Platelet-Rich Plasma Guided Injections: Clinical Application in Peripheral Neuropathies

Platelet-Rich Plasma (PRP) is defined as an autologous concentrated preparation of platelets and their associated growth factors in a small volume of plasma. The presence of these growth factors has stimulated the scientific community to search about possible benefits of the use of PRP in tissue regeneration. Provided that previously in vitro and animal research demonstrated that PRP could probably play an important role in the treatment of neural tissue disorders, we aimed to review the current literature, regarding the clinical studies that have been conducted to confirm this hypothesis. More specifically, we have reviewed the literature concerning the clinical application of PRP in peripheral neuropathies and investigated if there is strong evidence to establish the use of PRP in clinical practice as a therapeutic option. In contrast with animal studies, we have been able to identify only few clinical data concerning the use of Platelet-Rich Plasma (PRP) in peripheral neuropathies. We found 5 trials matched to our research that have yield positive and promising results for the future for the application of PRP for the therapy of disorders of the peripheral nervous system. It is obvious that this interesting field of research gives to the scientists the ability to expand it extensively, in terms of both quality and quantity

The axillary artery high bifurcation: Coexisted variants and clinical significance

Several branching patterns of the axillary artery (AA) have been described. Unusually, the brachial artery (BA) follows a course in front of the median nerve (MN), the so-called superficial brachial artery (SBA). The SBA may result in MN entrapment. The current cadaveric report highlights a high AA bifurcation, its continuation as SBA and the coexistence of muscular, neural, and vascular asymmetric aberrations. At the right side, the coracobrachialis muscle (CB) had a single head, and the ipsilateral musculocutaneous nerve (MCN) followed a medial course. The AA was highly divided into superficial and deep stems (SAS and DAS), at the 2nd rib lower border. Between two stems, the brachial plexus (BP) lateral and medial cords were identified. The MN originated from the BP lateral cord. The SAS, continued as SBA with a tortuous course. The DAS coursed posterior to the BP medial and lateral cords and gave off the subscapular artery. A bilateral 3rd head of the biceps brachii was identified. The MN atypically originated from the BP lateral cord. At the left side, the two-headed CB was typically penetrated by the MCN. A common trunk of the circumflex humeral arteries was identified in coexistence with an interconnection of the BP lateral cord with the MN medial root. The rare coexistence of muscular, neural, and arterial variants in axillary and brachial region is emphasized, taking into consideration the AA high division and related branching pattern. Documentation of such rare vascular variants is important in aneurysm and trauma surgery, and angiography, where all therapeutic manipulations must be accurately performed due to the possibility of complications

Morphometric study of the C2 vertebra in the Greek population and its clinical significance in cervical spine surgery

According to the literature, a classification was needed and proposed for the assessment of the healing of fractures of the C2 vertebra in the anatomical position, based on measurements on the vertebrae of a European population, while measurements in other populations were recommended. In the present study, computed tomography (CT) measurements were performed on the odontoid process of the C2 vertebra of 115 Greek patients, as well as on the transverse foramens and pedicles of the C2 vertebra of 55 Greek patients. Additionally, a literature review was carried out concerning measurements on the C2 vertebra in different populations, in order to demonstrate the clinical significance of its anatomical parameters in cervical spine surgery.The review of the literature depicted 26 studies which correlated the C2 lamina anatomy with the possibility of inserting a screw for the fixation of C2 fractures. From the studies in specific populations, eight concerned Asian populations, only two studies were conducted in non-Asians. It was demonstrated that it was generally possible to place a laminar screw of the standard diameter of 3.5 mm, with the exception of two studies. Preoperative CT was mainly proposed (eight studies), but preoperative CT with three-dimensional reconstruction was also recommended (five studies). In two out of the 16 studies which were performed only with CT, it was found that a significant number of patients could not receive a typical screw, so preoperative CT with a three-dimensional reconstruction was proposed. The generally high values in cadaveric measurements could be associated with high participation of the elderly population, with increased probability of degenerative spine disease, a fact which alters the anatomical parameters, according to the literature. Indeed, the five cadaveric studies have shown that the placement of the typical C2 laminar screw was generally feasible.In seven out of the 39 studies which correlated the C2 pedicle anatomy with screw insertion, preoperative CT was recommended, in three studies preoperative CT adapted to the screw trajectory was proposed, in six studies CT with three-dimensional reconstruction was recommended, in one study preoperative CT angiography with three-dimensional reconstruction was proposed. From the studies involving specific populations, ten focused on Asian populations, only two on non-Asian populations. The five purely cadaveric studies showed that the anatomy of the C2 pedicle generally allowed the placement of a standard screw and in only one study a thorough preoperative assessment was recommended. On the contrary, 22 of the 24 purely CT studies recommended more strongly a thorough preoperative assessment. Also, in the literature there were five studies in which measurements on the odontoid process were performed in specific populations, three of which were Asian and two non-Asian. Only in two papers a specific preoperative imaging (CT) was recommended. Concerning the C2 transverse foramen, from the five studies found in the literature, three focused on Asian and two on non-Asian populations.The results of the present study show that the average diameter of the C2 pedicle in this series of Greek patients is smaller than that found by other authors on Asian and Western populations. These findings are inconsistent with bibliographic data, according to which the C2 pedicles are smaller in Asians compared to Western populations. The anatomical differences between populations and the importance of thorough preoperative imaging are underlined, given that a significant number of studies that propose a simple CT are cadaveric, and therefore, as shown, may include falsely elevated values in the measurements. Also, there was a relative lack of studies on non-Asian populations. Further research could clarify whether the anatomy of the dens, pedicle and lamina of C2 allows screw fixation in a wider population range and possibly if different preoperative imaging protocols are recommended. Also, the present study demonstrated the superiority of the transverse diameter of the C2 transverse foramen of the particular Greek population in comparison with other populations. According to the literature, small diameter of transverse foramens may mean a hypoplastic vertebral artery, which may lead to ischemic events, while vertebral artery variations were more often detected in C2. Further research could clarify whether genetic factors affect the dimensions of transverse foramens in different populations and whether these dimensions are associated with a risk of ischemic events.Σύμφωνα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα, ήταν απαραίτητη και προτάθηκε μια ταξινόμηση για την αξιολόγηση της πώρωσης των καταγμάτων του Α2 σπονδύλου σε ανατομική θέση, με βάση μετρήσεις σε σπονδύλους ενός ευρωπαϊκού πληθυσμού, ενώ, παράλληλα, συνεστήθη η διεξαγωγή μετρήσεων και σε άλλους πληθυσμούς. Στην παρούσα μελέτη, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις με τη χρήση αξονικής τομογραφίας (CT) στην οδοντοειδή απόφυση του Α2 σπονδύλου 115 Ελλήνων ασθενών, καθώς επίσης και στα εγκάρσια τρήματα και στους αυχένες του Α2 σπονδύλου 55 Ελλήνων ασθενών. Επιπροσθέτως, πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σε ό,τι αφορά μετρήσεις στον Α2 σπόνδυλο σε διαφορετικούς πληθυσμούς, έτσι ώστε να καταδειχθεί η κλινική σημασία των ανατομικών παραμέτρων στη χειρουργική της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας προέκυψαν 26 μελέτες που συσχέτισαν την ανατομία του πετάλου του Α2 με τη δυνατότητα τοποθέτησης κοχλία για τη οστεοσύνθεση καταγμάτων του Α2. Από τις μελέτες που αφορούσαν συγκεκριμένους πληθυσμούς, οι οκτώ αφορούσαν ασιατικούς πληθυσμούς, μόλις δύο μελέτες έγιναν σε μη Ασιάτες. Καταδείχθηκε ότι ήταν κατά κανόνα εφικτή η τοποθέτηση διαπεταλιακής βίδας της συνήθους διαμέτρου 3,5 mm, με εξαίρεση δύο μελέτες. Προτάθηκε κυρίως προεγχειρητική CT (οκτώ μελέτες), αλλά και προεγχειρητική CT με τρισδιάστατη ανασύνθεση (πέντε μελέτες). Σε δύο από τις 16 μελέτες που έγιναν αποκλειστικά με CT, βρέθηκε ότι ένας σημαντικός αριθμός ασθενών δεν μπορούσε να δεχθεί τυπικό κοχλία και συνεστήθη προεγχειρητική CT με τρισδιάστατη ανακατασκευή. Οι γενικά υψηλές τιμές στις πτωματικές μετρήσεις θα μπορούσαν να συσχετιστούν με την υψηλή συμμετοχή ηλικιωμένου πληθυσμού, με αυξημένες πιθανότητες εκφυλιστικής νόσου της σπονδυλικής στήλης, γεγονός που μεταβάλλει τις ανατομικές παραμέτρους, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία. Πράγματι, οι πέντε πτωματικές μελέτες έδειξαν ότι η τοποθέτηση της συνήθους διαπεταλιακής βίδας στον Α2 ήταν γενικά εφικτή. Από τις 39 μελέτες που συσχέτισαν την ανατομία του αυχένα του Α2 με την τοποθέτηση κοχλία, στις επτά συνεστήθη προεγχειρητική CT, στις τρεις προεγχειρητική CT προσαρμοσμένη στην πορεία του κοχλία, στις έξι CT με τρισδιάστατη ανασύνθεση, σε μία μελέτη συνεστήθη προεγχειρητική CT αγγειογραφία με τρισδιάστατη ανασύνθεση. Από τις μελέτες που αφορούσαν συγκεκριμένους πληθυσμούς, δέκα εστίασαν σε ασιατικούς πληθυσμούς, μόλις δύο σε μη ασιατικούς πληθυσμούς. Οι πέντε καθαρά πτωματικές μελέτες έδειξαν ότι η ανατομία του αυχένα του Α2 επέτρεπε γενικά την τοποθέτηση τυπικού κοχλία και σε μόλις μία συνεστήθη διεξοδική προεγχειρητική αξιολόγηση. Αντίθετα, οι 22 από τις 24 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν αποκλειστικά με CT συνέστησαν πιο έντονα μια διεξοδική προεγχειρητική αξιολόγηση. Στη βιβλιογραφία βρέθηκαν επίσης πέντε μελέτες στις οποίες πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις στην οδοντοειδή απόφυση σε συγκεκριμένους πληθυσμούς, εκ των οποίων τρεις ήταν ασιατικοί και δύο μη ασιατικοί. Μόλις σε δύο μελέτες συνεστήθη συγκεκριμένη προεγχειρητική απεικόνιση (CT). Σε ό, τι αφορά το εγκάρσιο τρήμα του Α2, από τις πέντε μελέτες που βρέθηκαν στη βιβλιογραφία, οι τρεις εστίασαν σε ασιατικούς και οι δύο σε μη ασιατικούς πληθυσμούς. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι η μέση διάμετρος του αυχένα του Α2 σε αυτή τη σειρά των Ελλήνων ασθενών είναι μικρότερη από αυτή που βρέθηκε από άλλους συγγραφείς σχετικά με ασιατικούς και δυτικούς πληθυσμούς. Αυτά τα ευρήματα δεν συμφωνούν με τα βιβλιογραφικά δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία οι αυχένες του Α2 έχουν μικρότερη διάμετρο στους Ασιάτες σε σύγκριση με τους δυτικούς πληθυσμούς. Υπογραμμίζονται οι ανατομικές διαφορές μεταξύ πληθυσμών και η σημασία της διεξοδικής προεγχειρητικής απεικόνισης, δεδομένου ότι σημαντικός αριθμός μελετών που συνιστούν απλή CT είναι πτωματικές, και, επομένως, όπως δείχθηκε, ενδέχεται να περιλαμβάνουν ψευδώς αυξημένες τιμές στις μετρήσεις. Επίσης, διαπιστώθηκε σχετική έλλειψη μελετών σχετικά με μη ασιατικούς πληθυσμούς. Περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να διευκρινίσει εάν η ανατομία του οδόντα, του αυχένα και του πετάλου του Α2 επιτρέπει την τοποθέτηση βιδών σε ένα ευρύτερο φάσμα πληθυσμών και πιθανώς εάν συνιστώνται διαφορετικά προεγχειρητικά πρωτόκολλα απεικόνισης. Επίσης, η παρούσα μελέτη κατέδειξε την υπεροχή της εγκάρσιας διαμέτρου του εγκαρσίου τρήματος του Α2 στον συγκεκριμένο ελληνικό πληθυσμό σε σχέση με άλλους πληθυσμούς. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, τα εγκάρσια τρήματα μικρής διαμέτρου μπορεί να σημαίνουν μια υποπλαστική σπονδυλική αρτηρία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ισχαιμικά επεισόδια, ενώ παραλλαγές της πορείας της σπονδυλικής αρτηρίας εντοπίστηκαν συχνότερα στον Α2. Περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να διευκρινίσει εάν γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν τις διαστάσεις των εγκαρσίων τρημάτων σε διάφορους πληθυσμούς και αν αυτές οι διαστάσεις συσχετίζονται με κίνδυνο ισχαιμικών επεισοδίων

Μορφομετρική μελέτη του Α2 σπονδύλου στον ελληνικό πληθυσμό και η κλινική του σημασία στη χειρουργική της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Σύμφωνα με τα βιβλιογραφικά δεδομένα, ήταν απαραίτητη και προτάθηκε μια ταξινόμηση για την αξιολόγηση της πώρωσης των καταγμάτων του Α2 σπονδύλου σε ανατομική θέση, με βάση μετρήσεις σε σπονδύλους ενός ευρωπαϊκού πληθυσμού, ενώ, παράλληλα, συνεστήθη η διεξαγωγή μετρήσεων και σε άλλους πληθυσμούς. Στην παρούσα μελέτη, πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις με τη χρήση αξονικής τομογραφίας (CT) στην οδοντοειδή απόφυση του Α2 σπονδύλου 115 Ελλήνων ασθενών, καθώς επίσης και στα εγκάρσια τρήματα και στους αυχένες του Α2 σπονδύλου 55 Ελλήνων ασθενών. Επιπροσθέτως, πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σε ό,τι αφορά μετρήσεις στον Α2 σπόνδυλο σε διαφορετικούς πληθυσμούς, έτσι ώστε να καταδειχθεί η κλινική σημασία των ανατομικών παραμέτρων στη χειρουργική της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Από την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας προέκυψαν 26 μελέτες που συσχέτισαν την ανατομία του πετάλου του Α2 με τη δυνατότητα τοποθέτησης κοχλία για τη οστεοσύνθεση καταγμάτων του Α2. Από τις μελέτες που αφορούσαν συγκεκριμένους πληθυσμούς, οι οκτώ αφορούσαν ασιατικούς πληθυσμούς, μόλις δύο μελέτες έγιναν σε μη Ασιάτες. Καταδείχθηκε ότι ήταν κατά κανόνα εφικτή η τοποθέτηση διαπεταλιακής βίδας της συνήθους διαμέτρου 3,5 mm, με εξαίρεση δύο μελέτες. Προτάθηκε κυρίως προεγχειρητική CT (οκτώ μελέτες), αλλά και προεγχειρητική CT με τρισδιάστατη ανασύνθεση (πέντε μελέτες). Σε δύο από τις 16 μελέτες που έγιναν αποκλειστικά με CT, βρέθηκε ότι ένας σημαντικός αριθμός ασθενών δεν μπορούσε να δεχθεί τυπικό κοχλία και συνεστήθη προεγχειρητική CT με τρισδιάστατη ανακατασκευή. Οι γενικά υψηλές τιμές στις πτωματικές μετρήσεις θα μπορούσαν να συσχετιστούν με την υψηλή συμμετοχή ηλικιωμένου πληθυσμού, με αυξημένες πιθανότητες εκφυλιστικής νόσου της σπονδυλικής στήλης, γεγονός που μεταβάλλει τις ανατομικές παραμέτρους, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία. Πράγματι, οι πέντε πτωματικές μελέτες έδειξαν ότι η τοποθέτηση της συνήθους διαπεταλιακής βίδας στον Α2 ήταν γενικά εφικτή. Από τις 39 μελέτες που συσχέτισαν την ανατομία του αυχένα του Α2 με την τοποθέτηση κοχλία, στις επτά συνεστήθη προεγχειρητική CT, στις τρεις προεγχειρητική CT προσαρμοσμένη στην πορεία του κοχλία, στις έξι CT με τρισδιάστατη ανασύνθεση, σε μία μελέτη συνεστήθη προεγχειρητική CT αγγειογραφία με τρισδιάστατη ανασύνθεση. Από τις μελέτες που αφορούσαν συγκεκριμένους πληθυσμούς, δέκα εστίασαν σε ασιατικούς πληθυσμούς, μόλις δύο σε μη ασιατικούς πληθυσμούς. Οι πέντε καθαρά πτωματικές μελέτες έδειξαν ότι η ανατομία του αυχένα του Α2 επέτρεπε γενικά την τοποθέτηση τυπικού κοχλία και σε μόλις μία συνεστήθη διεξοδική προεγχειρητική αξιολόγηση. Αντίθετα, οι 22 από τις 24 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν αποκλειστικά με CT συνέστησαν πιο έντονα μια διεξοδική προεγχειρητική αξιολόγηση. Στη βιβλιογραφία βρέθηκαν επίσης πέντε μελέτες στις οποίες πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις στην οδοντοειδή απόφυση σε συγκεκριμένους πληθυσμούς, εκ των οποίων τρεις ήταν ασιατικοί και δύο μη ασιατικοί. Μόλις σε δύο μελέτες συνεστήθη συγκεκριμένη προεγχειρητική απεικόνιση (CT). Σε ό, τι αφορά το εγκάρσιο τρήμα του Α2, από τις πέντε μελέτες που βρέθηκαν στη βιβλιογραφία, οι τρεις εστίασαν σε ασιατικούς και οι δύο σε μη ασιατικούς πληθυσμούς. Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης δείχνουν ότι η μέση διάμετρος του αυχένα του Α2 σε αυτή τη σειρά των Ελλήνων ασθενών είναι μικρότερη από αυτή που βρέθηκε από άλλους συγγραφείς σχετικά με ασιατικούς και δυτικούς πληθυσμούς. Αυτά τα ευρήματα δεν συμφωνούν με τα βιβλιογραφικά δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία οι αυχένες του Α2 έχουν μικρότερη διάμετρο στους Ασιάτες σε σύγκριση με τους δυτικούς πληθυσμούς. Υπογραμμίζονται οι ανατομικές διαφορές μεταξύ πληθυσμών και η σημασία της διεξοδικής προεγχειρητικής απεικόνισης, δεδομένου ότι σημαντικός αριθμός μελετών που συνιστούν απλή CT είναι πτωματικές, και, επομένως, όπως δείχθηκε, ενδέχεται να περιλαμβάνουν ψευδώς αυξημένες τιμές στις μετρήσεις. Επίσης, διαπιστώθηκε σχετική έλλειψη μελετών σχετικά με μη ασιατικούς πληθυσμούς. Περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να διευκρινίσει εάν η ανατομία του οδόντα, του αυχένα και του πετάλου του Α2 επιτρέπει την τοποθέτηση βιδών σε ένα ευρύτερο φάσμα πληθυσμών και πιθανώς εάν συνιστώνται διαφορετικά προεγχειρητικά πρωτόκολλα απεικόνισης. Επίσης, η παρούσα μελέτη κατέδειξε την υπεροχή της εγκάρσιας διαμέτρου του εγκαρσίου τρήματος του Α2 στον συγκεκριμένο ελληνικό πληθυσμό σε σχέση με άλλους πληθυσμούς. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, τα εγκάρσια τρήματα μικρής διαμέτρου μπορεί να σημαίνουν μια υποπλαστική σπονδυλική αρτηρία, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε ισχαιμικά επεισόδια, ενώ παραλλαγές της πορείας της σπονδυλικής αρτηρίας εντοπίστηκαν συχνότερα στον Α2. Περαιτέρω έρευνα θα μπορούσε να διευκρινίσει εάν γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν τις διαστάσεις των εγκαρσίων τρημάτων σε διάφορους πληθυσμούς και αν αυτές οι διαστάσεις συσχετίζονται με κίνδυνο ισχαιμικών επεισοδίων.According to the literature, a classification was needed and proposed for the assessment of the healing of fractures of the C2 vertebra in the anatomical position, based on measurements on the vertebrae of a European population, while measurements in other populations were recommended. In the present study, computed tomography (CT) measurements were performed on the odontoid process of the C2 vertebra of 115 Greek patients, as well as on the transverse foramens and pedicles of the C2 vertebra of 55 Greek patients. Additionally, a literature review was carried out concerning measurements on the C2 vertebra in different populations, in order to demonstrate the clinical significance of its anatomical parameters in cervical spine surgery. The review of the literature depicted 26 studies which correlated the C2 lamina anatomy with the possibility of inserting a screw for the fixation of C2 fractures. From the studies in specific populations, eight concerned Asian populations, only two studies were conducted in non-Asians. It was demonstrated that it was generally possible to place a laminar screw of the standard diameter of 3.5 mm, with the exception of two studies. Preoperative CT was mainly proposed (eight studies), but preoperative CT with three-dimensional reconstruction was also recommended (five studies). In two out of the 16 studies which were performed only with CT, it was found that a significant number of patients could not receive a typical screw, so preoperative CT with a three-dimensional reconstruction was proposed. The generally high values in cadaveric measurements could be associated with high participation of the elderly population, with increased probability of degenerative spine disease, a fact which alters the anatomical parameters, according to the literature. Indeed, the five cadaveric studies have shown that the placement of the typical C2 laminar screw was generally feasible. In seven out of the 39 studies which correlated the C2 pedicle anatomy with screw insertion, preoperative CT was recommended, in three studies preoperative CT adapted to the screw trajectory was proposed, in six studies CT with three-dimensional reconstruction was recommended, in one study preoperative CT angiography with three-dimensional reconstruction was proposed. From the studies involving specific populations, ten focused on Asian populations, only two on non-Asian populations. The five purely cadaveric studies showed that the anatomy of the C2 pedicle generally allowed the placement of a standard screw and in only one study a thorough preoperative assessment was recommended. On the contrary, 22 of the 24 purely CT studies recommended more strongly a thorough preoperative assessment. Also, in the literature there were five studies in which measurements on the odontoid process were performed in specific populations, three of which were Asian and two non-Asian. Only in two papers a specific preoperative imaging (CT) was recommended. Concerning the C2 transverse foramen, from the five studies found in the literature, three focused on Asian and two on non-Asian populations. The results of the present study show that the average diameter of the C2 pedicle in this series of Greek patients is smaller than that found by other authors on Asian and Western populations. These findings are inconsistent with bibliographic data, according to which the C2 pedicles are smaller in Asians compared to Western populations. The anatomical differences between populations and the importance of thorough preoperative imaging are underlined, given that a significant number of studies that propose a simple CT are cadaveric, and therefore, as shown, may include falsely elevated values in the measurements. Also, there was a relative lack of studies on non-Asian populations. Further research could clarify whether the anatomy of the dens, pedicle and lamina of C2 allows screw fixation in a wider population range and possibly if different preoperative imaging protocols are recommended. Also, the present study demonstrated the superiority of the transverse diameter of the C2 transverse foramen of the particular Greek population in comparison with other populations. According to the literature, small diameter of transverse foramens may mean a hypoplastic vertebral artery, which may lead to ischemic events, while vertebral artery variations were more often detected in C2. Further research could clarify whether genetic factors affect the dimensions of transverse foramens in different populations and whether these dimensions are associated with a risk of ischemic events

Mixed reality for visualization of orthopedic surgical anatomy

In the modern era, preoperative planning is substantially facilitated by artificial reality technologies, which permit a better understanding of patient anatomy, thus increasing the safety and accuracy of surgical interventions. In the field of orthopedic surgery, the increase in safety and accuracy improves treatment quality and orthopedic patient outcomes. Artificial reality technologies, which include virtual reality (VR), augmented reality (AR), and mixed reality (MR), use digital images obtained from computed tomography or magnetic resonance imaging. VR replaces the user's physical environment with one that is computer generated. AR and MR have been defined as technologies that permit the fusing of the physical with the virtual environment, enabling the user to interact with both physical and virtual objects. MR has been defined as a technology that, in contrast to AR, enables users to visualize the depth and perspective of the virtual models. We aimed to shed light on the role that MR can play in the visualization of orthopedic surgical anatomy. The literature suggests that MR could be a valuable tool in orthopedic surgeon's hands for visualization of the anatomy. However, we remark that confusion exists in the literature concerning the characteristics of MR. Thus, a more clear description of MR is needed in orthopedic research, so that the potential of this technology can be more deeply understood

The clinical outcome of the different HemiCAP and UniCAP knee implants: A systematic and comprehensive review

The focal metallic cartilage resurfacing is a surgical method that offers an appropriate step between the biological techniques and arthroplasty in middle-aged patients with full-thickness cartilage defects. The advantages of this technique are that it addresses the defect, respects healthy tissues and provides stability and contoured surface similar to a full arthroplasty. A systematic review was conducted according to Preferred Reporting Items for Systematic reviews and Meta-Analyses (PRISMA) guidelines. Two reviewers (MM and DC) independently conducted the search using the MEDLINE/PubMed database and the Cochrane Database of Systematic Reviews (CDSR). These databases were searched for the terms hemicap knee implant and unicap knee implant and knee focal metallic implant. From the initial 21 studies that were evaluated, 10 were eligible for analysis. Considering both the HemiCAP focal implant and the HemiCap® Wave patellofemoral prosthesis, we found a lack of mid- to long-term clinical outcomes in well-designed prospective clinical studies. No Level I or II studies were found, while the limited number of patients who were included undermines the overall clinical results of these studies. The progression of osteoarthritis, the persisting pain and the subsequent high revision or failure rates in the limited available studies with long-term follow-up, seem to be the major drawbacks of these partial resurfacing techniques. Utilization of partial resurfacing for femoral or patellofemoral compartments results in good short-term outcome for middle-aged patients as a step between biological technique and total knee arthroplasty. The surgeon should be cognizant and also notify the patient of the high failure rates that are reported in the literature in mid- to longterm follow-up and ultimately, the decision to perform partial resurfacing should be taken by both the patient and the orthopedic surgeon

Two-level reconstruction of isolated fracture of the lesser tuberosity of the humerus

Fractures of the lesser tuberosity of the humerus are typically met in combination with other injuries of the shoulder. Case reports of isolated lesser tuberosity fractures are particularly rare and, consequently, therapeutic protocols have not yet been completely clarified. Conservative as well as surgical treatment has been recommended, while several operative techniques have been applied. We present a case of a 39-year-old man with an isolated lesser tuberosity fracture who was treated surgically in our institution. Due to fracture comminution, a two-level reconstruction technique with headless screws and buttress plate was applied. As far as we know, this method of fixation of this type of fracture has not been previously described in the literature. The patient tolerated the procedure well and excellent results were obtained at the latest follow-up. (c) 2014 Baishideng Publishing Group Inc. All rights reserved