Okul öncesi çocuklarda oyun terapisinin sosyal yetkinlik ve davranış yönetimine etkisi

Okul Öncesi Çocuklarda Oyun Terapisinin Sosyal Yetkinlik ve Davranış Yönetimine EtkisiAraştırmada “Sosyal Bilişsel Öğrenme Teorisi” ne temellendirilmiş oyun terapisinin okul öncesi çocuklarda sosyal, duygusal, davranış becerileri üzerindeki etkinliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırma yarı deneysel olup, Ekim 2012 – Haziran 2013 tarihleri arasında Kütahya Nene Hatun Anaokuluna kayıtlı 4-5 yaşında olan 79 çocukla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada örneklem seçilmemiş, evrenin tamamına ulaşılması hedeflenmiştir. Araştırmada veriler; Okul Öncesi Çocuğu ve Aileyi Tanılama Formu, Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme–30 Ölçeğiyle toplanmıştır. Ön test sonrası her alt boyutun aritmetik ortalamasının altında puan alan maddeler hemşirelik tanısı olarak ele alınmıştır. Oyun terapisi kapsamında hazırlanan “Oyun Hamuru Çalışma Programı” deney grubunda bulunan 39 çocuk ile uygulanmıştır. Araştırmada ön test, son test, tekrar testlerden elde edilen ortalamalar arası farkın anlamlılığına bakılırken bağımlı gruplar için varyans analizi ve tekrarlı ölçümler için Anova testi kullanılmıştır. Deney ve kontrol grubundaki çocukların oyun hamuru çalışması öncesi alt boyutların puan ortalamaları arasında anlamlı fark yoktur (p>0.05). Ancak son testte ve tekrar testte, deney ve kontrol grubundaki çocukların puan ortalamaları arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p0.05). Oyun terapisinin okul öncesi çocuklarda sosyal, duygusal ve davranış becerilerini arttırdığı sonucuna varılmıştır. Sosyal Bilişsel Öğrenme Teorisi’ne temellendirilmiş Oyun Hamuru Çalışma Programının okul öncesi çocukların sosyal, duygusal ve davranış becerilerini geliştirmeleri için etkin bir program olması nedeniyle çocuk hemşireleri tarafından kullanılması önerilebilir. Böylelikle çocuk hemşireleri oyun programlarını belli bir standart çerçevesinde oluşturabileceklerdir.Anahtar Sözcükler: Hemşirelik süreci, Okul öncesi çocuklar, Oyun terapisi, Çocuk hemşireliği, Sosyal bilişsel öğrenme teorisi The Effect of Play Therapy on Social Competence and Behavior Management on Preschool ChildrenIn this research, it was aimed to determine the efficiency of play therapy, based on “Social Cognitive Theory”, on the social, emotional and behavioural skills at preschool children. The study is quasi-experimental and was carried out between October 2012 and June 2013 on 79 children aged between 4 and 5 registered at Kütahya Nene Hatun Kindergarten. No sampling was chosen in the study and it was aimed to access the whole population. The data were gathered using “Identification Form of Preschool Child and His/Her Parents” and “Scale for Assessment of Social Competence and Behaviour –30”. After pre-test, the items with scores lower than the arithmetic mean of every sub-dimension were assessed as nursing diagnosis. “Play Dough Exercise Program” prepared in the scope of play therapy was applied on 39 children in the experiment group. While assessing the significance of the difference between the pre-test, post-test and retest means, variance analysis was used for dependent groups and Anova test was used for iterative measurements. There were no significant difference between the score means of the sub-dimensions of the children in the experiment and control groups prior to play dough exercise (p>0.05). However, the difference between the post-test and retest score means of the children in the experiment and control groups was statistically significant (p0.05). It was concluded that play therapy increased the social, emotional and behavioural skills in preschool children. Because play dough exercise program, based on “Social Cognitive Theory”, is an efficient program for preschool children to improve their social, emotional and behavioural skills, they can be recommended to be used by paediatric nurses. Thus, pediatric nurses can form play programs around a standard frame.Key words: Nursing process, Child-preschool, Pediatric nursing, Play therapy, Social cognitive theor