Verb particles and OV/VO in the history of English

Theoretical and Experimental Linguistic

The structure of the English verb-particle combination

Item does not contain fulltextA key issue in analysing the present-day English verb-particle combination is its syntactic properties on the one hand and its morphological makeup on the other. The particle's syntactic independence exemplified in the word order alternation conflicts with the word formation properties of the construction. As part of my research project on the historical development of the English verb-particle combination I am working on an analysis of this construction, both synchronically and diachronically. The main purpose of my talk will be to present a synchronic analysis of the present-day English verb-particle combination, paying attention to both the structure of particles (which I claim are predicates) and particle verbs. Taking the predicate status of particles as a starting point, I propose a Hale & Keyser (1993) style analysis in which the light verb projection is extended to the PP-domain. I show that particles are unergative P elements and can thus be argued to have a functional pP layer (by analogy with vP in the VP domain), which is contra Zeller's (2001) claim that particles lack a functional layer because they are unaccusative. The functional pP layer licenses the subject argument of the particle (a secondary predicate in my analysis). In my analysis, the (resultative) lexical semantics of particle verbs is reflected in syntactic structure. In my discussion of the derivation of the two word orders, I will explore Dehé's (2002) claim that the alternation displays a difference in information structural properties. This refutes the often adopted claim that the two word orders are functionally equivalent, which is used in support of a derivational account (in generative analyses). I will pay attention to the matter of a derivational or a nonderivational approach of the word order alternation (this is very much work in progress). I will also briefly touch on the diachronic development of the verb-particle combination. The paradoxical situation of present-day English contrasts with that in the Old English period (ca.850-1150) in which particles are clearly syntactically independent elements. The present-day English word order alternation becomes firmly established in the Middle English period (ca.1150-1420) after the changeover to postverbal particles (described at length by Hiltunen 1983). Of special importance is the sudden rise of the verb-particle-object order in early Middle English. I discuss the possibility that this pattern was introduced as a novel structure and was not (initially) derived from the verb-object-particle order. References Dehé, N. (2002). Particle Verbs in English: Syntax, Information Structure, and Intonation. Linguistik Aktuell/Linguistics Today 59, Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company. Hale, K. and S.J. Keyser (1993). On argument structure and the lexical expression of syntactic relations. In: K. Hale & S.J. Keyser (Eds.), The View from Building Twenty, pp. 53-109 Cambridge: MIT Press. Hiltunen, R. (1983). The decline of the prefixes and the beginnings of the English phrasal verb: The evidence from some Old and Middle English texts (Annales Universitatis Turkuensis, Series B, 160). Turun Yliopisto (University of Turku, Finland), Turku. Zeller, J. (2001). Particle Verbs and Local Domains. Linguistik Aktuell/Linguistics Today 41, Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.[Universiteit van Leiden] First Syntax AiO Meeting (SAM1), 20 november 2004Universiteit van Leiden : [s.n.

De historische ontwikkeling van partikelwerkwoorden in het Engels

Item does not contain fulltextHet Engels kent net als een aantal andere West-Germaanse talen (Nederlands, Duits) een systeem van samengestelde werkwoorden, waarbij een werkwoord een combinatie vormt met een partikel, (1). (1) Engels: beat up, switch off, cancel out, break down Nederlands: afsluiten, uitmaken, opblazen, overblijven In tegenstelling tot het Nederlands staan partikels in het Engels altijd postverbaal. In eerdere stadia van het Engels kwam het systeem van samengestelde werkwoorden veel meer overeen met dat van het (hedendaags) Nederlands: in het Oudengels (ca. 800-1100) namen partikels een preverbale positie in, maar konden door werkwoordsverplaatsing na het werkwoord komen te staan. Het Oudengels had net als het Nederlands behalve scheidbaar samengestelde werkwoorden ook onscheidbaar samengestelde werkwoorden. Deze situatie veranderde drastisch in de overgang naar het Middelengels (ca. 1100-1500). Vanaf de vroeg-Middelengelse periode komen partikels uitsluitend postverbaal te staan en verdwijnen de onscheidbaar samengestelde werkwoorden, op een paar relieken na. In mijn lezing ga ik in op het proces van deze verandering van partikelpositie. Ik bespreek een aantal factoren die een rol hebben gespeeld bij deze transitie en presenteer een theoretische analyse van partikelwerkwoorden in het Engels (generatief kader).[Radboud Universiteit Nijmegen] Louter Letteren-congres, 22 oktober 2004Radboud Universiteit Nijmegen : [s.n.

Particle position in the Middle English Northern and Southern dialects Evidence for Scandinavian influence?

Item does not contain fulltextIn the transition from Old to Middle English, particle-verb combinations were rapidly transformed into verb-particle combinations, in which particles are invariably postverbal (Hiltunen 1983). (1) a. & lahte ut his tunge se long þæt he swong hire a-buten his swire. (St.Margaret, 69) 'and took out his tongue thus far that he swung her about his neck' b. & hef hire heorte up to þe hehe. (St.Katherine, 21) 'and lifted her heart up high' An important factor in the rise of the verb-particle combination is the loss of OV order, starting in the Old English period (Hiltunen 1983). Another possible factor is the influence of the language contact situation with Old Norse in the Northeast of England in the late Old English period: Old Norse had postverbal particles from the earliest stages. This factor has received some attention in the literature (Denison 1981), but largely remains underinvestigated. In my talk, I investigate this possible Scandinavian influence by presenting data from the (early) Middle English dialects of the Northeast and the Southwest, concentrating on the position of the particle in these dialects. If the language contact situation with Old Norse influenced the transition to postverbal particles in English, we expect the postverbal pattern to be more frequent in the Northern texts than in the Southern texts. By contrasting these two dialects, I will try to shed some light on the change-over to postverbal particles. References Denison, D. 1981. Aspects of the History of English Group-Verbs: with Particular Attention to the Syntax of the Ormulum. Diss. Oxford. Hiltunen, R. 1983. The Decline of the Prefixes and the Beginnings of the English Phrasal Verb. The Evidence from some Old and Early Middle English Texts. Turku.[University of York, UK] 3rd York-Holland Symposium of Historical English Syntax (SHES3), 25 april 2004University of York, UK : [s.n.

English particle verbs: synchrony and diachrony

Item does not contain fulltext[Vrije Universiteit Amsterdam] Zwaartepuntbijeenkomst, 16 december 2004Vrije Universiteit Amsterdam : [s.n.

The structural development of particle verbs in the history of English

Item does not contain fulltext17th international conference on historical linguisticsMadison, Wisconsi

De historische ontwikkeling van partikelwerkwoorden in het Engels

Het Engels kent net als een aantal andere West-Germaanse talen (Nederlands, Duits) een systeem van samengestelde werkwoorden, waarbij een werkwoord een combinatie vormt met een partikel, (1). (1) Engels: beat up, switch off, cancel out, break down Nederlands: afsluiten, uitmaken, opblazen, overblijven In tegenstelling tot het Nederlands staan partikels in het Engels altijd postverbaal. In eerdere stadia van het Engels kwam het systeem van samengestelde werkwoorden veel meer overeen met dat van het (hedendaags) Nederlands: in het Oudengels (ca. 800-1100) namen partikels een preverbale positie in, maar konden door werkwoordsverplaatsing na het werkwoord komen te staan. Het Oudengels had net als het Nederlands behalve scheidbaar samengestelde werkwoorden ook onscheidbaar samengestelde werkwoorden. Deze situatie veranderde drastisch in de overgang naar het Middelengels (ca. 1100-1500). Vanaf de vroeg-Middelengelse periode komen partikels uitsluitend postverbaal te staan en verdwijnen de onscheidbaar samengestelde werkwoorden, op een paar relieken na. In mijn lezing ga ik in op het proces van deze verandering van partikelpositie. Ik bespreek een aantal factoren die een rol hebben gespeeld bij deze transitie en presenteer een theoretische analyse van partikelwerkwoorden in het Engels (generatief kader)

Sorting out the structure of English particle verbs

Item does not contain fulltextTaalkunde in Nederland-dag (TIN-dag)Utrech