Culture, identity, belonging, and school success

The big puzzle of inequality in education is not that children of immigrant parents with low levels of formal education do not succeed in school; this is the expected outcome. More interesting is why some of these children succeed against all odds, or how what Bourdieu (1990) called cultural reproduction can be disrupted (Cooper et al., Chapter 5). Some researchers have looked at parental, school, and teacher factors, while others have emphasized systemic institutional educational factors. Much less attention is spent on the impact of factors like culture, belonging, identity, and future orientation. Culture, both working‐class culture and the culture migrants bring with them, is often regarded as impeding success when the implicit (and often explicit) goal of schooling is cultural assimilation. In this volume, however, the authors examine, with different types of often long‐running ethnographic research, how immigrant cultures can be a resource or under which conditions they can become one

How key transitions influence school and labour market careers of descendants of Moroccan and Turkish migrants in the Netherlands

Most educational research examines school outcomes at certain stages or at the final stage of the school career. This article looks at the entire school career and the transition to the labour market. It focuses on key transitions to identify the educational institutional arrangements that either help or hinder school and labour market success among the most disadvantaged groups in the Netherlands: young people of Moroccan and Turkish descent. The Dutch educational system is one of the most complicated school systems in Europe. Consequently, parents and children have to make many ‘choices’ when navigating it. Many of these key ‘choice’ moments are selection points, either because they are not real choices but dependent upon a teacher’s recommendation or because parents and pupils need a great deal of information about the school system in order to make a choice. This usually results in inequalities for the most disadvantaged groups. Because selection is disguised as ‘choices’, the structural inequalities of the Dutch school system are not usually perceived as blocking mechanisms for disadvantaged students

Super-diversity vs. assimilation: how complex diversity in majority–minority cities challenges the assumptions of assimilation

International migration changed large West European cities dramatically. In only two generations’ time, their ethnic make-up is turned upside down. Cities like Amsterdam and Brussels now are majority–minority cities: the old majority group became a minority. This new reality asks for an up-to-date perspective on assimilation and integration. In this article, I will show why grand theories like segmented and new assimilation theory no longer suffice in tackling that new reality of large cities, and I will question critically whether using the perspective of super-diversity is more pertinent for our analyses. Children of immigrants nowadays no longer integrate into the majority group, but into a large amalgam of ethnic groups. Next to the diversification of ethnic groups, we see diversification within ethnic groups in the second and third generations. I will focus on intergenerational social mobility patterns given that they are key to existing grand theories of assimilation. I will argue that super-diversity theory can only partially show us the way. To further build an alternative theoretical perspective, we also need to borrow from the intersectional approach and the integration context theory

Reflection on the Education of Refugee Children: Beyond Reification and Emergency

Introductio

Report of the Workshop on Sustainable Rural Telecentres in Africa

This workshop aims to contribute to the identification of key factors of success for sustainable rural Telecentres in Africa

Superdiversiteit. Een nieuwe visie op integratie

Amsterdam is sinds 2011 een majority-minority city. De autochtone bevolkingsgroep is officieel een minderheid geworden. Superdiversiteit (M. Crul, J. Schneider & F. Lelie 2013) biedt een nieuw vergezicht in het integratiedebat door de voorwaarden te schetsen van een grootstedelijk toekomstscenario van hoop. In de leeftijd onder de vijftien jaar is nog slechts een derde van de jongeren van autochtoon-Nederlandse afkomst. Kortom: grote steden worden superdivers, zowel in Nederland als in andere West-Europese landen. Maar het ontbreekt vooralsnog aan een intellectueel perspectief op deze ontwikkeling.Superdiversiteit biedt een nieuw vergezicht in het integratiedebat door de voorwaarden te schetsen van een grootstedelijk toekomstscenario van hoop. We staan op een kruispunt. Deze internationaal vergelijkende studie laat zien dat in steden waar kinderen van migranten in het onderwijs en op de arbeidsmarkt kansen krijgen zich een hoopvolle toekomst aftekent. De succesvolle tweede generatie neemt daar het voortouw in de emancipatie. Hoog opgeleide jongeren propageren in de eigen gemeenschap de gelijkheid van mannen en vrouwen en het individuele recht op zelfbeschikking met betrekking tot seksualiteit. Het superdiversiteitsperspectief biedt een nieuwe kijk op de stedelijke samenleving. Een perspectief waarin een groeiende groep stedelingen overtuigd intolerant is ten opzichte van intolerantie en beperking van persoonlijke vrijheden. Daarmee dient zich een progressief alternatief aan voor de problematische kanten van het multiculturalisme, dat tolerantie vroeg ten aanzien van álle culturele opvattingen en gewoontes, ook die welke tot intolerantie ten opzichte van anderen leiden

Super-diversité

Le concept de super-diversité, en cernant les conditions d'un scénario 'avenir optimiste, offre un nouvel éclairage au débat sur l'intégration. Nous sommes à la croisée des chemins. Cette étude comparative internationale montre qu'un avenir souriant se profile dans les villes qui donnent des chances aux enfants de migrants dans l'enseignement et sur le marché du travail. C'est la deuxième génération ayant réussi qui prend l'initiative en matière d'émancipation. Les jeunes ayant un niveau élevé d'éducation propagent l'égalité des hommes et des femmes et le droit individuel à décider de leur sexualité dans leur propre communauté. La perspective de la super-diversité offre un nouveau regard sur la société urbaine. Une perspective où un groupe croissant de citadins est fermement intolérant à l'intolérance et à la limitation des ibertés individuelles. Nous proposons une alternative progressiste aux aspects problématiques du multiculturalisme qui exigeait la tolérance pour toutes les opinions et coutumes culturelles, y compris celles qui semaient l'intolérance vis-à-vis des autres