Pharmacotherapeutic aspects of drug transporters in the placenta

Farmakoterapia w okresie ciąży jest często nieunikniona. Liczba kobiet w ciąży wymagających podawania leków stale rośnie, częściowo z powodu zaawansowanej diagnostyki, częściowo ze względu na rosnący wskaźnik macierzyństwa u starszych kobiet. Jest oczywistym, że poznanie funkcji transporterów leków w łożysku umożliwia dokładniejszą charakterystykę przenikania leków (również innych ksenobiotyków) przez barierę łożyskową, a tym samym bezpieczniejszą farmakoterapię. W opracowaniu przedstawiono informacje dotyczące ekspresji transporterów leków w łożysku w kontekście stanów patologicznych towarzyszących ciąży, które wymagają długotrwałego leczenia matki i/lub płodu, takich jak zaburzenia rytmu serca płodu, cukrzyca ciążowa, padaczka, zakażenie HIV, stan przedrzucawkowy oraz stany chorobowe wymagające stosowania glikokortykosteroidów.Drug treatment during pregnancy is often inevitable. The number of pregnant women in need of pharmacotherapy continues to grow, partly due to advanced diagnostic tests and partly due to advanced maternal age. Obviously, knowledge about the function of drug transporters in the placenta allows for a more accurate analysis of drug penetration (and other xenobiotics) through the placental barrier, and therefore safer pharmacotherapy. The paper provides information on the role of drug transporters in the pharmacotherapy of pregnancy-associated pathologies which require long-term treatment, e.g. cardiac arrhythmias, gestational diabetes, epilepsy, HIV infection, preeclampsia, and conditions which require the use of glucocorticoids

Nephropathy induced by calcineurin inhibitors in patients after heart transplantation as one of the important problems of modern transplantation

W pracy poruszono problem nefrotoksyczności inhibitorów kalcyneuryny (cyklosporyny [CsA], takrolimusu) u chorych po przeszczepieniu serca. Na podstawie danych z piśmiennictwa i własnego doświadczenia autorzy zwracają uwagę na ich działania niepożądane, które w skrajnych przypadkach mogą doprowadzić nawet do potrzeby leczenia nerkozastępczego u takich chorych. Obniżenie ryzyka tego powikłania widzą oni głównie w indywidualizacji terapii, szerszym stosowaniu leczenia indukcyjnego (głównie przeciwciałami monoklonalnymi dla receptorów interleukiny 2) oraz w zastępczym stosowaniem inhibitorów m-TOR. Nadzieję budzą też badania nad nowymi lekami, zwłaszcza nad woklosporyną, która odznacza się małą nefrotoksycznością przy silniejszym od CsA działaniu przeciwodrzuceniowym. Autorzy uważają też, że przyszłość terapii immunosupresyjnej u takich pacjentów leży też w badaniach farmakogenetycznych służących wcześniejszemu stwierdzeniu ewentualnej predyspozycji genetycznej do wystąpienia nefropatii pozastosowaniu inhibitorów kalcyneuryny i zastąpieniu w takich przypadkach tej grupy leków innymi lekami immunosupresyjnymi pozbawionymi działania nefrotoksycznego.This paper addresses the problem of calcineurin inhibitor-induced nephrotoxicity (cyclosporine A [CsA], tacrolimus) in patients after heart transplantation. Based on literature data, the authors draw attention to side effects of the drugs, which in extreme cases may lead to kidney replacement therapy. The authors outline measures that can be applied in order to reduce risk of this complication, mostly by therapy individualization, use of appropriate induction (antiinterleukin-2 receptor monoclonal antibodies) and m-TOR inhibitor replacement therapy. Studies on new drugs are also promising (e.g. voclosporin), which has low nephrotoxic potential and prevents graft rejection more effectively then CsA

Effects of common functional MMP12 gene polymorphisms on PD in a Polish population

The present study investigated associations of two functional MMP12 polymorphisms with PD risk and cognitive impairment in PD. A total of 478 study subjects (241 PD and 237 age and sex matched controls) were included in the study. UPDRS score, Hoehn–Yahr staging and Schwab–England scale were used to assess motor abilities and activity during daily life. All patients were classified into groups with dementia (PDD, n=72) and without dementia (nPDD, n=159) based on the neuropsychological assessment. The two most common functional single nucleotide polymorphisms (SNPs) in MMP12 gene were determined using TaqMan real-time PCR assays. Frequencies of evaluated MMP12 rs2276109 alleles and genotypes were similar in PD and the controls, whereas rs652438G allele genotypes were significantly more frequent among healthy individuals (p=0.013, OR 0.47 (0.26–0.85). The rs2276109 and rs652438 allele and genotype frequencies were not associated with dementia in PD patients. The current results suggest that MMP12 rs652438 but not MMP12 rs2276109 may affect the risk for PD, as the minor G allele genotypes might be a protective factor

Polimorfizm genu oksydoreduktazy cytochromu P450 a farmakokinetyka pantoprazolu u zdrowych ochotników

Genetycznie uwarunkowana aktywność enzymów metabolizujących leki może mieć znaczenie dla bezpieczeństwa i skuteczności leczenia. We wcześniejszych badaniach wykazano, że na aktywność enzymatyczną CYP2C19 może wpływać nie tylko polimorfizm genu kodującego ten cytochrom, lecz także zawartość reduktazy cytochromu P450 (POR) w mikrosomach ludzkich hepatocytów. Ludzki gen POR wykazuje dużą zmienność, a allel POR*28 jest związany ze zwiększoną aktywnością reduktazy, co w konsekwencji może prowadzić do zwiększonej aktywności układu CYP P450, w tym enzymu CYP2C19. Celem badania było określenie związku pomiędzy polimorfizmem genu POR a parametrami farmakokinetycznymi pantoprazolu, substratu CYP2C19 w grupie zdrowych ochotników. W analizie uwzględniono także warianty genu CYP2C19. U 30 osób, u których wykonano badanie pod kątem występowania jednonukleotydowych polimorfizmów: rs4244285 (681G>A, CYP2C19*2), rs12248560 (-806C>T, CYP2C19*17) oraz rs1057868 (31696C>T, POR*28). Stężenia pantoprazolu w osoczu zmierzono metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej w ciągu 8 godz. od przyjęcia pojedynczej doustnej dawki leku (40 mg). Nie stwierdzono istotnych różnic w stężeniu pantoprazolu pomiędzy osobami o różnych genotypach POR (*1/*1, *1/*28 i *28/*28). Analiza wieloczynnikowa wykazała, że genotyp CYP2C19 istotnie wpływał na wartość wszystkich analizowanych parametrów farmakokinetycznych (p < 0.05), podczas gdy genotyp POR nie był istotnie związany z żadnym z nich. Wyniki badania wskazują, że polimorfizm genu POR nie wpływa istotnie na farmakokinetykę pantoprazolu.It has recently been demonstrated that CYP2C19 activity may be influenced not only by CYP2C19 polymorphism, but also cytochrome P450 oxidoreductase (POR) protein abundance in human liver microsomes. The human POR gene is highly polymorphic and a common POR*28 allele is associated with increased POR activity, which may result in increased CYP P450 activity (including CYP2C19). The aim of the current study was to evaluate the association between POR and CYP2C19 polymorphisms and CYP2C19 substrate pharmacokinetics, i.e. pantoprazole, in Polish Caucasian healthy volunteers. The study enrolled 30 subjects, genotyped for rs4244285 (681G>A, CYP2C19*2), rs12248560 (-806C>T, CYP2C19*17) and rs1057868 (31696C>T, POR*28). Pantoprazole concentration in plasma was determined by validated highperformance liquid-chromatography method 1 h, 2 h, 3 h, 4 h, 6 h and 8 h after a single oral 40 mg dose of the drug. No significant differences in the drug concentrations between POR*1/*1, POR*1/*28 and POR*28/*28 carriers were observed. Multivariate analysis revealed that the CYP2C19 genotype significantly influenced all the investigated pharmacokinetic parameters (p < 0.05), while the POR genotype was not associated with any of the parameters. The results of the current study suggest that POR polymorphism does not significantly influence pantoprazole pharmacokinetics

Risk factors of stroke and −717A&gt;G (rs2794521) CRP gene polymorphism among stroke patients in West Pomerania province of Poland

Background and purpose Some of the risk factors of ischaemic stroke influence the development of atherosclerosis, which is a significant cause of vascular incidents. An inflammatory component plays a role in pathogenesis of both atherosclerosis and atrial fibrillation, the most important risk factor of embolic strokes. C-reactive protein (CRP) concentration in blood reflects the inflammatory process. Concentration of this protein depends on the CRP gene polymorphism. The aim of the study was to assess the relationship between selected risk factors of stroke and variant of −717A&gt;G (rs2794521) CRP gene polymorphism in population of West Pomerania Province of Poland. Materials and methods There were 125 consecutive patients with ischaemic stroke analysed, who met the inclusion and exclusion criteria. In all patients, −717A&gt;G CRP gene polymorphism was genotyped and analysed in relation to selected stroke risk factors. Results Prevalence of type 2 diabetes was lower in patients with AA genotype of −717A&gt;G CRP gene polymorphism than in patients with other alleles (p=0.017). Subjects with GG genotype had significantly higher concentration of CRP comparing to AG genotype (p=0.023). No correlation was found between −717A&gt;G CRP gene polymorphism and the lipid profile and other selected risk factors of stroke. Conclusions In patients with ischaemic stroke in West Pomerania Province, the GG genotype of −717A&gt;G CRP gene polymorphism is associated with significantly higher CRP concentration in relation to AG genotype. Patients with AA genotype may be characterised by lower prevalence of type 2 diabetes

Extrahepatic Drug Transporters in Liver Failure: Focus on Kidney and Gastrointestinal Tract

Emerging information suggests that liver pathological states may affect the expression and function of membrane transporters in the gastrointestinal tract and the kidney. Altered status of the transporters could affect drug as well as endogenous compounds handling with subsequent clinical consequences. It seems that changes in intestinal and kidney transporter functions provide the compensatory activity of eliminating endogenous compounds (e.g., bile acids) generated and accumulated due to liver dysfunction. A literature search was conducted on the Ovid and PubMed databases to select relevant in vitro, animal and human studies that have reported expression, protein abundance and function of the gastrointestinal and kidney operating ABC (ATP-binding cassette) transporters and SLC (solute carriers) carriers. The accumulated data suggest that liver failure-associated transporter alterations in the gastrointestinal tract and kidney may affect drug pharmacokinetics. The altered status of drug transporters in those organs in liver dysfunction conditions may provide compensatory activity in handling endogenous compounds, affecting local drug actions as well as drug pharmacokinetics

Kidney Drug Transporters in Pharmacotherapy

The kidney functions not only as a metabolite elimination organ but also plays an important role in pharmacotherapy. The kidney tubule epithelia cells express membrane carriers and transporters, which play an important role in drug elimination, and can determine drug nephrotoxicity and drug&ndash;drug interactions, as well as constituting direct drug targets. The above aspects of kidney transport proteins are discussed in the review