Osetljivost Cercospora beticola (Sacc.)prouzrokovača pegavosti lišća šećerne repeprema fungicidima

Cercospora beticola, prouzokovač pegavosti lišća šećerne repe je ekonomski najznačajnije oboljenje lista, koje se primarno suzbija primenom fungicida. U Srbiji je za suzbijanje ovog parazita registrovan i široko primenjivan veći broj preparata iz grupa MBC fungicida (benzimidazoli), DMI fungicida (triazoli i imidazoli), kao i QoI fungicida (metoksi-akrilati). Fungicidi iz navedenih grupa imaju specifičan mehanizam delovanja, te kod njih postoji visok rizik od pojave rezistentnosti kod fitopatogenih gljiva, što predstavlja najvažniji ograničavajući faktor u suzbijanju pegavosti lišća šećerne repe koju prouzrokuje C. beticola. Ukupno 103 monosporijalnih izolata su prikupljeni sa 60 lokaliteta iz vodećih regiona gajenja šećerne repe u Srbiji. Za utvrđivanje nivoa osetljivosti referentne populacije C. beticola korišćeno je 5 izolata sa cvekle i blitve, koji su izolovani s lokaliteta na kojima nikad nisu primenjivani fungicidi. Na osnovu EC50 vrednosti referentne populacije C. beticola, utrđena je diskriminativna koncentracija za svaki ispitivani fungicid: karbendazim 5 μg/ml, flutriafol 1.25 μg/ml, tetrakonazol 0.6 μg/ml i azoksistrobin 0.1 μg/ml. Rezistentost prema karbendazimu je detektovana kod 96% izolata, dok je udeo izolata koji su rezistentni prema triazolima iznosio 9.2% za tetrakonazol i 16.3% za flutriafol. Svi izolati koji su razvili rezistetnost prema triazolima su bili rezistetni i na karbendazim, što je prvi nalaz dvostruke rezistetnosti na ove fungicide kod C. beticola. Osetljivost prema azoksistrobinu je ostala nepromenjena s obzirom da se ni jedan od ispitivanih izolata nije razvijao na podlozi sa dodatim fungicidom. Rezultati primene CAPS markera u detekciji izolata koji su rezistentni prema flutriafolu i karbendazimu podudarala se nalazima in vitro testova. Efikasnost karbendazima, 4 flutriafola, azoksistrobina i tetrakonazola u preporučenim dozama je ispitana u poljskim ogledima sa veštačkim inokulacijama izolatima C. beticola koji su osetljivi ili rezistentni prema karbendazimu i flutriafolu. Karbendazim i flutriafol su bili nedovoljno efikasni u suzbijanju pegavosti lišća koja je prouzrokovana izolatima koji su razvili rezistentnost prema ovim fungicidima, dok su pokazali dobru efikasnost u kontroli pegavosti koja je prouzrokovana osetljivim izolatima C. beticola. S druge strane, azoksistrobin i tetrakonazol su pokazali dobru efikasnost u suzbijanju oboljenja bez obzira na nivo osetljivosti izolata korišćenih u veštačkim inokulacijama. Prikazani rezultati daju doprinos razvoju strategije za monitoring osetljivosti populacije C. beticola, koji predstavlja odlučujući faktor za efikasno suzbijanje pegavosti lišća šećerne repe. Identifikacija smanjene osetljivosti prema fungicidima je od suštinskog značaja za uspostavljanje novih strategija u rešavanju problema pojave rezistentosti C. beticola, kao i za odabir fungicida koji će se primenjivati na lokalitetima na kojima je došlo do pojave smanjene osetljivosti ili rezistentnosti parazita

Primena tečne hromatografije sa DAD detektorom za određivanje ostataka acetamiprida i 6-hlornikotinske kiseline u uzorcima trešanja

A rapid and simple method for simultaneous determination of acetamiprid and its metabolite 6-chloronicotinic acid in sweet cherry samples has been developed. This residue analysis method is based on the reversed phase separation on C18 column with gradient elution. Analytes' determination and quantification were performed by high performance liquid chromatography (HPLC) with diode-array detector and chromatograms were extracted at 230 nm. Extraction efficiency experiments demonstrated the ability of this method to extract neonicotinoids from sweet cherry samples. These insecticides were extracted with a mixture of acetonitril/0.1N ammonium-chloride (8/2, v/v). The average recoveries of acetamiprid and 6-chlornicotinic acid from sweet cherry samples were in the range of 95-101% and 73-83%, respectively, with the associated relative standard deviations (RSDs) lt 5%. Expanded measurement uncertainties for the analyzed compounds were 2.7 and 3.01%. The limit of quantification (LOQ) was 10 μg/kg and 30 μg/kg for acetamiprid and 6-chloronicotinic acid, respectively. Thus, the developed HPLC/DAD method can be considered a useful tool for sensitive and rapid determination of acetamiprid and 6-chloronicotinic acid. Hence, the method may find further application in the analysis of real sweet cherry samples contaminated with these insecticides at a ppb level.U radu je predstavljena jednostavna metoda za određivanje acetamiprida i njegovog metabolita, 6-hlornikotinske kiseline, u uzorcima trešanja. Metoda je bazirana na primeni reverzno-faznog razdvajanja na C18 koloni primenom gradijentnog eluiranja. Određivanje i kvantifikacija analita je vršena tečnom hromatografijom (HPLC) sa DAD detektorom, pri čemu je korišćena talasna dužina od 230 nm. Tačnost metode je ocenjena procenom merne nesigurnosti. Ekstrakcija acetamiprida i 6-hlornikotinske kiseline iz uzoraka trešanja je vršena smešom acetonitril/amonijum-hlorid (0,1N) u odnosu 80:20 (v/v). Sva merenja su vršena u tri ponavljanja, pri čemu su dobijeni prinosi određivanja acetamiprida i 6-hlornikotinske kiseline u rasponima 95-101% i 73-83%, respektivno. Relativne standardne devijacije (RSD) merenja su u svim slučajevima bile ispod 5%. Limiti kvantifikacije za acetamiprid i 6-HNK iznosili su 10 i 30 μg/kg, respektivno. Kombinovana merna nesigurnost rezultata analize acetamiprida i njegovog metabolita procenjena je na 1,35, odnosno 1,50%, a proširena na 2,7 i 3,01%, upotrebom faktora pokrivanja (k=2) koji odgovara nivou poverenja od 95%, za normalnu raspodelu. Nakon validacije i procene merne neizvesnosti dobijeni rezultati pokazuju da se razvijena HPLC/DAD metoda može primeniti za određivanje sadržaja acetamiprida i 6-hlornikotinske kiseline u uzorcima trešanja i relevantnim matriksima kontaminiranim ovim jedinjenjima

Procena protokola za brzu izolaciju DNK iz Cercospora beticola Sacc.

The most fungal DNA isolation protocols are designed to obtain high amounts of very pure DNA, requiring large fungal cultures and extraction procedures with many purification steps. Since the PCR does not require high purity DNA, the aim of this investigation was to evaluate three fast and simple fungal DNA isolation protocols for further use in Cercospora PCR based research. The purity and quantity of isolated DNAs were determined spectrophotometrically, electrophoretically and by PCR reaction with universal primers. The amounts of DNA evaluated on agarose gels, isolated by protocols A and C, did not correspond to the spectrophotometrical values, probably due to RNA impurities. In samples isolated by protocol B these impurities were not detected and the DNA concentrations were more similar. Neither protocol eliminated impurities such as carbohydrates and phenol. The average DNA yield of protocol A was 1.04 μg/μl, protocol B 0.88 μg/μl, and protocol C 0.55 μg/μl. The DNA quality most suitable for PCR analysis was obtained by protocol A, where amplification product with universal primers was detected in all DNA samples. The amplification product was detected in 87% of samples isolated by protocol C and in only 60% of samples isolated by protocol B. Although DNA obtained by protocol A had the highest yield and best quality, the isolation protocol C should be also recommended, for it does not require phenol, chlorophorm or liquid nitrogen.Sa ciljem uspostavljanja odgovarajućeg protokola izolacije DNK zaprimenu u istraživanjima zasnovanim na PCR analizi, u radu su ispitana tri jednostavna i brza metoda za DNK izolaciju iz Cercospora beticola Sacc. Čistoća i količina izolovane DNK je određena spektrofotometrijski, elektroforetski i PCR reakcijom sa univerzalnim prajmerima. Količina DNK procenjena na agaroznom gelu, koja je izolovana pomoću protokola A i C nije odgovarala spektrofotometrijskim vrednostima, verovatno usled prisustva RNK nečistoća. U uzorcima izolovanim pomoću protokola B ove nečistoće nisu detektovane, pa su DNK koncentracije bile podudarne. Ni u jednom protokolu nisu eliminisane nečistoće, kao što su ugljeni hidrati i fenoli. PCR amplifikacija je uočena kod svih DNK uzoraka izolovanih protokolom A, kod 60% uzoraka izolovanih protokolom B i kod 87% uzoraka izolovanih protokolom C. Iako je protokol za izolaciju A dao najbolje rezultate, protokol C se takođe može preporučiti, jer ne zahteva upotrebu fenola, hloroforma i tečnog azota

Changes in antioxidant capacity of soybean and maize seedlings as a response to Rhizoctonia solani Kühn infection

Changes in enzymatic and non-enzymatic antioxidant systems in leaves and roots of soybean and maize seedlings were studied after inoculation with Rhizoctonia solani Kühn, AG 2-2 IIIB. After the infection with R. solani, increase in superoxide anion (O2 .- ) scavenging activity was recorded only in leaves and roots of soybean plants. Hydroxyl radical (.OH), the production of which was remarkably increased in infected soybean seedlings, were invariably produced in infected maize seedlings in comparison to control. Furthermore, superoxide-dismutase activity increased only in infected maize roots, which could point to enhanced O2 .-dismutation. Nevertheless, lipid peroxidation intensity was notably recorded only in soybean plants, which could lead to presumption that .OH was successfully neutralized in maize seedlings and that membrane lipids were prevented from peroxidation with .OH, potentially the most responsible for these processes. Peroxidase were significantly active in infected leaves compared to control in both species, especially in soybean. Naturally, ROS accumulation induced significantly enhanced phenylalanin ammonialyase (PAL) activity, which escalated phenolic compounds synthesis in maize seedlings. Ability to accumulate phenolics, under the condition of pathogen attack, correlated with the results for the DPPH-assay that determines these maize plants in active group1

Patogenost Pectobacterium spp. na krtolama različitih sorti krompira

Vrste Pectobacterium carotovorum subsp. brasiliense (Pcb) i Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum (Pcc) su tokom 2018. i 2019. godine na terioriji AP Vojvodine registrovane kao dominanatni prouzrokovači crne truleži prizemnog dela stabla i vlažne truleži krtola krompira. U postupku detekcije i identifikacije ovih prouzrokovača na simptomatičnim biljakama krompira tokom 2018. i 2019. godine, sekvenciranjem 16S rRNK regiona je za čak 90% dobijenih izolata potvrđena pripadnost vrsti Pcb. Godišnji gubici prinosa i kvaliteta krompira, usled delovanja ovih vrsta poprimaju sve veće razmere, te se one svrstavaju među deset ekonomski najznačajnijih fitopatogenih bakterija. Pored šteta koje nastaju u toku vegetacije, za vreme čuvanja krtola krompira u skladištu pa do njegove upotrebe, patogeni nastavljaju svoju aktivnost, te celokupne partije uskladištenih krtola mogu veoma brzo propasti. Najznačajniji izvor infekcije predstavljaju zaražene semenske krtole, te patogeni ovim putem imaju mogućnost lakog dospevanja u nova područja

Poređenje parametara oksidativnog stresa u klijancima soje inokulisanim sa različitim izolatima Macrophomina phaseolina

The research was focused on biotic stress caused by Macrophomina phaseolina (Tassi) Goid., a plant pathogen that causes charcoal rot by infecting the root and lower stem of soybean. Differences in pathogenicity of fungi cultures from five isolates (two from sugar beet, one from maize, one from soybean and one from sunflower) have been investigated in seedlings of two soybean cultivars (Meli and Balkan). Comparison of antioxidant systems of soybean seedlings showed different reactions of plants infected with M. phaseolina isolates of different origin. The highest pathogenicity showed isolate from sugar beet ŠR62/4 (2.80), while no significant difference was found for isolates ŠR55(3)/09 (2.58), MphSo (2.32) and MphSu (2.26). The isolate from maize, MphK, showed lowest pathogenicity (1.94). For the most of the biochemical parameters tested (lipid peroxidation, phenylalanine ammonium-lyase activity, total polyphenols, tannins and proanthocyanidins contents) the isolate from sugar beet (ŠR55(3)/09) induced the most significant reaction in soybean seedlings among all isolates investigated. Presence of this pathogen in the field conditions should be further monitored and the crop rotation should be seriously taken into account.U radu je ispitivan biotički stres u klijancima soje izazvan gljivom Macrophomina phaseolina (Tassi Goid.), patogenom biljaka i uzročnikom ugljenaste truleži korena i donjeg dela stabla. Različite karakteristike izolata gljive (dobijenih sa šećerne repe (2), kukuruza (1), soje (1) i suncokreta (1)), ispitane su u dve sorte soje (Meli i Balkan). Poređenje antioksidantnih sistema u biljkama soje ukazalo je na različite odgovore između sorti soje inficiranih izolatima M. phaseolina različitog porekla. Izolati su izazvali intenzivnu reakciju u inficiranim klijancima: najveća patogenost zabeležena je kod izolata sa šećerne repe ŠR62/4 (2.80). Izolati ŠR55(3)/09 (2.58), MphSo (2.32) i MphSu (2.26) nisu pokazali statistički značajnu razliku u patogenosti. Izolat sa kukuruza, MphK, pokazao je najnižu patogenost (1.94). Za većinu ispitivanih biohemijskih parametara (lipidna peroksidacija, aktivnost fenilalanin amonijum-liaze, sadržaji ukupnih polifenola, tanina i proantocijanidina), izolat ŠR55(3)/09 sa šećerne repe, izazvao je najintenzivnije i najznačajnije reakcije u klijancima soje u poređenju sa svim ostalim ispitanim izolatima. Njegovo prisustvo u poljskim uslovima se mora podvrgnuti monitoringu, a o rotaciji useva na takvim oranicama se mora povesti više pažnje

Antimicrobial efficiency of medicinal plants and their influence on cheeses quality

Mlijeko i mliječni proizvodi najstarija su i najčešće konzumirana hrana širom svijeta. Ističu se kao izvor visokokvalitetnih proteina i najvažniji izvor bioaktivnih peptida. Mliječni proteini imaju visoku nutritivnu vrijednost i izvanredna ljekovita svojstva. Poznati su kao potencijalni sastojci funkcionalne hrane koja promiče zdravlje, a mliječna industrija već je komercijalizirala mnoge mliječne proteine i proizvode na bazi peptida koji se mogu konzumirati kao dio redovite dnevne prehrane. Osim toga, sir je vrlo osjetljiv na kontaminaciju patogenim i mikroorganizmima kvarenja, što rezultira smanjenjem njegovog roka trajanja i uzrokuje ozbiljne rizike za zdravlje potrošača. Danas se prehrambena industrija sve više specijalizira, a metode obrade se stalno razvijaju kako bi zadovoljile potrebe i zahtjeve potrošača. Potrošači zahtijevaju proizvode koji su sigurni i po mogućnosti bez sintetskih aditiva, što je dovelo do potrebe za traženjem prirodnih alternativa. Ljekovito bilje i njihovi ekstrakti zanimljiva su prirodna alternativa za očuvanje i poboljšanje kvalitete sira. Neke su tvari pokazale dobre učinke protiv većine uzročnika kontaminacije sira, kao što su Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus i Salmonella spp. Ipak, nije sasvim jasno utječe li dodavanje ljekovitog bilja na promjene karakteristika sira. Cilj ovog rada bio je prikazati učinak dodanog ljekovitog bilja, začina i eteričnih ulja na sireve u funkciji zaštite i kvarenja uzrokovanog patogenima i mikroorganizmima, kao i njihovog utjecaja na kvalitetu sira.Milk and dairy products are the oldest and most widely consumed nutritious foods worldwide. They are highlighted as a source of high-quality proteins and the most important sources of bioactive peptides. Milk proteins have high nutritive value and remarkable medicinal properties. They are known as potential health-promoting ingredients of functional foods, and the dairy industry has already commercialized many milk proteins and peptide-based products which can be consumed as part of a regular daily diet. Besides, cheese is highly susceptible to contamination by pathogenic and spoilage microorganisms, which results in a decrease in its shelf life and cause serious risks to the consumers’ health. Nowadays, the food industry is continuously becoming more specialized towards meeting consumer needs and demands. Consumers demand safe products, which are also preferably free of synthetic additives. Therefrom to the need to search for natural additives has emerged. Botanicals and their extracts came to an interest as a natural alternative for cheese preservation and quality enhancer. Some substances have demonstrated good effects against most pathogens of cheese such as Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus, and Salmonella spp. Nevertheless, it is not quite clear do the botanical addition affect cheese quality characteristics. This review aims to present the effect of added botanicals such as medicinal plants, herbs, spices and essential oils to cheeses in the function of protection against pathogens and spoilage microorganisms, as well as for their influence on the cheese quality

Uticaj etarskih ulja na Colletotrichum spp. – prouzrokovače gorke truleži jabuke

Fitopatogene gljive značajno ugrožavaju kvalitet plodova jabuke tokom skladištenja. Vrste Colletotrichum acutatum i Colletotrichum gloeosporioides, prouzrokovači gorke truleži (antraknoze) plodova jabuke, u pojedinim godinama prouzrokuju značajne gubitke. Colletotrichum spp. zarazu plodova jabuke ostvaruju pre berbe plodova, ali je zaraza moguća i posle ovog perioda. Zaštita plodova jabuke od prouzrokovača truleži se u najvećoj meri oslanja na primenu sintetičkih fungicida, pre berbe plodova. Zbog nepovoljnih ekotoksikoloških svojstava i pojave rezistentnosti, primena hemijskih fungicida tokom vegetacionog perioda se sve više redukuje, dok je njihova upotreba posle berbe plodova zabranjena u Evropskoj uniji, ali i u Srbiji. Imajući u vidu navedeno, kao i činjenicu da su zahtevi potrošača za zdravstveno bezbednom hranom sve izraženiji, istraživanja o alternativnim načinima borbe protiv patogena uskladištenih plodova voća sve više dobijaju na značaju. Etarska ulja pojedinih biljaka ispoljavaju snažno antifungalno dejstvo, te mogu biti potencijalni agensi zaštite plodova jabuke od prouzrokovača truleži

Vrste rodova Pectobacterium i Dickeya - prouzrokovači crne truleži prizemnog dela stabla i vlažne truleži krtola krompira

World potato production is affected by plant pathogenic bacteria, which significantly limit crop yield and quality in recent years. Bacteria belonging to Pectobacterium and Dickeya genera, causal agents of blackleg and tuber soft rot of potato, are considered as one of the most important pathogens that affect plant production worldwide. Main source of infection are latently infected seed tubers, which transmitted over long trade distances significantly increase disease incidence. Main identification tools for Pectobacterium and Dickeya species until recently were morphological and biochemical characterization methods, followed by pathogenicity tests. Due to phylogenetic heterogeneity of the soft rot and blackleg causing bacteria, identification and differentiation to species and subspecies level became increasingly difficult. Therefore, development of efficient and reliable identification methods is of high importance. Molecular and serological methods offer accurate, reliable and cost-effective differentiation of high specificity and reproducibility. This work aimed to review Pectobacterium i Dickeya species occurring on potato, with special highlight on available molecular identification techniques.Proizvodnja krompira u svetu značajno je ugrožena delovanjem fitopatogenih bakterija, te godišnji gubici prinosa poprimaju sve veće razmere. Među deset ekonomski najznačajnijih fitopatogenih bakterija koje smanjuju prinos i kvalitet poljoprivrednih kultura ističu se vrste rodova Pectobacterium i Dickeya - prouzrokovači crne truleži prizemnog dela stabla "crna noga" i vlažne truleži krtola krompira. Najznačajniji izvor infekcije su zaražene semenske krtole, te bakterije ovim putem lako dospevaju u nova područja. Identifikacija bakterija rodova Pectobacterium i Dickeya se do nedavno zasnivala na proučavanju morfoloških odlika bakterijskih kolonija uz upotpunjavanje testovima patogenosti i biohemijskim analizama. Zbog heterogenosti populacije patogena precizna identifikacija prouzrokovača vlažne truleži je dodatno otežana. S obzirom na potrebe za brzom i pouzdanom identifikacijom, u primenu su uvedene serološke i molekularne metode. Molekularne tehnike identifikacije, zbog svoje visoke specifičnosti, brzine izvođenja, pouzdanosti i ponovljivosti danas zauzimaju vodeće mesto u identifikaciji patogena. U radu su prikazane vrste rodova Pectobacterium i Dickeya koje se javljaju na krompiru, sa posebnim osvrtom na molekularne tehnike identifikacije

Essential oils and hydrolates in control of plant pathogens

Under conditions of intensive plant production and intensive international trade with plant material, coupled with climate changes, plant pathogens became one of the major limiting factors in food and feed production. Besides these extremely favorable conditions for reproduction and dissemination of plant pathogens, resistance development to available control tools and ecotoxicological properties of these tools show that plant pathogen control has never been more challenging. Development of alternative, eco-friendly control tools against phytopathogens, became a necessity of contemporary agriculture. Essential oils are mixtures of complex volatile compounds. They are synthesized through secondary metabolic pathways in many plant species. Essential oils are normally extracted by hydro-distillation or steam distillation of plant tissues. Hydrolates are co-products of the distillation formed in significantly higher quantities than the target substance. Hydrolate represents aromatic water containing approximately 0.1% essential oil compounds