Co nam zostało z tych paradygmatów, czyli krytyczne spojrzenie na geografię fizyczną w ostatnim 30‐leciu w Polsce

Oddajemy do rąk Czytelnika kolejny tom z serii „Podstawowe idee i koncepcje w geografii” pt. Dorobek polskiej geografii po konferencji w Rydzynie. Ocena krytyczna. [...] Właśnie minęło 30 lat od przełomowej dla polskiej geografii konferencji w Rydzynie (1983 r.). Miała ona duże znaczenie dla przemian teorii i praktyki geografii. W Rydzynie zwrócono uwagę na odmienne od dotychczasowych możliwości interpretacyjne rzeczywistości badawczej geografii rozwijane zwłaszcza w krajach anglosaskich. W kontekście tym przedstawiono nowe pola badawcze naszej dyscypliny zwłaszcza nieistniejącą wcześniej geografię społeczną jej podejścia radykalne i behawioralne oraz zaprezentowano perspektywę humanistyczną w badaniach geograficznych. Mimo trudności instytucjonalnych w przebijaniu się efektów tej innowacyjnej konferencji do teorii i empirii polskiej geografii, czas pokazał, że jej dorobek nie został zaprzepaszczony. Niniejszy tom składa się z 13 prac, w których autorzy podjęli teoretyczną refleksję nad rolą konferencji w Rydzynie dla polskiej geografii oraz krytyczny namysł nad dorobkiem geografii po konferencji

Panel dyskusyjny: „Rydzyna we wspomnieniach i refleksji”

Oddajemy do rąk Czytelnika kolejny tom z serii „Podstawowe idee i koncepcje w geografii” pt. Dorobek polskiej geografii po konferencji w Rydzynie. Ocena krytyczna. [...] Właśnie minęło 30 lat od przełomowej dla polskiej geografii konferencji w Rydzynie (1983 r.). Miała ona duże znaczenie dla przemian teorii i praktyki geografii. W Rydzynie zwrócono uwagę na odmienne od dotychczasowych możliwości interpretacyjne rzeczywistości badawczej geografii rozwijane zwłaszcza w krajach anglosaskich. W kontekście tym przedstawiono nowe pola badawcze naszej dyscypliny zwłaszcza nieistniejącą wcześniej geografię społeczną jej podejścia radykalne i behawioralne oraz zaprezentowano perspektywę humanistyczną w badaniach geograficznych. Mimo trudności instytucjonalnych w przebijaniu się efektów tej innowacyjnej konferencji do teorii i empirii polskiej geografii, czas pokazał, że jej dorobek nie został zaprzepaszczony. Niniejszy tom składa się z 13 prac, w których autorzy podjęli teoretyczną refleksję nad rolą konferencji w Rydzynie dla polskiej geografii oraz krytyczny namysł nad dorobkiem geografii po konferencji

Dyskusja

Oddajemy do rąk Czytelnika kolejny tom z serii „Podstawowe idee i koncepcje w geografii” pt. Dorobek polskiej geografii po konferencji w Rydzynie. Ocena krytyczna. [...] Właśnie minęło 30 lat od przełomowej dla polskiej geografii konferencji w Rydzynie (1983 r.). Miała ona duże znaczenie dla przemian teorii i praktyki geografii. W Rydzynie zwrócono uwagę na odmienne od dotychczasowych możliwości interpretacyjne rzeczywistości badawczej geografii rozwijane zwłaszcza w krajach anglosaskich. W kontekście tym przedstawiono nowe pola badawcze naszej dyscypliny zwłaszcza nieistniejącą wcześniej geografię społeczną jej podejścia radykalne i behawioralne oraz zaprezentowano perspektywę humanistyczną w badaniach geograficznych. Mimo trudności instytucjonalnych w przebijaniu się efektów tej innowacyjnej konferencji do teorii i empirii polskiej geografii, czas pokazał, że jej dorobek nie został zaprzepaszczony. Niniejszy tom składa się z 13 prac, w których autorzy podjęli teoretyczną refleksję nad rolą konferencji w Rydzynie dla polskiej geografii oraz krytyczny namysł nad dorobkiem geografii po konferencji

Geography as a scientific discipline in Poland, its current status and future

Celem artykułu jest ocena uwarunkowań zewnętrznych i wewnętrznych funkcjonowania geografii oraz subiektywne spojrzenie na geografię jako dyscyplinę naukową, która tak jak cała nauka podlega obecnie bardzo szybkim zmianom zarówno organizacyjnym, jak i aksjologicznym. Szczególną uwagę zwrócono na zmianę sposobu zarządzania nauką, charakteru badań oraz pozycji geografii w systemie nauki. Postawiono pytanie o zasadniczym znaczeniu dla przyszłości geografii: jakie są perspektywy jej rozwoju zarówno w wymiarze merytorycznym, jak i organizacyjnym. Co geografia może wnieść do systemu nauki i jakie stoją przed nią wyzwania w tak szybko zmieniającym się świecie.The aim of the paper is to assess the external and internal conditions of functioning geography and the author's subjective perspective on geography as a scientific discipline, which, like all science is currently undergoing very rapid changes, both organizational and axiological too. Particular attention was paid to the change in the management of science, nature of the studies and geography position in the science system. Posed the question of fundamental importance for the future of geography, what are the prospects of its development, both in terms of content and organization. What geography can bring to science system and what faced challenges are important for geography in such a rapidly changing world

Comparing quartz silt surface microstructures in two sandy soils in young-glacial landscape of northern Poland

The studies on quartz silt surface microstructures using scanning electron microscopy (SEM) were performed in Brunic Arenosol and Gleyic Ortsteinic Podzol, as major components of soil cover of the lower supra-flood terrace of the Słupia River, N Poland. Brunic Arenosols have developed from coarse- and medium-grained fluvioglacial sands, whereas Podzols from aeolian sands of mid-Holocene age, which in some places were covered with younger aeolian deposits. A group of at least 100 randomly selected grains from each soil horizon have been analyzed. The grains were classified into one of the following groups: fresh (type A), grains with the features of chemical weathering (type B), grains coated with scaly-grain incrustations (type C), grains coated with bulbous incrustations (type D), and cracked grains (type E). Parent materials of the investigated soils did not differ significantly in terms of contribution of grain types and type C predominated in both soils. Significant differences were noted in soil solums. Grains covered by scaly-grained incrustations predominated in Brunic Arenosol, which constituted 62–89%. In the profile of Gleyic Ortsteinic Podzol grains type B predominated in AE and E horizons (65–82%), whereas in the remaining horizons grains type C (54–77%)

The delimitation of areas of strategic intervention in Poland: A methodological trial and its results

This main aim of this study is the examination and discussion of a conceptual and theoretical model for Poland’s areas of strategic intervention. Following a review of the current strategic documents at national and regional levels, it is possible to propose two basic categories of areas of strategic intervention: 1) growth areas (territories with natural or socioeconomic properties particularly favourable for development); and 2) problem areas (territories with unfavourable features and socioeconomic and/or natural processes). Among the problem areas it is possible to distinguish three main types: the social, the economic and the natural, albeit with the possibility of applying an even more detailed typology that allows for combinations of these types. Scientific findings can be combined with the results of empirical research to encourage the proposal of a new method of delimiting areas of strategic intervention. The identification of growth areas is primarily based on expert knowledge, which is clearly qualitative. In turn, the processes by which problem areas are delimited is quantitative in nature, reflecting analyses of selected diagnostic indicators that take social, economic and natural issues into account. The results which were obtained relate to the concept of endogenous development, as well as the assumptions under pinning policies of territorial cohesion.849

The delimitation of areas of strategic intervention in Poland :a methodological trial and its results

This main aim of this study is the examination and discussion of a conceptual and theoretical model for Poland’s areas of strategic intervention. Following a review of the current strategic documents at national and regional levels, it is possible to propose two basic categories of areas of strategic intervention: 1) growth areas (territories with natural or socioeconomic properties particularly favourable for development); and 2) problem areas (territories with unfavourable features and socioeconomic and/or natural processes). Among the problem areas it is possible to distinguish three main types: the social, the economic and the natural, albeit with the possibility of applying an even more detailed typology that allows for combinations of these types. Scientific findings can be combined with the results of empirical research to encourage the proposal of a new method of delimiting areas of strategic intervention. The identification of growth areas is primarily based on expert knowledge, which is clearly qualitative. In turn, the processes by which problem areas are delimited is quantitative in nature, reflecting analyses of selected diagnostic indicators that take social, economic and natural issues into account. The results which were obtained relate to the concept of endogenous development, as well as the assumptions under pinning policies of territorial cohesion.849

Wood strength loss as a measure of decomposition in northern forest mineral soil

Wood stake weight loss has been used as an index of wood decomposition in mineral soil, but it may not give a reliable estimate in cold boreal forests where decomposition is very slow. Various wood stake strength tests have been used as surrogates of weight loss, but little is known on which test would give the best estimate of decomposition over a variety of soil temperature conditions. Our study showed that radial compression strength (RCS) was a better indicator of wood strength change in southern pine (Pinus spp.) and aspen (Populus tremuloides Michx.) than surface hardness or longitudinal shear. The suitability of using the RCS to measure wood decomposition in boreal mineral soils was tested in six Scots pine (Pinus sylvestris L.) plantations along a North-South gradient from Finland to Poland. After 3 years RCS losses ranged from 20% in northern Finland to 94% in central Poland, compared to dry weight losses of 3% and 65%. RCS was a sensitive indicator of initial wood decomposition, and could be used in soils where decomposition is limited by low temperature, lack of water or oxygen, or where a rapid estimate of wood decomposition is wanted. © 2005 Elsevier SAS. All rights reserved