Relationship Between Anti-DFS70 Autoantibodies and Oxidative Stress

Background: The anti-DFS70 autoantibodies are one of the most commonly and widely described agent of unknown clinical significance, frequently detected in healthy individuals. It is not known whether the DFS70 autoantibodies are protective or pathogenic. One of the factors suspected of inducing the formation of anti-DFS70 antibodies is increased oxidative stress. We evaluated the coexistence of anti-DFS70 antibodies with selected markers of oxidative stress and investigated whether these antibodies could be considered as indirect markers of oxidative stress. Methods: The intensity of oxidative stress was measured in all samples via indices of free-radical damage to lipids and proteins such as total oxidant status (TOS), concentrations of lipid hydroperoxides (LPH), lipofuscin (LPS), and malondialdehyde (MDA). The parameters of the non-enzymatic antioxidant system, such as total antioxidant status (TAS) and uric acid concentration (UA), were also measured, as well as the activity of superoxide dismutase (SOD). Based on TOS and TAS values, the oxidative stress index (OSI) was calculated. All samples were also tested with indirect immunofluorescence assay (IFA) and 357 samples were selected for direct monospecific anti DFS70 enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) testing. Results: The anti-DFS70 antibodies were confirmed by ELISA test in 21.29% of samples. Compared with anti-DFS70 negative samples we observed 23% lower concentration of LPH (P =.038) and 11% lower concentration of UA (P =.005). TOS was 20% lower (P =.014). The activity of SOD was up to 5% higher (P =.037). The Pearson correlation showed weak negative correlation for LPH, UA, and TOS and a weak positive correlation for SOD activity. Conclusion: In samples positive for the anti-DFS70 antibody a decreased level of oxidative stress was observed, especially in the case of samples with a high antibody titer. Anti-DFS70 antibodies can be considered as an indirect marker of reduced oxidative stress or a marker indicating the recent intensification of antioxidant processes

Spectroscopic ellipsometry of the ferroelectric crystals in the vacuum ultraviolet

Badania kryształów ferroelektrycznych pozostają jednym z głównych kierunków współczesnej nauki o ciele stałym głównie dzięki zainteresowaniom mechanizmami mikroskopowymi przemian fazowych. Z tego względu ważne jest badanie struktury elektronowej pasmowej i osobliwości wiązań chemicznych międzyatomowych w kryształach ferroelektryków. Takie dane są niezbędne do wyjaśnienia osobliwości oddziaływania elektron-fononowego i ewentualnych mechanizmów strukturalnych przemian fazowych. Widma optyczne współczynnika odbicia R kryształów TGS w zakresie wzbudzenia elektronów walencyjnych były badane w zakresie energii fotonów E od 4 do 22 eV, głównie w pracach [1, 2]. Jednak metodyka pomiarów współczynników odbicia R(E) w tych pracach nie gwarantowała obliczenie przy pomocy relacji KramersaKroniga widm części rzeczywistej i urojonej przenikalności elektrycznej e1(E) i e2(E) kryształów TGS o wystarczająco wysokiej dokładności. W niniejszej pracy są przedstawione wyniki badań właściwości optycznych w zakresie wzbudzenia elektronów walencyjnych ferroelektrycznych kryształów siarczanu trójglicyny (TriGlycine Sulfate, TGS), (CH2NH2COOH)3×H2SO4, otrzymane metodą elipsometrii spektroskopowej z wykorzystaniem promieniowania synchrotronu BESSY-II w Berlinie. Ta metodyka, w porównaniu do stosowanej w pracach [1, 2], jest generalnie o wiele dokładniejsza

NACA Research Memorandums

Report presenting an experimental investigation to determine the pumping and thrust characteristics of four full-scale conical air ejectors over a range of primary gas temperature. The spacing ratio was found to influence both ejector pumping and thrust performance. Results regarding the ejector performance and ejector-shroud wall pressure distribution are also provided