Opbouw methodiek prijsbepaling hout

Os dados foram recolhidos e registados pelo técnico da ESACB João Nunes sob a supervisão da Prof.ª Maria do Carmo Horta Monteiro.Dados climáticos relativos ao ano de 1985, recolhidos e registados no Posto Meteorológico da Escola Superior Agrária do Instituto Politécnico de Castelo Branco

Impacts of hemiparasitic plants on the vegetation and biogeochemical cycling in two contrasting semi-natural grassland types

Hemiparasitic plants from the family Orobanchaceae play a key role in the conservation of species-rich semi-natural grasslands. They can alter plant community composition and diversity by both parasitism and litter effects. The drainage of resources by the hemiparasite suppresses preferred host species to the benefit of non-host species. On the other hand, hemiparasitic litter inputs enhance nutrient cycling with indirect positive effects on both host and non-host. When parasitism effects dominate, decreased host and total biomass are expected to result in an increased diversity of the non-host community. In contrast, when litter effects compensate for the biomass loss due to parasitism, minimal to no changes in diversity, minor changes in host biomass and an increase in total biomass are expected. The relative importance of the litter pathway is expected to increase with decreasing nutrient status of the ecosystem. Here we report on litter and net community effects of two native hemiparasitic plant species growing in vegetation types with a contrasting nutrient status: Rhinanthus angustifolius C.C. Gmel. favoring mesotrophic grasslands (3 sites) and Pedicularis sylvatica L. growing in oligotrophic heathgrasslands (3 sites). We first linked hemiparasitic litter nutrient returns to the net effect on biomass production; second, we assessed the net effect of both hemiparasites on species abundances and seedling recruitment; third, we studied the impact of hemiparasitic and non-parasitic litter on gross nitrogen (N) transformations in the soil; and forth, we traced N uptake from hemiparasitic litter by the vegetation. We compared nutrient returns from Rhinanthus and Pedicularis litter with nutrient stocks in the vegetation and in the soil and assessed nitrogen release rates from both hemiparasitic litter types. The net effect of the hemiparasites on aboveground biomass was studied by a hemiparasite removal experiment. We found that Pedicularis litter N, phosphorus (P) and potassium (K) returns to the soil were higher compared to Rhinanthus litter and even more so when expressed relative to nutrient amounts in the vegetation. Pedicularis litter also released more N to the soil over an eightmonth period. Rhinanthus had a negative effect on total, graminoid and forb biomass. In contrast, Pedicularis did not significantly affect aboveground biomass. These results support that litter effects are more important when nutrients are more limiting. In the same hemiparasite removal experiment, the effect of both hemiparasites on individual species abundances and seedling establishment after seed addition were studied. Rhinanthus had both positive and negative effects on individual species, while Pedicularis only had negative effects on some species. The high variation within growth forms suggested that they are not a good predictor of vulnerability to parasitism. Both Rhinanthus and Pedicularis increased seedling establishment of two of the sown species. Together, these results suggest that the effect on community composition is stronger for Rhinanthus compared to Pedicularis In a laboratory experiment, control soils, soils amended with hemiparasitic litter and soils amended with a non-parasitic litter mixture were incubated. Using 15N labeling of the ammonium and nitrate pools coupled to a numerical tracing model, we quantified gross N transformation rates. Rhinanthus and Pedicularis litter additions increased N cycling relative to non-parasitic litter additions. In contrast to expectations based on the higher N release rate from Pedicularis, Rhinanthus had the strongest effect on gross N transformations in the soil. After addition of 15N labeled Rhinanthus and Pedicularis litter to field plots, we traced 15N in the vegetation. The overall percentage of vegetation N derived from litter (NL) was not higher than 1%. In agreement with the higher effect of Rhinanthus litter on gross N transformation in the soil, the NL values were higher at Rhinanthus sites compared to Pedicularis sites. Interestingly, we found that NL values were positively related with leaf traits typical for a fast-growth strategy. Our results considerably improved our understanding of litter and net effects of Rhinanthus and Pedicularis on community composition in semi-natural grasslands. Most strikingly, short-term effects of Pedicularis litter on N cycling were smaller even though more N had returned to the soil compared to Rhinanthus litter.Halfparasitische planten van de Orobanchaceae familie hebben een sleutelrol in het behoud van soortenrijke halfnatuurlijke graslanden. De invloed die ze uitoefenen op de soortensamenstelling en diversiteit zijn het gevolg van zowel parasitische als strooiseleffecten. Het onttrekken van water en nutriënten door de halfparasieten onderdrukt gastheersoorten ten voordele is van niet-gastheersoorten. Anderzijds versnelt het snel afbreekbaar strooisel van halfparasieten de nutriëntencycli, wat de groei van zowel gastheersoorten als niet-gastheersoorten bevordert. Wanneer de parasitische effecten domineren, verwachten we dat de gastheerbiomassa en de totale biomassa zullen afnemen, met als gevolg een stijging in de diversiteit van de niet-gastheersoorten. Echter, als de strooiseleffecten de biomassavermindering als gevolg van parasitisme compenseren, verwachten we geen effect op de diversiteit, geringe effecten op de gastheerbiomassa en een stijging in de totale biomassa. Ten slotte worden strooiseleffecten verwacht aan belang te winnen in ecosystemen met lagere nutriëntenstatus. We bestudeerden strooiseleffecten en het netto effect op de planten-gemeenschap voor twee halfparasitische planten uit vegetatietypes met contrasterende nutriëntenstatus: Rhinanthus angustifolius C.C. Gmel. (grote ratelaar) in matig voedselrijk grasland (3 locaties) en Pedicularis sylvatica L. (heidekartelblad) in heischraal grasland (3 locaties). We onderzochten de hoeveelheid nutriënten in het halfparasitische strooisel en het netto effect van de parasiet op biomassa productie; het netto effect van beide halfparasieten op de abundantie van andere plantensoorten en op de rekrutering van zaailingen; het effect van halfparasitisch en niet-parasitisch strooisel op stikstof (N) transformaties in de bodem; tenslotte traceerden we N opname uit halfparasitisch strooisel door de vegetatie. We vergeleken vrijgave van nutriënten uit Rhinanthus en Pedicularis strooisel met de hoeveelheid nutriënten in de vegetatie en in de bodem. Het netto effect van halfparasieten op de bovengrondse biomassa werd bestudeerd in een wiedexperiment. We vonden dat Pedicularis strooisel meer N, fosfor (P) en kalium (K) terug op de bodem bracht in vergelijking met Rhinanthus strooisel. Ook de vrijgave van N uit Pedicularis strooisel was hoger tijdens de eerste 8 maanden. Rhinanthus verminderde de totale en de gras- en kruidachtige biomassa. Pedicularis had geen significant effect op de bovengrondse biomassa. Deze resultaten suggereren dat strooiseleffecten belangrijker zijn wanneer de nutriëntenbeschikbaarheid lager is. Het effect van beide halfparasieten op soortabundanties en de vestigings-kansen van zaailingen werden bestudeerd in hetzelfde wiedexperiment. Rhinanthus had zowel positieve als negatieve effecten op individuele soorten, terwijl Pedicularis alleen negatieve effecten had. Deze resultaten suggereren dat het effect op de soortensamenstelling sterker is voor Rhinanthus in vergelijking met Pedicularis. De hoge variatie binnen groeivormen toonde aan dat niet alle grassen goede gastheren zijn, en niet alle kruidachtigen slechte. Zowel Rhinanthus als Pedicularis verhoogden het aantal zaailingen dat zich kon vestigen van twee ingezaaide soorten. In een laboratoriumproef incubeerden we bodems met halfparasitisch stooisel, bodems met een niet-parasitische strooiselmenge-ling en bodems zonder strooisel. De bruto N transformatiesnelheden in de verschillende bodems werden geschat. Hiervoor werden gebruik gemaakt van 15N aanrijking van de ammonium en nitraat pools en een numeriek tracing model. Rhinanthus en Pedicularis strooisel verhoogden de N dynamiek meer dan niet-parasitisch strooisel. In tegenstelling tot wat we zouden verwachten op basis van de hogere vrijgave van N uit Pedicularis strooisel, had Rhinanthus strooisel een groter effect op de N transformaties in de bodem. Na toediening van 15N-gemerkt Rhinanthus en Pedicularis strooisel in het veld, werd 15N getraceerd in de vegetatie. Het algemeen percentage van de N in de vegetatie dat bekomen werd uit het strooisel (NL) was niet hoger dan 1%. In overeenstemming met het groter effect van Rhinanthus strooisel op N transformaties in de bodem, waren de NL-waarden hoger in de gastheervegetatie van Rhinanthus in vergelijking met deze van Pedicularis. We vonden een positief verband tussen de NL-waarden in soorten en hun bladkarakteristieken die typisch zijn voor een snelle groeistrategie. Onze resultaten verhoogden het inzicht in strooisel en netto effecten van Rhinanthus en Pedicularis op de samenstelling van plantengemeenschappen in halfnatuurlijke graslanden. Opmerkelijk was dat de kortetermijneffecten van Pedicularis strooisel op de N cyclus kleiner waren ondanks dat Pedicularis strooisel meer N vrijgaf dan Rhinanthus strooisel

NIP Fondatie-Heernisse: expertenadvies vegetatieontwikkeling

Binnen het natuurinrichtingsproject (NIP) Fondatie-Heernisse wordt bekeken wat de potenties zijn voor vegetatieontwikkeling van soortenrijke natuur (blauwgrasland, dotterbloemgrasland, ...) op voormalige landbouwgrond. De huidige aanrijking met nutriënten en de hydrologie worden in detail in kaart gebracht en passende herstelmaatregelen (afgraven, uitmijnen van fosfor, maaibeheer) worden besproken

Nutrient input from hemiparasitic litter favors species with a high-nutrient strategy

Parasitic angiosperms are represented in the majority of ecosystems worldwide and are considered keystone species in many ecosystems worldwide. Parasitic plants affect population dynamics, community structure and plant diversity through (1) direct ‘parasite effects’ on the host community and (2) indirect ‘litter effects’ through the redistribution of nutrients in the ecosystem. (1) Hemiparasitic infection directly reduces host and total aboveground biomass production. If a host preference exists for dominant graminoids, hemiparasitic infection can alter the competitive balance in favour of forbs. This reduced competition may in turn increase species richness and accelerate the restoration of species-rich grasslands. (2) Most parasites shed their leaves or die of early in the season and produce high quality litter that mineralizes faster. This can enhance nutrient cycling and could indirectly reduce species richness when higher nutrient availability favours competitive species. Here we focus on the indirect effect of litter of two hemiparasitic plants (Rhinanthus angustifolius and Pedicularis sylvatica) on the composition of their host communities. In a tracer experiment we determined which co-occurring species profit most of the addition of hemiparasitic litter labelled with nitrogen-15 (15N). We found tenfold differences between species. For Rhinanthus litter, we found a significant positive relation between the N derived from the applied litter (Ndfl) and specific leaf area (SLA). We suggest that plants with a higher SLA have less root biomass (and thus less N storage), but a higher N uptake rate. Because of N stored in root biomass, plants with a lower SLA would take up relatively less N from the soil (and the added litter). Legume species have relatively low Ndfl values, which is due to biological N fixation from the air. On the other hand, saplings and dwarf shrubs have relatively high Ndfl values