Exercise echocardiography in the evaluation of functional mitral regurgitation:A systematic review of the literature

Background: The aim of this article is to present a systematic review of publications regarding the role of exercise echocardiography in the evaluation of functional mitral regurgitation. Methods: The PubMed database was searched using the following combination of keywords: “mitral” and “regurgitation” and “exercise” and “echocardiography”. Initially, a list of 152 articles published between 1977 and 2007 was retrieved. Following application of the exclusion criteria, the list was shortened to 18 original scientific papers. Different groups of patients were analyzed in these studies, but mainly patients with ischemic left ventricular systolic dysfunction with at least mild mitral regurgitation were included. All participants underwent echocardiography, which included resting examination and certain stress tests, i.e. exercise tests using a cycloergometer or a treadmill as well as pharmacological stress. The main evaluated echocardiographic parameters were regurgitant volume, effective regurgitant orifice area (ERO), left ventricular geometry and function, and systolic pulmonary artery pressure. Results: Exercise-induced changes in mitral regurgitation parameters were strongly associated with the risk of pulmonary edema, mortality, exercise tolerance and the severity of ischemic heart disease. The most important echocardiographic variable was an increase in ERO of more than 13 mm2 during exercise. Conclusions: Published scientific evidence demonstrates the significance of exercise echocardiography in patients with functional mitral regurgitation in relation to its dynamic character, the possibility of a considerable increase in the severity of even mild mitral regurgitant jet with changing loading conditions and especially with increased left ventricular afterload. (Cardiol J 2007; 14: 436-446

Echokardiografia wysiłkowa w diagnostyce czynnościowej niedomykalności mitralnej - systematyczny przegląd piśmiennictwa

Wstęp: Celem niniejszej pracy było przedstawienie systematycznego przeglądu piśmiennictwa dotyczącego roli echokardiografii obciążeniowej w diagnostyce czynnościowej niedomykalności zastawki mitralnej. Metody: Do internetowej bazy danych PubMed wprowadzono następujące słowa kluczowe: „niedomykalność, mitralna, echokardiografia, obciążeniowa”. Uzyskano 172 pozycje w literaturze z okresu od 1977 roku do lipca 2007 roku. Po uwzględnieniu kryteriów wykluczających ostatecznie wykorzystano 18 oryginalnych prac badawczych. Poszczególne publikacje odnosiły się do różnych grup pacjentów, najczęściej jednak przedstawiały chorych z istotną dysfunkcją skurczową lewej komory, zwykle o etiologii niedokrwiennej oraz z obecną niedomykalnością mitralną co najmniej łagodnego stopnia. Wszystkich pacjentów poddano diagnostyce echokardiograficznej obejmującej badanie spoczynkowe oraz testy obciążeniowe, na przykład próbę wysiłkową na ergometrze rowerowym lub na bieżni ruchomej, a także próby farmakologiczne. Wśród licznych wskaźników echokardiograficznych oceniano przede wszystkim objętość fali zwrotnej (RVol), efektywne pole niedomykalności (ERO), geometrię i funkcję lewej komory oraz ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej (sPAP). Wyniki: Zmiany parametrów echokardiograficznych czynnościowej niedomykalności mitralnej podczas prób obciążeniowych ściśle wiążą się z ryzykiem wystąpienia obrzęku płuc, śmiertelnością, tolerancją wysiłku oraz stopniem zaawansowania choroby niedokrwiennej serca. Najważniejszym wskaźnikiem echokardiograficznym jest przyrost ERO o ponad 13 mm2 podczas wysiłku. Wnioski: Liczne dane z piśmiennictwa wskazują na istotne znaczenie echokardiografii obciążeniowej u chorych z czynnościową niedomykalnością mitralną, ze względu na jej dynamiczny charakter i tym samym możliwość znacznego przyrostu nawet wyjściowo niewielkiej fali zwrotnej przy zmianie warunków hemodynamicznych, a zwłaszcza obciążenia następczego lewej komory