Analysis of demographic data and motivation of potential donors of hematopoietic stem cells

Wstęp: W Instytucie Hematologii i Transfuzjologii (IHiT) w Warszawie potencjalni dawcy komórek krwiotwórczych (KK) są pozyskiwani dzięki informacjom o działalności Ośrodka Dawców Szpiku (ODS) zamieszczonym na stronach internetowych. W zakresie rekrutacji tych dawców IHiT współpracuje z Regionalnymi Centrami Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa (RCKiK) w Krakowie i Kaliszu. Materiał i metody: Posługując się specjalną ankietą, zebrano dane pozwalające ocenić profil demograficzny i motywację 540 osób, które zarejestrowały się w ODS IHiT w latach 2011–2014. W badaniu przeprowadzonym przez autorów niniejszej pracy uczestniczyło 270 osób, które zgłosiły się do ODS IHiT z własnej inicjatywy oraz 270 honorowych krwiodawców rekrutowanych przez RCKiK. Wyniki: Z analizy ankiet wynika, że wśród rejestrujących się bezpośrednio w ODS IHiT przeważały kobiety (59,3%), natomiast wśród potencjalnych dawców KK pozyskanych w RCKiK większość stanowili mężczyźni (62,6%). W grupie ochotników zgłaszających się do ODS dominowały osoby w wieku 25–40 lat (62,2%), zaś wśród chętnych rekrutowanych przez RCKiK stanowiły one 43,7%, a najliczniej reprezentowana była młodzież w wieku 18–25 lat (50,7%). Niemal 80% kandydatów zgłaszających się do ODS z własnej inicjatywy to pracownicy umysłowi, studenci oraz osoby wykonujące wolny zawód (ponad 68% stanowili ludzie z wykształceniem wyższym, inżynierskim bądź licencjackim). Wśród potencjalnych dawców KK pozyskanych przez RCKiK najliczniejszą grupę zawodową stanowili ucząca się młodzież oraz pracownicy fizyczni; przeważali ludzie z wykształceniem średnim (43,3%), gimnazjalnym (21,5%) i wyższym (17,8%). Wnioski: Niemal wszyscy potencjalni dawcy KK deklarowali chęć niesienia pomocy innym, a decyzję o zarejestrowaniu się w ODS podejmowali najczęściej z pobudek altruistycznych. Informacje o dawstwie szpiku czerpali przede wszystkim ze środków masowego przekazu oraz kampanii społecznych. Wydaje się zatem, że właśnie na te metody propagowania dawstwa szpiku należy położyć szczególny nacisk.Background: Recruitment of potential donors of hematopoietic stem cells (HSC) at the Institute of Hematology and Transfusion Medicine is accomplished with on-line informative campaigns conducted by IHTM Bone Marrow Donor Center. The Institute also collaborates with two Regional Blood Transfusion Centers (RBTC) in Kraków and Kalisz. Material and methods: Based on the data from specially prepared questionnaires we evaluated the demographic profile and motivation of 540 persons registered in IHTM Bone Marrow Donor Center in 2011–2014. The study involved 270 persons who reported at the IHTM Bone Marrow Donor Center on their own initiative as well as 270 volunteer blood donors recruited by the two RBTCs. Results: Analysis of questionnaire data revealed that women constituted the majority of persons registered directly at the IHTM Bone Marrow Donor Center (59.3%) whereas most of those recruited at the RBTCs were men 62.6%). In the group reporting directly to the IHTM Bone Marrow Donor Center the majority were in the 25–40 year range (62.2%), while most of those recruited by the RBTCs were within the 18–25 year range (50.7%); persons of 25–40 were 43.7%. Almost 80% of the candidates reporting to the IHTM Bone Marrow Donor Center on their own initiative were white-collar workers, students and free lancers (68% with university, technical or bachelor degree). The largest group recruited by RBTCs were studying young people; as well as blue-collar workers; mostly with upper secondary (43.3%), lower secondary (21.5%) and higher education (17.8%). Conclusions: Almost all potential donors of hematopoietic stem cells (HSC) declared eagerness to help others and their decision to register was usually dictated by altruistic reasons such as saving someone’s life or helping the sick. The most frequently indicated sources of information on bone marrow donation were mass media and campaigns promoting HSC donation. Further development and strengthening of such methods of promotion seems therefore fully justified.

Odszkodowanie z tytułu naruszenia praw autorskich – rozwój czy degeneracja?

The article examines the claim for damages as regulated in Art. 79 section 1 point 3 letter b) of the Copyright Act and contains an assessment thereof presented against the background of European law. The claim for damages in the case of infringement of copyright is currently provided for in two variants: as compensation falling under general principles of liability for damages and, alternatively, as compensation taking the form of a lump sum. As far as the lump-sum compensation is concerned, it is not necessary for the claimant to prove actual damage. The amount of compensation in this form is set as a double amount (in the absence of culpability on the part of the infringer) or a triple amount (when the infringing conduct is culpable) of an “appropriate royalty”. Such a severe liability violates the civil law standards pertaining to the redress of damages, in particular it interferes with the compensative function of liability for damages. It simultaneously distorts the balance between the claim for a lump-sum compensation and other claims available to right holders in the case of infringement of copyright and, in wider perspective, the balance within the entire system of intellectual property law. It appears dubious whether the legal regulation of the claim for a lump-sum compensation contained in Art. 79 section 1 point 3 letter b) of the Copyright Act is in compliance with the Directive 2004/48/EC on the enforcement of intellectual property rights. Arguments in support of this view have been put forward in the article. Doubts which been expressed in that regard will most likely be clarified by the Court of Justice in its future response to the request for a preliminary ruling, which was made by the Supreme Court