Demand-Side Food Policies for Public and Planetary Health

Background: The current food system has major consequences for the environment and for human health. Alignment of the food policy areas of mitigating climate change and public health will ensure coherent and effective policy interventions for sustaining human health and the environment. Thispaperexploresliteratureondemand-sidepoliciesthataimtoreduceconsumptionof animal-basedfoods,increaseplant-basedfoods,andreduceoverconsumption. Methods:Wesearched for publications, published between January 2000 and December 2019, considering the above policy domains. Articles were distinguished for type of policy instrument, for topic via keywords and examples were given. Results: The majority of demand-side policies focus on preventing overweight and obesity, using all types of policy instruments including more forceful market-based policies. Hardly any examples of public policies explicitly aiming to lower animal-based foods consumption were found. Policies combining health and sustainability objectives are few and mainly of the information type. Discussion: Moving towards environmentally sustainable and healthy diets is challenging as the implemented demand-side policies focus largely on human health, and not yet on environmental outcomes, or on win-wins. Policies targeting foods from the health perspective can contribute to lower environmental impacts, by indicating suitable animal-based food replacers, and aiming at avoiding overconsumption of energy dense-nutrient poor foods. Preferred policies include a variety of instruments, including strong measures. Conclusions: Working solutions are available to ensure coherent and effective demand side food policies aligning public health and environmental aims. Implementation of aligned and effective policy packages is urgent and needed.© 2020 by the authorspublishedVersio

Comparison of salt, saturated fat, and sugar content in foods between 2011 and 2016 : RIVM Reformulation monitor 2016

Het RIVM heeft in kaart gebracht wat de gehalten aan zout, suiker en verzadigd vet in voedingsmiddelen zijn ten opzichte van 2011. Het zoutgehalte in brood is gemiddeld 19 procent lager dan in 2011. Ook bepaalde soorten sauzen, soepen, groenten en peulvruchten in blik of glas en chips hebben een lager zoutgehalte. De gehalten zijn tussen de 12 en 26 procent lager. Daarnaast hebben enkele productgroepen een lager verzadigd vetgehalte gekregen. Het suikergehalte is in alle onderzochte productgroepen gelijk gebleven. De afgelopen jaren zijn vanuit het Akkoord Verbetering Productsamenstelling afspraken gemaakt over het maximumgehalte aan zout, verzadigd vet en calorieën (suikers, vet) in voedingsmiddelen. De lagere gehalten zijn vooral te zien bij productgroepen waarvoor deze afspraken zijn gemaakt. De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft dit akkoord begin 2014 afgesloten met brancheorganisaties van de voedingsmiddelenindustrie, retail, horeca en catering. Het doel is om het voor de consument gemakkelijker te maken voor gezonde producten te kiezen. Dit onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het ministerie van VWS. Dergelijke onderzoeken zijn ook in 2012 en 2014 uitgevoerd, zodat kan worden gevolgd hoe deze gehalten zich ontwikkelen. Hiervoor zijn gegevens over de samenstelling van voedingsmiddelen gebruikt die afkomstig zijn van analyses door de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA), de Levensmiddelendatabank (een database van het Voedingscentrum en het RIVM met etiketgegevens) en monitoring door brancheorganisaties. Deze gegevens zijn gecombineerd en vergeleken met de samenstelling van voedingsmiddelen in het Nederlands Voedingsstoffenbestand (NEVO) 2011.RIVM has compared current levels of salt, sugar, and saturated fat in foods to 2011. The salt content in bread is on average 19 percent lower compared to 2011. In addition, certain types of sauce, soup, canned vegetables and pulses, and crisps have a lower salt content. These reductions vary from 12 to 26 percent. In addition, in a few food groups the saturated fat content is reduced. The sugar content in all included food groups remains unchanged. n recent years agreements on the maximum amount of salt, saturated fat and sugars in foods have been made within the scope of the Agreement for Improvement of Food Composition. Reductions were mainly found in food groups where these agreements were made. This agreement was signed in 2014 by the minister of Health, Welfare and Sports and representatives of the food, retail and hospitality sector. The aim of the agreement is to make it easier for consumers to make healthier food choices. This research was commissioned by the ministry of Health, Welfare and Sports. Similar research was performed in 2012 and 2014 in order to monitor developments in food composition. For this study food composition data were obtained from chemical analyses by the Netherlands Food and Consumer Product Safety Authority, the 'Levensmiddelendatabank' (branded food composition database managed by the Netherlands Nutrition Centre and RIVM), and monitoring by sector organizations. These data were combined and compared to the composition in the 2011 version of the Dutch Food Composition Table (NEVO).Ministerie VW

What we eat in the Netherlands (2012–2016): the ratio between animal and plant-based food products, protein and environmental impacts

De productie en consumptie van voedsel belasten het milieu. Een van de manieren om het milieu minder te belasten is om minder dierlijk voedsel te eten, zoals vlees, kaas en zuivel en meer plantaardig voedsel zoals (volkoren) graanproducten, peulvruchten, groenten, fruit en noten en zaden. Dit is ook goed voor de gezondheid. Een voedingspatroon met veel plantaardig voedsel beschermt namelijk tegen overgewicht en ziekten zoals diabetes type 2, hart- en vaatziekten en kanker. Het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV(Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit)) wil dat de bevolking in Nederland evenveel dierlijk als plantaardig eiwit binnenkrijgt in 2030. Het RIVM heeft daarom in kaart gebracht hoeveel dierlijk en plantaardig voedsel we eten. Ook is berekend hoeveel dierlijke en plantaardig eiwitten we via dat voedsel binnenkrijgen. Ten slotte is berekend in welke mate de productie en consumptie van voedsel het milieu belast, zoals via de uitstoot van broeikasgassen. Dit is bepaald voor de totale bevolking en voor groepen daarin, naar leeftijd en geslacht, opleidingsniveau en gewicht. Tussen 2012 en 2016 aten we in Nederland ongeveer evenveel plantaardig als dierlijk voedsel. Dierlijk voedsel bevat per kilogram meer eiwit dan plantaardig voedsel. De Nederlandse bevolking kreeg in die periode per dag meer dierlijke eiwitten binnen (61 procent) dan plantaardige (39 procent). De belangrijkste eiwitbronnen waren vlees, brood, granen, pasta en rijst en zuivel. Meer dan de helft van de plantaardige eiwitten kregen we binnen via brood en andere graanproducten. Zes procent van de plantaardige eiwitten kregen we binnen via groenten, noten en zaden, peulvruchten en vlees- en zuivelvervangers. Wat er werd gegeten en hoeveel eiwitten we daarbij binnenkregen verschilde tussen de onderzochte groepen. Wat de milieubelasting betreft waren de consumptie van vlees, kaas en zuivel de belangrijkste bronnen voor de uitstoot van broeikasgassen, landgebruik, verzuring en vermesting van zoet- en zoutwater. De consumptie van fruit en olijven, vruchten- en groentesappen, koffie en thee en vlees waren de belangrijkste bronnen voor het waterverbruik. Het RIVM heeft voor dit onderzoek informatie uit de Voedselconsumptiepeiling (VCP(Voedselconsumptiepeiling)) van 2012-2016 en de database milieubelasting voedingsmiddelen van het RIVM gebruikt. In 2023 krijgt dit onderzoek een update met VCP-gegevens uit 2019-2021.Food production and consumption have a significant impact on the environment. One of the ways to reduce the burden on the environment is to consume less animal-based foods such as meat, cheese and dairy and more plant-based foods such as (wholegrain) cereal products, legumes, vegetables, fruit, nuts and seeds. This has health benefits as well: a diet that is largely plant-based reduces the risk of obesity and diseases like type 2 diabetes, cardiovascular disease and cancer. By 2030, the Ministry of Agriculture, Nature and Food Quality would like the Dutch population to ingest equal amounts of animal and plant-based proteins. To that end, RIVM investigated the amount of animal and plant-based foods we eat. It also calculated the ratio of animal and plant-based proteins we ingest through those products. Finally, it calculated the extent to which food production and consumption harm the environment, for instance through greenhouse gas emissions. It did this both for the Dutch population as a whole and for several subsets, which were grouped by age, gender, level of education and weight status. Between 2012 and 2016, the amount of animal and plant-based food consumed in the Netherlands was roughly similar. Animal-based foods contain more protein per kilogram than plant-based foods. The Dutch population ingested more animal-based proteins (61%) than plantbased proteins (39%) per day during that period. The major sources of protein were meat, bread, cereals, pasta and rice and dairy. More than half of all plant-based proteins were ingested through bread and other cereal products. Six percent of plant-based proteins were ingested through vegetables, nuts and seeds, legumes and meat and dairy substitutes. The types of foods consumed and the amounts of protein ingested varied between the studied subsets. In terms of environmental burden, the consumption of meat, cheese and dairy accounted for most of the greenhouse gas emissions, land use, acidification and fresh and marine water eutrophication. The consumption of fruit and olives, fruit and vegetable juices, coffee and tea and meat were the leading causes of water consumption. For this study, RIVM used data from the Dutch National Food Consumption Survey 2012–2016 and RIVM’s own database on the environmental burden caused by food products. In 2023, the study will be updated with data from the Dutch National Food Consumption Survey 2019–2021

Methode voor post-launch monitoring van nieuwe voedingsmiddelen toegepast op additief Stevia

Dit rapport is de herziene versie van het oorspronkelijke rapport (mei 2014). Op pagina 3 staat een erratum met uitleg over de wijzigingen Het RIVM heeft een methode ontwikkeld waarmee in kaart kan worden gebracht welke producten een bepaald ingrediënt bevatten, en zo ja in welke hoeveelheden ('post-launch monitoring'). Het gaat hierbij om producten die na mei 1997 op de Europese markt zijn verschenen en waarvoor beoordeeld moet worden of ze veilig zijn om op de markt te mogen worden toegelaten - zogenoemde nieuwe voedingsmiddelen en voedselingrediënten. De methode is in opdracht van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) ontwikkeld. Als testcase is de aanwezigheid van het in de markt opkomende additief Stevia onderzocht. Deze natuurlijke zoetstof zit bijvoorbeeld in zoetjes, limonade en frisdranken en drinkyoghurt. De methode is bruikbaar gebleken en in totaal is in 37 merken het Stevia-extract steviolglycosiden geïdentificeerd. Vervolgens is met twee scenario's geschat hoeveel van deze stof mensen binnenkrijgen (inname): het worst-case scenario en het '25 procentmarktaandeel' scenario. Het worst-case scenario gaat ervan uit dat alle producten die in productcategorieën zitten waarin het nieuwe voedselingrediënt is geïdentificeerd, de stof ook daadwerkelijk bevatten en dan tot het hoogste niveau dat in het product gemeten is of dat producenten hierover hebben gerapporteerd. Bij dit scenario wordt de aanvaardbare dagelijkse inname (ADI) voor Stevia bij minder dan 5 procent van de kinderen overschreden, en bij minder dan 9 procent van de volwassenen. Het 25 procent-marktaandeel scenario is een realistischere schatting. Bij dit scenario wordt de ADI bij minder dan 3 procent van de kinderen en volwassenen overschreden. Het is niet duidelijk of deze mate van overschrijdingen concrete risico's voor de volksgezondheid met zich meebrengen. Regelmatige monitoring is gewenst, vooral omdat verwacht wordt dat Stevia aan meer producten en soms in hogere concentraties zal worden toegevoegd.This report is a revised version of the original report (May 2014). On page 3 you will find an erratum with the modifications The National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) developed a method to monitor in what foods and to what levels an ingredient is added (concept of post-launch monitoring). The method deals with foods that were introduced on the European market after May 1997 and for which it is required to assess whether they are safe for introduction on the market, so-called novel foods and novel food ingredients. The method was developed by order and for the account of the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA). As a case study, introduction on the market of the emerging food additive Stevia was investigated. This natural sweetener is added among others to tabletop sweeteners, flavoured drinks, and milk drinks. The method has appeared to be feasible and the stevia-extract steviol glycosides was identified in 37 brands. With two scenarios we estimated the intake of Stevia: the worst-case scenario and the '25%-market share' scenario. The worst-case scenario assumes that all food products in those food categories to which the novel food ingredient is actually added, contain the novel food ingredient and to the maximal reported or measured level. In this scenario, the Acceptable Daily Intake (ADI) for Stevia was exceeded in less than 5% of the children and in less than 9% of the adults. The 25%-market share scenario gives a more realistic estimation. In this scenario, the ADI was exceeded in less than 3% of the children and adults. It is unclear whether exceeding the ADI to these levels can involve health effects. Regular monitoring is warranted, especially because it is expected that Stevia will be added to more foods and in higher concentration levels.NVW

What is on our plate? : Safe, healthy and sustainable diets in the Netherlands (Background report)

In de studie 'Wat ligt er op ons bord? Veilig, gezond en duurzaam eten in Nederland' heeft het RIVM de maatschappelijke uitdagingen voor gezonde, veilige en duurzame voeding - nu en in de toekomst - in kaart gebracht. Daarnaast biedt de studie bouwstenen voor voedselbeleid in Nederland, waarbij naast een integrale benadering van deze vraagstukken ook rekening wordt gehouden met de uiteenlopende waarden van voedsel, zoals gemak, betaalbaarheid en dierenwelzijn. Dit rapport is de methodologische verantwoording hiervan en beschrijft de gebruikte methoden. Als eerste wordt besproken hoe met behulp van kwalitatieve analyses trendscenario's voor de veiligheid, gezondheid en duurzaamheid van het voedingspatroon zijn opgesteld. Vervolgens wordt beschreven hoe de effecten van drie toekomstscenario's zijn geschat. En hoe daaruit kansen en keuzen zijn gedestilleerd die zich voordoen bij integraal voedselbeleid. Tot slot wordt een casestudy besproken waarin met behulp van een zogeheten multicriteria-analyse de effecten van alternatieven voor dierlijke eiwitten zijn gewogen. De resultaten van de casestudy en hoe ze zijn gebruikt in 'Wat ligt er op ons bord?' zijn eveneens beschreven.In the study 'What is on our plate? Safe, healthy and sustainable diets in the Netherlands', RIVM identified the societal challenges for healthy, safe and sustainable diets, now and in the future. The study also provides building blocks for food policy in the Netherlands, which, in addition to an integrated approach to these issues, takes into account a wide range of food-related values, such as convenience, affordability and animal welfare. This report is the methodological justification of this study and describes the methods used. First, the report discusses how qualitative analyses were used to prepare trend scenarios for the safety, health and sustainability of the diet. It then describes how the effects of three future scenarios were estimated, and how opportunities and choices associated with an integrated food policy were derived. Finally, a case study is discussed in which a multicriteria analysis was used to weigh the effects of alternatives to animal proteins. The results of the case study and how they were used in 'What is on our plate?'are also describedDirecteur-Generaal RIV

Wat ligt er op ons bord? : Veilig, gezond en duurzaam eten in Nederland

Huge challenges and ambitions Most Dutch people are healthy and life expectancy is growing. Simultaneously, half of the Dutch population is overweight and this rate is even higher in lower socioeconomic groups. In addition, 9 out of 10 people eat too little fruit and vegetables, and nearly 30 percent of our food is of animal origin. The diet of an average Dutch person does not only lead to health losses, but also constitutes a major burden on the environment. It results in greenhouse gas emissions comparable to transport emissions. The annual food waste is 47 kilograms per person. Food in the Netherlands is mostly safe: approximately 1 in 24 people a year have a food infection, which usually is not serious. Most chemicals in food pose a negligible risk to public health. The Netherlands aims to take the lead in the international ambition for a healthy, sustainable and safe dietary pattern. To achieve this aim an integral policy is required, in which safety, health and sustainability are taken into account. Opportunities In this report, RIVM presents facts and figures about the safety, health and ecological sustainability of diets in the Netherlands and analyses the dilemmas and opportunities for an integrated food policy. Avoiding overconsumption, a diet with more plant-based and less animal-based products, and less sugar-containing and alcoholic drinks: these constitute three opportunities for a healthier and more sustainable dietary pattern. Taking advantage of these opportunities will lower the number of chronically ill, reduce health inequalities and contain the impact of food production on the environment. And, it tends to have a positive effect on the safety of our diet, as a lower meat consumption is associated with a lower rate of food infections. Dilemmas There are however dilemmas to be faced. Not all measures related to a healthy diet are sustainable and safe, and vice versa. For example, it is eco-friendly if every part of an animal is used for consumption. This also implies the consumption of processed meat, such as sausage, which in itself is less healthy. Moreover, there is a tension between abstract, long-term goals (healthier, more sustainable and safe) and concrete choices in everyday life. Many citizens and businesses consider health and sustainability to be important, but when shopping for food, consumers' choices are primarily determined by price and convenience. Companies, in turn, want to serve these consumers and make a profit. Making choices The tension between sustainable, healthy and safe diets on the one hand, and convenience, affordability and economy on the other, necessitates choices. To find a way out requires the government to take on an active role, and to cooperate with the agricultural sector, businesses, citizens and social organizations. Not only do consumers need to be well informed, but a healthier and more sustainable food supply is also needed. The same applies to an environment that promotes healthy and sustainable behaviour. Influential parties, such as purchasing organizations for supermarkets and retail, are potentially important partners. The fact that many citizens and businesses attach importance to sustainable, healthy and safe food legitimizes the government taking on this active role. Seizing opportunities There are opportunities for an integrated approach. Dutch society is characterized by entrepreneurship and innovation capacity. Presently, there are citizens' initiatives that focus on responsible diets. Companies welcome these initiatives and contribute through smart solutions that allow them to make a profit. If the government encourages and facilitates these developments, the social ambitions, entrepreneurial spirit and innovative capacity of all parties will be taken advantage of.Uitdagingen en ambities zijn groot De meeste Nederlanders zijn gezond en de levensverwachting stijgt. Tegelijkertijd heeft de helft van de Nederlanders overgewicht; in lagere sociaaleconomische groepen is dit nog meer. Ook eten 9 van de 10 mensen te weinig groente en fruit en is bijna 30 procent van ons eten van dierlijke oorsprong. Het voedingspatroon van een gemiddelde Nederlander leidt niet alleen tot gezondheidsverlies, maar vormt ook een grote belasting voor het milieu. Het zorgt voor een uitstoot aan broeikasgassen die vergelijkbaar is met die van vervoer. Jaarlijks verspillen Nederlanders per persoon 47 kilogram voedsel. Voedsel in Nederland is overwegend veilig: ongeveer 1 op de 24 mensen maakt jaarlijks een voedselinfectie door, die meestal niet ernstig verloopt. Voor de meeste chemische stoffen in voedsel is het risico voor de volksgezondheid verwaarloosbaar. Nederland wil voorop lopen in de internationale ambitie voor een gezond, duurzaam en veilig voedingspatroon. Om dat te realiseren is integraal beleid nodig gericht op veiligheid, gezondheid en duurzaamheid tegelijkertijd. Kansen In dit onderzoek heeft het RIVM de feiten en cijfers over de veiligheid, gezondheid en ecologische duurzaamheid van voedsel in Nederland verzameld en geanalyseerd welke kansen en dilemma's er zijn voor een integraal voedselbeleid. Niet teveel eten, een voedingspatroon met meer plantaardige en minder dierlijke producten en minder suikerhoudende en alcoholische dranken: dat zijn drie kansen voor een gezonder en duurzamer voedingspatroon. Deze veranderingen verminderen het aantal chronisch zieken, verkleinen de gezondheidsverschillen en beperken de milieubelasting van voedsel. In de meeste gevallen wordt het voedsel daarmee ook veiliger; zo gaat de consumptie van minder vlees samen met minder voedselinfecties. Dilemma's Er zijn ook dilemma's. Niet alle maatregelen voor gezonde voeding zijn duurzaam en veilig, en vice versa. Zo is het duurzaam om bij vleesconsumptie het hele dier van kop tot staart te eten. Dit betekent ook bewerkte vleesproducten, zoals worst, die weer minder gezond zijn. Daarnaast bestaat er een spanningsveld tussen abstracte doelstellingen op lange termijn ('gezonder, duurzamer en veilig') en concrete keuzen in het dagelijks leven. Veel burgers en bedrijven vinden gezondheid en duurzaamheid belangrijk, maar in de winkel letten consumenten toch vooral op prijs en gemak. Bedrijven willen op hun beurt deze consument dienen en winst maken. Keuzen maken De spanning tussen duurzaam, gezond en veilig voedsel, en het gemak, de betaalbaarheid en de economie vraagt om keuzen. Om hier een uitweg in te vinden is een actieve rol van de overheid gewenst, die samen optrekt met de agrarische sector, bedrijven, burgers en maatschappelijke organisaties. Daarbij is niet alleen een goede informatievoorziening voor de consument nodig, maar ook een gezonder en duurzamer aanbod. Hetzelfde geldt voor een omgeving die gezond en duurzaam gedrag stimuleert. Partijen die hier veel invloed op hebben, zoals inkooporganisaties voor supermarkten en de detailhandel, kunnen een belangrijke partner zijn. Dat veel burgers en bedrijven duurzaam, gezond en veilig voedsel belangrijk vinden, creëert legitimiteit voor deze actieve rol. Kansen benutten Kansen voor een integrale aanpak zijn er. De Nederlandse maatschappij kenmerkt zich door ondernemingsgeest en innovatievermogen. Er zijn al burgerinitiatieven gaande die werk maken van verantwoord voedsel. Bedrijven en de agrarische sector willen hieraan bijdragen door slimme oplossingen waarmee winst te maken is. Als de overheid deze ontwikkelingen stimuleert en faciliteert, worden de maatschappelijke ambities, de ondernemingsgeest en het innovatievermogen van alle partijen benut.DG RIV