Soil mobility of surface applied polyaromatic hydrocarbons in response to simulated rainfall

Polyaromatic hydrocarbons (PAHs) are emitted from a variety of sources and can accumulate on and within surface soil layers. To investigate the level of potential risk posed by surface contaminated soils, vertical soil column experiments were conducted to assess the mobility, when leached with simulated rainwater, of six selected PAHs (naphthalene, phenanthrene, fluoranthene, pyrene, benzo(e)pyrene and benzo(ghi)perylene) with contrasting hydrophobic characteristics and molecular weights/sizes. The only PAH found in the leachate within the experimental period of 26 days was naphthalene. The lack of migration of the other applied PAHs were consistent with their low mobilities within the soil columns which generally parallelled their log Koc values. Thus only 2.3% of fluoranthene, 1.8% of pyrene, 0.2% of benzo(e)pyrene and 0.4% of benzo(ghi)perylene were translocated below the surface layer. The PAH distributions in the soil columns followed decreasing power relationships with 90% reductions in the starting levels being shown to occur within a maximum average depth of 0.94 cm compared to an average starting depth of 0.5 cm. A simple predictive model identifies the extensive time periods, in excess of 10 years, required to mobilise 50% of the benzo(e)pyrene and benzo(ghi)perylene from the surface soil layer. Although this reduces to between 2 and 7 years for fluoranthene and pyrene, it is concluded that the possibility of surface applied PAHs reaching and contaminating a groundwater aquifer is unlikely

Leaching test for organic compounds from waste disposals

In de eerste fase van het onderhavige onderzoek is een opwerkingsvoorschrift ontwikkeld voor de bepaling van PAK's, verkregen na uitloging van een grondmonster met de SU-test. Hierbij was in eerste instantie de aandacht gericht op de bepaling van PAK's. Deze klasse van verbindingen heeft uit milieuhygienisch oogpunt een hoge prioriteit. Het is de bedoeling dit opwerkingsvoorschrift te optimaliseren en uit te breiden voor de simultane bepaling van andere klassen van organische verbindingen. Bij de analyse van PAK's zijn de zogenaamde 16 EPA-PAK's als referentie gekozen. De methode is gebaseerd op een solid phase extractie (SPE) en is geintegreerd in de reeds vermelde SU-test, waarbij in een volgende fase onderzocht zal worden of een verdere integratie met de SU-test tot de mogelijkheden behoort. De methode is reeds met succes ingezet bij de bepaling van PAK's in het grondmonster. De resultaten hiervan worden in dit verslag gepresenteerd. De experimenten die nodig waren voor de onderbouwing van de methode, zullen eveneens aan de orde komen.Abstract not availableDGM/