Surface Roughness Characterization of Additive Manufactured Ti6Al4V

Additive manufacturing with metal powder is gaining popularity because of the possibility to manufacture products of any geometry without extensive post processing. One of the most popular metals to use in additive manufacturing and in the role of bone implants is Ti6Al4V. Ti6Al4V is corrosion resistant and biocompatible, which is why the alloy is widely used for load bearing implants such as knee implants and intramedullary rods for compound bone fractures. Additive manufacturing and conventionally manufactured Ti6Al4V samples were used throughout the duration of the experiments. The purpose of this project is to use heat treatment and cooling methods to alter the surface roughness and hardness of the Ti6Al4V samples for the role of bone implants. Samples were heat treated at 870°C and 600°C and were cooled using air cooling and water quenching cooling methods. Atomic force microscopy and Rockwell C hardness tests quantified the surface roughness and hardness of the Ti6Al4V samples. Optical microscopy and three-dimensional images produced by the atomic force microscopy provided qualitative data on the surface roughness of the materials. By being able to manipulate the material properties of the Ti6Al4V samples with heat treatment and cooling methods, improved orthopedic implants are able to be created by applying these methods in industry

Wpływ kinetyny i N-6-benzyloadeniny na migrację komórek oraz biosyntezę kolagenu w fibroblastach skóry ludzkiej

N-6-benzyladenine and kinetin belong to a group of plant hormones called cytokinins. Our previous work showed their positive influence on oxidative stress parameters tested in fibroblasts, thus we decided to examine their effect on cell migration and collagen synthesis. The activity of phytohormones was tested in a final concentration range of 10-5 to 10-6M for kinetin and 10-6 to 10-7M for N6-benzyladenine. The control cells were incubated without the test compound. Fibroblasts migration was assayed by using Wound Healing Assay. The concentration of proteins was determined spectrophotometrically as per Lowry et al (1951). Collagen content in cells and medium was determined spectrophotometrically by observation that Sirius red in saturated picric acid selectively binds to fibrillar collagens (types I to V). The results show stimulatory effect of tested compounds on cells migration and collagen biosynthesis, as well as total protein content. Kinetin and N-6-benzyladnine effectiveness demonstrated in this study in relation to the skin cells may indicate their potential therapeutic relevance, especially regarding skin diseases.Kinetyna i N-6-benzyloadenina należą do grupy hormonów roślinnych – cytokinin. W poprzednich pracach wykazaliśmy ich pozytywny wpływ na podstawowe parametry stresuoksydacyjnego, dlatego podjęliśmy próbę zbadania efektu, jaki wywierają one na migracjękomórek i syntezę kolagenu. Działanie fitohormonów było badane w dwóch stężeniach: kinetyny – w stężeniach 10-5 i 10-6, a N-6-benzyloadeniny w stężeniach 10-6 i 10-7M. Komórkistanowiące kontrolę były inkubowane bez badanych związków. Migracja komórek została oszacowana przy wykorzystaniu testu Wound Healing Assay. Stężenie białka całkowitego oznaczono przy pomocy metody Lowry’ego, a zawartość kolagenu w medium i komórkach, stosując metodę Sirius Red. Wyniki wskazują na stymulujący wpływ badanych związków na migrację komórek oraz na biosyntezę kolagenu, jak również na całkowitą zawartość białka. Wykazany przez nas pozytywny wpływ kinetyny i N-6-benzyloadeniny na metabolizm fibroblastów pozwala na wskazanie ich jako związków o właściwościach potencjalnieterapeutycznych, zwłaszcza w kontekście chorób skóry

Forest fire modelling. Part IV. Models of the initiation and spread of crown fire

W pracy zaprezentowano matematyczny sposób modelowania pożaru koron drzew lasu oraz omówiono model roznoszenia płonących fragmentów roślinności przez wiatr. Oba modele są stosowane w oprogramowaniu FARSITE. Model pożaru koron drzew został przedstawiony zgodnie z teorią Van Wagnera. Zaprezentowane równania są częściowo empiryczne. Za pomocą modelu Van Wagnera można określić, czy ogień pozostaje tylko w przestrzeni paliw powierzchni, czy przenosi się na korony drzew. Paliwa koron są traktowane jako jednorodna warstwa umiejscowiona na stałej wysokość od podłoża, posiadająca określoną głębokość i gęstość. W rozważanych modelach nie są brane w wyraźny sposób pod uwagę różne mechanizmy przenikania ciepła takie jak np. promieniowanie, konwekcja lub przewodzenie. Przyjęcie jednorodnej warstwy koron drzew jest podstawowym założeniem współczesnych modeli służących do przewidywania zachowania się ognia. W rzeczywistości warunki te są spełnione tylko w siedliskach gęstych lasów składających się z drzew bardzo podobnych jeśli chodzi o wiek i rozmiar. Nie są natomiast spełnione w siedliska o zmiennej gęstości drzew. Model roznoszenia płonących fragmentów roślinności przez wiatr został zaprezentowany na podstawie opracowania Albiniego. Modelowane zjawisko może mieć bardzo duży zasięg. Płonące żagwie mogą przenosić się z wiatrem na wiele kilometrów, dramatycznie zmieniając rozwój pożaru. Symulacja tego zjawiska opiera się przede wszystkim na określeniu lokalizacji płonących fragmentów o różnych rozmiarach. Odległość przenoszenia płonących żagwi na nierównym terenie zależy przede wszystkim od: wielkości żagwi, pionowego profilu prędkości wiatru oraz od topografii powierzchni w kierunku przenoszenia niedopałków. Model Albiniego pozwala obliczyć poziom, do którego unoszone są płonące cząstki oraz zasięg zagrożenia pożarowego. W trzeciej części pracy pokazano w jaki sposób z niepełnych danych będących w posiadaniu Dyrekcji Lasów Państwowych można oszacować dane wejściowe do symulacji pożaru kompleksu leśnego w oprogramowaniu FARSITE.The paper presents a mathematical method of modeling the forest crown fires, and discusses a model of delivering the burning fragments of vegetation by the wind. Both models are used in FARSITE software. Crown fire model has been presented in accordance with the theory of Van Wagner. The presented equations are partially empirical. With the help of Van Wagner.s model to determine of the fire is only in the area of fuel surface, and moves to the crowns of trees. Crown fuels are treated as a homogenous layer located at a constant height from the floor, having a specifies depth and density. The models under consideration are not taken explicitly into account the different heat transfer mechanisms such as radiation, convection of conduction. The adoption of a uniform layer of the crown is the basic assumption of contemporary models to predict the behavior of fire. In fact, these conditions are met only in dense forest habitats consisting of trees are very similar in terms of age and size. There are, however, met with a variable density of habitat trees. Model spreading flaming fragments of vegetation by the wind was presented on the basis of the development of Albini. Modeled phenomenon may have a very large range. The burning of charcoal can move with the wind for miles, dramatically altering the development of a fire. The simulation of this phenomenon is based primarily on identifying the location of burning fragments of different sizes. Distance transmission burning charcoal in the rough terrain depends primarily on: the size of charcoal in the vertical profile of wind speed and surface topography of cigarette butts in the conveying direction. Albini model allows to calculate the degree to which particles are lifted and the extent of burning fire hazard. In the third part of the paper shows how the incomplete data held by the RDLP in Bialystok can estimate the input to the simulation of complex forest fire in FARSITE software

Uso de MAPA de 44 horas y bioimpedancia para el manejo de la hipertensión arterial en pacientes en hemodiálisis crónica

Tesis doctoral inédita leída en la Universidad Autónoma de Madrid, Facultad de Medicina, Departamento de Medicina. Fecha de lectura: 13-11-2020Esta tesis tiene embargado el acceso al texto completo hasta el 13-05-202

Wolffia arrhiza - the smallest plant with the highest adaptation ability and applications

Wolffia arrhiza from the Lemnaceae genus is the smallest vascular plant, which is very expansive and reproduces intensively by gemmation under conditions of our climate. In Polish waters it is becoming more and more abundant, especially in small and shallow eutrophic reservoirs, rich in organic substances. The W. arrhiza's morphological and anatomical structure underwent a high simplification process due to adaptation to the specific environment conditions. The atypical leaf-like body, called a frond, is a complex of tissues with only little differentiation, therefore the W. arrhiza's organism resembles more the thallophytic algae than vascular plants. In unfavourable environmental conditions, especially in the winter and autumn, the frond changes to a resting form, which is called a turion. The plant is very resistant to the impact of various stress and toxic factors such as: temperature and pH fluctuations, xenobiotic pollution. In environment rich in organic substances, W. arrhiza changes a way of feeding from photoautotrophic into heterotrophic. Due to these properties, the plant is used more and more commonly in biotechnology of sewage treatment especially of municipal, agricultural and dairy origin, rich in aminoacids, proteins, sugars, organic nitrogen and phosphorus compounds. The wastes to which W. arrhiza's culture become more easily clarified, the values of BOD5, COD and organic compounds contents are reduced. The W. arrhiza's biomass is characterised by high accumulation of proteins (40-50%) in vegetative form (frond), the same amount of starch in turion and a variety of mineral compounds. Biochemical analysis revealed the occurrence of high level of cyanocobalamin (vitamin B12) and hormones, steroid principally. Therefore it can be used as cattle fodder rich in proteins, starch, vitamins, hormones and mineral salts. W. arrhiza also may be taken advantage of in biotechnology to obtain biologically active compounds important for dietetics, phytotherapy and phytocosmetics. The examination of the effect of some phytohormones on W. arrhiza metabolism shows that the plant reacts atypically to phytohormones, in comparison with other vascular plants and algae from Chlorophyceae which is probably due to its heterotrophic properties. Of auxins, the PAA (chemical analogue of IAA) was observed to have the most stimulating activity as compared with other IAA-treated plants. Salicylic acid also showed a strong effect on the plant growth, accumulation of organic components and net photosynthetic rate. The cytokinins, derivatives of adenine and urea, were found to have a stimulating effect on the growth and metabolism of W. arrhiza with varying intensity which can be explained by the large difference in their chemical structure. From among steroid hormones tested, β-estradiol and testosterone were shown to have the most stimulating effect on the growth, and content of nucleic acids and protein. On the other hand, the accumulation of monosaccharides was observed under the influence of corticosteroids: cortisone, 11-deoxycorticosterone and cortisole, this being analogical to the effect of these hormones on animal cells