Polityka władz państwowych wobec wyboru i działalności metropolity Makarego, zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego

Government policy towards the election and activity of Metropolitan Macarius (Oksijuk) In post-war Poland, the state authorities aimed at taking control of the religious life of the individual Churches and religious organizations. Surveillance efforts were made to maintain, among others, by appropriate selection of the superior of the Church and diocesan bishops. The election of Macarius (Oksijuk), Archbishop of the Russian Orthodox Church for the position of Metropolitan in July 1951 years should be understood in this context. The hierarch was also to give a guarantee of loyalty, implement his policy in line with the vision of communist authorities and ensure close cooperation with the Patriarchate of Moscow. Unrealized demands of the state authorities (emerging Russification trends, the lack of wider support in missionary activity among the Greek Catholics) contributed to undertake a process of dismissing Macarius from managing the Orthodox Church. Polityka władz państwowych wobec wyboru i działalności metropolity Makarego, zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła PrawosławnegoPowojenna polityka państwa wobec Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego zmierzała do ograniczenia jego roli tylko do zadań religijnych, jednocześnie przy objęciu pozostałej działalności całkowitą kontrolą. Nadzór starano się utrzymywać m.in. poprzez odpowiedni dobór zwierzchnika Kościoła. Jednym z elementów polityki był wybór na stanowisko metropolity w 1951 roku Makarego (Oksijuka), arcybiskupa Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po odsunięciu w 1948 roku od zarządzania Kościołem metropolity Dionizego władze wyznaniowe dążyły do obsadzenia tronu metropolitalnego przez hierarchę, który miałby realizować politykę kościelną zgodną z linią polityczną władz. Pomimo zrealizowania założonych celów metropolita Makary okazał się hierarchą, który nie spełnił oczekiwań władz (m.in. w zakresie polityki wobec grekokatolików), co wpłynęło na podjęcie decyzji o usunięciu go z zajmowanego stanowiska

Spór o jurysdykcję nad parafiami w województwie białostockim jako element konfliktu między Polskim Autokefalicznym Kościołem Prawosławnym a Patriarchatem Moskiewskim

The article presents an analysis of the jurisdiction conflict in the Polish Autocephalous Orthodox Church (PAKP) in the Bialystok province in 1944–46. After the border changes imposed after World War II, only four Orthodox deaneries were in the area. The majority of the clergy rejected the authority of Bishop Tymoteusz from the PAKP and subordinated to the Archbishop Bazyli of Minsk. In consequence, Patriarch of Moscow Alexei (Simanski) took over the canonical jurisdiction of all parishes in Bialystok. However, the strong position of the Ministry of Public Administration led to the restoration of Polish sovereignty over Orthodox parishes in this area.W artykule poddano analizie konflikt jurysdykcyjny w Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym (PAKP) na Białostocczyźnie w latach 1944–1946. W wyniku zmian granicznych po II wojnie światowej pozostały tam tylko cztery prawosławne dekanaty. Większość duchowieństwa odrzuciła zwierzchnictwo bpa Tymoteusza z PAKP i podporządkowała się abp. mińskiemu Bazylemu. W konsekwencji wpłynęło to na przejęcie w jurysdykcję przez patriarchę moskiewskiego Aleksego wszystkich parafii. Jednak zdecydowane stanowisko Ministerstwa Administracji Publicznej doprowadziło do przywrócenia polskiego zwierzchnictwa nad prawosławnym placówkami na tym obszarze

Polityka władz państwowych wobec wyboru i działalności metropolity Makarego, zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego

Government policy towards the election and activity of Metropolitan Macarius (Oksijuk) In post-war Poland, the state authorities aimed at taking control of the religious life of the individual Churches and religious organizations. Surveillance efforts were made to maintain, among others, by appropriate selection of the superior of the Church and diocesan bishops. The election of Macarius (Oksijuk), Archbishop of the Russian Orthodox Church for the position of Metropolitan in July 1951 years should be understood in this context. The hierarch was also to give a guarantee of loyalty, implement his policy in line with the vision of communist authorities and ensure close cooperation with the Patriarchate of Moscow. Unrealized demands of the state authorities (emerging Russification trends, the lack of wider support in missionary activity among the Greek Catholics) contributed to undertake a process of dismissing Macarius from managing the Orthodox Church.   Polityka władz państwowych wobec wyboru i działalności metropolity Makarego, zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego Powojenna polityka państwa wobec Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego zmierzała do ograniczenia jego roli tylko do zadań religijnych, jednocześnie przy objęciu pozostałej działalności całkowitą kontrolą. Nadzór starano się utrzymywać m.in. poprzez odpowiedni dobór zwierzchnika Kościoła. Jednym z elementów polityki był wybór na stanowisko metropolity w 1951 roku Makarego (Oksijuka), arcybiskupa Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Po odsunięciu w 1948 roku od zarządzania Kościołem metropolity Dionizego władze wyznaniowe dążyły do obsadzenia tronu metropolitalnego przez hierarchę, który miałby realizować politykę kościelną zgodną z linią polityczną władz. Pomimo zrealizowania założonych celów metropolita Makary okazał się hierarchą, który nie spełnił oczekiwań władz (m.in. w zakresie polityki wobec grekokatolików), co wpłynęło na podjęcie decyzji o usunięciu go z zajmowanego stanowiska

Rocznik Lubuski (t.31, cz.2): Pogranicze Lubusko-Brandenburskie po II wojnie światowej

Pogranicze Lubusko-Brandenburskie po II wojnie światowejPod redakcją:<br> Czesława Osękowskiego<br>i RobertaSkobelskieg

Łemkowskie „stawanie się” narodem

Qe process of creating the Lemko nation began in the sixteenth century, with the birth of Lemko literature and the development of literary life in the second half of the nine-teenth century. Qeir language and literature alongside the history and culture became the chief drivers of developing the nation. Qe universal sense of Lemko nationality was in progress as until 1944 in the Lemko homeland (area the Beskid Niski and Sadecki). It was interrupted by the expulsion on grounds of the USSR (1944-1946) and the events associated with the „Wisła” action (1947). Later, due to the threat of identity, national revival among the Lemkos accelerated

The Nationality Issue in the Orthodox Church in Wrocław–Szczecin Diocese

The orthodox church in Poland is one of the few religious associations, which gathers the faithful of different nationalities. We can distinguish in this community Belarusians, Ukrainians, Lemkos, Russians, Poles, Greeks, Macedonians, Serbs, and even small number of the Germans and Romani people. Some contentious issues concerning the functioning of individual national minorities within the Church, and occurring in the interwar period, also found its continuation after 1945. It should be emphasized that the Church did not become a base for social or political life of a specific national minority. It was neither Belarusian nor Ukrainian, or Lemko. It was just Orthodox. The Church is of the primacy of faith in relation to national diversity and in case of the situation of the faithful does not differentiate them ethnically. According to the issue of nationality in the Orthodox Church in the Diocese of Wroclaw-Szczecin it should be mentioned first of all that Ukrainian and Lemko context and to a lesser extent, the Russian, Belarusian and Polish

The Dispute about Jurisdiction over Parishes in Białystok Province as an Element of the Confl ict between the Polish Autocephalous Orthodox Church and Moscow Patriarchate

W artykule poddano analizie konflikt jurysdykcyjny w Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym (PAKP) na Białostocczyźnie w latach 1944–1946. W wyniku zmian granicznych po II wojnie światowej pozostały tam tylko cztery prawosławne dekanaty. Większość duchowieństwa odrzuciła zwierzchnictwo bpa Tymoteusza z PAKP i podporządkowała się abp. mińskiemu Bazylemu. W konsekwencji wpłynęło to na przejęcie w jurysdykcję przez patriarchę moskiewskiego Aleksego wszystkich parafii. Jednak zdecydowane stanowisko Ministerstwa Administracji Publicznej doprowadziło do przywrócenia polskiego zwierzchnictwa nad prawosławnym placówkami na tym obszarze.The article presents an analysis of the jurisdiction conflict in the Polish Autocephalous Orthodox Church (PAKP) in the Bialystok province in 1944–46. After the border changes imposed after World War II, only four Orthodox deaneries were in the area. The majority of the clergy rejected the authority of Bishop Tymoteusz from the PAKP and subordinated to the Archbishop Bazyli of Minsk. In consequence, Patriarch of Moscow Alexei (Simanski) took over the canonical jurisdiction of all parishes in Bialystok. However, the strong position of the Ministry of Public Administration led to the restoration of Polish sovereignty over Orthodox parishes in this area

Lemkos – the rediscovered nation

The article describes the basic problems of the Lemko community in Central Europe, with particular emphasis on the population living in Poland, its fate, history and contemporary position in Poland, recalling, among other things, the activities of associations (the Association of Lemkos, the Union of Lemkos, organization of Watra). The author presented literature by analyzing the content of Marek Koprowski’s book

Metropolita Dionizy wobec kwestii narodowościowej w Cerkwi prawosławnej w okresie międzywojennym

Metropolitan Dionysius on the Nationality Question in the Orthodox Church in Interwar Poland Metropolitan Dionysius took over management of the Orthodox Church in Poland in 1923, and he continued in this role throughout the difficult period of the Second Polish Republic. At that time the Orthodox Church was identified with the Russian invader, and seen as a symbol of the partitions as well as of the religious and ethnic oppression of Poles. At the same time it was the largest religious association in Poland, apart from the Roman Catholic Church. During this period, the Orthodox Church embraced several different nationalities among the faithful (including Ukrainians, Belarusians, Russians and others). This posed a significant problem in both the Church’s internal relations and in its relations with the Polish state. Some political minority groups tried to make the Orthodox religion an element of national separatism. On the other hand, for the state authorities, the Orthodox Church was an institution which carried out its policy and objectives for the benefit of a particular ethnic minority. Throughout the period Metropolitan Dionysius had to guide the Church in such a way as to meet the needs of ethnically diverse believers, in spite of the basically unfriendly or even hostile attitude of the Polish state towards the Orthodox Church. He had to reconcile the sympathies of the faithful of Ukrainian, Russian, Belarusian and Polish origins, and to deal with the various political forces existing within the Orthodox Church, which sought to shape its institutional form and to give it a specific political function