The utility of oesophageal pH monitoring in diagnosing gastroesophageal reflux disease-related chronic cough

Wstęp: Przewlekły kaszel jest częstą dolegliwością, która może pogarszać jakość życia chorych oraz wywoływać liczne powikłania. J edną z częstych jego przyczyn jest choroba refluksowa przełyku (GERD). Do metod diagnostycznych stosowanych w celu potwierdzenia diagnozy kaszlu związanego z GERD należy pH-metria przełyku. Celem badania była ocena przydatności pH-metrii przełyku oraz określenie, który z parametrów mierzonych w czasie jej wykonywania jest najczulszy w diagnostyce kaszlu związanego z GERD.Materiał i metody: U 204 chorych z przewlekłym kaszlem wykonano 24-godzinną pH-metrię przełyku. Kobiety stanowiły 65% pacjentów, a mediana wieku wyniosła 59 lat. Epizod kwaśnego refluksu rozpoznawano, gdy nagły spadek pH poniżej 4 trwał co najmniej 12 sekund. Rozpoznanie GERD opierało się na całkowitym czasie pH poniżej 4, czasie pH poniżej 4 w pozycji stojącej lub leżącej oraz wskaźniku DeMeester. Kaszel związany z GERD diagnozowano, jeżeli epizody kaszlu odnotowane przez pacjentów pojawiały się nie później niż 2 minuty po epizodzie refluksu. Z wiązek pomiędzy epizodem refluksu i wystąpieniem kaszlu oceniono za pomocą następujących parametrów: symptom index (SI ≥ 50%) lub symptom association probability (SAP ≥ 95%).Wyniki: Na podstawie wyników pH-metrii przełyku u 135 chorych (135/204, 66%) wysunięto podejrzenie GERD. U większości z nich (117/135, 87%) diagnozę postawiono na podstawie wskaźnika DeMeester. Wśród pacjentów z GERD 61 osób (61/135, 45%) spełniło kryteria kaszlu związanego z GERD, co stanowiło 30% wszystkich pacjentów. U 36 pacjentów (36/61, 59%) kaszel związany z GERD zdiagnozowano na podstawie parametru SAP, u 12 chorych (20%) na podstawie parametru SI, natomiast u 13 (21%) na podstawie obu parametrów. Współczynnik korelacji Spearmana dla SAP ≥ 95% i SI ≥ 50% wyniósł 0,46 (p < 0,05).Wnioski: Na podstawie wyników pH-metrii GERD został zdiagnozowany 2-krotnie częściej niż kaszel związany z GERD. Parametr SAP jest bardziej czuły niż SI w diagnozowaniu kaszlu związanego z GERD. Introduction: Chronic cough is a common medical complaint, which may deteriorate patients’ quality of life and cause many complications. Gastroesophageal reflux disease (GERD) is one of the frequent reasons for chronic cough. Oesophageal pH monitoring is one of the diagnostic methods performed to confirm diagnosis of GERD-related cough. The aim of the study was to analyse the utility of oesophageal pH monitoring in diagnosing GERD-related cough and to identify the most sensitive pH monitoring parameters for diagnosing GERD-related cough.Material and methods: 24-hour oesophageal pH monitoring was performed in 204 patients suffering from chronic cough. The group consisted of 65% females and the median age was 59 years. An acid reflux episode was defined as a rapid drop in pH to a value below 4 for at least 12 seconds. The diagnosis of GERD was based on total fraction time of pH < 4, upright or supine fraction time of pH < 4, or DeMeester score. The diagnosis of GERD-related cough was made if cough episodes, marked by the patients, appeared within 2 minutes after the reflux. The association between reflux episode and appearance of cough was analysed using two parameters: symptom index (SI ≥ 50%) and/or symptom association probability (SAP ≥ 95%).Results: Based on results of pH monitoring, 135 patients (135/204, 66%) were diagnosed with GERD. Among them, 117 patients (117/135, 87%) were diagnosed based on DeMeester score. Among patients with GERD, 61 patients met the criteria of GERD-related cough (61/135, 45%), i.e. 30% of the group as a whole. Thirty-six patients (36/61, 59%) were diagnosed based on SAP, 12 patients (20%) based on SI, and 13 (21%) based on both parameters. Spearman rank correlation coefficient for SAP ≥ 95% and SI ≥ 50% was 0.46 (p < 0.05).Conclusions: Based on pH monitoring results, GERD was diagnosed twice as often as GERD-related cough. SAP index is more sensitive than SI for the diagnosis of GERD-related cough

Combined anticancer therapy with imidazoacridinone analogue C-1305 and paclitaxel in human lung and colon cancer xenografts : modulation of tumour angiogenesis

The acridanone derivative 5-dimethylaminopropylamino-8-hydroxytriazoloacridinone (C-1305) has been described as a potent inhibitor of cancer cell growth. Its mechanism of action in in vitro conditions was attributed, among others, to its ability to bind and stabilize the microtubule network and subsequently exhibit its tumour-suppressive effects in synergy with paclitaxel (PTX). Therefore, the objective of the present study was to analyse the effects of the combined treatment of C-1305 and PTX in vivo. In addition, considering the results of previous genomic analyses, particular attention was given to the effects of this treatment on tumour angiogenesis. Treatment with C-1305 revealed antitumor effect in A549 lung cancer cells, and combined treatment with PTX showed tendency to anticancer activity in HCT116 colon cancer xenografts. It also improved tumour blood perfusion in both tumour models. The plasma level of CCL2 was increased and that of PDGF was decreased after combined treatment with C-1305 and PTX. The experimental results showed that the levels of FGF1, TGF-beta and Ang-4 decreased, whereas the levels of ERK1/2 and Akt phosphorylation increased in HCT116 tumour tissue following combined treatment with both drugs. The results of in vitro capillary-like structure formation assay demonstrated the inhibiting effect of C-1305 on this process. Although previous in vitro and in vivo studies suggested a positive effect of C-1305 on cancer cells, combined treatment of HCT116 human colon and A549 lung cancer cells with both PTX and C-1305 in vivo showed that the antitumor activity was restricted and associated with the modulation of tumour angiogenesis

Czy prawidłowy radiogram klatki piersiowej wystarcza do wykluczenia nieprawidłowości związanych z przewlekłym kaszlem?

WSTĘP: Niewiele jest prac oryginalnych dotyczących roli prawidłowego radiogramu klatki piersiowej (RTG) w wykluczeniu chorób płuc, które mogą być przyczyną przewlekłego (> 8 tygodni) kaszlu u chorych niepalących. Dlatego celem badania była ocena, czy RTG jest wystarczającym narzędziem do wykluczenia istotnych płucnych przyczyn przewlekłego kaszlu. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono retrospektywną analizę wyników tomografii komputerowej klatki piersiowej (TK) u niepalących chorych diagnozowanych z powodu przewlekłego kaszlu, u których RTG był prawidłowy. Pacjentów, u których w badaniu TK klatki piersiowej wykazano nieprawidłowości mogące stanowić przyczynę kaszlu, porównano z chorymi, u których TK klatki piersiowej było prawidłowe lub wykazało niewielkie, nieistotne dla diagnostyki kaszlu, nieprawidłowości. Negatywna wartość predykcyjna (NPV) RTG w diagnozowaniu przyczyn przewlekłego kaszlu została określona jako procent prawdziwie negatywnych RTG (RTG prawidłowe i TK prawidłowe lub nieistotne zmiany w TK) w stosunku do wszystkich pacjentów z przewlekłym kaszlem, którzy mieli wykonane RTG i TK klatki piersiowej. WYNIKI: Analizie poddano 59 dorosłych (K: 75%, M: 25%, mediana wieku 59 lat, mediana czasu trwania kaszlu 56 mies., nigdy niepalący chorzy 56%, byli palacze 44%) diagnozowanych z powodu przewlekłego kaszlu, u których RTG klatki piersiowej był prawidłowy i u których wykonano TK. U 21 chorych (21/59, 35,6%) w TK klatki piersiowej ujawniono nieprawidłowości, które zostały ocenione jako istotne dla przyczyny kaszlu. Najczęściej występowały: rozstrzenie oskrzeli (7/59, 11,9%), pogrubienie ściany oskrzeli (6/59, 10,2%) i limfadenopatia śródpiersia (5/59, 8,5%). Negatywna wartość predykcyjna radiogramu klatki piersiowej w diagnozowaniu przyczyn przewlekłego kaszlu wyniosła 64%. WNIOSKI: Podsumowując, wśród dorosłych diagnozowanych z powodu przewlekłego kaszlu RTG klatki piersiowej jest niewystarczający, aby wykluczyć takie choroby płuc, które mogą być przyczyną kaszlu.WSTĘP: Niewiele jest prac oryginalnych dotyczących roli prawidłowego radiogramu klatki piersiowej (RTG) w wykluczeniu chorób płuc, które mogą być przyczyną przewlekłego (> 8 tygodni) kaszlu u chorych niepalących. Dlatego celem badania była ocena, czy RTG jest wystarczającym narzędziem do wykluczenia istotnych płucnych przyczyn przewlekłego kaszlu. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono retrospektywną analizę wyników tomografii komputerowej klatki piersiowej (TK) u niepalących chorych diagnozowanych z powodu przewlekłego kaszlu, u których RTG był prawidłowy. Pacjentów, u których w badaniu TK klatki piersiowej wykazano nieprawidłowości mogące stanowić przyczynę kaszlu, porównano z chorymi, u których TK klatki piersiowej było prawidłowe lub wykazało niewielkie, nieistotne dla diagnostyki kaszlu, nieprawidłowości. Negatywna wartość predykcyjna (NPV) RTG w diagnozowaniu przyczyn przewlekłego kaszlu została określona jako procent prawdziwie negatywnych RTG (RTG prawidłowe i TK prawidłowe lub nieistotne zmiany w TK) w stosunku do wszystkich pacjentów z przewlekłym kaszlem, którzy mieli wykonane RTG i TK klatki piersiowej. WYNIKI: Analizie poddano 59 dorosłych (K: 75%, M: 25%, mediana wieku 59 lat, mediana czasu trwania kaszlu 56 mies., nigdy niepalący chorzy 56%, byli palacze 44%) diagnozowanych z powodu przewlekłego kaszlu, u których RTG klatki piersiowej był prawidłowy i u których wykonano TK. U 21 chorych (21/59, 35,6%) w TK klatki piersiowej ujawniono nieprawidłowości, które zostały ocenione jako istotne dla przyczyny kaszlu. Najczęściej występowały: rozstrzenie oskrzeli (7/59, 11,9%), pogrubienie ściany oskrzeli (6/59, 10,2%) i limfadenopatia śródpiersia (5/59, 8,5%). Negatywna wartość predykcyjna radiogramu klatki piersiowej w diagnozowaniu przyczyn przewlekłego kaszlu wyniosła 64%. WNIOSKI: Podsumowując, wśród dorosłych diagnozowanych z powodu przewlekłego kaszlu RTG klatki piersiowej jest niewystarczający, aby wykluczyć takie choroby płuc, które mogą być przyczyną kaszlu

Terapia mowy w leczeniu przewlekłego, uporczywego kaszlu — wstępne wyniki

WSTĘP: Skuteczność leczenia przewlekłego kaszlu u dorosłych jest ograniczona. Terapia mowy to jedna z niewielu metod leczenia, które wydają się skuteczne u pacjentów z uporczywym, przewlekłym kaszlem. Metoda ta jednak nie była dotychczas dostępna w Polsce. Celem badania było wdrożenie terapii mowy i ocena jej skuteczności w leczeniu pacjentów z przewlekłym, uporczywym kaszlem. MATERIAŁ I METODY: Pacjenci diagnozowani i leczeni z powodu przewlekłego, niepoddającego się leczeniu kaszlu zostali włączeni do badania. Terapię mowy opracowano na podstawie techniki opisanej przez Vertigan i wsp. Składała się z ośmiu 45-minutowych spotkań, odbywających się raz w tygodniu. Przed i po zastosowaniu terapii mowy oceniano nasilenie kaszlu i jego wpływ na jakość życia przy zastosowaniu analogowej skali wizualnej (VAS, visual analogue scale) i kwestionariusza jakości życia przeznaczonego dla chorych z kaszlem (LCQ, Leicester Cough Questionnaire). Dodatkowo wykonywany był test prowokacyjny z kasacyjną oceniający wrażliwość odruchu kaszlu. WYNIKI: Do badania włączono 18 kobiet, ale tylko 15 (83%) z nich wzięło udział we wszystkich sesjach (mediana wieku 66 lat, mediana czasu trwania kaszlu 60 miesięcy). Po zakończeniu terapii mowy stwierdzono istotne zmniejszenie nasilenia kaszlu ocenianego w skali VAS (46 v. 28 mm, p = 0,016), istotną poprawę jakości życia ocenianej w LCQ (10,7 v. 14,6 punktu, p = 0,004) oraz zwiększenie dawki kapsaicyny wywołującej kaszel w teście prowokacji. WNIOSKI: Zastosowanie terapii mowy spowodowało zmniejszenie nasilenia kaszlu i poprawę jakości życia kobiet z przewlekłym, uporczywym kaszlem. Wyniki niniejszego badania wskazują na skuteczność dołączenia terapii mowy do leczenia kobiet z uporczywym, przewlekłym kaszlem.WSTĘP: Skuteczność leczenia przewlekłego kaszlu u dorosłych jest ograniczona. Terapia mowy to jedna z niewielu metod leczenia, które wydają się skuteczne u pacjentów z uporczywym, przewlekłym kaszlem. Metoda ta jednak nie była dotychczas dostępna w Polsce. Celem badania było wdrożenie terapii mowy i ocena jej skuteczności w leczeniu pacjentów z przewlekłym, uporczywym kaszlem. MATERIAŁ I METODY: Pacjenci diagnozowani i leczeni z powodu przewlekłego, niepoddającego się leczeniu kaszlu zostali włączeni do badania. Terapię mowy opracowano na podstawie techniki opisanej przez Vertigan i wsp. Składała się z ośmiu 45-minutowych spotkań, odbywających się raz w tygodniu. Przed i po zastosowaniu terapii mowy oceniano nasilenie kaszlu i jego wpływ na jakość życia przy zastosowaniu analogowej skali wizualnej (VAS, visual analogue scale) i kwestionariusza jakości życia przeznaczonego dla chorych z kaszlem (LCQ, Leicester Cough Questionnaire). Dodatkowo wykonywany był test prowokacyjny z kasacyjną oceniający wrażliwość odruchu kaszlu. WYNIKI: Do badania włączono 18 kobiet, ale tylko 15 (83%) z nich wzięło udział we wszystkich sesjach (mediana wieku 66 lat, mediana czasu trwania kaszlu 60 miesięcy). Po zakończeniu terapii mowy stwierdzono istotne zmniejszenie nasilenia kaszlu ocenianego w skali VAS (46 v. 28 mm, p = 0,016), istotną poprawę jakości życia ocenianej w LCQ (10,7 v. 14,6 punktu, p = 0,004) oraz zwiększenie dawki kapsaicyny wywołującej kaszel w teście prowokacji. WNIOSKI: Zastosowanie terapii mowy spowodowało zmniejszenie nasilenia kaszlu i poprawę jakości życia kobiet z przewlekłym, uporczywym kaszlem. Wyniki niniejszego badania wskazują na skuteczność dołączenia terapii mowy do leczenia kobiet z uporczywym, przewlekłym kaszlem

The Achievements of Białystok School of Criminology

The aim of this article is to bring the most important achievements of Bialystok School of Criminology closer to the readers. The Faculty of Law of the University of Bialystok, specifically the Department of Criminal Law and Criminology, is one of the leading Polish academic entities conducting extensive research in the field of criminology. In 2016, in the ranking organized by the Rzeczpospolita daily newspaper, the Faculty received the highest score of all the evaluated Polish universities which have law faculties, both state and private, in the area of international cooperation. What is more, Bialystok is the leader in the 2017 ranking of the 25 faculties of law of Polish universities, prepared as a result of the most important evaluation performed every four years by the Ministry of Science and Higher Education and was awarded the highest (A) category. The paper presents not only the international criminology conferences and research that Bialystok School of Criminology has been part of, but also its own initiatives both at the national and international level. For example one of the pioneering ventures on a national scale was the 1st Poland-wide Forum of Young Criminologists held by the Faculty of Law of the University of Bialystok as a regular event. One of the most impressive recent initiatives of BSC was the creation of the International Centre for Criminological Research and Expertise. The paper contains more information about the projects mentioned and others as well as an introduction to the diverse and interdisciplinary topics undertaken by Bialystok’s criminologists

Sensors to the Diagnostic Assessment of Anticancer and Antimicrobial Therapies Effectiveness by Drugs a with Pyrazine Scaffold

Treatment with pyrazine derivatives—antituberculosis pyrazinamide (PZA), anticancer bortezomib (BZM), and antifungal pyrazine-2-amidoxime (PAOX) and pyrazine-2-thiocarboxamide (PTCA)—is associated with side effects, as observed in the case of other therapeutic drugs. To prevent the side effects of pyrazine derivatives, researchers are working to develop a universal method that will detect these compounds in body fluids. There is a lack of literature data about voltammetric measurements with poly-L-amino acid-modified GCEs surfaces. The available reports describe the application of various modifications of these electrodes for the detection of different active substances of drugs; however, they do not indicate one particular method for the detection of drugs with a pyrazine skeleton. This research aimed to prepare three types of glassy carbon electrodes (GCEs) with modified surfaces by electropolymerization using 1, 10, and 100 mM solutions of L-glycine (Gly), L-alanine (Ala), L-lysine (Lys), respectively. The poly-amino acid coatings applied on GCE surfaces were analyzed in detail under a three-dimensional (3D) microscope and were used as chemosensors of four pyrazine drugs in stoichiometric tests. The results were compared with the measurements made on an unmodified GCE. To obtain reliable results, the linearity of measurements was also verified in the concentration gradient and appropriate scanning speed was chosen to achieve the most accurate measurements

Does hiatal hernia impact gastro-oesophageal reflux-related chronic cough?

Background Hiatal hernia may coexist with gastro-oesophageal reflux (GOR)-related chronic cough. This study aimed to evaluate whether the presence of hiatal hernia was related to chronic cough severity and the response to antireflux therapy. Methods This was a retrospective analysis of data on adults with GOR-related chronic cough managed in our cough centre between 2017 and 2021. Patients who had undergone chest computed tomography (CT) and in whom follow-up data were available were included. The presence and size of hiatal hernia were assessed based on thorax CT scanning. Patients were treated with modification of diet and proton pump inhibitors. The response to treatment was assessed by the change in quality of life (QOL) measured by Leicester Cough Questionnaire (LCQ) and cough severity was measured by 100-mm visual analogue scale. Results 45 adults (28 female, 17 male) were included. Hiatal hernia was demonstrated in 12 (26.6%) patients. Patients with hiatal hernia did not differ from those without hiatal hernia in clinical characteristics, cough duration and severity and cough-related QOL. We found moderate positive correlations between maximal sagittal diameter of hiatal hernia and cough severity (ρ=0.692, p=0.013) and duration (ρ=0.720, p=0.008). Patients without hiatal hernia responded better to antireflux therapy, with significant LCQ improvement. A strong negative correlation between sagittal diameter of hiatal hernia gate and increase in LCQ (ρ= −0.764, p=0.004) was demonstrated. Conclusion The presence of hiatal hernia identified in chest CT may impact cough severity, duration and response to antireflux treatment in patients with GOR-related chronic cough. Further prospective studies are justified to confirm significance of hiatal hernia in the management of chronic cough

Extraction of Oil from Rosehip Seed: Kinetics, Thermodynamics, and Optimization

Rosehip (Rosa caninaL.) oil (RSO) was recovered from waste rosehip seeds by cold pressing as well as maceration and Soxhlet extraction usingn-hexane. The influence of the extraction temperature, the solvent-to-seed ratio (SSR), and the extraction time on RSO yield was examined for the maceration process. The extraction technique did not influence the fatty acid profile of the RSO. All process factors had a significant effect on the oil yield. The kinetics was described using the model involving instantaneous washing followed by diffusion. The RSO maceration was spontaneous, endothermic, and irreversible