Ανομοιογένεια αερισμού προσδιοριζόμενη με την καμπύλη του όγκου του εκπνεόμενου CO2 προς τον όγκο του εκπνεόμενου αέρα κατά την ήρεμη αναπνοή σε ασθματικούς ασθενείς

Η καμπύλη του όγκου του εκπνεόμενου CO2 (VCO2) προς τον αναπνεόμενο όγκο αέρα (VT) (καμπύλη VCO2/VT) αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για την μέτρηση της ανομοιογένειας του αερισμού γιατί επιτρέπει το διαχωρισμό του αναπνεόμενου όγκου σε τρία λειτουργικά μέρη: το μέρος του εκπνεόμενου αέρα που δεν περιέχει CO2 (V0), το μέρος του μεταβατικού όγκου (Vtr) και το μέρος του κυψελιδικού όγκου (VΑ). Επιπρόσθετα, επιτρέπει τη μέτρηση του κυψελιδικού FCO2 κατά τη διάρκεια της ήρεμης αναπνοής . Σε αυτή την μελέτη εξετάσαμε αν οι αλλαγές που αφορούν στην ανομοιογένεια του αερισμού που επισυμβαίνει αμέσως μετά τη χορήγηση μεταχολίνης μπορούν να εκτιμηθούν χρησιμοποιώντας την καμπύλη VCO2/VT σε ασθματικούς ασθενείς. Η καμπύλη VCO2/VT λήφθηκε κατά τη διάρκεια της ήρεμης αναπνοής από 16 ασθματικούς ασθενείς που υποβλήθηκαν σε δοκιμασία μεταχολίνης. Αποδείχθηκε ότι ο μεταβατικός όγκος και ως εκ τούτου και ο λόγος του νεκρού χώρου του Bohr προς τον αναπνεόμενο όγκο (VD,Bohr = V0+Vtr) αυξήθηκαν σημαντικά αμέσως μετά τη χορήγηση μεταχολίνης ενώ ο λόγος του V0 προς τον αναπνεόμενο όγκο δεν επηρεάστηκε. Η μεταβολή των ανωτέρω λόγων δεν επηρεάστηκε από την επί τοις εκατό πτώση της FEV1.0 επακόλουθη της χορήγησης μεταχολίνης.The expired CO2 gas volume versus tidal volume (VCO2/VT) curve is a useful tool for assessing unevenness of ventilation because it allows the separation of tidal volume into three functional compartments: (a) the CO2-free expired air (V0), (b) the transitional volume (Vtr), (c) the alveolar volume (VA) and the measurement of alveolar FCO2 during resting breathing in normal subjects and patients with COPD. In this paper, we have investigated whether changes pertaining to unevenness of ventilation taking place immediately after the administration of methacholine can be assessed using the VCO2 /VT curve in asthmatic patients. The VCO2/VT curve was obtained during tidal breathing from 16 stable asthmatic patients who underwent a methacholine challenge test. It has been found that the Vtr, and hence Bohr’s dead space (VD,Bohr = V0+Vtr), over tidal volume ratios were significantly increased immediately after the methacholine administration, whilst the V0 over tidal volume ratio was not affected. The change of the above ratios was not related to the percentage decrease of FEV1.0 following methacholine administration. The expired CO2 gas volume versus tidal volume (VCO2/VT) curve is a useful tool for assessing unevenness of ventilation because it allows the separation of tidal volume into three functional compartments: (a) the CO2-free expired air (V0), (b) the transitional volume (Vtr), (c) the alveolar volume (VA) and the measurement of alveolar FCO2 during resting breathing in normal subjects and patients with COPD. In this paper, we have investigated whether changes pertaining to unevenness of ventilation taking place immediately after the administration of methacholine can be assessed using the VCO2 /VT curve in asthmatic patients. The VCO2/VT curve was obtained during tidal breathing from 16 stable asthmatic patients who underwent a methacholine challenge test. It has been found that the Vtr, and hence Bohr’s dead space (VD,Bohr = V0+Vtr), over tidal volume ratios were significantly increased immediately after the methacholine administration, whilst the V0 over tidal volume ratio was not affected. The change of the above ratios was not related to the percentage decrease of FEV1.0 following methacholine administration. The expired CO2 gas volume versus tidal volume (VCO2/VT) curve is a useful tool for assessing unevenness of ventilation because it allows the separation of tidal volume into three functional compartments: (a) the CO2-free expired air (V0), (b) the transitional volume (Vtr), (c) the alveolar volume (VA) and the measurement of alveolar FCO2 during resting breathing in normal subjects and patients with COPD. In this paper, we have investigated whether changes pertaining to unevenness of ventilation taking place immediately after the administration of methacholine can be assessed using the VCO2 /VT curve in asthmatic patients. The VCO2/VT curve was obtained during tidal breathing from 16 stable asthmatic patients who underwent a methacholine challenge test. It has been found that the Vtr, and hence Bohr’s dead space (VD,Bohr = V0+Vtr), over tidal volume ratios were significantly increased immediately after the methacholine administration, whilst the V0 over tidal volume ratio was not affected. The change of the above ratios was not related to the percentage decrease of FEV1.0 following methacholine administration

Unevenness of ventilation assessed by the expired CO2 gas volume versus VT curve in asthmatic patients

The expired CO2 gas volume versus tidal volume (VCO2/VT) curve is a useful tool for assessing unevenness of ventilation because it allows the separation of tidal volume into three functional compartments: (a) the CO2-free expired air (V0), (b) the transitional volume (Vtr), (c) the alveolar volume (VA) and the measurement of alveolar FCO2 during resting breathing in normal subjects and patients with COPD. In this paper, we have investigated whether changes pertaining to unevenness of ventilation taking place immediately after the administration of methacholine can be assessed using the VCO2 /VT curve in asthmatic patients. The VCO2/VT curve was obtained during tidal breathing from 16 stable asthmatic patients who underwent a methacholine challenge test. It has been found that the Vtr, and hence Bohr’s dead space (VD,Bohr = V0+Vtr), over tidal volume ratios were significantly increased immediately after the methacholine administration, whilst the V0 over tidal volume ratio was not affected. The change of the above ratios was not related to the percentage decrease of FEV1.0 following methacholine administration.Η καμπύλη του όγκου του εκπνεόμενου CO2 (VCO2) προς τον αναπνεόμενο όγκο αέρα (VT) (καμπύλη VCO2/VT) αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για την μέτρηση της ανομοιογένειας του αερισμού γιατί επιτρέπει το διαχωρισμό του αναπνεόμενου όγκου σε τρία λειτουργικά μέρη: το μέρος του εκπνεόμενου αέρα που δεν περιέχει CO2 (V0), το μέρος του μεταβατικού όγκου (Vtr) και το μέρος του κυψελιδικού όγκου (VΑ). Επιπρόσθετα, επιτρέπει τη μέτρηση του κυψελιδικού FCO2 κατά τη διάρκεια της ήρεμης αναπνοής . Σε αυτή την μελέτη εξετάσαμε αν οι αλλαγές που αφορούν στην ανομοιογένεια του αερισμού που επισυμβαίνει αμέσως μετά τη χορήγηση μεταχολίνης μπορούν να εκτιμηθούν χρησιμοποιώντας την καμπύλη VCO2/VT σε ασθματικούς ασθενείς. Η καμπύλη VCO2/VT λήφθηκε κατά τη διάρκεια της ήρεμης αναπνοής από 16 ασθματικούς ασθενείς που υποβλήθηκαν σε δοκιμασία μεταχολίνης. Αποδείχθηκε ότι ο μεταβατικός όγκος και ως εκ τούτου και ο λόγος του νεκρού χώρου του Bohr προς τον αναπνεόμενο όγκο (VD,Bohr = V0+Vtr) αυξήθηκαν σημαντικά αμέσως μετά τη χορήγηση μεταχολίνης ενώ ο λόγος του V0 προς τον αναπνεόμενο όγκο δεν επηρεάστηκε. Η μεταβολή των ανωτέρω λόγων δεν επηρεάστηκε από την επί τοις εκατό πτώση της FEV1.0 επακόλουθη της χορήγησης μεταχολίνης

A rare case of lipoid pneumonia attributed to amiodarone

Abstract We report a case of endogenous lipoid pneumonia secondary to long-term use of amiodarone (> 30 years) for atrial fibrillation in a 76-year-old Caucasian woman, presenting with cough and dyspnea. Endogenous Lipoid pneumonia is a rare underdiagnosed condition more prevalent in adults. It is usually asymptomatic and a diagnosis is generally made in patients who have become clinically unstable or when an abnormal lung shadow is found on a chest X-ray. In the case here described it was diagnosed by fiberoptic bronchoscopy with bronchoalveolar lavage (BALF) where fat-laden macrophages (oil red O stain) were identified. Since a history of use of oil-based products had been ruled out, amiodarone was deemed to be the most likely cause of lipoid pneumonia. The patient was managed with the replacement of amiodarone with digoxin and treated with oral prednisolone. The patient has remained clinically stable with radiological improvement during a follow-up of two years