Design of Experiment Study of the Parameters that Affect Performance of a Thermoplastic Elastomer Spring of a Hybrid Vehicle Torque Limiter

Due to the C02 emission ratio restrictions, hybrid vehicles become more popular nowadays. Because of that reason, research studies on hybrid vehicles and their powertrain systems have been increased recently. There are several types of hybrid vehicle powertrain structures in use by the car manufacturers; they depend on both the drive modes and the design of conventional and electrical engine layout designed by the car manufacturers. The most known of these structures is the power split hybrid structure. In this study, a thermoplastic elastomer spring was mechanically investigated, which has been designed for torque limiter of a power split type hybrid powertrain. The function of the elastomer spring is to damp the abnormal contact between damper inner metallic components during limiting function. The result of finite element analyses and stiffness measurement result of real parts were compared

Liquid crystalline metal phthalocyanines: Structural organization on the substrate surface

The use of metallo phthalocyanines (MPcs) in technological applications requires certain methodological approaches for thin film fabrication. Among these applications is the implementation of MPc films in electronic devices such as organic field-effect transistors (OFETs) and photovoltaic (PV) devices. For such applications the control of alignment and ordering of MPc molecules within the films remains a considerable challenge. This review provides an overview of films' growth of mesogenic MPcs offering systematic analysis of the influence of different factors on the structural organization of liquid crystalline phthalocyanine films, including phthalocyanines molecular structure, regimes of heating, substrate materials, and type of interfaces. The achievements in the development of methods and approaches for the formation of liquid crystalline phthalocyanine films with controllable alignment and ordering are discussed in sufficient details

Psikolojik Sermayenin Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisinde İş-Yaşam Dengesinin Aracılık Rolü: Bir Araştırma

Bu çalışmanın amacı psikolojik sermayenin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinde iş-yaşam dengesinin aracılık rolünü üniversite çalışanları örnekleminde incelemektir. Literatürde söz konusu değişkenler arasındaki ilişkileri ele alan sınırlı sayıda çalışmanın ortaya konulduğu görülmektedir. Bu noktada, daha önce ilgili alanda yapılmış çalışmalara destek olması ve sonrasında yapılacak çalışmalara katkı sağlanması amacıyla, üniversitede çalışmakta olan 411 akademik ve idari personel üzerinde anket uygulaması gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya konu olan üç değişkenin her biri için kontrol değişkenleri aracılığıyla farklılık analizleri gerçekleştirilmiş olup, çalışanların demografik özelliklerine göre birtakım farklılıklar olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda psikolojik sermayenin örgütsel bağlılık ve iş-yaşam dengesi üzerinde ve iş-yaşam dengesinin de örgütsel bağlılık üzerinde olumlu etkisinin olduğu ayrıca psikolojik sermayenin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisinde iş-yaşam dengesinin kısmi aracılık rolünün bulunduğu belirlenmiştir. Uygulanan bootstrap ve Sobel testi sonuçları da iş-yaşam dengesinin kısmi aracılık rolünün anlamlı olduğunu göstermiştir

CD4(+) T cells of myasthenia gravis patients are characterized by ıncreased IL-21, IL-4, and IL-17A productions and higher presence of PD-1 and ICOS

Myasthenia gravis (MG) is an autoimmune disease mediated by autoantibodies predominantly against the acetylcholine receptor (AChR). Specific T cell subsets are required for long-term antibody responses, and cytokines secreted mainly from CD4(+) T cells regulate B cell antibody production. The aim of this study was to assess the differences in the cytokine expressions of CD4(+) T cells in MG patients with AChR antibodies (AChR-MG) and the effect of immunosuppressive (IS) therapy on cytokine activity and to test these findings also in MG patients without detectable antibodies (SN-MG). Clinically diagnosed AChR-MG and SN-MG patients were included. The AChR-MG patients were grouped as IS-positive and -negative and compared with age- and sex-matched healthy controls. Peripheral blood mononuclear cells were used for ex vivo intracellular cytokine production, and subsets of CD4(+) T cells and circulating follicular helper T (cTfh) cells were detected phenotypically by the expression of the chemokine and the costimulatory receptors. Thymocytes obtained from patients who had thymectomy were also analyzed. IL-21, IL-4, IL-10, and IL-17A productions in CD4(+) T cells were increased in AChR-MG compared to those in healthy controls. IS treatment enhanced IL-10 and reduced IFN-gamma production in AChR-MG patients compared to those in IS-negative patients. Increased IL-21 and IL-4 productions were also demonstrated in SN-MG patients. Among CD4(+) T cells, Th17 cells were increased in both disease subgroups. Treatment induced higher proportions of Th2 cells in AChR-MG patients. Both CXCR5(+) and CXCR5(-) CD4(+) T cells expressed higher programmed cell death protein 1 (PD-1) and inducible costimulatory (ICOS) in AChR-MG and SN-MG groups, mostly irrespective of the treatment. Based on chemokine receptors on CXCR5(+)PD-1(+) in CD4(+) T (cTfh) cells, in AChR-MG patients without treatment, the proportions of Tfh17 cells were higher than those in the treated group, whereas the Tfh1 cells were decreased compared with those in the controls. The relevance of CXCR5 and PD-1 in the pathogenesis of AChR-MG was also suggested by the increased presence of these molecules on mature CD4 single-positive thymocytes from the thymic samples. The study provides further evidence for the importance of IL-21, IL-17A, IL-4, and IL-10 in AChR-MG. Disease-related CD4(+)T cells are identified mainly as PD-1(+) or ICOS+ with or without CXCR5, resembling cTfh cells in the circulation or probably in the thymus. AChR-MG and SN-MG seem to have some similar characteristics. IS treatment has distinctive effects on cytokine expression.Istanbul Universit

Naiv hepatit C enfeksiyonlu hastaların on-altı yıllık prognozu

Objectives: In this study, we aimed to evaluate the clinical course of treatment-naive patients infected with hepatitis C virus (HCV) who were followed up in various centers in Turkey. Materials and Methods: This was a retrospective study performed with the participation of 15 centers. Patients aged 18 years and older with HCV infection were included. Results: A total of 391 treatment-naive patients infected with HCV were included in this study. During the follow-up period, the final values of alanine aminotransferase, aspartate transaminase, and total protein were significantly decreased when compared to the initial values (p<0.001, p<0.001, and p=0.005, respectively). In the study group, 19.2% of the patients underwent liver biopsy and 4.1% underwent transient elastography (FibroScan). An increased histological activity index (HAI) score and fibrosis in the second biopsy were observed in one patient, only increased HAI in two patients and increased fibrosis in one patient, as shown on the FibroScan. In the 16 years of the study period, cirrhosis was radiologically detected in only one patient. Conclusion: Even if rapid progression is not observed, close monitoring of the clinical findings related to liver failure and fibrosis with invasive or non-invasive methods may be useful.Amaç: Bu çalışmada ülkemizin çeşitli merkezlerinde takip edilen naiv hepatit C virüs (HCV) ile enfekte hastaların klinik seyrini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma retrospektif olarak 15 merkezin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya 18 yaş üstü, HCV enfeksiyonu olan hastalar dahil edilmiştir. Bulgular: Çalışmada 391 tedavi-naiv HCV enfeksiyonlu hasta yer almıştır. Hastaların takip süresinde son alanine aminotransferase, aspartate transaminase ve total protein değerleri ilk düzeyine göre önemli düzeyde azalmıştır (sırasıyla p<0,001, p<0,001, p=0,005). Çalışma grubunda hastaların %19,2’sine karaciğer biyopsisi, %4,1’ine elastografi (FibroScan) uygulanmıştır. Takip esnasında bir hastada ikinci biyopside histolojik aktivite indeksi (HAI) ve fibroziste artma, iki hastada sadece HAI’da artma, birinde FibroScan ile fibrozis değerinde artma olduğu gözlenmiştir. Bir hastada 16 yıl içinde radyolojik olarak siroz saptanmıştır. Sonuç: Hızlı progresyon gözlenmemekle birlikte hastaların izleminde karaciğer yetmezliği ile ilgili klinik bulguların ve invaziv veya noninvaziv yöntemlerle fibrozisin yakın takibi yararlı olabilir

Investigation of the risk factors for extended spectrum beta lactamase production in the patients with upper urinary tract infections in infectious diseases unit

Tıpta Uzmanlık TeziGenişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üreten bakterilerle gelişen enfeksiyonlarda hastanede kalış süresi uzamakta, klinik ve mikrobiyolojik cevap azalmakta, mortalite ve tedavi giderleri artmaktadır. Gram negatif bakteriler arasından son yıllarda giderek artan genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üretimi nedeniyle, üriner sistem enfeksiyonu tanısıyla izlenen hastalardan izole edilen gram negatif bakterilerde genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üretimi ve bu hastalarda genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üretimine neden olan risk faktörlerinin araştırılması amaçlanmıştır. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Araştırma ve Uygulama Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları Servisi'nde, 1 Mayıs 2007-30 Temmuz 2008 tarihleri arasında 15 aylık süre içerisinde üriner sistem enfeksiyonu tanısıyla izlenen 103 erişkin hastada 116 üriner sistem enfeksiyonu atağı tespit edildi. İdrar kültüründe genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz pozitif Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae saptanan 32 olgu çalışma grubunu, aynı süre içerisinde idrar kültüründe genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz negatif Escherichia coli ve Klebsiella pneumoniae saptanan 52 olgu kontrol grubunu oluşturdu. Hastalar retrospektif olarak incelendi. Çalışma ve kontrol grupları yaş, cinsiyet, altta yatan hastalık, malignite, immunsupresif tedavi, üriner kateterizasyon, antibiyotik kullanımı, geçirilmiş cerrahi operasyon, hastanade yatış öyküsü, nozokomiyal enfeksiyon ve üreyen etkenin antibiyotik duyarlılıkları açısından karşılaştırıldı. Tek değişkenli istatistiksel analizde; erkek cinsiyet (p=0.052), nozokomiyal enfeksiyon (p=0.000), malignite (p=0.009), karaciğer yetmezliği (p=0.052), nörolojik disfonksiyon (p=0.003), antibiyotik kullanım öyküsü (p=0.000), son altı ay içinde hastanede yatış öyküsü (p=0.000), geçirilmiş cerrahi operasyon öyküsü (p=0.001), üriner kateterizasyon (p=0.011) ve yineleyen üriner sistem enfeksiyonu (p=0.002) anlamlı olarak bulundu. Çok değişkenli ileri analizde ise nozokomiyal enfeksiyon (p=0.032) ve önceden antibiyotik kullanımı (p=0.045) genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üretimini arttıran risk faktörleri olarak saptandı. Hastalara ait bazı özellikler ve çeşitli risk faktörleri gram negatif bakterilerde genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz üretimine zemin hazırlamaktadır. Üriner sistem enfeksiyonlarında tanı ve tedavi kanıta dayalı yapıldığı taktirde tedavi başarısızlığı azalacak, antibiyotiklerin aşırı kullanımı engellenerek direnç gelişimi önlenecektir.AbstractInfections due to extended spectrum beta-lactamase producing microorganisms cause high mortality, long hospital stay, high treatment cost and decrease clinical and microbiological response. Among gram negative bacteria extended spectrum beta-lactamase producing strains become an increasing problem in recent years. Therefore, the aim of this study was to determine the risk factors for extended spectrum beta-lactamase producing gram negative bacteria isolated from urinary tract infections. In this study between 1 May 2007 to 30 July 2008 during the period of 15 months, 103 adult patients with urinary tract infection were followed up in Infectious Diseases Unit of Trakya University Hospital and 116 urinary tract infection attacks developed. The study group contained 32 patients urine culture positive for extended spectrum beta-lactamase producing Escherichia coli or Klebsiella pneumoniae; the control group contained 52 patients urine culture positive for nonextended spectrum beta-lactamase producing Escherichia coli or Klebsiella pneumoniae. The patients were investigated retrospectively. According to age, sex, underlying systemic disease, malignity, immunsupressive therapy, urinary catheterisation, exposure to antibiotic therapy, previous exposure to surgery, hospitalisation, nosocomial infection and antibiotic suspectibility, the study group compared with the control group. Factors significantly associated with infection on univariate analysis were: male sex (p=0.052), nosocomial infection (p=0.000), malignity (p=0.009), hepatic disfunction (p=0.052), neurologic disfunction (p=0.003), exposure to sistemic antibiotics in the previous one month (p=0.000), hospitalization in the previous six months (p=0.000), previous exposure to surgery (p=0.001), indwelling urinary catheterisation (p=0.011) and recurren urinary tract infection (p=0.002). In advanced multivariabl analyse nosocomial infection (p=0.032) and previous exposure to antibiotics (p=0.045) were determined as risk factors increasing extended spectrum beta-lactamase production. Some features of the patients and various risk factors cause extended spectrum beta-lactamase production of the gram negative bacteriae. An evidence-based approach to the diagnosis and management of urinary tract infections lead to fewer treatment failures and avoid overuse of important antibiotics with emerging resistance

Preserving honey bee (Apis mellifera L.) semen as fresh and frozen (Extended Abstract can be found at the end of the Article)

Arıcılık dünya üzerinde çok eski dönemlerden beri yapılmakta olup çeşitli tarım kolları ile birlikte uyumlu bir şekilde toprağa bağlı kalınmaksızın yapılabilen bir yetiştiricilik koludur. Bilim ve teknolojinin gelişmesi ile yakın geçmişten günümüze balarılarının yaşamları aydınlatılmıştır. Balarılarında üremenin izahı 1845 yılında yapılmış olup, 1926 yılında balarılarında suni tohumlamanın keşfi ile birlikte arıcılık sektörü hızlı bir şekilde ilerlemiştir. Suni tohumlama ile birlikte balarısı spermasının depolanılabilirliği üzerinde çalışmalar da 1960'lı yıllarda başlamıştır. Günümüzde, balarısı sperması taze olarak 16°C'de 2 hafta gibi bir süre canlı olarak muhafaza edilebilmektedir. Dondurma işleminde ise tam bir başarı elde edilmiş değildir. Günümüzde depolanmış sperma ile döllenen anaarılarda %50'nin üzerinde işçi arı oranı elde edilmesine rağmen, spermanın saklanması konusunda metotların geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadırBeekeeping has been practiced throughout the world since ancient times and it can be done in a harmony with various agricultural branches without adhering to the soil. With the development of science and technology, the daily lives of honey bees have recently been explained. The explanation of honey bees' breeding was made in 1845 and the beekeeping sector progressed rapidly with the discovery of artificial insemination in 1926. Scientists also began working on the storage of honey bees' sperm in the 1960s after the discovery of artificial insemination. Today, honey bees' sperm can be kept alive for two weeks at 16°C, however, it hasn't been a complete success in the freezing process. Although there was a 50% success rate producing worker bees after the frozen-thawed process, the freezing methods need to be improve

Preserving honey bee (Apis mellifera L.) semen as fresh and frozen

Arıcılık dünya üzerinde çok eski dönemlerden beri yapılmakta olup çeşitli tarım kolları ile birlikte uyumlu bir şekilde toprağa bağlı kalınmaksızın yapılabilen bir yetiştiricilik koludur. Bilim ve teknolojinin gelişmesi ile yakın geçmişten günümüze balarılarının yaşamları aydınlatılmıştır. Balarılarında üremenin izahı 1845 yılında yapılmış olup, 1926 yılında balarılarında suni tohumlamanın keşfi ile birlikte arıcılık sektörü hızlı bir şekilde ilerlemiştir. Suni tohumlama ile birlikte balarısı spermasının depolanılabilirliği üzerinde çalışmalar da 1960’lı yıllarda başlamıştır. Günümüzde, balarısı sperması taze olarak 16°C’de 2 hafta gibi bir süre canlı olarak muhafaza edilebilmektedir. Dondurma işleminde ise tam bir başarı elde edilmiş değildir. Günümüzde depolanmış sperma ile döllenen anaarılarda %50’nin üzerinde işçi arı oranı elde edilmesine rağmen, spermanın saklanması konusunda metotların geliştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır.Beekeeping has been practiced throughout the world since ancient times and it can be done in a harmony with various agricultural branches without adhering to the soil. With the development of science and technology, the daily lives of honey bees have recently been explained. The explanation of honey bees' breeding was made in 1845 and the beekeeping sector progressed rapidly with the discovery of artificial insemination in 1926. Scientists also began working on the storage of honey bees' sperm in the 1960s after the discovery of artificial insemination. Today, honey bees' sperm can be kept alive for two weeks at 16°C, however, it hasn't been a complete success in the freezing process. Although there was a 50% success rate producing worker bees after the frozen-thawed process, the freezing methods need to be improved