Przywracanie hemostazy w ciężkim krwotoku poporodowym — algorytm 2023

Krwotok poporodowy (PPH) nadal pozostaje najczęstszą przyczyną okołoporodowych zgonów kobiet w wieku rozrodczym. Cechuje się dużą dynamiką, a najwięcej kobiet umiera w ciągu pierwszej doby połogu i aż 88% z nich w pierwszych 4 godzinach od momentu jego wystąpienia. Postępowanie w każdym masywnym krwotoku położniczym powinno być interdyscyplinarne, zespołowe i wielokierunkowe. Należy podkreślić konieczność jednoczesnego stosowania środków uterotonicznych, metod chirurgicznych i/lub wewnątrznaczyniowych oraz postępowania nakierowanego na przywracanie wolemii i hemostazy. Protokół leczenia ciężkiego PPH należy nakierować na daną pacjentkę i uwzględniać etiologię krwotoku. Wymaga to każdorazowo zdefiniowania objętości krwi krążącej, stopnia jej utraty, wdrożenia adekwatnego do utraty postępowania oraz wyznaczenia punktów początkowych, od których rozpoczyna się agresywne leczenie, oraz punktów końcowych, które dają efekt satysfakcjonujący. Najczęstszą przyczyną ciężkiego, zagrażającego życiu PPH, jest atonia macicy. Przywracanie hemostazy w masywnym PPH polega na toczeniu składników krwi, podaży leków hamujących fibrynolizę, koncentratów czynników krzepnięcia, w tym rFVIIa. O przeżyciu pacjentki często decyduje sama świadomość ryzyka wystąpienia krwotoku, wczesne rozpoznanie i szybkie wdrożenie algorytmów leczenia PPH

Hemostasis restoring in postpartum hemorrhage — algorithm 2023

Postpartum hemorrhage (PPH) is still the leading cause of perinatal death in women of reproductive age. It is characterized by high dynamics, and most women die within the first day of puerperium and as many as 88% of them within the first 4 hours from the onset of hemorrhage. Management of each massive obstetric hemorrhage requires interdisciplinary, team-based and multidirectional action. The need for simultaneous application of uterotonic agents, surgical and/or endovascular methods as well as procedures aimed at restoring volume and hemostasis should be emphasized. The protocol for the management of severe PPH should be individualized and take into account hemorrhage etiology. Each time the volume of circulating blood as well as the degree of blood loss have to be determined, and the adequate procedures, the starting points for implementing aggressive treatment and the satisfactory end points must be defined. The most common cause of severe, life-threatening PPH is uterine atony. Restoration of hemostasis in massive PPH consists in transfusion of blood components, administration of antifibrinolytic drugs and coagulation factor concentrates, rFVIIa included. Patient survival is often determined by the very risk assessment for hemorrhage, early diagnosis and rapid implementation of PPH management algorithms

Patient treated with rivaroxaban will be have surgery — recomendation of anaesthesiologist

W praktyce lekarza rodzinnego coraz częściej spotyka się pacjentów przygotowywanych do zabiegów operacyjnych przewlekle leczonych rywaroksabanem. Postępowanie okołooperacyjne wymaga ścisłej współpracy specjalisty kardiologa, chirurga i anestezjologa, a by do minimum ograniczyć możliwe powikłania. Przed planowanym zabiegiem chirurgicznym leczenie rywaroksabanem należy wstrzymać na 24 godziny w przypadku zabiegów o małym ryzyku powikłań krwotocznych lub 48 godzin, gdy takie ryzyko jest podwyższone. Jednak w sytuacji krwawienia zagrażającego życiu pacjenta i/lub konieczności wykonania pilnego zabiegu operacyjnego nie dysponujemy prostymi, tanimi i dostępnymi metodami oceny efektu antykoagulacyjnego rywaroksabanu ani swoistym antidotum. W takich sytuacjach zalecane jest zastosowanie zespołu czynników protrombiny (PCC) w dawce 25–50 j./kg m.c. Proponowane postępowanie jest bezpieczne, efektywne i wiąże się z małym ryzykiem powikłań.Family doctor in your practice often meets patient treated with rivaroxaban who is prepared for surgery. Perioperative management to minimize possible complications requires cooperation cardiologist, surgeon and anaesthesiologist. Before elective surgery drug should be interrupted for 24 hours in the case of surgery with low risk of bleeding complications or 48 hours when estimation risk is elevated. However, in case a serious life-threatening bleeding and/or the need to perform urgent surgery we do not have a simple, cheap and accessible method of evaluating anticoagulant effect of the rivaroxaban or a specific antidote. In such situations is recommended the administration of 25 to 50 U/kg 4-factor prothrombin complex concentrates (PCC). This management is safe, effective and is associated with a small risk of complications

Znaczenie poczucia podmiotowości dla aktywności społecznej w przestrzeni samorządowej

The article deals with the issues of the sense of communication subjectivity of citizens and their actual activity in the local environment. In the article, the author's concept of communication subjectivity to be tested through the questionnaire survey conducted on 500 respondents in 2016 in Silesia district. The aim of the study was to analyze how the sense of communication subjectivity indicate the activity of citizens in the local environment. The central hypothesis of the study was as follows: the sense of subjectivity is associated with activity in the local government space. The article contains an introduction to the topic of the subject. The author characterizes the phenomena of subjectivity at the local level and distinguishes between the sense of general and communicative subjectivity. Then she discusses the results on the meaning of the sense of communication subjectivity for civic activity and draws the conclusions. Empirical findings confirm that communication activity correlates with actual action in the local environment, especially the aspects of communication subjectivity associated with two-way communication. The study showed a low level of the sense of communication subjectivity, which indicates about reasons for the low activity of citizens in the local environment. Moreover, the results reveal that the development of self government communication activities should lead to encouraging active participation in communication processes and building a reasonable belief in them about the importance and the effectiveness of these activities.Artykuł jest prezentacją wyników kwestionariuszowych badań przeprowadzonych w zakresie komunikacji samorządowej, z uwzględnieniem poczucia podmiotowości komunikacyjnej obywateli oraz ich faktycznej aktywności w środowisku lokalnym. Opierając się na autorskiej koncepcji poczucia podmiotowości komunikacyjnej, dokonano jej weryfikacji w wywiadach kwestionariuszowych przeprowadzonych na 500 respondentach w województwie śląskim w 2016 roku. Celem badania było wykazanie, na ile poczucie podmiotowości, szczególnie tej komunikacyjnej, jest wyznacznikiem faktycznej aktywności obywateli w otoczeniu lokalnym. Główną hipotezę badania stanowiło przekonanie, że poczucie podmiotowości jest związane z aktywnością w przestrzeni samorządowej. W artykule zamieszczono wprowadzenie w tematykę, charakterystykę podmiotowości na poziomie lokalnym, zdefiniowano poczucie podmiotowości ogólnej i komunikacyjnej, zaprezentowano wyniki badań własnych dotyczących znaczenia poczucia podmiotowości komunikacyjnej dla aktywności obywatelskiej oraz sformułowano wnioski. Wyniki potwierdzają, że aktywność komunikacyjna koreluje z faktyczną aktywnością w otoczeniu lokalnym, szczególnie istotne są aspekty podmiotowości komunikacyjnej związane z komunikacją dwustronną. W badaniu wykazano, że poczucie podmiotowości komunikacyjnej nie jest wysokie, co pozwala w pewnym stopniu wnioskować nie tylko o powodach znikomej aktywności obywateli w środowisku lokalnym, ale także stwierdzić, że rozwój samorządowej działalności komunikacyjnej powinien przebiegać w kierunku zachęcania obywateli do aktywnego uczestnictwa w procesach porozumiewania się oraz budowania w nich uzasadnionego przekonania o ważności i przede wszystkim skuteczności tych działań

PSYCHO-EDUCATIONAL CONTEXT OF SUPPORTING SENIORS IN POLAND , USING TOOLS FROM THE EDUSENIOR PROJECT

The purpose of the article was to capture the psycho-educational context of support for Polish seniors by institutions that have used the methods developed in the Edusenior project. The areas requiring seniors’ education and the scope of work carried out by the developing institutions, government, and NGOs initiatives to raise the quality of life for seniors have been elucidated in the following article. The products obtained from the international Edusenior project, in which the preliminary results were evaluated by experienced Polish reviewers, comply with the above requirements

Transfusion-related acute lung injury in a patient diagnosed with hypofibrinogenemia after a cesarean section – case report and review of the literature

Background: Transfusion-related acute lung injury (TRALI) is a rare, but potentially fatal, complication of blood product transfusion, manifesting as acute respiratory distress syndrome. In most cases, TRALI is associated with massive transfusion of fresh frozen plasma and platelets. Case report: A 38-year-old-woman at 40 weeks gestation was admitted to hospital with spontaneous labor contractions. A cesarean section was performed due to feto-pelvic disproportion and a male infant (Apgar 10) was delivered. After 37 hours low hemoglobin level and growing subfascial hematoma were detected. Urgent relaparotomy was carried out. The blood loss was over 1500 ml and a massive transfusion (6 units of red cell concentrate, 8 units of fresh frozen plasma and 6 units of cryoprecipitate) was necessary. The patient developed symptoms of acute respiratory distress 10 hours after relaparotomy. No pathological findings were shown in echocardiography and ECG. Chest CT revealed pulmonary edema. Low fibrinogen levels were observed in laboratory tests, decreasing in time after transfusion of the blood products to 1.0/L. Oxygen therapy with facial mask was initiated, furosemide was administered and continued for three days until symptom resolution. A series of hematological tests performed after the patient was discharged from hospital confirmed the diagnosis of TRALI and congenital hypofibrinogenemia. Conclusion: Congenital hypofibrinogenemia may be responsible for the development of subfascial hematoma, a complication of cesarean section, necessitating relaparotomy. The following massive transfusion of blood products resulted in a potentially fatal complication in a form of TRAL

Znieczulenie do cięcia cesarskiego u pacjentek z choroba neurologiczną – 10 lat doświadczeń

Objectives: Regional anesthesia is considered a ‘gold standard’ for cesarean sections. However, it is very often contraindicated in patients with coexistent neurological diseases. This article attempts to review the specific concerns for administration of anesthesia for cesarean section posed by spinal diseases, epilepsy, sclerosis multiplex and others. Materials and methods: We present 85 cases of parturients with pre-existing neurological diseases, who received anesthesia for caesarean section at the First Clinic of Anesthesia and Intensive Care in the last 10 years. We compared those cases with the medical literature. Results: We successfully used general as well as regional anesthesia. The decision about the anesthetic technique was based on the neurological state of each patient. Conclusion: No guidelines for anesthesiologist concerning the best anesthetic technique for patients with neurological diseases have been designed so far. The choice of the safest method is made individually and depends on a variety of factors.Cel pracy: Znieczulenie regionalne jest „złotym standardem” do zabiegu cięcia cesarskiego. Jest ono jednak często przeciwskazane u pacjentek z towarzyszącym schorzeniem neurologicznym. Celem pracy była analiza zagadnień związanych z wyborem metody znieczulenia do cięcia cesarskiego u pacjentek ze schorzeniami takimi jak choroby kręgosłupa, padaczka, stwardnienie rozsiane itp. Materiał i metody: Przedstawiono przypadki 85 rodzących z udokumentowaną chorobą neurologiczną, znieczulonych do cięcia cesarskiego w I Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii WUM w ciągu 10 lat. Przypadki te porównano z dostępnym piśmiennictwem medycznym. Wyniki: U znieczulanych do cięcia cesarskiego pacjentek z powodzeniem stosowano zarówno znieczulenie regionalne jak i ogólne. Decyzja o rodzaju znieczulenia podejmowana była indywidualnie, w zależności od stanu neurologicznego pacjentki. Wnioski: Dotychczas nie opracowano wytycznych dotyczących wyboru rodzaju znieczulenia pacjentów ze schorzeniem neurologicznym. Wybór najbezpieczniejszej metody znieczulenia podejmowany jest indywidualnie i zależy od wielu dodatkowych czynników

Comprehensive scope of physiotherapy in the prevention and treatment of patients with diabetes

Cukrzycę uważa się za epidemię XXI wieku. W celu zmniejszenia  liczby powikłań u chorych na cukrzycę należy  do procesu leczenia  a także profilaktyki dołączyć fizjoterapię. Odpowiednio dobrany  wysiłek fizyczny,  zabiegi fizykoterapeutyczne oraz masaż pozytywnie wpływają na kontrolę masy ciała, zwiększenie wrażliwości na insulinę, polepszenie jakości życia a także zmniejszenie zachorowań na choroby sercowo-naczyniowe. Kompleksowa ocena kliniczna pacjenta pozwoli ustalić optymalny program fizjoterapii, który powinien być indywidualnie dobrany pod kątem rodzaju, częstotliwości, czasu trwania oraz intensywności aktywności fizycznej.  Diabetes is considered to be an epidemic of the 21st century. Physiotherapy should be included, in both treatment plan and prevention of chronic complications in patients with diabetes. Properly selected individualised exercise, physical therapy and massage have a positive impact on weight control, increase insulin sensitivity, improve the quality of life and decrease the morbidity of cardiovascular disease. Comprehensive clinical evaluation of the patient allows determination of the optimal physiotherapy program, which should be planned  according to the type, frequency, duration and intensity of physical activity.

Interstitial laser coagulation in Twin Reversed Arterial Perfusion sequence

Twin Reversed Arterial Perfusion (TRAP) sequence complicates about 1% of all monochorionic twin pregnancies and about 1 to 35000 of all pregnancies. It involves an acardiac twin whose structural defects are incompatible with life, and an otherwise normal ‘‘pump” co-twin. As the blood flow in the acardiac twin is reversed, it keeps on growing owing to the oxygenated blood from the co-twin. Here we report a case of monochorionic, diamniotic twin pregnancy after ICSI-ET complicated with TRAP sequence, diagnosed at 11 weeks of pregnancy. The unusual finding in this case was the residual heart in the so called acardiac twin. Gradually, the normal twin developed signs of hemodynamic compromise. Reversed a-wave in ductus venosus was observed. The acardiac twin showed subcutaneous oedema. On 24 November, 2011 a successful interstitial ultrasound-guided laser coagulation was performed at 16 weeks of gestation. 17G needle and 0.6 mm laser fibre were used. The needle was introduced into the pelvic region of the acardiac twin through the abdominal wall. A series of laser bursts lasting 5-10 seconds were fired, until cessationof blood flow in the pelvic vessels and umbilical cord of the acardiac twin was confirmed using colour Doppler. Thecourse of the intervention was uneventful. Routine steroid therapy was administered at 27 weeks of gestation.At 32 weeks the patient was hospitalized and oral antibiotics were administered due to premature rupture of the membranes and suspicion of intrauterine growth retardation of the pump twin. The patient delivered spontaneously at completed 33 weeks of pregnancy (weight 1805g, Apgar 10). After the delivery, a stage 2 intraventricular hemorrhage and jaundice were observed in the neonate. Phototherapy was administered and the mother and the child were eventually discharged from the hospital, both in good general condition. Since then, two more successful interstitial laser coagulations in TRAP sequence were performed in our institution. The essence of the treatment of TRAP sequence is cessation of the blood flow from the pump to the acardiac twin. Fetoscopic cord ligature or coagulation, and laser or radiofreqency ablations of the acardiac twin vessels, are the possible methods of intervention. The interstitial laser coagulation of the acardiac twin is less invasive than fetoscopic umbilical cord coagulation, as the outer diameter of the 17G needle is much smaller. A meticulous comparison of these methods would require a randomised study, but at 16 weeks of MCDA twin pregnancy, interstitial laser coagulation seems to be the method of choice. The outcome of the procedure and possible treatment options in case of TRAP, together with the review of literature, are presented in the article