Comparison of Eosinophil Counts in Inflammatory Conditions: Multisystem Inflammatory Syndrome in Children, Kawasaki Disease, and Infectious Mononucleosis

This study examined the distinctions between multisystem inflammatory syndrome associated with coronavirus disease 2019, Kawasaki disease, and infectious mononucleosis. These three inflammatory disorders have commonalities according to clinical and laboratory results, particularly in relation to eosinophil levels. In this retrospective, single-center study, we documented the examination records (acute phase reactants and complete blood count) and clinical and cardiological findings of 130 patients diagnosed with multisystem inflammatory syndrome, Kawasaki disease, and infectious mononucleosis. These patients were treated and received follow-up care in our hospital from March 12, 2020, to September 13, 2022, as per the hospital records. Statistical analyses were performed using NCSS 2007, version 1 software. Eosinopenia was more prevalent in children with multisystem inflammatory syndrome than in those with Kawasaki disease, who showed normal or elevated eosinophil counts. The eosinophil counts in patients with infectious mononucleosis typically fell within the normal range. Our study found no correlation between the eosinophil counts and cardiac involvement in pediatric patients with either condition. These findings indicate a higher prevalence of eosinopenia in patients with multisystem inflammatory syndrome, irrespective of cardiac involvement, than in those with Kawasaki disease. Despite similarities in clinical findings, Kawasaki disease and multisystem inflammatory syndrome in children necessitate further studies for distinct characteristic elucidation

Vitamin D modulates E-cadherin turnover by regulating TGF- and Wnt signalings during EMT-mediated myofibroblast differentiation in A459 cells

Vitamin D (VitD) has an anti-fibrotic effect on fibrotic lungs. It reduces epithelial-mesenchymaltransition (EMT) on tumors. We aimed to investigate target proteins of VitD for the regression of EMTmediatedmyofibroblast differentiation. A group of A549 cells were treated with 5% cigarette smokeextract (CSE) and 5%CSE+TGF-β (5ng/ml) to induce EMT. The others were treated with 50 nM VitD30 min before %5CSE and TGF-β treatments. All cells were collected at 24, 48 and 72 hours following5%CSE and TGF-β administrations. The expression of p120ctn and NEDD9 proteins acted on Ecadherinturnover in addition to activations of TGF-β and Wnt pathways were examined in these cellsand fibrotic human lungs. CSE and TGF-β induced EMT by reducing E-cadherin, p-VDR, SMAD7 andDKK1, increasing α-SMA, p120ctn, Kaiso, NEDD9 and stimulating TGF-β and Wnt/β-cateninsignalings in A549 cells. VitD administration reversed these alterations and regressed EMT. Coimmunoprecipitationanalysis revealed p-VDR interaction with β-catenin and Kaiso in fibrotic and nonfibrotichuman lungs. VitD pre-treatments reduced TGF-β and Wnt/β-catenin signalings by increasingp-VDR, protected from E-cadherin degradation and led to the regression of EMT in A549 cells treatedwith CSE and TGF-β. Finally, VitD supplementation combined with anti-fibrotic therapeutics can besuggested for treatment of pulmonary fibrosis, which may be developed by smoking, in cases of VitDdeficiency

Aşılı fide ile karpuz üretiminin ekonomik analizi

Araştırmalar 1999-2001 yılları arasında &Ccedil;ukurova &Uuml;niversitesi Ziraat Fak&uuml;ltesi Bah&ccedil;e Bitkileri B&ouml;l&uuml;m&uuml; deneme alanlarında y&uuml;r&uuml;t&uuml;lm&uuml;ş&uuml;d&uuml;r. &Ccedil;alışmada 6&rsquo;sı a&ccedil;ık tozlanan [(Lagenaria sicarerias (LSC), SKP, Luffa cylindirica (LS), Benincasa hispida (BS) ve Cucurbita moschata (CMO),Cucurbita maxima(CMO)], 5&rsquo;i de Fı hibrit [216, Emphasis (EMP), FR Gold (FRG), Goldtosa (GT) Strongtosa (ST) ve P360] olmak &uuml;zere 11 ana&ccedil;, Crimson Tide karpuz &ccedil;eşidi de kalem olarak kullanılmıştır. &Uuml;&ccedil; yıllık &ccedil;alışmalar sonucunda Lagenaria grubuna giren ana&ccedil;ların karpuzla iyi uyuşma g&ouml;sterdiği ve % 95&rsquo;in &uuml;zerinde aşı tutma oranına sahip olduğu tespit edilmiştir. B&uuml;t&uuml;n aşılı bitkiler kontrol bitkilerine g&ouml;re daha hızlı b&uuml;y&uuml;m&uuml;ş ve daha fazla bitkisel organlara sahip olmuşlardır. Buna bağlı olarak aşılı bitkilerde anaca bağlı olarak % 200&rsquo;&uuml; aşan verim artışları tespit edilmiştir. Ana&ccedil;lardan SKP ve LSC &uuml;zerine aşılanmış olan bitkilerden en y&uuml;ksek verim alınmıştır. Maliyet analizinde SKP ve LSC ana&ccedil;larının ortalama değerleri alınmıştır. &Ccedil;alışmanın ilk kısmında yapılan maliyet analizinde, aşılı bitkilerde aşısız bitkilere g&ouml;re ortalama %42 daha fazla net kar sağlandığı tespit edilmiştir. &Uuml;r&uuml;nlerin pazarlanabilme oranları dikkate alındığında bu değer %62&rsquo;e kadar y&uuml;kselmiştir. Rantabilite oranlarına bakıldığında aşılı ve aşısız bitkilerde rantabilite oranları sırası ile %69 ve %81.3 olarak bulunmuştur. Her ne kadar aşısız bitkilerde karlılık oranı daha y&uuml;ksek olarak bulunsa da pazarlanabilme oranları dikkate alındığında rantabilite değerleri sırası ile %63.8 ve %50.5 olarak bulunmuştur. Bu sonu&ccedil;lar aşılı fidenin daha y&uuml;ksek kazan&ccedil; sağladığını g&ouml;stermiştir. &Ccedil;alışmanın son yılında, &ouml;nceki yıllarda g&ouml;zlemlenen parametrelerde iyi performans g&ouml;steren SKP ve LSC ana&ccedil;ları ile farklı bitki sıklığının verim ve kaliteye etkisi araştırılmıştır. Sıra arası sabit 3 m, sıra &uuml;zeri 30 cm, 60 cm ve 90 cm olmak &uuml;zere &uuml;&ccedil; farklı bitki sıklığı denenmiş ve aşılı bitkilerde dekara 400 &ndash; 500 bitki ile ekonomik anlamda verim alınabileceği tespit edilmiştir. Bitki sıklığı &ccedil;alışmasından elde edilen sonu&ccedil;lara g&ouml;re, en uygun bitki sıklığı 370 bitki/da olarak bulunmuştur. Buna g&ouml;re, ortalama verim 13.764 kg/da, net gelir 715.02 YTL ve rantabilite % 246.8 olarak bulunmuştur. The studies were carried out in research area of Horticultural Department, Faculty of Agriculture. University of &Ccedil;ukurova. In this study, 6 open pollinated [Lagenaria sicareria (LSC), SKP, Luffa cylindirica (LSY), Benincasa hispida (BS), Cucurbita moschata (CMO) and Cururbita maxima (CMA)] and 5 F1 hybrids [216, Emphasis (EMP), FR Gold (FRG), Goldtosa (GT), Strongtosa (ST), and p360] were used as rootstocks. C. Tide watermelon cultivar was used as scion. According to results of three years studies, it was determined that Lagenaria type rootstocks had high level of affinity (% 95) with watermelon. All grafted plants grew faster than control plants, and they had also much more biomass than controls. Depending on vegetative growth, it was determined that grafted plants had 200 % more yield than control. The highest yield was obtained from plants grafted onto SKP and LSC. Means value of SKP and LSC were used for cost analysis. In cost analysis performed for first part of the experiment, it was determined that grafted plants provided 42% more net profit as compared to ungrafted control plants. As marketable yield was accounted for, this value increased to 61 %. Rantability rates were 69% and 81.3% for grafted and ungrafted control plants, respectively. Although rantability rate was higher in ungrafted plants; when marketable yield was accounted for, rantability rates were 63.8% and 50.5% for grafted and ungrafted control plants, respectively. The results showed that grafted plants provided more revenue than ungrafted control plants. In the last year of study, rootstocks SKP and LSC were chosen for plant density study. For plant density study, 3 m x (30 cm, 60 cm, 90 cm) spacing were used and it was found that economical yield can be obtained by 400 &ndash; 500 plant/da plant density. According to results obtained from plant density experiment, the most suitable plant density was 370 plant/da. Mean yield was 13 764 kg/da, net profit was 715.02 YTL and rantability was 246.8 % in 370 plant/da treatment.</p

The knowledge of pediatricians about developmental hip dysplasia in a training hospital

Giriş: Kalçanın en sık rastlanan doğumsal patolojisi olan gelişimsel kalça displazisi (GKD) erken tanı ve tedaviyle tamamen iyileştirilebilir. Erken tanı ve tedavi, sağlık çalışanlarının konu ile ilgili yeterli bilgiye sahip olmasıyla sağlanabilir. Çalışmamızda, bir eğitim hastanesinde görev yapan çocuk hekimlerinin GKD hakkında bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi ve güncel bilgilerin gözden geçirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Zeynep Kamil Kadın ve Çocuk Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde görevli çocuk hekimlerinin GKD hakkında etiyopatogenez, risk faktörleri, fizik muayene, tanı ve tedaviyle ilgili çoktan seçmeli sorulardan oluşturulmuş anket formunu yanıtlaması istendi. İstatistiki değerlendirme için NCSS 2007® USA paket programı kullanıldı. Bulgular: Çalışmaya 39 asistan, 21 uzman toplam 60 çocuk hekimi katıldı. Ailede GKD varlığı, kundaklama, makat geliş, kız cinsiyet ve oligohidramnios hekimlerin ≥%70’inin bildiği risk faktörleriydi. Metatarsus adduktus, Larsen sendromu ve konjenital diz çıkığı en az oranda (≤%10) bilinen risk faktörleriydi. Asistan ve uzman hekimler arasında risk faktörlerinden tortikollis, çoğul gebelik, birinci bebek, metatarsus adduktus’un bilinme oranlarında istatistiksel anlamlı (p<0,05) fark saptandı. GKD tanısında uzman hekimler fizik muayene ve direkt grafi gibi konvansiyonel yöntemleri, asistan hekimler ise bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans görüntüleme gibi ileri görüntüleme yöntemleri seçme eğilimindeydi. Uzman hekimlerden anlamlı farklı olarak asistan hekimlerin %30,7’si asetabulum gelişiminde femur başı mekanik uyarısı dışındaki faktörleri en önemli etmen olarak düşünmekteydi (p<0,05). Asistanlık süresi, uzmanlık süresi ve çocuk sahibi olma ile bilgi düzeyleri arasında anlamlı ilişki bulunmadı. Sonuç: Çocuk hekimlerinin GKD hakkında mevcut bilgi düzeylerinin arttırılması ve güncellenmesi GKD’yi önleme, tanı ve tedavide başarı oranlarını artıracaktır.Introduction: Developmental dysplasia of the hip (DDH) is the most common hip pathology which can be prevented with early diagnosis and treatment. Prevention, early diagnosis and treatment can be achieved if health professionals are endowed with adequate knowledge. Here, we aimed to evaluate the knowledge level of pediatric trainees and specialists in an education and training hospital and to review the up-to-date information about DDH. Materials and Methods: A multiple choice questionnaire about etiopathogenesis, risk factors, diagnosis and treatment of DDH was answered by the pediatric trainees and specialists in Zeynep Kamil Maternity and Children Education and Training Hospital, İstanbul. NCSS 2007®, USA Software Program is used for statistical analysis. Results: Thirty-nine pediatric residents and twenty-one pediatric specialists were enrolled to the study. Person with DDH in the family, swaddling, breech presentation, female gender, oligohydroamnios were risk factors known with rate ≥70%. Metatarsus adductus, Larsen syndrome, congenital knee dislocation were the least known risk factors (≤10%). The recognition rates of residents and specialist about torticollis, multiple gestation, first born baby and metatarsus adductus as risk factors were statistically different (p<0.05). For the diagnosis of DDH, specialist tended to use conventional methods like physical examination and direct radiographs while residents chose computerized tomography and magnetic resonance imagining. Pediatric residents thought cigarette smoking (48.7%) and factors other than mechanic pressure of femoral head for the acetabular development (30.7%) as most responsible factors (p<0.05). There was no relationship between duration of residency, duration of being specialists, bearing children and knowledge about DDH. Conclusions: The actual knowledge of pediatricians about DDH should be improved and updated for the success of prevention, diagnosis and treatment of DDH

DENİZLİ İLİ AKARSULARINDA YAYILIM GÖSTEREN BALIK TÜRLERİ ve BÖLGEDEKİ DAĞILIMLARI

In this study, the freshwater fish of streams in Denizli province and their distribution was researched. Research was carried out in total 24 station between July-August 2003. Electroshocker was used in sampling activities. The samples, which was caught through sampling activities, had been brought to the Eğirdir Fisheries Research Institue and species identification was determined according to metric and meristic characteristics in the laboratories of our institute and Aegean University, Fisheries Faculty, Department of Basic Sciences. As a result of this activities, 17 taxa belonging to 9 families were determined. Gasterosteus aculeatus are recorded for the first time from this province.Bu çalışmada Denizli ili akarsularında yayılış gösteren balık türleri ve bölgedeki dağılımları incelenmiştir. Araştırma 2003 yılı Temmuz-Ağustos ayları arasında toplam 24 istasyonda gerçekleştirilmiştir. Örneklemelerde elektroşoker kullanılmıştır. Örneklemeler sonucunda elde edilen numuneler Eğirdir Su Ürünleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü'ne getirilmiş, tür teşhisleri enstitümüz ve Ege Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Temel Bilimler Bölümü İçsular biyolojisi laboratuarlarında metrik ve meristik özelliklerine göre yapılmıştır. Yapılan çalışmalar sonucunda 9 familyaya ait 17 takson belirlenmiştir. Cyprinidae familyasının tür çeşitliliği açısından bölgenin en baskın populasyonu olduğu belirlenmiştir. Gasterosteus aculeatus türü bölgeden ilk defa bildirilmektedi