Çukurova Bölgesinde HumF13B str lokusu allel frekanslarının saptanması

TEZ655Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 1999.Kaynakça (s. 64-73) var.ix, 73 s. ; 30 cm.

Adli amaçlarla Rh eritrosit antijenlerinin microtyping (Mikro tiplendirme) yöntemlerle fenotiplendirilmesi

Bu çalışmada; taze kan örneklerinden Rh antijenleri tüp test. mikroplate ve jel test yöntemleri ile saptanarak, elde edilen sonuçlar karşılaştırılmış ve ayrıca bu üç yöntem hassaslık, güvenilirlik ve ekonomiklik yönünden değerlendirilmiştir. Toplam 76 gönüllü vericiden alınan kan örneklerinde tüp test ve mikroplate yöntemi ile aynı Rh fenotipleri saptanmıştır. Jel test ID-kartları ile çalışılan 38 örneğin, 37'sinde Rh fenotipleri tüp ve mikroplate yöntemiyle saptanan fenotiplerle aynı 1 örneğin Rh fenotipi farklı bulunmuştur. Mikrotyping yöntemlerle daha az materyalle daha hassas sonuçlar kısa sürede alınabilmekte ve sonuçlar kalıcı olarak kaydedilebilmektedir. Bu yöntemler laboratuarda meydana gelebilecek personel hatalarını en aza indirgemektedir. Yöntemlerin hassaslık ve güvenilirlik farklılıkları nedeniyle bu çalışmada; paternite araştırmalarında birbirini kontrol etmesi açısından en az iki ayrı yöntemin kullanılması gerektiği kanısına varılmıştır

Evaluation of Possible Genotoxic Activity of Dirithromycin in Cultured Human Lymphocytes

Dirithromycin antibiotic is a 14-membered lactone ring macrolide and is widely used in medicine to treat many different types of bacterial infections. In the present study, the possible genotoxicity of dirithromycin was evaluated in cultured human lymphocytes by using sister chromatid exchanges (SCEs), chromosome aberration (CA), and micronucleus (MN) tests and also cell proliferation kinetics such as mitotic index (MI), replication index (RI), and nuclear division index (NDI) were analyzed for cytotoxicity. Cell cultures were treated with four different concentrations of dirithromycin (37.75, 67.50, 125, and 250 µg/mL) for 24 and 48 h periods. Dirithromycin significantly induced SCE and MN frequency at all concentrations in both 24 and 48 h treated cells. In addition, CA level has been markedly increased in the cells treated with almost all concentrations of dirithromycin for 24 (except 37.75 µg/mL) and 48 h treatment periods as compared to control. However, MI, RI, and NDI values were not affected by the dirithromycin treatment (p > 0.05). The results of this study indicated that dirithromycin treatment caused genetic damage by increasing the level of cytogenetic endpoints, suggesting its genotoxic and mutagenic action on human lymphocytes in vitro

MN, Ss, LEWIS, KELL, KIDD, DUFFY ve LUTHERAN eritrosit antijenlerinin fenotiplendirilmesinde farklı yöntemlerin (Tüp TEST, JEL TEST ve MICROPLATE) karşılaştırılması

Eritrosit antijenlerinin taze kan örneklerinde gösterilmesi hemaglütinasyon reaksiyonlarına dayanmaktadır. Hemaglütinasyon reaksiyonları geçmişte tüp, lam gibi ortamlarda gerçekleştirilirken, günümüzde bu klasik aglütinasyon yöntemlerine göre çeşitli üstünlükleri olduğu bildirilen mikro tipleme yöntemleri daha sıklıkla kullanılmaktadır. Bu yöntemlerin basit, güvenilir ve ekonomik olduğu, ayrıca reaksiyon sonuçlarının fotoğraf ve benzeri yöntemlerle kalıcı olarak kaydedilebildiği belirtilmektedir. Bu çalışmada taze kan örneklerinde MN, Ss, Lewis, Kell, Kidd, Duff'y ve Lutheran eritrosit antijenleri tüp yöntemi, tüp antiserumları kullanılarak microplate yöntemi ve jel test yöntemleriyle saptanarak, yöntemlerin hassasiyet ve güvenilirlikleri ile zaman ve maliyet açısından uygunlukları karşılaştırılmıştır

Evaluation of the Genotoxicity of Fusarium Mycotoxin Moniliformin in Human Peripheral Blood Lymphocytes

Mycotoxins are fungal secondary metabolites that can be found in contaminated food and feed. There is some evidence to suggest that certain mycotoxins may be mutagenic. Here, we investigate the genotoxicity of the mycotoxin moniliformin (MON) (3-hydroxycyclobut-3-ene-1,2-dione) in human peripheral blood lymphocytes using chromosomal aberration (CA), sister-chromatid exchange (SCE), and micronucleus (MN) analysis. Lymphocyte cultures were treated for 48 h with six different concentrations of MON between 2.5 and 25 mu M. CA, SCE, and MN frequencies were significantly increased in a dose-dependent manner compared with the negative control. The mitotic, replication, and cytokinesis-block proliferation indices were not affected by treatment with MON. The results provide evidence to demonstrate that MON can exert cytogenetic effects in human cells in culture. Environ. Mal. Mutagen. 50:431-434, 2009. (C) 2009 Wiley-Liss, Inc

1993-1997 yıllarında Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı adli seroloji laboratuarına gönderilen adli olguların profili

Bu çalışmada Ocak 1993-Aralık 1997 yılları arasında Ç.Ü. Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Adli Seroloji Laboratuarına gönderilen adli olguların profili incelenmiş ve paternite araştırmalarının sonuçlan aktarılmıştır. Ocak 1993-Aralık 1997 arasını kapsayan 5 yıllık dönemde Adli Seroloji Laboratuarımıza başvuran adli olguların sayısı 50'dir. Bu olguların 36'sı paternite tayinine yönelik laboratuar incelemeleri için gönderilmiştir. Paternite araştırmalarında toplam 14 olguda 46 kişi incelenmiş ve 14 olgu kapsamında 17 kişinin babalığı araştırılmıştır. Anne, çocuk ve şüpheli babaların eritrosit antijenleri (ABO. Rh-D.C, c, l-, e-, Lewis, P1, MNSs, Kell, Kidd. Duffy, Lutheran) ve lökosit antijenleri (H1A-ABC ve -DR) test sonuçlarının genetik geçiş değerlendirmelerine göre 6 kişinin babalığı reddedilmiştir. Babalığının yapılan bu testlerle reddedilemediği 11 kişi için DNA testlerinin yapılmasının uygun olacağı görüşü bildirilmiştir

Absorbsiyon-elüsyon yöntemiyle taze kan lekelerinde AB0 grup tayini

Bu çalışmada deneysel olarak hazırlanan taze kan lekelerinden absorbsiyon-elüsyon yöntemiyle ABO grup tayini yapılmıştır. 70 gönüllü vericiden alınan kan örneklerinden, steril gazlı bezler üzerinde kan lekeleri oluşturularak, oda ısısında kurutulmuş ve kağıt zarflar içinde saklanmıştır. Taze kan örneklerinin ABO grubu mikroplate yöntemiyle, bunlara ait kan lekelerinin ABO grubu ise tüp-test absorbsiyon-elüsyon yöntemiyle çalışılmış ve sonuçlar karşılaştırılmıştır. Bu çalışmada 70 kan lekesinde saptanan ABO fenotipleri taze kan örneklerinin fenotipleri ile uyumlu bulunmuş ve taze kan lekelerinde yöntemin kullanılabilirliği tartışılarak vurgulanmıştır