Revised Chrono-biostratigraphy of Lower Miocene deposits of the Eastern Mediterranean (SW Turkey), based on calcareous nannofossils

Lower Miocene deposits of the Güneyce Formation formerly described as the Elmalı Formation of Lutetian-Burdigalian age are located near the villages of Gökçebağ (Burdur) and Yakaören (Isparta), (southwestern Turkey), Eastern Mediterranean, and overlie the pre-Neogene tectonostratigraphic units of the Isparta Angle. The purpose of this study is to discuss new biostratigraphic data calibrated to originally classified nannofossil records. Three Early Miocene nannofossil biozones,NN1 - Triquetrorhabdulus carinatus Zone, NN2 - Discoaster druggii Zone and NN3 – Sphenolithusbelemnos Zone, were defined in clastic sediments of the Güneyce Formation. In addition, one Lutetianbio zone, NP16 – Discoaster tanii nodifer Zone, was recognized in the remaining outcrops of the Isparta Formation unconformably underlying the Güneyce Formation. Nannofossil assemblages of shallow marine deposits in the Güneyce Formation contain high amounts of reworked (Palaeogene and Cretaceous) specimens. New biostratigraphic data and sedimentary features of the Güneyce Formation clastics indicate shallow marine deposition and the beginning of the transgression, spreading over an erosional surface on the ophiolitic melangeand Cretaceous to Eocene marine successions rising to the west of the region.</p

Burdur ve Isparta Arasında Bulunan Üst Tersiyer Denizel Tortul Kayaçlarının Nannofosillerle Biyostratigrafik Çözümlenmesi

Bu çalışmanın amacı Gökçebağ (Burdur) ve Yakaören (Isparta) köyleri arasındaki bölgede yer alan Geç Tersiyer yaşlı denizel kırıntılıların biyostratigrafik çözümlenmesidir. Çalışma konusunu oluşturan denizel tortul kayaçların biyostragrafik çözümlemesinde, eş yaşlı ve taşınmış olarak kökensel ayrımlanmış 93 adet nanoplankton türü tanımlanmış ve kayıtlara dayanarak Isparta Formasyonu’na ait Discoaster saipanensis NP17; Güneyce Formasyonu’na ait Triquetrorhabdulus caritanus NN1, Discoaster druggii NN2, Sphenolithus belemnos NN3 olmak üzere 4 aşmalı menzil zonu belirlenmiştir

Direkli ve Darıdere Köyleri (Isparta Güneyi) Yöresindeki Tersiyer Yaşlı Denizel Kırıntılılarının Nannofosil Verilerinin Kökensel Ayırımına Dayanan Stratigrafik Çözümlemesi

Isparta güneyinde, Direkli, Darıdere Köyleri çevresinde yüzlek veren Tersiyer yaşlı denizel kırıntılıların (Güneyce Formasyonu) çökelim yaşı, ortam özellikleri, yayılımı ve sınır ilişkilerine ilişkin stratigrafik yorumları halen tartışılmaktadır. incelenen bölgede yapılan bazı çalışmalarda tamamı Miyosen yaşlı tek birim olarak kabul edilmesine karşın; diğer bazı çalışmalarda ise kuzey bölümü Eosen, güney bölümü Miyosen yaşlı iki jeolojik birimden oluştuğu ileri sürülen Tersiyer yaşlı denizel kırıntılılara ait ince ve/veya kaba taneli kayaç örneklerinde bulunan nannofosil türleri ve biyozonları belirlenmiştir. Kökensel olarak ayırtlanmış eşyaşlı, havza içi veya havza dışı taşınmış nannofosil topluluklarının, incelenen temsili kayaç örneklerindeki dağılımlarına dayanılarak, istifin çökelim yaşı ve ortamsal özelliklerine ilişkin yeni stratigrafik ve sedimantolojik yorumlar yapılmıştır. Nannofosil verileri, istife ait kayaçların aslında NP25-NN3 nannoplankton zonları tarafından temsil edilen geç Geç Oligosen-Erken Miyosen döneminde çökeldiğini; ancak özellikle NP25 zonuna ait verilerin havza içi taşınma ile tamamen Erken Miyosen çökelimine aktarıldığını göstermektedir. inceleme alanında, tortul istifin sedimantolojik bakımdan gözlenen açık/sığ denizel ortam özelliği ve regresif karakteri, istif içerisinde taşınmış oldukları saptanan nannofosil kayıtlarının bolluk dağılımı ile de desteklenmektedir. Bununla birlikte, taşınmanın fazla olduğu tortul düzeylerinde, çoğunlukla havza içi taşınmış nannofosil verilerinin baskın olarak bulunması, havza tabanında çökelimle eş zamanlı bir tektonik etkinliğe (subsidans) işaret etmektedir. Anahtar Kelimeler: Biyostratigrafi, Eşyaşlı Çökelim, Isparta Açısı, Kırıntılı Kayaçlar, Miyosen, Nannofosil, Taşınm

Satellite Imagery Supported GIS Methodologies on Geological Analysis: Example from Yeni Foça (İzmir)

Çalışma alanı İzmir ili KB'sında Yeni Foça'nın güneyinde yer alan Ilıpınar köyü ve çevresini kapsamaktadır. Bu bölge kuzeyde Sakarya kıtası, güneydoğuda Menderes masifi arasında Paleotektonik dönemin önemli tektonik yapılarından olan İzmir-Ankara Zonu (Brinkmann, 1966) üzerinde yer alır. Yaklaşık 72 km²'lik bir harita alanında çalışılarak, sahada yüzlek veren volkanik/volkanoklastik kayaçlar ve bu kayaçlarla dokanağa sahip karasal (akarsu, göl vb.) tortullar arasındaki stratigrafik ve yapısal ilişkiler incelenmiş, saha gözlemleri yanında, sahadan alınan çeşitli kayaç örneklerinin petrografik/petrolojik incelemeleri yapılmış ve uydu görüntüleri destekli Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) teknikleri kullanılarak yörenin 1/25.000 ölçekli yerel jeolojik haritası yeniden düzenlenerek güncellenmiştir.Çalışma sonucu yörenin jeolojik haritası büyük ölçüde değişikliğe uğramış, stratigrafik istif yeniden düzenlenmiş, yöresel stratigrafi yeniden yorumlanmıştır. Buna göre, yörede Erken-Orta Miyosen'de püskürmeli bir volkanik etkinliğin de yoğun olarak katıldığı karasal/gölsel bir çökelimin oluştuğu; bu çökelimin, Orta Miyosen'de gölsel tortullaşmanın volkanoklastik katkının sona erdiği son evrelerini temsil eden gölsel kireçtaşları ile tamamlandığı saptanmıştır. Ayrıca, tüm bu birimlerin daha sonra (Orta Miyosen) oluşan yeni bir volkanizmanın ürünü karasal bazalt sokulumları tarafından uyumsuz olarak kesildiği belirlenmiştir.Yerbilimlerinde geniş bir kullanım alanına sahip uydu görüntüleri ve CBS günümüz jeolojik haritalama veya harita güncelleme çalışmalarında, farklı gruplara ait formasyonların, güncel tortullar içerisindeki eski ve yeni oluşumların sınırlarının belirlenmesinde ve tektonik süreksizliklerin saptanması ve yorumlanmasına ilişkin çalışmalarda yoğun olarak kullanılmaktır. Bu çalışmada da CBS yöntemleri yanında, farklı çözünürlükte uydu görüntüleri ile Google Earth programının sunduğu güncel uydu görüntüleri birlikte kullanılmıştır.Study area covers Ilıpınar Village and its surrounding area between Aliağa, Menemen and Fo&ccedil;a districts, NW of İzmir city. This region is located on İzmir-Ankara Zone (Brinkmann,1966) which is an important tectonic structure of Paleotectonic era between Sakarya Continent in the North and Menderes Massif in the South East. Stratigraphic and structural relations between volcanic/volcanoclastic rocks and terrestrial sediments (mainly river and lake deposits) were studied within approximately 72 km&sup2; area. 1/25.000 scaled geological map of the area prepared by previous researchers was revised by using Geographic Information Technologies (GIS) and petrographic/petrologic investigations of hand specimens were also analysed.Within this study, previous geological maps underwent changes, stratigraphical column was revised and local stratigraphy was re-evaluated. Accordingly, it was determined that; there happened a terrestrial/lacustrine sedimentation with extensive volcanic activity in Early/Mid Miocene. In Mid-Miocene, lacustrine sedimentation was completed with the sedimentation of limestones of Lacustrine origin. Besides, it was determined that all these units were cut by basalts which is a product of Mid-Miocene volcanism. Benefits of Remote Sensing and Geographic Information Systems (GIS), which is very popular tool in earth sciences, were extensively used. When determining boundaries of different stratigraphic units in geological mapping, tectonic discontinuities and their interpretation, in addition to GIS applications, different resolution satellite images and Google Earth were widely used

Miocene and early Pleistocene rodents (Mammalia) from Denizli Basin (southwestern Turkey) and a new species of fossil Mus

The terrestrial Neogene Basin of Denizli, located in southwestern Turkey, yields rodent faunas from nine localities dated between MN6 and MNQ18-19. Arabosminthus gansus, which is known in China and Mongolia, is recorded for the first time in Turkey at the Yenicekent localities (MN8-9), an older stratigraphical level than it is usually known from. Another species from the same localities, Microdyromys complicatus, is described for the first time in Anatolia in a younger locality than usual known in Western Europe. Myomimus dehmi, Myocricetodon eskihisarensis, Dryomys tosyaensis, and Dryomys sp. are the other species described in the present study. A new species of fossil Mus (Mammalia, Rodentia), Mus denizliensis, sp. Nov. (MNQ18-19), has been found at the Gökpinar locality. This is the oldest fossil species of this genus known from Turkey or continental Europe

New didemnid ascidian spicule records calibrated to the nannofossil data chronostratigraphically in the Quaternary marine deposits of Lake Iznik (NW Turkey) and their paleoenvironmental interpretations

Workshop on Paleoclimatic and Paleoecological Studies in Turkey's Lakes (TURQLAKES) -- JUN 21-23, 2016 -- Ardahan Univ, Ardahan, TURKEYThis study discusses the detailed chronobiostratigraphic history and paleoenvironmental features in the Quaternary period at Lake Iznik (NW Turkey) based on fossil ascidian spicules and nannofossil records. New ascidian spicule data and nannofossils were identified in three lake bottom mud cores, K-1, K-2, and K-3, and in the muddy sediments of two drilled samples, SK-1 and SK-2. In the samples, eleven fossil ascidian spicule species, including two new species, were recorded: Bonetia acuta Varol & Houghton, Bonetia brevis Varol & Houghton, Bonetia quasitruncata Varol & Houghton, Micrascidites vulgaris Deflandre & Deflandre-Rigaud, M. gothicus sp. nov., Monniotia aciformis Varol & Houghton, M. fasciculata Varol & Houghton, M. minutula sp. nov., Rigaudia multiradiata Varol & Houghton, and R. praecisa Varol & Houghton. Ascidian spicules in the core muds probably released from the Didemnum species (i.e., D. candidum) were compared to Holocene nannofossil data, such as Alisphaera sp., Coronosphaera mediterranea, Emiliania huxleyi, small Gephyrocapsa spp., and Scyphosphaera spp., representing the NN21 Emiliania huxleyi zone. Drilling core sediments also include the same ascidian fossils, and also one nannofossil species, Gephyrocapsa oceanica, indicating the NN21 zone of upper Pleistocene stage, as found in sample SK-1. Based on the ascidian spicules and nannofossil records of the coring/drilled muds of Lake Iznik was marine, as an inlet or lagoon connected to the modern Gulf of Gemlik, during the Pleistocene to Upper Holocene. It was likely separated from the Marmara Sea and turned into a freshwater lake after the upper Holocene. (C) 2017 Elsevier Ltd and INQUA. All rights reserved.Turkish Acad Sc