Computational Methods for Assisting Radio Drama Production.

PhD Theses.Radio Drama is a theatrical form of art that usually exists solely in the acoustic domain consisting of music, speech, and sound effects and is most often consumed through broadcast radio. This thesis proposes methods for assisting a human creator in producing radio dramas. Much research has been done to aiding creativity using artificial intelligence techniques in storytelling, music composition, the visual arts, and fi lm. Despite that, radio drama is under-represented in such research. Radio drama consists of both literary aspects, such as plot, story characters, or environments, as well as production aspects, such as speech, music, and sound effects. While plenty of research has been examining each of those aspects individually there is currently no research that combines such studies in the context of radio drama production. In this thesis, an interdisciplinary approach to assisting a human creator in radio drama production is developed. The task is explored through the joint prism of natural language processing, music information retrieval, and automatic mixing. We show that individual literary aspects of radio drama can be automatically extracted from a story draft provided by a human creator, by using natural language processing methods. Formal rules can be used to express the aforementioned elements in the form of a script able to be read and altered by both the human creator and the computer. We devise recommender systems for sound, music, and audio effects to retrieve the assets required for production. Rules derived from radio drama literature can then use those recorded assets to produce a radio drama mix in a semi-automatic way. Furthermore, an adaptive reverberation effect suggests reverberation settings for each track based on track content and past user choices. The degree of success for individual tasks in aiding production is demonstrated using examples of radio drama production from raw stories and validated through objective evaluation metrics, and listening tests

Correlation of early-onset preeclampsia with neonatal blood pressure values

INTRODUCTION: Preeclampsia is a pregnancy-specific hypertensive disorder that affects 2%-8% of gestations and is associated with increased maternal, fetal, and neonatal morbidity. Early-onset preeclampsia develops before 34 weeks of gestation and predisposes both mother and offspring to more severe complications than seen in late-onset preeclampsia. The effects of preeclampsia on maternal end-organs may persist long after pregnancy; this is particularly true for sequelae that put the mother at increased risk for future cardiovascular disease. In offspring, short-term adverse outcomes, such as fetal growth restriction and severe neonatal morbidity, have received the most attention, although persistent health consequences have also been recognized. Less is known about the long-term adverse cardiovascular effects, even though there is strong epidemiologic evidence supporting a link between preeclampsia and hypertension later in life. Data linking preeclampsia to elevated arterial blood pressure in neonates are limited to the first few postnatal days, and whether this effect persists throughout the neonatal period or beyond remains unknown. OBJECTIVE: The aim of the study was to record blood pressure values and to explore their changes in newborns of mothers with early-onset pre-eclampsia during the first month of life, an age group where there is a lack of data. STUDY DESIGN: This prospective case-control study included 106 neonates of mothers with early-onset preeclampsia (developing at <34 weeks of gestation) and 106 infants of normotensive mothers, matched 1-to-1 for sex and gestational age without cardiovascular complications or abnormalities. Serial blood pressure measurements with oscillometric method were obtained on admission, daily for the first postnatal week, and then weekly up to the fourth week of life. RESULTS: There were no differences in blood pressure values on admission and the first day of life between cases and controls. Conversely, infants exposed to preeclampsia had significantly higher systolic (SBP), diastolic (DBP), and mean blood pressure (MBP) on the subsequent days up to the fourth postnatal week (P <.001-.033). Multiple regression analyses with adjustment for sex, gestational age, antenatal corticosteroid use, and maternal antihypertensive medication use confirmed the foregoing findings (P <.001-.048). Repeated-measures ANOVA also identified preeclampsia as a significant determinant of trends in SBP, DBP, and MBP during the first month of life (F = 16.2, P < .001; F = 16.4, P < .001; and F = 17.7, P < .001, respectively). CONCLUSIONS: The findings are consistent with previous studies associating preeclampsia with elevated blood pressure in childhood. Infants of mothers with early-onset preeclampsia have elevated blood pressure values throughout the neonatal period compared with infants born to normotensive mothers. The absence of differences in the first 24 hours may be attributed to the process of transitional circulation or to the maternal medication during pregnancy.Εισαγωγή: Η προεκλαμψία είναι μία υπερτασική διαταραχή της εγκυμοσύνης που επηρεάζει το 2% -8% του συνόλου των κυήσεων και σχετίζεται με υψηλή μητρική, εμβρυϊκή και νεογνική νοσηρότητα και θνησιμότητα. Η προεκλαμψία πρώιμης έναρξης ορίζεται ως η εμφάνιση της νόσου πριν από την ηλικία κύησης των 34 εβδομάδων, και προδιαθέτει το νεογνό και την μητέρα σε πιο σοβαρές επιπλοκές σε σύγκριση με την προεκλαμψία όψιμης έναρξης. Οι επιδράσεις της προεκλαμψίας στα τελικά όργανα των μητέρων παραμένουν καιρό μετά την εγκυμοσύνη με επακόλουθο οι μητέρες να βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης μελλοντικών καρδιαγγειακών συμβαμάτων. Στους απογόνους, οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις, όπως ο περιορισμός της εμβρυικής ανάπτυξης και η σοβαρή νεογνική νοσηρότητα, έχουν λάβει τη μεγαλύτερη προσοχή, αν και έχουν περιγράφει σημαντικές μακροχρόνιες συνέπειες στην υγεία τους. Οι μακροπρόθεσμες ανεπιθύμητες καρδιαγγειακές επιπτώσεις παραμένουν λιγότερο γνωστές, αν και υπάρχουν ισχυρά επιδημιολογικά στοιχεία που υποστηρίζουν την σχέση ανάμεσα στην προεκλαμψία και την υπέρταση μελλοντικά στην ζωή. Τα δεδομένα που συνδέουν την προεκλαμψία με αυξημένες τιμές αρτηριακής πίεσης στα νεογνά περιορίζονται στις πρώτες μέρες μετά τον τοκετό και παραμένει άγνωστο εάν η επίδραση της παραμένει καθολη την διάρκεια της νεογνικής περιόδου ή πέρα από αυτή. ΣΚΟΠΟΣ: Σκοπός της μελέτης ήταν η καταγραφή των τιμών της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ) και των μεταβολών τους σε νεογνά μητέρων με πρώιμη έναρξης προεκλαμψία στον πρώτο μήνα ζωής, μία ηλικιακή ομάδα όπου υπάρχει έλλειψη δεδομένων. ΥΛΙΚΑ-ΜΕΘΟΔΟΣ: Η ΑΠ μετρήθηκε με παλμική μέθοδο στη γέννηση, καθημερινά την πρώτη εβδομάδα και κατόπιν εβδομαδιαίως μέχρι τις 28 ημέρες ζωής σε 106 νεογνά μητέρων με πρώιμη προεκλαμψία (διάγνωση πριν τις 34 εβδομάδες κύησης) και ισάριθμα νεογνά νορμοτασικών μητέρων αντίστοιχης ηλικίας κύησης και φύλου χωρίς καρδιαγγειακές επιπλοκές ή ανωμαλίες. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Δεν υπήρχαν διαφορές στις τιμές της αρτηριακής πίεσης κατά την εισαγωγή και την πρώτη ημέρα της ζωής μεταξύ των περιπτώσεων και των μαρτύρων. Αντίθετα, τα βρέφη που εκτέθηκαν σε προεκλαμψία είχαν σημαντικά υψηλότερες τιμές συστολικής (ΣΑΠ), διαστολικής (ΔΑΠ) και μέσης αρτηριακής πίεσης (MΑΠ) τις επόμενες ημέρες έως και την τέταρτη εβδομάδα ζωής (P <.001-.033). Οι αναλύσεις πολλαπλής παλινδρόμησης λαμβάνοντας υπόψη το φύλο, την ηλικία κύησης, την προγεννητική χρήση κορτικοστεροειδών και τη χρήση αντιυπερτασικών φαρμάκων από τη μητέρα επιβεβαίωσαν τα παραπάνω ευρήματα (P <.001-.048). Η ANOVA επαναλαμβανόμενων μετρήσεων προσδιόρισε επίσης την προεκλαμψία ως σημαντικό παράγοντα που καθορίζει τις τάσεις της ΣΑΠ, της ΔΑΠ και της MΑΠ κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα της ζωής (F = 16,2, P < . 001, F = 16.4, P < .001 και F = 17.7, P < .001, αντίστοιχα). ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Τα ευρήματα συμφωνούν με προηγούμενες μελέτες που συσχετίζουν την προεκλαμψία με αυξημένη ΑΠ στην παιδική ηλικία. Οι διαφορές είναι ανιχνεύσιμες από τις πρώτες ημέρες ζωής, πριν την έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την ΑΠ. Η απουσία διαφορών στο πρώτο 24ωρο μπορεί να αποδοθεί στη διαδικασία της μεταβατικής κυκλοφορίας ή στη λήψη φαρμάκων από την έγκυο

Spending conditionality as a tool of protecting the financial interests and the budget of the European Union

The Doctoral Thesis attempts to thoroughly approach the application in the legal order of the European Union of spending conditionality as an innovative governance tool with multiple goals and functions. Initially, the conceptual delimitation of conditionality in general and spending conditionality in particular is sought, through a comparative analysis of the application of spending conditionality at the national, international, and EU levels, while the types and functions of spending conditionality and its functions are presented. Then analyzes in detail the wave-by-wave densification of the spending conditionality presented in the EU after 2013. Thus, the spending conditionality of the first wave (2013) is analyzed, namely ex-ante conditionality, macroeconomic conditionality, and ex-post conditionality, and the reasons that they imposed. Then the second wave (2021) spending conditionality is analyzed, i.e. the Rule of Law conditionality and the conditionality in the NGEU. Finally, the possibilities of constitutionally enshrining the spending conditionality in the EU legal order are explored, as well as its constitutional limits. The Doctoral Thesis concludes with the conclusions and some policy recommendations.Η Διδακτορική Διατριβή επιχειρεί να προσεγγίσει διεξοδικά την εφαρμογή στην έννομη τάξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης της αιρεσιμότητας δαπανών ως ενός καινοτόμου εργαλείου διακυβέρνησης με πολλαπλές στοχεύσεις και λειτουργείες. Αρχικά, επιδιώκεται η εννοιολογική οριοθέτηση της αιρεσιμότητας γενικά και της αιρεσιμότητας δαπανών ειδικά, μέσω μιας συγκριτικής ανάλυσης της εφαρμογής της αιρεσιμότητας δαπανών σε εθνικό, διεθνές και ενωσιακό επίπεδο, ενώ παρουσιάζονται οι τύποι και οι λειτουργείες της αιρεσιμότητα δαπανών και οι λειτουργείες της. Κατόπιν εξετάζεται αναλυτικά η κατά κύματα πύκνωση της αιρεσιμότητας δαπανών που παρουσιάστηκε στην ΕΕ μετά το 2013. Έτσι, αναλύονται οι αιρεσιμότητες δαπανών του πρώτου κύματος (2013) και συγκεκριμένα η εκ των προτέρων αιρεσιμότητα, η μακροοικονομική αιρεσιμότητα και εκ των υστέρων αιρεσιμότητα και λόγοι που τις επέβαλαν. Κατόπιν αναλύονται οι αιρεσιμότητες δαπανών του δευτέρου κύματος (2021), δηλαδή η αιρεσιμότητα Κράτους Δικαίου και οι αιρεσιμότητα δαπανών στο NGEU. Τέλος, διερευνώνται οι δυνατότητες «συνταγματικής» κατοχύρωσης της αιρεσιμότητας δαπανών στην ενωσιακή έννομη τάξη αλλά και τα «συνταγματικά» της όρια. Η Διδακτορική Διατριβή ολοκληρώνεται με τα συμπεράσματα και ορισμένες προτάσεις πολιτικής

Anaphylactic shock with methylprednisolone, Kounis syndrome and hypersensitivity to corticosteroids: a clinical paradox

Abstract Corticosteroids are widely used for the treatment of allergic reactions but paradoxically themselves may induce acute, delayed, local or systemic allergic reactions and even anaphylaxis with Kounis syndrome. They can suppress the release of arachidonic acid from mast cell membranes, via phospholipase A2 and eicosanoid biosynthesis inhibition. Corticosteroids can promote cell apoptosis and mediate in annexin or lipocortin synthesis, substances that modulate inflammatory cell activation, adhesion molecule expression, transmigratory and phagocytic functions. Antigen-antibody reaction, hapten formation, and medication contaminants are some of the incriminated causes. Patients with atopic diathesis are particularly vulnerable. Complete and thorough previous history of drug reactions or allergies is necessary before administration of any particular medication including corticosteroids

Diet and Risk of Gastric Cancer: An Umbrella Review

Several dietary exposures have been associated with gastric cancer (GC), but the associations are often heterogenous and may be afflicted by inherent biases. In the context of an Umbrella Review (UR), we provide an overview and a critical evaluation of the strength and quality, and evidence classification of the associations of diet-related exposures in relation to the risk of GC. We searched PubMed and Scopus for eligible meta-analyses of observational studies published in English from inception to 12 December 2021, and for any identified association, we applied robust epidemiological validity evaluation criteria and individual study quality assessment using AMSTAR. We screened 3846 titles/abstracts and assessed 501 full articles for eligibility, of which 49 were included in the analysis, investigating 147 unique exposures in relation to GC, cardia (GCC) or non-cardia (GNCC) cancer. Supported by suggestive evidence, positive associations were found comparing the highest vs. lowest categories for: heavy (&gt;42 g/day) alcohol consumption (Relative Risk (RR) = 1.42, 95% Confidence Interval (CI): 1.20&ndash;1.67), salted fish consumption (RR = 1.56, 95% CI:1.30&ndash;1.87) and waist circumference (RR = 1.48, 95% CI:1.24&ndash;1.78) and an inverse association for the healthy lifestyle index (RR = 0.60, 95% CI:0.48&ndash;0.74) in relation to GC. Additionally, a positive association was found comparing obese individuals (Body Mass Index (BMI) &ge; 30) to normal-weight individuals (BMI: 18.5&ndash;25) (RR = 1.82, 95% CI:1.32&ndash;2.49) in relation to GCC. Most of the meta-analyses were of medium-to-high quality (median items: 7.0, interquartile range: 6&ndash;9). Maintaining a normal body weight and adopting healthy dietary choices, in particular, limiting the consumption of salt-preserved foods and alcohol, can reduce the risk of gastric cancer