Left ventricular microfistulization: A rare cause of ischemia in a patient with normal coronary arteries

A 71-year-old woman with chest pain occurring on physicalexercise was admitted to cardiology department.Myocardial perfusion scintigraphy revealed inferior andanteroapical segment hypoperfusion. Selective coronaryangiography revealed multiple coronary-cameral fistulasoriginating from the left anterior descending artery andthe right coronary artery and emptying into the left ventriclewithout any significant coronary artery stenosis. Coronaryartery fistulas are defined as abnormal communicationsbetween a coronary artery and a cardiac chamber ormajor vessel. Coronary-cameral fistulas terminating in theleft ventricle are uncommon. Small fistulas usually do notcause any hemodynamic compromise. However, the largerand multiple fistulas may cause myocardial ischemiaascribed to a coronary steal phenomenon. The best wayto manage cameral fistulae is uncertain largely due to therarity of the condition. In the present case, anti-ischemicmedications with metoprolol 50 mg/day provided an uneventfulfollow-up of six months without any intervention

Impairment of the left ventricular systolic and diastolic function in patients with non-alcoholic fatty liver disease

Background: Non-alcoholic fatty liver disease (NAFLD) is considered the liver component of the metabolic syndrome. We investigated the diastolic and systolic functional parameters of patients with NAFLD and the impact of metabolic syndrome on these parameters. Methods: Thirty-five non-diabetic, normotensive NAFLD patients, and 30 controls, were included in this study. Each patient underwent transthoracic conventional and tissue Doppler echocardiography (TDI) for the assessment of left ventricular (LV) diastolic and systolic function. Study patients were also evaluated with 24-hour ambulatory blood pressure monitoring. Results: NAFLD patients had higher blood pressures, increased body mass indices, and more insulin resistance than controls. TDI early diastolic velocity (E&#8217; on TDI) values were lower in NAFLD patients than the controls (11.1 &#177; 2.1 vs 15.3 &#177; 2.7; p < 0.001). TDI systolic velocity (S&#8217; on TDI) values were lower in NAFLD patients than the controls (9.34 &#177; 1.79 vs 10.6 &#177; 1.52; p = 0.004). E&#8217; on TDI and S&#8217; on TDI values were moderately correlated with night-systolic blood pressure, night-diastolic blood pressure, and night-mean blood pressure in NAFLD patients. Conclusions: Patients with NAFLD have impaired LV systolic and diastolic function even in the absence of morbid obesity, hypertension, or diabetes. (Cardiol J 2010; 17, 5: 457-463

Acute alcohol consumption is associated with increased interatrial electromechanical delay in healthy men

Background: Acute alcohol consumption can cause atrial fibrillation in patients with, and without, heart disease. Increased atrial electromechanical delay (EMD) has been associated with atrial fibrillation. We evaluated the atrial conduction properties by tissue Doppler imaging (TDI) echocardiography in healthy men following acute alcohol intake. Methods: Thirty healthy male volunteers were included in this study. Baseline ECG, heart rate, blood pressure, and TDI echocardiographic findings were compared to readings taken one hour after drinking six 12-oz cans of beer (76.8 g of ethanol). Results: Although the blood pressure and heart rate remained similar before and one hour after alcohol intake, Pmax and Pd values were significantly prolonged (114.2 &#177; 10.4 vs 100.8 &#177; 10.6, p = 0.002; 50.6 &#177; 9.6 vs 34.5 &#177; 8.8, p < 0.0001). Interatrial EMD was significantly increased after drinking alcohol compared to the baseline (19.8 &#177; 9.2 vs 14.0 &#177; 5.5 ms, p < 0.0002). Conclusions: Acute moderate alcohol intake was associated with an increased interatrial EMD obtained by TDI echocardiography. This finding may help explain how these patients express increased susceptibility to atrial fibrillation. (Cardiol J 2011; 18, 6: 682&#8211;686

Measurments Of MItral Valve Area WIth Color Doppler Flow In MItral StenosIs

&nbsp;Koşuyolu Kalp ve Araştırma Hastanesi'nde Ara-lık 1991-Agustos 1992 tarihleri arasında mitral dar-ligi nedeniyle kardiak kateterizasyon uygulanan 20 olguda renkli doppler akını ile mitral kapak alanı he-saplandı. Klinik çalışmada renkli doppler akını öl-çünderinde mitral kapak orifisi eliptik kabul edildi ve ır/3 (tırb) formülü kullanılarak kapak alanı he-saplandı. Kısa eksen (a) apikal uzun eksen gö-rüntüde,' mitral kapak orifisi renkli akım jeti ge-uzun eksen (b) aynı yerden transdoserin 90° saat yönünde döndürülmesiyle elde edilen genişlik alındı. Ayrıca olgularda two-dimentional eko-kardiyografi ve pressure half-time metoduyla mitral kapak alanı ölçümleri yapıldı. Bu ökünder ka-teterizasyon ile hesaplanan mitral kapak alanı öl-Çümleriyle karşdaşurıldı. Tüm olgularda reııkli doppler akım ile mitral kapak alwu ölçüldü. Kateter ve renkli doppler akım ile ökükn mitral kapak alanları arasında önemli ko-relasyon vardı (r=0.92) Two-dimentional eko-kardlogıy«i ve kateter ile ölçülen mitral kapak altın-ları arasında iyi bir korelasyon vardı (1-.0.81). Buna ragmen pressure-half-time metoduyla ve ka-teterizasyon ile tikülen mitral kapak alanları ara-sında korelasyon zayıf!, (r=0.70). Bu metotlia aort yetmezligi olaıı mitral darlığı olgularında mitral kapak alanının oldugundan büyük öküldfigü g0- rüldü. Bu bulgular mitral darlıgı olgularında renkli doppler akını teknig,i ile kapak alanının doğru olarak ölçülebileregini göstermektedir.</p

PERKÜTAN MİTRAL BALON VALVULOPLASTİDE ATRİUMLAR DÜZEYİNDE SOLDAN SAĞA ŞANT: SIKLIK VE ALTI AYLIK TAKİP SONUÇLARI

Koşuyolu Kalb ve Araştırma Hastanesi he-modinami laboratuvarında perkütan mitral balon valvüloplasti (PMBV) uygulanan 22 olguda at-riumlar arasında soldan sağa şantın sıklığı ve 6 aylık takip sonundaki seyri araştırıldı. Şantın gös-terilmesi için oksirnetrik yöntem kullanıldı. Hiçbir olguda işlem öncesinde şant belirlenmedi. 8 olguda (% 36.36) işlem sonrasında oksimetrik olarak şant belirlendi. Sant oranı ortalama 1.72ffl.21 bulundu. Bu olguların 6 ay sonra yapılan kontrollerinde 5 ol-guda 625) şantın kalmadığı, 3 olguda (%37.5) ise Şam'ın gerileyerek devam ettiği belirlendi. Sonuç olarak PMBV sonrasında olguların önemli bö-lümünde soldan sağa şantın oluştuğu, ancak bunun klinik bir sorun oluşturmadığı kanısına varıldı.</p

Successful PTCA to a Culprit Lesion in a Patient with Anomalous Left Circumflex Artery: Case Report

As an example of some technical difficulties during the PTCA procedure in patients with coronary artery anomalies, we reported in this paper a successful angioplasty to a culprit lesion in the left circumflex artery in a patient with an anomalous origin of left main coronary artery which originated from the right sinus of Valsalva. We used FR4 guiding catheter for the cannulation of the left main coronary artery.</p

Effect of Angiotensin Converting Enzym Inhibition on Chronic Congestive Heart Failure Due to Coronary Artery Disease

Twenty patients with congestive heart failure caused by coronary heart disease (NYHA class III, IV) were studied. Study medication enalapril was administered randamly to twelve of them who had been already given digitalis and diuretics. Estimation of ventricular volumes were done before and five months after treatment. We measured also enddiastolic pressures and effort capacity of the patients before and after treatment. End systolic index was reduced significantly after treatment (88±25 ml/m2 to 81±28 ml/m2; p&lt;0.05) for the enalapril group. We found lower enddiastolic pressure values for that group and their effort capacity was significantly higher after administration of enalapril (p&lt;0.05). As with previous studies, this study showed that ACE inhibition can attenuate or even regress progressive dilation of the left ventricle after extensive transmural myocardial infarction and improve effort capacity and life quality. Enalapril was used at least 4 months after myocardial infarction (long after infarct healing) to a patient population with extremly dilated ventricles. We showed that desirable effects of ACE inhibition can be obtainable in such patients.</p

Sol Intern Mammarya Arter: Koroner Cerrahi Oneesi Anjiyografik Bulgular

Şubat 1992 ile Mayıs 1992 tarihleri arasında Koşuyolu Kalp ve Araştırma Hastanesi hemodinami laboratuvarında koroner anjiyografi uygulanan hastalardan, randomize seçilen 100 olguya sol intern mammarya arter (İMA) anjiyografisi yapıldı. Hastalar fizik aktivitelerine göre hafif, orta ve ağır fizik aktiviteli olarak gruplandırıldı. Sol İMA'in subklavian arterden ayrıldıktan sonraki ilk 3 cm'lik kısmında ve beşinci interkostal aralığa (5. İKA) rastlayan bölümündeki (muhtemel anastomoz yeri) çapları ölçüldü. Bu değerler arterin orjininde hafif, orta ve ağır fizik aktiviyete sahip olgularda sırasıyla 2.51±0.3, 2.75±0.32 ve 2.93±0.27 mm olarak belirlendi. Bu çaplar 5. interkostal aralıkta (İKA) yine sırasıyla 1.93±0.19, 2.07±0.16 ve 2.2±0.19 mm idi. Ağır ve orta derecede fizik aktiviteye sahip olguların İMA çaplarının, gerek ilk 3 cm'lik bölümünde, gerekse 5. İKA rastlayan bölümündeki çaplarının hafif fizik aktiviteye sahip olgulara göre istatistik olarak anlamlı derecede büyük olduğu saptandı (p&lt;0.05). Kadınlarda orjindeki ortalama İMA çapı 2.45±0.37 mm. 5. İKA'ta 1.88±0.31 olarak saptandı. Onbeş hastada (% 15) sol İMA anomalisi kaydedildi. Olguların hiç birinde lümende daralmaya neden olan aterosklerotik lezyon saptanmadı. Düşük fizik aktiviteye sahip olgularda, arter çapının diğer gruplara göre belirgin olarak düşük bulunması nedeniyle, koroner yatağın distal ve posterior bölümlerinin İMA ile kanlandırılması gereken hallerde ve/veya koroner arter hastalığı ile birlikte sol ventrikül hipertrofisinin olduğu durumlarda preoperatif İMA anjiografisinin yararlı olabileceğini düşünüyoruz.</p

GÜNDE TEK DOZ ENALAPRİLİN ANTİHİPERTANSİF ETKİNLİĞİNİN 24 SAATLİK AMBULATUVAR KAN BASINCI ÖLÇÜM TEKNİĞİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Çalışma, Mart 1992 ile Eylül 1992 tarihleri arasında Koşuyolu kalb ve Araştırma Hastanesi Kar-diyoloji polikliniğine başvuran hafif ve orta derecede hipertansiyonu olan 39 hastada gerçekleştirildi. Günde tek doz enalapril verilen hastaların tedavi öncesi ve sonrası 24 saatlik ambulatuvar kan basıncı ölçümleri yapıldı. Hastalara enalapril üst doz 20 mg olacak şekilde uygulandı. Cevabın yetersiz kaldığı olgularda diüretik eklendi. Bu şekilde olguların %74'iinde cevap alındı. Cevap alınan 28 hastada teda-vi öncesi ortalama 148.195±4 mm1Hg olan kan basıncının 136187-±4 nım Ilg'ya düştüğü gözlendi. (p&lt;0.001 ). Tedavi öncesi gece 23-07 saatleri arasındaik ortalama 138192±3 mmllg olan kan basıncının da tedavi sonrası 130ffi184±4 mmHg'ya indiği saptandı (p&lt;0.01). Bir olguda yan etki nede-niyle tedavi durdurulmak zorunda kalındı. Sonuç olarak tek doz enalaprilin kan basıncı kontrolünde etkin bir antihipertansif ajan olduğu gözlendi.</p