Self-organization of the human embryo in the absence of maternal tissues.

Remodelling of the human embryo at implantation is indispensable for successful pregnancy. Yet it has remained mysterious because of the experimental hurdles that beset the study of this developmental phase. Here, we establish an in vitro system to culture human embryos through implantation stages in the absence of maternal tissues and reveal the key events of early human morphogenesis. These include segregation of the pluripotent embryonic and extra-embryonic lineages, and morphogenetic rearrangements leading to generation of a bilaminar disc, formation of a pro-amniotic cavity within the embryonic lineage, appearance of the prospective yolk sac, and trophoblast differentiation. Using human embryos and human pluripotent stem cells, we show that the reorganization of the embryonic lineage is mediated by cellular polarization leading to cavity formation. Together, our results indicate that the critical remodelling events at this stage of human development are embryo-autonomous, highlighting the remarkable and unanticipated self-organizing properties of human embryos.This work was supported by the Wellcome Trust grant to M.Z- G. Work in Dr. K.K.N lab was supported by The Francis Crick Institute, which receives its core funding from Cancer Research UK, the Medical Research Council and the Wellcome Trust. Dr. M.N.S. was initially supported by a Ramon Areces Spanish Foundation Fellowship, and subsequently by an EMBO Postdoctoral Fellowship. Dr. S.V was supported by a Post Doc Pool Grant from the Finnish Cultural Foundation. Dr. GR was supported by a Newton Fellowship.This is the author accepted manuscript. It is currently under an indefinite embargo pending publication by Nature Publishing Group

Het nemen van beslissingen door volwassenen met ADHD:Een systematisch literatuuronderzoek

Personen met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) hebben een grotere kans om minder goede (levens)beslissingen te nemen en om risicovolle activiteiten te ondernemen dan personen zonder ADHD. Mogelijk komt dit doordat de kenmerken van ADHD van invloed zijn op het besluitvormingsproces. Hoewel beslissingsproblematiek reeds uitgebreid is onderzocht bij kinderen en adolescenten met ADHD, is er nog relatief weinig bekend over de besluitvorming van volwassenen met ADHD. Om die reden was het doel van dit literatuuronderzoek de aard en omvang van eventuele tekorten in het besluitvormingsproces van volwassenen met ADHD vast te stellen. Hiertoe is de bestaande literatuur, waarin de prestatie van volwassenen met ADHD op beslissingstaken werd vergeleken met de prestatie van een gezonde controlegroep, systematisch doorzocht, waartoe de databases PsycINFO, MEDLINE en PubMed zijn geraadpleegd. In totaal werden er 31 studies geïncludeerd. In de meerderheid van de studies (i.e. 55 %) weken de prestaties van volwassenen met ADHD af op een of meer van de gebruikte beslissingstaken in vergelijking met de controlegroep(en). Dit literatuuronderzoek levert daarmee voorzichtig bewijs voor het bestaan van verschillen in het besluitvormingsproces tussen gezonde individuen en volwassenen met ADHD. De grote inconsistentie in de bevindingen wordt deels verklaard door de verscheidenheid aan domeinen van besluitvorming die werden onderzocht, de comorbide stoornissen van de participanten en het medicatiegebruik in de ADHD-groepen. Het literatuuronderzoek besluit met een bespreking van de implicaties die de bevindingen hebben voor theorieën over de onderliggende mechanismen van ADHD

25th Annual Computational Neuroscience Meeting: CNS-2016

Abstracts of the 25th Annual Computational Neuroscience Meeting: CNS-2016 Seogwipo City, Jeju-do, South Korea. 2–7 July 201

The forensic importance of frontal sinus radiographs

The identification of unidentified human remains through the comparison of antemortem and postmortem radiographs has found wide acceptance in recent years. Reported here is the forensic case of an unidentified adult male who had died as the result of a traffic accident, after which the body was identified by matching images of ante- and postmortem radiographs of the frontal sinus. A general discussion on identification using frontal sinus radiographs is presented, highlighting the reliability of this method, in reference to the uniqueness of the frontal sinus in humans. However, it also notes a few difficulties, especially in reference to the X-ray technique in cases where antemortem radiographs are available and a potentially larger number of anatomical, pathological or traumatic features are present. The comparison of frontal sinus outlines is recommended when it may become necessary to provide quantitative substantiation for forensic identification based on these structures. (C) 2008 Elsevier Ltd and Faculty of Forensic and Legal Medicine. All rights reserved.161182