Assessment of alcohol drinking habits among people with diabetes

Wstęp. Celem pracy była ocena nawyków i wiedzy na temat spożywania alkoholu wśród osób z typem 1 i typem 2 cukrzycy. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 140 chorych na cukrzycę typu 1 (ct1) i typu 2 (ct2) hospitalizowanych w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wśród osób z ct1 było 37 kobiet i 33 mężczyzn, w wieku 35,9 ± 14 lat, ze średnim czasem trwania choroby 15,3 ± 9,9 roku. W grupie osób z ct2 były 34 kobiety i 36 mężczyzn w wieku 56,8 ± 10,2 roku, ze średnim czasem trwania choroby 13,1 ± 7,4 roku. W analizowanej grupie przeprowadzono badanie ankietowe dotyczące preferencji i nawyków w zakresie spożycia alkoholu, poziomu wiedzy (w tym wpływu alkoholu na glikemię), uczestnictwa w edukacji i aspektu emocjonalnego w zakresie spożycia alkoholu. Wyniki. Spośród 140 osób 96 respondentów (68%) deklarowało spożycie alkoholu. Analiza danych wykazała, że spożycie alkoholu częściej deklarują osoby z ct1 niż ct2 (83 v. 54%, p = 0,002). Znajomość wpływu alkoholu na glikemię miało 67% pacjentów z ct1 i 58% z ct2. Osoby spożywające alkohol krócej chorowały na cukrzycę w porównaniu z niepijącymi (p = 0,02), częściej uczestniczyły w zajęciach edukacyjnych (p = 0,03), były młodsze (p = 0,02) i częściej były płci męskiej (p = 0,01). Wnioski. Wiedza na temat spożywania alkoholu wśród chorych na cukrzycę w obu typach tego schorzenia jest podobna i jest niezadowalająca. Wśród badanych częściej deklarację spożywania alkoholu składały osoby: młodsze, płci męskiej, chorujące na cukrzycę typu 1, z krótszym okresem rozpoznania choroby.Introduction. The aim of this study was to assess the habits and knowledge about alcohol use among people with type 1 and type 2 diabetes. Material and methods. The study included a group of 140 patients with type 1 diabetes (DM1) and type 2 (DM2) hospitalized at the Department of Internal Medicine and Diabetology, Poznan University of Medical Sciences. The study group consisted of 70 DM1 patients (37 women and 33 men), aged 35.9 ± 14.0 years, with mean disease duration 15.3 ± 9.9 years and 70 DM2 subjects (34 women and 36 men), aged 5.8 ± 10.2 years, with diabetes duration 13.1 ± 7.4 years. In the study group we conducted a survey on the preferences and habits of alcohol consumption, the level of knowledge (including the effect of alcohol on blood glucose levels), participation in education and emotional aspects of alcohol consumption. Results. Of the 140 patients 96 respondents (68%) reported alcohol consumption, Analysis of the data showed that alcohol consumption often declare patients with DM1 than DM2 (83 vs. 54%, p = 0.002). Knowledge of the effect of alcohol on blood glucose levels had 67% of DM1 patients and 58% of DM2 subjects. Responders who declared alcohol consumption as compared to nondrinkers had shorter duration of diabetes (p = 0.02), more likely participated in educational activities (p = 0.03), were younger (p = 0.02) and more likely to be male (p = 0.01). Conclusions. Knowledge of alcohol consumption among patients with diabetes in both types of the disease is similar and is unsatisfactory. Declaration of alcohol consumption in the study group is associated with male sex, younger age, type 1 diabetes and shorter duration of the disease

Nanokapsuły typu rdzeń-otoczka na bazie chitozanu

N-dodecyl derivative of cationically modified chitosan was used to prepare core-shell nanocapsules templated on liquid cores. Surfactant-free method based on ultrasound-assisted direct emulsification of aqueous solution of polysaccharide with oleic acid was applied. Formation of spherical capsules was confirmed by scanning and transmission electron microscopies. Dynamic light scattering measurements were used to determine physicochemical parameters of the obtained particles as well as to follow the process of multilayer shell formation. Confocal microscopy was applied to examine the ability of encapsulation of hydrophobic compounds inside the cores of the nanocapsules. Performed studies confirmed that hydrophobically modified cationic chitosan provides long-term stabilization of oil-in-water emulsion for biomedical applications as no toxic effect was observed in acute oral toxicity studies.Do przygotowania nanokapsuł na ciekłych rdzeniach stabilizowanych bez użycia małocząsteczkowych surfaktantów użyto N-dodecylowej pochodnej zmodyfikowanego kationowo chitozanu. Kapsuły otrzymano w procesie wspomaganej ultradźwiękami bezpośredniej emulsyfikacji fazy wodnej zawierającej modyfikowany polisacharyd oraz kwas oleinowy. Powstawanie sferycznych kapsuł potwierdzono za pomocą skaningowej oraz transmisyjnej mikroskopii elektronowej. Obrazowanie z użyciem mikroskopii konfokalnej posłużyło natomiast do zbadania zdolności do enkapsulacji hydrofobowych barwników w rdzeniach chitozanowych nanokapsuł. Stosując technikę dynamicznego rozpraszania światła wyznaczono fizykochemiczne parametry nanoemulsji oraz stwierdzono powstawanie wielowarstwowych otoczek. Przeprowadzone badania dowiodły, że zastosowanie hydrofobowo zmodyfikowanej kationowej pochodnej chitozanu pozwala na uzyskanie stabilnych w czasie emulsji typu olej w wodzie. Wykazany brak toksyczności układów w warunkach in vivo pozwala na ich zastosowanie do celów biomedycznych

Homogeneous Embedding of Magnetic Nanoparticles into Polymer Brushes during Simultaneous Surface-Initiated Polymerization

Here we present a facile and efficient method of controlled embedding of inorganic nanoparticles into an ultra-thin (<15 nm) and flat (~1.0 nm) polymeric coating that prevents unwanted aggregation. Hybrid polymer brushes-based films were obtained by simultaneous incorporation of superparamagnetic iron oxide nanoparticles (SPIONs) with diameters of 8–10 nm into a polycationic macromolecular matrix during the surface initiated atom transfer radical polymerization (SI-ATRP) reaction in an ultrasonic reactor. The proposed structures characterized with homogeneous distribution of separated nanoparticles that maintain nanometric thickness and strong magnetic properties are a good alternative for commonly used layers of crosslinked nanoparticles aggregates or bulk structures. Obtained coatings were characterized using atomic force microscopy (AFM) working in the magnetic mode, secondary ion mass spectrometry (SIMS), and X-ray photoelectron spectroscopy (XPS)

Hybrid photosensitizer based on halloysite nanotubes for phenol-based pesticide photodegradation

The paper describes the studies on the photodecomposition of 4-n-nonylphenol (NP), a widely used pesticide and endocrine disrupting agent. For this purpose a new hybrid photosensitizer (RB-HNT) was obtained composed of Rose Bengal (RB) incorporated into the halloysite nanotubes (HNT). The photosensitizer was characterized using scanning electron microscopy (SEM), atomic force microscopy (AFM), confocal microscopy, as well as UV-Vis and fluorescence spectroscopies. The results confirmed that the crystalline structure of HNTs was preserved after modification with RB. The obtained hybrid material efficiently adsorbs hydrophobic compounds. It was also found to be an efficient photosensitizer for singlet oxygen generation. RB-HNT combines the advantages of both of its components, i.e., the ability to adsorb hydrophobic pollutants, which is characteristic for HNT, and photocatalytic properties of RB. Photooxidation kinetics of n-nonylphenol in the presence of RB-HNT and in the aqueous solution of RB were followed spectrophotometrically and compared. The photooxidation in the presence of Bengal Rose followed the first order kinetics, while in the presence of sensitizer (RB-HNT) observed zero-order kinetics. Furthermore the pesticide oxidation by the hybrid catalyst was found to be more efficient. The products formed after various irradiation times were identified by the GCMS analysis and the photodegradation pathway has been proposed