Does simulation-based training facilitate the integration of human anatomy with surgery? A report of a novel Surgical Anatomy Course

Background: Knowledge of gross anatomy, as a basic core subject, is fundamental for medical students and essential to medical practitioners, particularly for those intending a surgical career. However, both medical students and clinical teachers have found a significant gap in teaching basic sciences and the transition into clinical skills. The authors present a Surgical Anatomy Course developed to teach the anatomical basis of surgical procedures with particular emphasis on laparo­scopic skills while incorporating medical simulation. Materials and methods: An evaluation of the students’ satisfaction of the Surgical Anatomy Course was completed using a mix of multiple choice and open-ended questions, and a six-point Likert Scale. Questions were asked about the students’ perceived improvement in surgical and laparoscopic skills. Manual skills were assessed using a laparoscopic simulator. Results: Both evaluation of the course structure and the general impression of the course were positive. Most students believed the course should be an integral part of a modern curriculum. The course supported the traditional surgical classes and improved anatomical knowledge and strengthened students’ confidentiality and facilitated understanding and taking surgical rotations. Conclusions: A medical course combining the practical learning of anatomy and surgical-based approaches will bring out the best from the students. Medical students positively evaluated the Surgical Anatomy Course as useful and benefi­cial regarding understanding anatomical structure and relationship necessary for further surgical education. (Folia Morphol 2018; 77, 2: 279–285

Anatomical variations of the coeliac trunk in the homogeneous Polish population

Background: The abdominal vessels show a number of abnormalities and pathologies knowledge of which is important during open as well as laparoscopic surgeries. One of the most common vessels which pattern has many variations is the coeliac trunk. The present study was undertaken on homogeneous population to assess morphology of the coeliac trunk and to evaluate the possible variability of its branches. Materials and methods: Standard abdominal multidetector computed tomography examinations were performed on a total of 1569 patients diagnosed by 2 radiologists independently; in case of doubts common assessment was performed. Results: The coeliac trunk followed the classic pattern in 92.7% of the cases (1455/1569 of patients). The gastrosplenic trunk was detected in 4.1% of cases (64/1569); the hepatosplenic trunk in 2.2% of cases (34/1569); the coeliac-mesenteric trunk was observed in 0.5% of cases (8/1569); the hepatogastric trunk in 0.2% of cases (4/1569); the splenomesenteric trunk was detected in 0.1% of cases (2/1569). In the next 0.1% the coeliac trunk was absent. The hepatosplenomesenteric and the coeliac-colic trunk were not observed in the study population. Conclusions: Vascular anatomical abnormality is usually asymptomatic hovewer, its preoperative knowledge is helpful to reduce complications like vascular bleeding when dissecting the hapato-pancreatic region. The coeliac trunk and its branches can be fast and easy evaluated in computed tomography exams performed due to various symptoms from abdominal cavity

Food for pollinators: quantifying the nectar and pollen resources of urban flower meadows

Planted meadows are increasingly used to improve the biodiversity and aesthetic amenity value of urban areas. Although many ‘pollinator-friendly’ seed mixes are available, the floral resources these provide to flower-visiting insects, and how these change through time, are largely unknown. Such data are necessary to compare the resources provided by alternative meadow seed mixes to each other and to other flowering habitats. We used quantitative surveys of over 2 million flowers to estimate the nectar and pollen resources offered by two exemplar commercial seed mixes (one annual, one perennial) and associated weeds grown as 300m2 meadows across four UK cities, sampled at six time points between May and September 2013. Nectar sugar and pollen rewards per flower varied widely across 65 species surveyed, with native British weed species (including dandelion, Taraxacum agg.) contributing the top five nectar producers and two of the top ten pollen producers. Seed mix species yielding the highest rewards per flower included Leontodon hispidus, Centaurea cyanus and C. nigra for nectar, and Papaver rhoeas, Eschscholzia californica and Malva moschata for pollen. Perennial meadows produced up to 20x more nectar and up to 6x more pollen than annual meadows, which in turn produced far more than amenity grassland controls. Perennial meadows produced resources earlier in the year than annual meadows, but both seed mixes delivered very low resource levels early in the year and these were provided almost entirely by native weeds. Pollen volume per flower is well predicted statistically by floral morphology, and nectar sugar mass and pollen volume per unit area are correlated with flower counts, raising the possibility that resource levels can be estimated for species or habitats where they cannot be measured directly. Our approach does not incorporate resource quality information (for example, pollen protein or essential amino acid content), but can easily do so when suitable data exist. Our approach should inform the design of new seed mixes to ensure continuity in floral resource availability throughout the year, and to identify suitable species to fill resource gaps in established mixes

Does vegetation impact on the population dynamics and male function in Anemone sylvestris L. (Ranunculaceae)? A case study in three natural populations of xerothermic grasslands

In Poland, like in other parts of Central Europe, dry grasslands significantly contribute to the biodiversity of both fauna and flora. Anthropogenic pressure impair many species of xerothermic habitats, and several populations face an increased risk of extinction. The goal of the study was to define factors that may affect the size of wild populations of Anemone sylvestris L., a protected species in Poland, with both a short- and long-term perspective, and to examine the influence of vegetation changes on the density, the abundance of flowering and male function (pollen production, pollen viability), as well as seed set. In situ observations were performed in 2005-2006 and 2011-2012 in three populations located on the Lublin Upland, SE Poland. The reduction in population density and A. sylvestris blooming was exacerbated by the expansion of the shrubs, but not by Brachypodium pinnatum. Male characteristics of A. sylvestris, i.e. pollen amount per multi-staminate flowers or pollen viability appeared to decrease under pressure of shrub competition. Populations with limitation of male function had impaired degree of seed set. Various consequences for the functioning of populations within a metapopulation system can be expected due to substantial qualitative and quantitative disorders in pollen traits. It is crucial that successful recovery programs for A. sylvestris primary should aim to conserve and manage the habitat

Blooming biology and pollen abundance of Anemone japonica Houtt.= Anemone x hybrida hort.

The studies were carried out between 2002 and 2003 and in 2005 in the Botanical Garden in Lublin. The blooming and the pollen flow of Anemone japonica Houtt. (=A. x hybrida hort) were observed. The blooming of the perennial took place in the middle and end of summer. The number of flowers per inflorescence and the mass of pollen produced in anthers significantly depended on insolation conditions and were greater on sunny plots. Anemone japonica is characterized by the variability of many features which directly influence the amount of delivered pollen. The number of stamens varied from 175 to 507 per flower, the mass of pollen from 1.1mg to 4.9 mg per 100 anthers, the number of flowers from 25 to 118 per one inflorescence and from 355⋅m-2 to 2202⋅m-2. Therefore the pollen efficiency varied widely from 1.3g⋅m-2 to 27.7g⋅m-2 and reached 15.3 g ⋅ m-2 on average.Badania prowadzono w latach 2002–2003 i w roku 2005 na terenie Ogrodu Bota- nicznego w Lublinie. Obserwowano procesy kwitnienia i pylenia zawilca japońskiego (Anemone japonica Houtt). Kwitnienie badanej byliny przypadało w pełni i u schył- ku kalendarzowego lata. Liczba kwiatów wytwarzanych w kwiatostanach oraz masa pyłku produkowanego w pylnikach istotnie zależała od warunków usłonecznienia i była wyższa na stanowiskach słonecznych. Rośliny zawilca japońskiego charak- teryzowały się dużą zmiennością wielu cech wpływających bezpośrednio na wiel- kość dostarczanego pożytku pyłkowego. Liczba pręcików w kwiatach wahała się od 175 do 501, masa pyłku dostarczanego przez 100 pręcików od 1,1 mg do 4,9 mg, licz- ba kwiatów od 25 do 118 w jednej wierzchotce i od 356⋅m-2 do 2202⋅m-2. Wydajność pyłkowa oscylowała więc w bardzo szerokich granicach od 1,3 g⋅m-2 do 27,7 g⋅m-2 (średnio 15,3 g ⋅m-2)

Miedze i zadrzewienia srodpolne jako refugia roslin pozytkowych w krajobrazie rolniczym

The investigations were carried out in 2002-2006 in two municipalities of Konopnica and Jastków close to the western part of Lublin, Poland. The aim of the study was to identify the condition of bee flora and determine the floristic richness depending on the biotops in agricultural landscape. Flora of the anthropogenic refuge areas consists of 214 species, among them 80% were flow taxons. Apophytes (162 species - 78%) predominated on all types of biotops under consideration. Perennials predominated in flora of boundary strips and bush communities. Mainly annual (40%) and biennial (15%) species comprise the flora of fallows. A great number of bee taxons represent meadow, segetal or ruderal communities. Most of flow plants compose loose patches, but their successive blooming ensures a source of food for Apoidea from early spring till the end of summer. The flora of boundary strips, bush communities and fallows significantly increases the biodiversity in agricultural landscape. The treatments including sowing, mainly on fallows with nectariferous and polleniferous species, would enrich generally weak flows in highly agricultural landscape.Badania prowadzono w latach 2002-2006 na terenie gmin Jastków i Konopica położonych w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Lublina. Dokonano inwentaryzacji roślinności w obrębie miedz, gruntów odłogowanych oraz zadrzewień śródpolnych ze szczególnym uwzględnieniem roślinności dostarczającej pożytku nektarowego i pyłkowego. Ogółem w obrębie obserwowanych biotopów zanotowano 214 gatunków roślin, w tym 80% stanowiły taksony pożytkowe. W analizowanej florze przeważały apofity - 78% nad gatunkami obcymi (kenofitami). We florze miedz i zadrzewień śródpolnych przewagę stanowiły gatunki wieloletnie. Taksony krótkotrwałe (40% - jednoroczne i 15% dwuletnie) dominowały na gruntach odłogowanych. Zdecydowana większość gatunków pożytkowych reprezentuje zbiorowiska łąkowe, segetalne i ruderalne. Większość z nich występuje w luźnych skupiskach, ale ich sukcesywne kwitnienie zapewnia, na badanym terenie, ciągłość taśmy pokarmowej od wczesnej wiosny do późnego lata. Miedze, zadrzewienia śródpolne oraz odłogi, stanowią ważne w krajobrazie rolniczym ostoje roślinności pożytkowej jednocześnie zwiększają walor bioróżnorodności flory stycznej tych terenów. Wydaje się, że ten typ siedlisk można wykorzystywać do podsiewania gatunków nektarodajnych i pyłkodajnych w celu wzbogacania generalnie słabych pożytków na terenach rolniczych

Udzial roslin pozytkowych w wybranych platach muraw kserotermicznych Wyzyny Lubelskiej

The estimation of participation and density of forage species in several xerodermic communities of the Lublin Upland were carried out in 2004 and 2005. Most plants species visited by bees are grouped in plots of the Brachypodio- Teucrietum and the Adonido-Brachypodietum pinnati communities. The nectariferous and polleniferous taxons are mostly perennials predominated by hemicryptophytes (79%), others are terophytes and geophytes (21%). Successive blooming of the nectariferous and polleniferous species in both associations ensures unbroken food flow from the early spring until the late summer and early autumn. Xerothermic swards make a valuable food potential to be important for the Apoidea before and after blooming of the main forage cultivated crops.Badania dotyczące obecności roślin pożytkowych w kilku zbiorowiskach muraw ciepłolubnych Wyżyny Lubelskiej prowadzono w sezonach wegetacyjnych 2004-2005. Najwięcej gatunków oblatywanych przez pszczołowate grupuje się w fitocenozach Brachypodio-Teucrietum i Adonido-Brachypodietum pinnati. W większości są to rośliny wieloletnie, wśród których zdecydowanie przeważają hemikryptofity (79%). Pozostałe gatunki to terofity i geofity (łącznie 21%). Sukcesywne kwitnienie gatunków pożytkowych w obu zespołach zapewnia ciągłość taśmy pokarmowej od wczesnej wiosny do późnego lata, a nawet wczesnej jesieni. Asocjacje muraw kserotermicznych stanowią cenny rezerwuar pokarmu, który może być wykorzystywany przez Apoidea przed i po kwitnieniu pożytkowych roślin uprawnych

Fitocenozy srodowisk antropogenicznie przeksztalconych cenne dla Apoidea

The paper indicates the phytocenoses most rich in bee taxons and occurring in habitats located along railway lines crossing Lublin Upland. To date, in the study area 124 basic phytocoenoses have been discovered, described and classified into 12 different synecological groups. Among 52 phytocoenoses, the participation of bee flora was considerable. Most voluble phytocoenoses represent ruderal and segetal associations (Ariern is ie tea vulgaris, Stellarietea mediae classes - 87 species), meadow and pasture associations (Mollinio-Arrhenatheretea - 56 species), psammophilous and xerothermic grasslands (Festuco- Brometea, Koelerio glauce-Corynophoretea canescensis - 38 species), thermophilous forest edge communities and thickets (Trifolio-Geranietea and Rhamno-Prunetea - 33 species). Significantly fewer melliferous and polleniferous taxons were noticed in mesophilous deciduous forests or thermophilous oak forests - 29 species. Most simple in structure and species richness are associations with Rumex acetosa, Reseda lutea, Linaria vulgaris, Papaver rhoeas, Cirsium arvense, Oenothera biennis, Viola arvensis and Potentilletum anserine or Sisymbrietum altissimi. The communities form patches (15-20 m² ) with 80-100% cover of the diagnostic taxon and are of low or medium stability. The most persistent and floristically stable are Tanaceto Artemisietum, Rudbeckio-Solidaginetum, Echio-Melilotetum, Sambucetum nigrae, Rubo fruticosi-Prunetum spinosae and communities with Rosa rugosa, Rubus caesius, Geranium robertianum, Pastinaca sativa, Trifolium medium or Euphorbia cyparissias. The maintenance of the mosaic of phytocoenoses in anthropogenically transformed habitats, including those along railway lines, is of decisive importance for the protection of floristic diversity and adaptation processes of Apoidea.W pracy podjęto próbę wskazania fitocenoz najcenniejszych pod względem zasobności w gatunki pożytkowe i wykształcających się na siedliskach w obrębie trakcji kolejowych przebiegających przez Lubelszczyznę. Dotychczas, na badanym terenie, opisano 124 fitocenozy sklasyfikowane w 12 różnych grupach synekologicznych. W 52 z nich odnotowano znaczny udział gatunków pożytkowych. W grupie zbiorowisk ruderalnych i segetalnych (Artemisietea vulgaris, Stellarietea mediae) - 87 gat., w zbiorowiskach łąkowych i pastwiskowych (Molinio-Arrhenatheretea) - 56 gat., psammofilnych i kserotermicznych (Festuco-Brometea, Koelerio glauce-Corynophoretea canescensis) - 38 gat. Mniej gatunków pożytkowych występuje w zbiorowiskach reprezentujących mezofile lasy liściaste oraz świetliste dąbrowy, tylko 29. Najbardziej uproszczone postacie mają zbiorowiska z Rumex acetosa, Reseda lutea, Linaria vylgaris, Papaver rhoeas, Cirsium arvense, Oenothera biennis, Viola arvensis oraz asocjacje Potentilletum anserine czy Sisymbrietum altissimi. Tworzą one płaty o powierzchni 15-20 m² , w których gatunek diagnostyczny osiąga pokrycie 80-100%, a ich trwałość jest na poziomie średniej lub małej. Do stabilnych florystycznie należą natomiast asocjacje: Tanaceto-Artemisietum, Rudbeckio-Solidaginetum, Echio-Melilotetum, Sambucetum nigrae, Rubo fruticosi-Prunetum spinosae oraz zbiorowiska z Rosa rugosa, z Rubus caesius, z Geranium robertianum, z Pastinaca sativa, z Triforium medium czy z Euphorbia cyparisias. Utrzymują się one długo na rozległych powierzchniach - 20-50 m². Utrzymanie mozaiki fitocenoz na siedliskach antropogenicznie przekształconych, w tym w obrębie linii kolejowych, ma decydujące znaczenie w ochronie różnorodności florystycznej i procesach adaptacyjnych pszczołowatych

Rosliny uzytkowe we florze spontanicznej terenow kolejowych srodkowowschodniej Polski

A wide range of ecological conditions on anthropogenic sites makes it easy for different usable species to infiltrate and spread there. The data were collected since 1998. The spontaneous flora of railway areas of the central-eastern part of Poland is composed of already recorded 950 vascular plants, of which 373 are recognized as usable, including 78 dye plants, 162 medicinal, 324 nectariferous or polleniferous taxons. The majority of taxons are distributed in disperse (128 species 34%) or occur rarely (96 species 26%). The common or frequent species constitute 40% of usable flora of the studied area. Medicinal and melliferous plants occur most frequently on slopes of trenches and railway embankments in nearly natural habitats. They mostly grow as single individuals or form loose and rarely dense patches. The analysis of their geographical status confirms the ultimate prevalence of apophytes over anthropophytes. Considering syntaxonomic structure, there are mainly species typical for phytoceonoses from Molinio-Arrhenatheretea, Artemisietea vulgaris, Stellarietea mediae, Festuco-Brometea, Querco-Fagetea classes.Szeroki wachlarz warunków ekologicznych występujących na siedliskach antropogenicznych umożliwia wnikanie i rozprzestrzenianie się gatunków mających duże znaczenie użytkowe. We florze spontanicznej terenów kolejowych oerodkowowschodniej Polski odnotowano dotychczas 950 gatunków rooelin naczyniowych i wyodrębniono woeród nich 373 gatunki użytkowe (78 rooeliny barwierskie, 162 lecznicze, 324 pożytkowe). Większooeć z nich występuje w rozproszeniu (128 34 %) bądŸ rzadko (96 26 %). Taksony pospolite i częste stanowią 40% analizowanej flory. Rooeliny lecznicze i miododajne lokalizują się najczęoeciej na zboczach wkopów i nasypów kolejowych, gdzie siedliska są słabo przekształcone. Występują pojedynczo lub w luŸnym zwarciu, rzadko tworzą zwarte płaty. Analiza ich statusu geograficznego potwierdziła zdecydowaną przewagę gatunków rodzimych (apofitów) nad nowymi przybyszami (antropofitami). Pod względem synekologicznym reprezentują one głównie zbiorowiska z klasy Molinio-Arrhenatheretea, Artemisietea vulgaris, Stellarietea mediae, Festuco-Brometea, Querco-Fagetea. Różnorodnooeć gatunkowa rooelin użytkowych daje możliwooeć wykorzystania ich zasobów na odcinkach wyłą- czonych z eksploatacji oraz zabezpieczenia żywych zasobów populacyjnych rooelin leczniczych i pożytkowych