanced age of patient and moderate tumor differentiation.</p> <p>Conclusion</p> <p>Our results suggest that taxane-platinum therapy is particularly justified in patients with TP53(+) tumors or older than 53 years. In the group of patients ≤53 yrs and with TP53(-) tumors platinum-based therapy is possibly equally efficient. We provide hints for planning randomized trials to verify these observations.</p

Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych w Polsce &#8212; badanie ankietowe u 38 tysięcy chorych

Niniejsze populacyjne, nieinterwencyjne, prospektywne badanie polegało na zebraniu informacji ankietowych od chorych zgłaszających się do lekarzy opieki podstawowej z różnych powodów na temat leczenia niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) oraz świadomości zagrożeń wynikających z ich stosowania. Wstępną odpowiedź uzyskano od 669 998 chorych, spośród których 41% stwierdziło, że stosuje lub stosowało NLPZ. Rozbudowana ankieta składająca się z 15 pytań została przeprowadzona w grupie 38 928 chorych stosujących analizowane leki. Większość ankietowanych (71%) miała świadomość zagrożenia powikłaniami leczenia NLPZ, 60% pacjentów, którzy mieli działania niepożądane NLPZ, wiązało je ze stosowaniem tej grupy leków. Leczenie osłonowe stosowało 59% chorych; były to najczęściej inhibitory pompy protonowej. Gastroenterologia Kliniczna 2011, tom 3, nr 2, 72&#8211;7