Tourism impact on the social development in Algeria

The social effects in host communities resulted from the direct and indirect relationship with tourists, thus dealing with the tourism industry. For multiple reasons host communities are the weakest in their coping with the guests, and service providing. The negative effects arise when tourism brings changes to the values and behaviours systems, it threatens the national identity, as well as the changes occurrence in social structures, family relations, traditional collective ways of life and morality. Tourism positive social impacts are represented in: the cultural exchange between the citizen and tourists, the increase of economic level and civilization, the revival of local architectural traditions, to raise the psychological health level of the society and to encourage the arts and local industries. The development of responsible tourism may contribute to the eradication of poverty, which is one of the millennium goals for development since "the tourism sector is a source of growth and development. Hence we can ask the following question: What are the impacts of tourism promotion on the social development in Algeria? Keywords: Tourism, Sustainable Tourism, Development, Social Development, Poverty, Algeria

The Impact of Incentives on Productivity in Mobilis “Algerie Telecom”

To realize the objectives of this paper , a survey study was administered at mobilis. According to the results of the study, most of the employees think that the level of utilization of the non-financial incentives in their organization is inadequate. Also, the findings suggest that they value non-financial incentives as much as financial incentives. Thus, within the limitations of the survey study, it may be concluded that non-financial incentives have the potential to increase the motivation of personnel in mobilis Keywords: Motivation, training, productivity, financial incentives, non financial incentives. job satisfactio

The Role of Intellectual Capital in the Development of Business Organizations: A Case Study of the IBM

The Intellectual capital is a contemporary topics, which focuses on energy innovation and creativity in when working in the organization, is the latest production which recognized as a key resource to create wealth and that his agents (intellectual capital) role in the prosperity of organizations as a result regarded as a competitive advantage and great wealth and factor the survival of her, making intellectual capital management an urgent demand in light of the Organization's presence in an environment of rapidly change.We came through this research that intellectual capital is the essential foundation for the construction of economic progress in general excellence and organizations in particular. Key words: intellectual capital, human capital, modern organizations, knowledge management, IBM Corporation

Dams and their impacts

65 σ.Το αντικείμενο της διάλεξης είναι τα φράγματα και ο στόχος διττός: ξεκινώντας επιδιώκεται η κατανόηση της δομής, του ρόλου και της εξελικτικής πορείας των μεγάλων αυτών τεχνικών έργων ανά τους αιώνες και τους πολιτισμούς και στην συνέχεια επιχειρείται η διερεύνηση και η αξιολόγηση των επιδράσεων τους στο τοπίο. Στα δύο πρώτα κεφάλαια η έρευνα περιλαμβάνει παραδείγματα από διάφορα μέρη του κόσμου και τον Ελλαδικό χώρο προκειμένου να γίνει αντιληπτή η έννοια, η δομή και η κατασκευαστική τους εξέλιξη στο σύνολό της. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η έξαρση στην κατασκευή των Μεγάλων Φραγμάτων κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα και απαριθμούνται οι επιδράσεις τους στο ανθρωπογενές και στο φυσικό περιβάλλον, ενώ στην συνέχεια η μελέτη επικεντρώνεται σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα Μεγάλου Φράγματος πολλαπλής σκοπιμότητας και μακράς λειτουργίας, προκειμένου να αξιολογηθούν οι επιπτώσεις στο ευρύ φάσμα λειτουργίας του και να εξεταστούν οι προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μια τεχνητή λίμνη μπορεί να ενταχθεί στο περιβάλλον. Για τον σκοπό αυτό έχει επιλεγεί το Φράγμα Ταυρωπού.The dams are the main subject of this lecture while its purpose is double: at the beginning it is pursued to understand the structure of these huge technical constructions, their role and their development through centuries and thereinafter, it is attempted to explore and evaluate their effects on the landscape. In the first two chapters the research includes examples of dams in different places of the world, including also the area of Greece, so that their meaning, structure and development could be perceived. In the third chapter is presented the exaltation as regards to the sudden massive construction of Large Dams during the 20th century. The impacts of these Dams on the natural and human environment are also listed and while after that the research is focused on a specific example of Large Dam with multiple expediency and long lasting function, in order to examine the conditions under which an artificial lake can be naturally integrated into the environment. For this purpose the dam of Tavropos has been chosen, as an example of examination

H εφαρμογή των συνταγματικών δικαιωμάτων : αναλογικότητα – στάθμιση και θεσμική εφαρμογή

Τα συνταγματικά δικαιώματα, όπως τα αναγνωρίζει και τα θεσπίζει η έννομη τάξη και κατά κύριο λόγο το Σύνταγμα, δεν είναι μόνο διακηρύξεις αρχών, αλλ’ αποτελούν νομικούς δεσμευτικούς κανόνες που δημιουργούν δικαιώματα και αντίστοιχες υποχρεώσεις. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν για να εφαρμόζονται και η εφαρμογή τους εκτείνεται σε όλο το μήκος και πλάτος της έννομης τάξης, καταλαμβάνει όλη σχεδόν τη ρύθμιση. Τα συνταγματικά δικαιώματα κατοχυρώθηκαν αρχικά ως ατομικά δικαιώματα, προκειμένου να παράσχουν προστασία από την κρατική εξουσία. Ήδη, στο επίπεδο αυτό, η εφαρμογή τους εμφάνισε μεγάλες πρακτικές δυσκολίες, οι οποίες πολλαπλασιάστηκαν μετά την διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής τους και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν («τριτενέργεια»). Σε τι όμως συνίσταται ακριβώς η δυσκολία της εφαρμογής τους; Και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί; Πριν από την αναφορά σε οποιοδήποτε ζήτημα σχετικά με την εφαρμογή των συνταγματικών δικαιωμάτων, ανακύπτει η ανάγκη καθορισμού της έννοιας του περιορισμού. Ο περιορισμός αναδεικνύεται ο μεγάλος «πρωταγωνιστής» της εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων. Η έννοια, όμως, του περιορισμού, ως συρρίκνωσης του περιεχομένου του δικαιώματος, προϋποθέτει τον ακριβή καθορισμό και του περιοριζόμενου μεγέθους, του «δικαιώματος» και του ακριβούς περιεχομένου του. Με αφορμή τα ως άνω ερωτήματα, η παρούσα διδακτορική διατριβή αναλύει το ζήτημα της εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων μέσα από την αποσαφήνιση των κρίσιμων εννοιών και με την ενδεικτική αλλά ταυτόχρονα πλούσια περιπτωσιολογία που παραθέτει, επιχειρεί να αναδείξει την ανάγκη εντοπισμού και υιοθέτησης από τον εφαρμοστή του δικαίου ενός απόλυτα λογικού και ακριβούς μηχανισμού επίλυσης των καθημερινών διαφορών «σύγκρουσης» συνταγματικών δικαιωμάτων, ικανού να παρέχει στέρεη βεβαιότητα και ασφάλεια δικαίου. Στην προσπάθεια αυτή, προσεγγίζεται η αναλογικότητα τόσο ως δικαιϊκή αρχή με τις επιμέρους εκφάνσεις της (καταλληλότητα, αναγκαιότητα, stricto sensu αναλογικότητα) όσο και ως νομικό εργαλείο ελέγχου των περιορισμών των συνταγματικών δικαιωμάτων, υπό το πρίσμα τόσο της ελληνικής όσο και της ξένης νομολογίας. Σε αναζήτηση θεωρητικών βάσεων και μέσα από την παράθεση και επεξεργασία κυρίως νομολογιακών περιπτώσεων, επιχειρείται η κριτική προσέγγιση της κρατούσας σήμερα σε θεωρία και νομολογία στάθμισης, τόσο ως προς τις αδυναμίες της μεθόδου σε δογματικό επίπεδο όσο και ως προς την αποτελεσματικότητά της στην πράξη. Περαιτέρω, καταγράφονται και οι λοιπές μεθοδολογικές προτάσεις της συνταγματικής θεωρίας αναφορικά με την επίλυση της «σύγκρουσης» των συνταγματικών δικαιωμάτων. Έχοντας ήδη αποσαφηνίσει την έννοια του περιορισμού από άλλες συναφείς επιβαρύνσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων, αναλύεται διακριτώς η θεσμική εφαρμογή των συνταγματικών δικαιωμάτων και αναπτύσσονται τα τρία επιμέρους στάδια της μεθόδου μέσω επεξεργασίας ενδεικτικών περιπτώσεων από την καθημερινή πρακτική. Διαπιστώνεται τελικώς ότι η τεχνική της στάθμισης δεν εδράζεται σε στέρεες θεωρητικές βάσεις και εμφανίζει προβλήματα πρακτικής εφαρμογής. Οι λοιπές προτάσεις της συνταγματικής θεωρίας, ως επιμέρους πτυχές της αναλογικότητας και της στάθμισης, δεν προσφέρουν συγκεκριμένη και αποτελεσματική μεθοδολογία επίλυσης των διαφορών και πολλές από αυτές δεν αποφεύγουν σε περιπτώσεις «σύγκρουσης» τη «θυσία» του ενός δικαιώματος στο άλλο. Αντίθετα, η μέθοδος της θεσμικής εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων, με την ολοκληρωμένη προσέγγιση του εκάστοτε προβλήματος, κυρίως μέσω της εννοιολογικής υπαγωγής των πραγματικών δεδομένων κάθε περίπτωσης στο πεδίο εφαρμογής εκάστου συνταγματικού δικαιώματος αλλά και με την προσαρμογή του δικαιώματος στην ειδική σχέση ή το θεσμό, διαμέσου του λογικού εργαλείου της αιτιώδους συνάφειας, παρέχει τα εχέγγυα της ακρίβειας, της απαιτούμενης ασφάλειας δικαίου και της σταθερής αξιοπιστίας σε όλες τις περιπτώσεις.Constitutional rights, as recognized and established by the legal order and primarily the Constitution, are not only declarations of principles, but are legally binding rules that create rights and corresponding obligations. At the same time, however, they are applied and their application extends throughout the length and breadth of the legal order, occupying almost the entire regulation. Constitutional rights were originally enshrined as individual rights in order to provide protection from state power. Already, at this level, their application showed great practical difficulties, which multiplied after the expansion of their scope to the relations between individuals to which they suit («Drittwirkung»). But what exactly is the difficulty of their implementation? And how should it be treated? Before referring to any issue relating to the application of constitutional rights, there is a need to define the meaning of limitation. The limitation emerges as the great "protagonist" of the application of constitutional rights. However, the concept of limitation, as a contraction of the content of the right, presupposes the precise definition of the limited size, the "right" and its exact content. On the occasion of the above questions, this doctoral thesis analyzes the issue of the application of constitutional rights through the clarification of the crucial concepts and with the indicative but at the same time rich case study it cites, attempts to highlight the need to identify and adopt by the law enforcer of a perfectly reasonable and precise mechanism for resolving everyday "conflict" disputes of constitutional rights, capable of providing solid legal certainty and security. In this effort, proportionality is approached both as a legal principle with its individual manifestations (appropriateness, necessity, stricto sensu proportionality) and as a legal tool for controlling the limitations of constitutional rights, in the light of both greek and foreign jurisprudence. In search of theoretical bases and through the citation and elaboration of mainly jurisprudential cases, a critical approach is attempted to the current holding in theory and jurisprudence balancing, both in terms of its doctrinal weaknesses and in terms of its effectiveness in practice. There are recorded, also, the other methodological proposals of the constitutional theory regarding the resolution of the "conflict" of constitutional rights. Having already clarified the concept of limitation by other related encumbrances of constitutional rights, the institutional application of constitutional rights is separately analyzed with its the three individual stages through the processing of illustrative cases from everyday practice. It is finally established that balancing is not based on solid theoretical foundations and faces problems in practical application. The other proposals of the constitutional theory, as individual aspects of proportionality and balancing, do not offer a specific and effective methodology for resolving disputes and certain of them do not avoid in cases of "conflict" the "sacrifice" of one right for another. On the contrary, the method of institutional application of constitutional rights, with the integrated approach to each problem, mainly through the conceptual subordination of the real data of each case to the scope of application of each constitutional right, but also by adapting the right to the special relationship or the institution, through of the logical tool of causation, provides the guarantees of accuracy, the required legal certainty and solid reliability in all cases

The application of constitutional rights: proportionality - balancing and institutional application

Constitutional rights, as recognized and established by the legal order and primarily the Constitution, are not only declarations of principles, but are legally binding rules that create rights and corresponding obligations. At the same time, however, they are applied and their application extends throughout the length and breadth of the legal order, occupying almost the entire regulation.Constitutional rights were originally enshrined as individual rights in order to provide protection from state power. Already, at this level, their application showed great practical difficulties, which multiplied after the expansion of their scope to the relations between individuals to which they suit («Drittwirkung»).But what exactly is the difficulty of their implementation? And how should it be treated? Before referring to any issue relating to the application of constitutional rights, there is a need to define the meaning of limitation. The limitation emerges as the great "protagonist" of the application of constitutional rights. However, the concept of limitation, as a contraction of the content of the right, presupposes the precise definition of the limited size, the "right" and its exact content.On the occasion of the above questions, this doctoral thesis analyzes the issue of the application of constitutional rights through the clarification of the crucial concepts and with the indicative but at the same time rich case study it cites, attempts to highlight the need to identify and adopt by the law enforcer of a perfectly reasonable and precise mechanism for resolving everyday "conflict" disputes of constitutional rights, capable of providing solid legal certainty and security.In this effort, proportionality is approached both as a legal principle with its individual manifestations (appropriateness, necessity, stricto sensu proportionality) and as a legal tool for controlling the limitations of constitutional rights, in the light of both greek and foreign jurisprudence. In search of theoretical bases and through the citation and elaboration of mainly jurisprudential cases, a critical approach is attempted to the current holding in theory and jurisprudence balancing, both in terms of its doctrinal weaknesses and in terms of its effectiveness in practice.There are recorded, also, the other methodological proposals of the constitutional theory regarding the resolution of the "conflict" of constitutional rights. Having already clarified the concept of limitation by other related encumbrances of constitutional rights, the institutional application of constitutional rights is separately analyzed with its the three individual stages through the processing of illustrative cases from everyday practice.It is finally established that balancing is not based on solid theoretical foundations and faces problems in practical application. The other proposals of the constitutional theory, as individual aspects of proportionality and balancing, do not offer a specific and effective methodology for resolving disputes and certain of them do not avoid in cases of "conflict" the "sacrifice" of one right for another.On the contrary, the method of institutional application of constitutional rights, with the integrated approach to each problem, mainly through the conceptual subordination of the real data of each case to the scope of application of each constitutional right, but also by adapting the right to the special relationship or the institution, through of the logical tool of causation, provides the guarantees of accuracy, the required legal certainty and solid reliability in all cases.Τα συνταγματικά δικαιώματα, όπως τα αναγνωρίζει και τα θεσπίζει η έννομη τάξη και κατά κύριο λόγο το Σύνταγμα, δεν είναι μόνο διακηρύξεις αρχών, αλλ’ αποτελούν νομικούς δεσμευτικούς κανόνες που δημιουργούν δικαιώματα και αντίστοιχες υποχρεώσεις. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχουν για να εφαρμόζονται και η εφαρμογή τους εκτείνεται σε όλο το μήκος και πλάτος της έννομης τάξης, καταλαμβάνει όλη σχεδόν τη ρύθμιση.Τα συνταγματικά δικαιώματα κατοχυρώθηκαν αρχικά ως ατομικά δικαιώματα, προκειμένου να παράσχουν προστασία από την κρατική εξουσία. Ήδη, στο επίπεδο αυτό, η εφαρμογή τους εμφάνισε μεγάλες πρακτικές δυσκολίες, οι οποίες πολλαπλασιάστηκαν μετά την διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής τους και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν («τριτενέργεια»).Σε τι όμως συνίσταται ακριβώς η δυσκολία της εφαρμογής τους; Και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί; Πριν από την αναφορά σε οποιοδήποτε ζήτημα σχετικά με την εφαρμογή των συνταγματικών δικαιωμάτων, ανακύπτει η ανάγκη καθορισμού της έννοιας του περιορισμού. Ο περιορισμός αναδεικνύεται ο μεγάλος «πρωταγωνιστής» της εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων. Η έννοια, όμως, του περιορισμού, ως συρρίκνωσης του περιεχομένου του δικαιώματος, προϋποθέτει τον ακριβή καθορισμό και του περιοριζόμενου μεγέθους, του «δικαιώματος» και του ακριβούς περιεχομένου του.Με αφορμή τα ως άνω ερωτήματα, η παρούσα διδακτορική διατριβή αναλύει το ζήτημα της εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων μέσα από την αποσαφήνιση των κρίσιμων εννοιών και με την ενδεικτική αλλά ταυτόχρονα πλούσια περιπτωσιολογία που παραθέτει, επιχειρεί να αναδείξει την ανάγκη εντοπισμού και υιοθέτησης από τον εφαρμοστή του δικαίου ενός απόλυτα λογικού και ακριβούς μηχανισμού επίλυσης των καθημερινών διαφορών «σύγκρουσης» συνταγματικών δικαιωμάτων, ικανού να παρέχει στέρεη βεβαιότητα και ασφάλεια δικαίου.Στην προσπάθεια αυτή, προσεγγίζεται η αναλογικότητα τόσο ως δικαιϊκή αρχή με τις επιμέρους εκφάνσεις της (καταλληλότητα, αναγκαιότητα, stricto sensu αναλογικότητα) όσο και ως νομικό εργαλείο ελέγχου των περιορισμών των συνταγματικών δικαιωμάτων, υπό το πρίσμα τόσο της ελληνικής όσο και της ξένης νομολογίας. Σε αναζήτηση θεωρητικών βάσεων και μέσα από την παράθεση και επεξεργασία κυρίως νομολογιακών περιπτώσεων, επιχειρείται η κριτική προσέγγιση της κρατούσας σήμερα σε θεωρία και νομολογία στάθμισης, τόσο ως προς τις αδυναμίες της μεθόδου σε δογματικό επίπεδο όσο και ως προς την αποτελεσματικότητά της στην πράξη.Περαιτέρω, καταγράφονται και οι λοιπές μεθοδολογικές προτάσεις της συνταγματικής θεωρίας αναφορικά με την επίλυση της «σύγκρουσης» των συνταγματικών δικαιωμάτων. Έχοντας ήδη αποσαφηνίσει την έννοια του περιορισμού από άλλες συναφείς επιβαρύνσεις των συνταγματικών δικαιωμάτων, αναλύεται διακριτώς η θεσμική εφαρμογή των συνταγματικών δικαιωμάτων και αναπτύσσονται τα τρία επιμέρους στάδια της μεθόδου μέσω επεξεργασίας ενδεικτικών περιπτώσεων από την καθημερινή πρακτική.Διαπιστώνεται τελικώς ότι η τεχνική της στάθμισης δεν εδράζεται σε στέρεες θεωρητικές βάσεις και εμφανίζει προβλήματα πρακτικής εφαρμογής. Οι λοιπές προτάσεις της συνταγματικής θεωρίας, ως επιμέρους πτυχές της αναλογικότητας και της στάθμισης, δεν προσφέρουν συγκεκριμένη και αποτελεσματική μεθοδολογία επίλυσης των διαφορών και πολλές από αυτές δεν αποφεύγουν σε περιπτώσεις «σύγκρουσης» τη «θυσία» του ενός δικαιώματος στο άλλο.Αντίθετα, η μέθοδος της θεσμικής εφαρμογής των συνταγματικών δικαιωμάτων, με την ολοκληρωμένη προσέγγιση του εκάστοτε προβλήματος, κυρίως μέσω της εννοιολογικής υπαγωγής των πραγματικών δεδομένων κάθε περίπτωσης στο πεδίο εφαρμογής εκάστου συνταγματικού δικαιώματος αλλά και με την προσαρμογή του δικαιώματος στην ειδική σχέση ή το θεσμό, διαμέσου του λογικού εργαλείου της αιτιώδους συνάφειας, παρέχει τα εχέγγυα της ακρίβειας, της απαιτούμενης ασφάλειας δικαίου και της σταθερής αξιοπιστίας σε όλες τις περιπτώσεις

Legalism and Paternalism in Greece

The phenomenon of juvenile delinquency in Greece has become a subject of interest for a number of criminology and legal scholars -particularly in recent years. Although contributions of criminological and social science expertise are not lacking, issues related to juvenile violence tend to be defined in legal or even legalistic terms whilst responses to these issues tend to follow a protectionist if not paternalistic pattern, notwithstanding the marked shift from a welfare to a justice model ..

Legalism and Paternalism in Greece

The phenomenon of juvenile delinquency in Greece has become a subject of interest for a number of criminology and legal scholars -particularly in recent years. Although contributions of criminological and social science expertise are not lacking, issues related to juvenile violence tend to be defined in legal or even legalistic terms whilst responses to these issues tend to follow a protectionist if not paternalistic pattern, notwithstanding the marked shift from a welfare to a justice model ..