KALÇA PROTEZİ OLAN VE PROTEZ ENFEKSİYONU DÜŞÜNÜLEN OLGULARDA ENFEKSİYON BULGULARININ GÖSTERİLMESİNDE MARS SEKANSI'NIN KATKISI

KALÇA PROTEZİ OLAN VE PROTEZ ENFEKSİYONU DÜŞÜNÜLEN OLGULARDA ENFEKSİYON BULGULARININ GÖSTERİLMESİNDE MARS SEKANSI'NIN KATKISIEkrem Anıl Sarı1,Serap Sarı2,Ali Balcı1, Burak Duymaz3,Vasfi Akıncı Karatosun3,Arzu Nazlı41DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ HASTANESİ RADYOLOJİ ABD2İZMİR ATATÜRK EĞİTİM VE ARAŞTIRMA HASTANESİ RADYOLOJİ ABD&nbsp;3DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ HASTANESİ ORTOPEDİ VE TRAVMATOLOJİ ABD4DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ HASTANESİ ENFEKSİYON HASTALIKLARI ABDGiriş ve Amaç:Total eklem protezi olan olgularda protez başarısızlığının ana nedenlerinden biri protez enfeksiyonlarıdır. Diğerleri; rekürren dislokasyon ve aseptik gevşemedir. Serum ve sinoviyal biyobelirteçler (CRP, Alpha-1-Defensin) sıklıkla tanı koymak için kullanılır.Bazı vakalarda bu biyomarkerlar yetersiz kalabilir. Geçmişte, radyografik araçların önemi periprostetik eklem enfeksiyonunu dışlamada az iken günümüzde noninvaziv bir marker olarak kullanılabilmektedir. Kesitsel görüntülemede metal artefaktların neden olduğu bozuk görüntü kalitesi de önemli dezavantajdır. MARS (metal artefact reduction sequences)&nbsp; gibi MRG görüntülemedeki teknik yeniliklerle periprostetik yumuşak doku ve kemiği değerlendirmek artık mümkün olmaktadır. Çalışmamızın amacı kalça enfeksiyonu olan olgularda MARS’ın enfeksiyon bulgularını değerlendirme açısından katkısını göstermektir.Gereç ve Yöntem:Aralık 2021- Mart 2023 tarihleri arasında merkezimizde kalça protezi olan ve MARS kullanılarak kalçaya yönelik MRG çekimleri yapılan, klinik-laboratuar ve görüntüleme bulguları eşliğinde yüksek olasılıkla protez enfeksiyonu kabul edilen 5 kadın, 6 erkek erişkin yaş grubunda toplam 11 hasta değerlendirilmiştir. Bu hastaların öncelikle Proton Dansite ve T2 ağırlıklı yağ baskılı MARS kullanılan sekanslarında literatürde de yer alan ve protez enfeksiyonu düşündüren kemik iliği ödemi, fistül traktı, kas ödemi, sinovial katlanma, eklemde efüzyon, periost reaksiyonu, periprostetik kolleksiyon, trokanterik bursit bulguları açısından değerlendirilmiş aynı bulgulara MARS kullanılmayan sekanslarda da kör olarak bakılmıştır (Figür 1-3).BULGULAR:MARS kullanılan sekanslara MARS pozitif, kullanılmayan sekanslara ise MARS negatif denilerek 2 sınıf oluşturulmuş ve 8 adet bulgu sırayla değerlendirilerek ‘var’, ‘yok’ şeklinde not alınmıştır. Kas ödemi açısından 2 sınıfta da 11 hasta pozitif bulunmuştur. MARS pozitif sınıfta fistül traktı denilen 1 hasta, kemik ödemi denilen 5 hasta, sinovial katlanma denilen 3 hasta, eklemde efüzyon denilen 2 hasta, periost reaksiyonu denilen 4 hasta, periprostetik koleksiyon denilen 2 hasta, trokanterik bursit denilen 5 hasta MARS negatif sekanslarda bu bulgular açısından ‘yok’ denilerek değerlendirilmiştir (Tablo 1).TARTIŞMA VE SONUÇ:Kemik iliği ödemi MARS pozitif sekanslarda 6 olguda görülürken, MARS negatif sekanslarda sadece 1 olguda görülebilmiştir. Trokanterik bursit MARS pozitif sekanslarda 10 olguda görülürken, MARS negatif sekanslarda sadece 5 olguda görülebilmiştir. &nbsp;Çalışmamız bu aşamada tanımlayıcı bir çalışma niteliğinde olmakla birlikte daha geniş olgu serileri ve istatistiksel veriler de kullanıldığında MARS sekansının protez enfeksiyonu tanısına katkısının daha da gösterilebileceğini düşünmekteyiz.&nbsp;&nbsp;&nbsp;Kaynakça :&nbsp;1)Galley J, Sutter R, Stern C, Filli L, Rahm S, Pfirrmann CWA. Diagnosis of Periprosthetic Hip Joint Infection Using MRI with Metal Artifact Reduction at 1.5 T. Radiology. 2020;296(1):98–108.2)Schwaiger BJ, Gassert FT, Suren C, Gersing AS, Haller B, Pfeiffer D, Dangelmaier-Dawirs J, Roski F, von Eisenhart-Rothe R, Prodinger PM, Woertler K. Diagnostic accuracy of MRI with metal artifact reduction for the detection of periprosthetic joint infection and aseptic loosening of total hip arthroplasty. Eur J Radiol. 2020;131:109253.3)Plodkowski AJ, Hayter CL, Miller TT, Nguyen JT, Potter HG. Lamellated hyperintense synovitis: potential MR imaging sign of an infected knee arthroplasty. Radiology. 2013;266:256–604)André Busch, Marcus Jäger, Sascha Beck, Alexander Wegner, Erik Portegys, Dennis Wassenaar, Jens Theysohn &amp; Johannes Haubold Diagnosis of Periprosthetic Hip Joint Infection Using MRIwith Metal Artifact Reduction at 1.5 T BMC Musculoskeletal Disorders volume 23, Article number: 620 (2022)&nbsp;Anahtar Kelimeler :&nbsp;Enfeksiyon-kalça-metal-manyetik-ödem-kemik-kaslar-artefaktlar</p

Clinical Characteristics and Genetic Analyses of Patients with Idiopathic Hypogonadotropic Hypogonadism

INTRODUCTION: Idiopathic hypogonadotropic hypogonadism (IHH) is classified into two groups-Kalman syndrome and normosmic IHH (nIHH). Half of all cases can be explained by mutations in >50 genes. Targeted gene panel testing with nexrt generation sequencing (NGS) is required for patients without typical phenotypic findings. The aim was to determine the genetic etiologies of patients with IHH using NGS, including 54 IHH-associated genes, and to present protein homology modeling and protein stability analyzes of the detected variations. METHODS: Clinical and demographic data of 16 patients (eight female), aged between 11.6-17.8 years, from different families were assessed. All patients were followed up for a diagnosis of nIHH, had normal cranial imaging, were without anterior pituitary hormone deficiency other than gonadotropins, had no sex chromosome anomaly, had no additional disease, and underwent genetic analysis with NGS between the years 2008-2021. Rare variants were classified according to the variant interpretation framework of the American College of Medical Genetics and Genomics (ACMG)/Association for Molecular Pathology. Changes in protein structure caused by variations were modeled using RoseTTAFold and changes in protein stability resulting from variation were analyzed. RESULTS: Half of the 16 had no detectable variation. Three (18.75%) had a homozygous (pathogenic) variant in the GNRHR gene, one (6.25%) had a compound heterozygous [likely pathogenic-variants of uncertain significance (VUS)] variant in PROK2 and four (25%) each had a heterozygous (VUS) variant in HESX1, FGF8, FLRT3 and DMXL2. Protein models showed that variants interpreted as VUS according to ACMG could account for the clinical IHH. DISCUSSION AND CONCLUSION: The frequency of variation detection was similar to the literature. Modelling showed that the variant in five different genes, interpreted as VUS according to ACMG, could explain the clinical IHH

Asymptomatic pulmonary embolism after ablation

WOS: 000378791000010PubMed ID: 27144590Background: Pulmonary embolism (PE) is a life-threatening event with a broad presentation spectrum ranging from asymptomatic cases to sudden cardiac arrest. It is unclear if right atrial emboli cause PE in patients with atrial fibrillation (AF) or if mild PE itself increases right cardiac pressure provoking AF. Objective: To determine the incidence and predictors of asymptomatic PE in patients undergoing AF ablation. Method and Results: Patients (n = 93) were screened and those with previous or current symptomatic PE or venous thromboembolism, pulmonary hypertension, increased right heart pressures detected on echocardiography, a history of stroke, transient ischemic attack, coagulopathy or cancer and inappropriate contrast for the evaluation of pulmonary arterial tree were excluded. The remaining AF patients (n = 71) underwent guided ablation controlled with 3-dimensional, left atrial and pulmonary venous computed tomography. The asymptomatic PE was defined by using the modified Miller score by 2 independent assessors in 6 patients. Univariate logistic regression showed that age (OR: 1.094, 95% CI 1.007-1.188, p = 0.033), diabetes (OR: 12.000, 95% CI 1.902-75.716, p = 0.008), CHA(2)DS(2)-VASc score (OR: 2.800, 95% CI 1.304-6.013, p = 0.008), and pulmonary artery diameter (OR: 1.221, 95% CI 1.033-1.444, p = 0.019) were significantly associated with PE. However, multivariate analysis revealed that the CHA(2)DS(2)-VASc score (p = 0.047) remained the exclusive significant predictor for asymptomatic PE. Conclusion: The incidence of random asymptomatic PE in AF patients is high (>8%). The CHA(2)DS(2)-VASc score can predict silent PE. Since patients with a high CHA(2)DS(2)-VASc score are already anticoagulated, our results do not change clinical practice but are noteworthy in terms of the cause-effect relationship between AF and PE

Antiepileptic drug poisoning: Three-year experience

Introduction: Antiepileptic drugs, which are also called anticonvulsants, are used in the therapy and prophylaxis of epileptic seizures. The purpose of this paper was to investigate the relevant epidemiological data and to determine which of these drugs was the most frequent cause of intoxication. Another purpose of this study was to determine the neurological, cardiac, and biochemical problems caused by antiepileptics. Material and method: This retrospective study included 95 consecutive patients under 18 years of age with antiepileptic intoxication, presenting to and being followed-up in, the Toxicology Unit between January 2010 and February 2013. The data were obtained by screening the patient files. Results: Of the cases, 67 (70.5%) were self-poisoned by first generation antiepileptics (FGAEs) and 28 (29.5%) by second generation antiepileptics (SGAEs). The Glasgow Coma Scale (GCS) scores and the serum lactate levels of the patients poisoned by FGAEs and SGAEs on admission to emergency department were 15 (25th: 12; 75th: 15; 95th: 15; IQR: 3) and 1.9 (25th: 1.4; 75th: 3.1; 95th: 5.6; IQR: 1.7), and 15 (25th: 14.3; 75th: 15; 95th: 15; IQR: 0.75) and 1.07 (25th: 0.9; 75th: 1.6; 95th: 5.5; IQR: 0.71), respectively. The serum lactate levels of patients poisoned by FGAEs were significantly higher (p < 0.001). Among the cases poisoned by carbamazepine, the most frequent cause of intoxication, the GCS score was significantly lower and serum lactate level was significantly higher in the group with high serum levels of carbamazepine (p = 0.004 and p < 0.001, respectively). In cases poisoned by valproic acid (VPA), the second frequent cause of intoxication, there was neither a significant association between the serum VPA level and the GCS score, nor between the serum lactate level and the systolic blood pressure (p = 0.470, p = 0.897, and p = 0.088, respectively). However, there was a positive correlation between the serum VPA level and the serum ammonia level (kk = 0.742, p < 0.001). Conclusion: First generation antiepileptics are more toxic than SGAEs. In patients with serum carbamazepine level, particularly those over 30 mg/L, serious disorders of consciousness, cardiovascular toxicity, and metabolic disorders may occur. In VPA intoxication, there is a positive correlation between the serum VPA levels and ammonia levels. On account of this finding, one should be more careful about hyperammonemic hepatic encephalopathy as the serum VPA level rises

Tip 2 diyabet; Tehlikenin farkında mısınız?

Yirmi birinci yüzyılın en zorlu sağlık sorunlarından biri olarak kabul edilen hatta Dünya Sağlık Örgütünün ifadesiyle yüzyılın salgın hastalığı olan Tip 2 Diabetes Mellitus’un prevalansındaki artış tüm dünyada olduğu gibi ülkemizde de endişe verici bir şekilde devam etmektedir. Ciddi bir halk sağlığı sorunu olan Tip 2 Diyabet hakkında toplum farkındalığını ve bilincini belirlemek ve özellikle halkın eksik ya da yanlış bildiği konuları tespit etmek amacıyla bu anket çalışması planlanmıştır. Tip 2 Diyabetin belirtileri, risk faktörleri, epidemiyolojisi, tanı ve tedavisi olmak üzere beş ana başlığı kapsayacak şekilde hazırlanan anket 260 gönüllü yetişkin bireye uygulanmıştır. Anket sorularının sade ve kolay anlaşılır olmasına dikkat edilmiştir. Ayrıca anket çalışmasına katılan bireylere Uluslararası Diyabet Federasyonu’nun hazırladığı Tip 2 Diyabet risk anketi de uygulanmış ve bireylere risk oranları söylenmiştir. Anket uygulandıktan sonra ankete katılan bireylere bilgilendirme amacıyla bir broşür verilmiştir. Anket sonuçları genel olarak değerlendirildiğinde diyabet hakkında halkın bilgi sahibi olmakla beraber eksik ve yanlış bilgilerinin de oldukça fazla olduğu belirlenmiştir. Bundan dolayı diyabetle mücadelede hastalıktan korunma, tanısı, tedavisi gibi tüm süreçlerin iyileştirilmesinde temel faktör olan farkındalığın artması ve toplum bilincinin iyileştirilmesine kuvvetle ihtiyaç vardı