Research and Development in Culture: A Case for Cross Subsidies in the Arts

Several types of arguments advocate state involvement in the promotion of culture. Many of them imply some sort of subsidy, usually to non-for-profit firms; none favors taxing cultural events. The tax literature, on the other side, discusses excise taxation on culture only as a way to redistribute income. However, to the extent that culture is a public good, taxing it is undesirable. Why are then excise taxes on public events extant in many countries? This paper argues that the development of profitable artists is analogous to R&D in the industrial organization literature, and that the excise taxation of public cultural events may be part of an efficient policy to fund it. Using a Stackelberg game to model the investment to develop an artist, I find that the optimal tax is a multiple of the expected surplus created by the artist that cannot be appropriated by the investor who funds her, and that progressivity plays a limited role at most.Excise taxes, cross subsidies, art, culture, public policy, artist development

Natural disasters and growth: evidence using a wide panel of countries

Large natural disasters (LNDs) are ubiquitous phenomena with potentially large impacts on the infrastructure and population of countries, and on their economic activity in general. I examine the occurrence pattern of several types of disasters on a panel of 113 countries and its relationship with economic growth using data ranging from 1960 to 1996. The disasters are earthquakes, floods, slides, volcano eruptions, tsunamis, wind storms, wild fires and extreme temperatures. The country sample is partitioned in two ways: small, medium and large population; and low, medium and high income. The results suggest a heterogeneous pattern of short and long-term impact of LNDs, depending on the per capita GDP, the size of the countries studied and the type of LND. Overall, and contrary to previous research, LNDs appear to have persistent effects on the rate of GDP growth in the period between 1960 and 1996. These effects range from a decrease of 0.9% to an increase of 0.6%, depending on the type of disaster.Natural disasters, catastrophes, growth, foreign aid, panel data

TRADE AND LABOR MARKETS: EVIDENCE FROM THE COLOMBIAN TRADE LIBERALIZATION PROCESS

The objective of this paper is to measure the impact of trade on the sectoral labor markets. Using the Colombian National Household Survey and comparable trade-related data, we study how changes in trade policy affect the sectoral demands for labor, as measured by the change in wages and employment. We develop a structural model and estimate its reduced form specification to determine an elasticity between measures of sectoral tariffs and labor demand, correcting for tariff endogeneity. The data used covers the period of 1984 through 1999. This allows us to take advantage of the natural experiment represented by the Colombian trade liberalization process of the early nineties. The results suggest that sector tariff levels over the period are positively correlated with their employment levels, but only for tradable sectors. In the case of wages, there is no evidence that they were affected by the trade reform.Labor markets, trade liberalization, development, trade policy, Colombia

Risk, Concentration and Market Power in the Banking Industry: Evidence from the Colombian System (1997-2006)

This paper examines the relationship between risk, concentration and the exercise of market power by banking institutions. We use monthly balance-sheet and interest rate data for the Colombian banking system from 1997 to 2006. The evidence shows that, in the face of high risk, banks transfer a larger share of risk to customers through higher intermediation margins. The result suggests that systemic risk acts as a collusion" device for banks: while high concentration is not enough to have collusion, the true effects of high market concentration on interest rates´ mark-ups emerge when the system is under stress."Banking, market power, risk, concentration, intermediation margins

Professional development initiatives in higher education : empirical insights into teacher's autonomy support and motivation to transfer

Initiatieven voor professionele ontwikkeling (POI) hebben altijd een belangrijke rol gespeeld bij onderwijshervormingen en bij processen van kwaliteitsborging door hun invloed op het verwerven van nieuwe vaardigheden, gedragingen en attitudes door docenten. Hierdoor voorziet men dat de algehele kwaliteit van het onderwijs verbeteren (Avalos, 2011; Desimone, 2009. In de context van onderzoek hierover gaat er veel aandacht naar de transfer van wat geleerd werd, dat wil zeggen de toepassing van wat geleerd werd naar de werkplek (Ford & Kozlowski, 1997). Transfer is namelijk een kritische factor in professionele ontwikkelingsinitiatieven (POI) en effecten (De Rijdt, Stes, van der Vleuten, & Dochy, 2013). Gezaghebbende studies over transfer van POI wijzen op een consistente manier naar motivatie voor transfer als de belangrijkste variabele in het transferproces. Er is echter weinig onderzoek beschikbaar dat richtlijnen aanbiedt voor het ontwerpen van POI dat meteen de motivatie voor transfer in universitaire lesgevers bevordert (Baldwin & Ford, 1988; Bauer, Orvis, Ely, & Surface, 2016; Blume, Ford, Baldwin, & Huang, 2010; Dreer, Dietrich, & Kracke, 2017; Gegenfurtner, Veermans, Festner & Gruber, 2009). Dit brengt ons tot het hoofddoel van dit proefschrift: het ontwikkelen van inzichten om transfer motivatie te bevorderen bij een POI voor universitaire lesgevers (verder docenten genoemd in deze tekst. Dit proefschrift start met een analyse van state-of-the-art van aanpakken voor POI in het hoger onderwijs en in welke mate die aanpakken transfer naar de werkplek bevorderen. Op basis van dit literatuuronderzoek werd gezocht naar transfer-gerelateerde variabelen. Dit leverde drie clusters aan variabelen op die gekoppeld blijken te zijn aan transfer: ontwerpkenmerken van de PO-interventie, kenmerken van de werkomgeving en kenmerken van de docent(Blume et al., 2010; De Rijdt et al., 2013; Ford & Kozlowski, 1997). Op basis van deze clusters aan variabelen kon een eerste onderzoeksvraag worden geformuleerd: In welke mate houden POI-ontwerpers in het hoger onderwijs rekening met de drie clusters aan variabelen in het ontwerpproces? Om deze onderzoeksvraag te beantwoorden, werden interviews opgezet POI-ontwerpers van 12 Ecuadoraanse universiteiten. In het interview werd hun ontwerpproces besproken in het licht van die drie clusters aan variabelen. De resultaten suggereren dat de huidige aanpakken voor POI vooral kijken naar de ontwerpkenmerken van POI. Er is weinig aandacht voor kenmerken van de werkomgeving en kenmerken van de docent. Die laatste worden vrijwel verwaarloosd. Een verdere focus op de variabelen die POI-transfer bepalen biedt verder een beloftevol raamwerk aan voor het beoordelen van de geschiktheid van POI-aanpakken. Bovendien kan het raamwerk ook dienen als basis voor het ontwerpen van nieuwe POI, met een nadrukkelijke focus op de kernactor die bij transfer van wat geleerd is een rol speelt: de docent. Dit is meteen ook een antwoord op de dikwijls gestelde vraagt naar de opzet en ontwikkeling van meer docent-gecentreerde POI aanpakken (Cho & Rathbun, 2013; De Rijdt, Dochy, Bamelis, & van der Vleuten, 2016; Paskevicius & Bortolin, 2016). Zoals hierboven al aangegeven is een van de vele invloedrijke variabelen die transfer bij POI bepalen, motivatie voor transfer. Deze variabele sluit aan bij de kenmerken van de docent, en wordt in de literatuur gezien als een sleutelfactor in het transferproces (De Rijdt et al., 2013; Gegenfurtner et al., 2009). Wat vooral onze aandacht trok, was het gebrek aan (onderzoeks)literatuur - in het hoger onderwijs - over POI-richtlijnen die motivatie voor transfer bij docenten helpen bevorderen. Dit was de inspiratie voor een tweede onderzoek naar de manier waarop de huidige POI-leeromgevingen die motivatie voor transfer bij universitaire docenten helpen bevorderen. Op basis van de zelfdeterminatietheorie (ZDT), een goed verspreide motivatietheorie, onderzochten we de manier waarop het huidige POI-ontwerp de psychologische basisbehoeften voor autonomie, competentie en verbondenheid in rekening brengen. Die drie basisbehoeften zijn volgens de ZDT essentieel om motivatie bij actoren te bevorderen (Ryan & Deci, 2000). In dit onderzoek werd bij dezelfde groep universiteiten als hierboven een tweede analyse uitgevoerd maar nu met de focus op de mate waarin een POI-ontwerp de drie psychologische basisbehoeften ondersteunde; dit wil zeggen in welke mate het ontwerpproces aansloot bij de elementaire psychologische behoeften voor autonomie, competentie en verbondenheid bij universitaire docenten. De analyseresultaten suggereren dat POI-ontwerpers zich vooral richten op de behoefte aan competentie, waarbij nauwelijks rekening wordt gehouden met de behoefte aan autonomie en verbondenheid. De resultaten van de analyse verrijken meteen het raamwerk dat we hierboven al aanstipten, om bestaande POI-aanpakken te analyseren voor wat betreft de mate waarin ze de psychologische basisbehoeften van docenten ondersteunen; en dit met et oog op het versterken van hun motivatie voor transfer van wat ze leerden naar de werkplek. In een volgende stap in het proefschrift werd een kwantitatieve studie opgezet om de relatie te onderzoeken tussen behoeftebevrediging – zoals bepaald door de ZDT - en motivatie voor transfer. In de literatuur is weinig empirische evidentie voorhanden over deze relatie. Daarom werd een grootschalig onderzoek opgezet bij 409 universiteitsdocenten die actief deelnamen aan een POI in hun universitaire context. Bij die doelgroep kon de ervaren link tussen de ZDT-bepaalde kenmerken van de POI en de mate waarin de POI hun psychologische basisbehoeften bevredigde, onderzocht worden. Op basis van de toetsing van een Structural Equation Model kon een empirisch verband blootgelegd worden tussen enerzijds behoeftebevrediging (autonomie, belonging en competentie) en anderzijds de mate aan ervaren autonome motivatie voor transfer. Deze resultaten geven dus steun aan onze stelling dat POI-ontwerpkenmerken inderdaad docenten kunnen motiveren tot transfer en dat ze dit hierdoor zelfs doen op ene autonome gemotiveerde manier. Externe druk is dus niet direct nodig (gecontroleerde motivatie). In een derde studie in dit proefschrift werd een ambitieuze poging ondernomen om zelf een behoefte-ondersteunende POI voor universitaire docenten te ontwerpen en te implementeren. Op die manier kon op een gecontroleerde manier de ervaren behoefteondersteuning volgens de ZDT en de motivatie voor transfer in kaart worden gebracht. In deze aangepaste POI werden ontwerpkenmerken meegenomen die de elementaire psychologische basis behoeften van autonomie, competentie en verbondenheid versterken in de universitaire docenten; bv. het geven van keuzemogelijkheden, het samenwerken met andere docenten, het krijgen van feedback, … . De studie helpt hierdoor rechtstreeks de lacune in het empirische onderzoek te beantwoorden wat betreft onderzoek naar ZDT-gebaseerde POI-ontwerpen, ervaren ondersteuning van basisbehoeften en motivatie voor transfer bij universitaire docenten. De resultaten van de studie zijn positief en onderbouwen de ZDT-gebaseerde hypothesen over POI-ontwerp en motivatie voor transfer. Het onderzoek opent hiermee een innovatief onderzoekstraject waarbij motivatietheorieën het ontwerp van POI helpen richten en de transfer van wat geleerd is naar de werkplek helpen stimuleren

COOPERATION IN LARGE NETWORKS: AN EXPERIMENTAL

We present a new design of a simple public goods experiment with a large number of players, where up to 80 people in a computer lab have the possibility to connect with others in the room to induce more cooperators to contribute to the public good and overcome the social dilemma. This experimental design explores the possibility of social networks to be used and institutional devices to create the same behavioral responses we observe with small groups (e.g. commitments, social norms, reciprocity, trust, shame, guilt) that seem to induce cooperativebehavior in the private provision of public goods. The results of our experiment suggest that the structure of the network affects not only the players´ ability to communicate, but their willingness to do so as well. Finally, we find that the local connectivity structure of the network has an important role as determinant of the willingness of the players to engage in a more costly type of collective action, namely the endogenous creation of new links to individuals previously out of reach.Social capital, social networks, collective action, cooperation, VCM,experiments, public goods provision

El impacto del impuesto al valor agregado sobre el gasto en Colombia

Utilizando la enorme variación relativa del IVA en Colombia como estrategia de identificación este trabajo busca cuantificar el impacto del IVA sobre el gasto de los hogares. Para tal efecto se correlaciona el IVA con el gasto de los hogares según se reportan en la Encuesta Continua de Hogares (ECH). La estimación se realiza para tres rubros de gasto presente en la ECH: alimentación, cultura yentretenimiento y celulares. Los resultados sugieren que para un nivel de gasto promedio de aproximadamente $541.000 el impacto de incrementar el IVA en un 1$5.747 para alimentos y $4.771 para celulares, en tanto que el gasto en cultura y esparcimiento cae en$2.316. Además el ejercicio muestra que incrementar el IVA tiene un impacto diferencial, sobre hogares de distintas características demográficas y económicas.Impuesto al valor agregado, incidencia tributaria, gasto de loshogares, encuestas de hogares

Learning of Weighted Dynamic Multi-layer Networks via Latent Gaussian Processes

International audienc

It´s Not My Money: An Experiment on Risk Aversion and the House-money Effect

The house-money effect -people´s tendency to be more daring with easily-gotten money- is abehavioral pattern that poses questions about the external validity of experiments in economics: to what extent do people behave in experiments like they would have in a real-life situation, given that they play with easily-gotten house money? We ran an economic experiment with 66 students to measure the house-money effect on their risk preferences. They received an amount of money with which they made risky decisions involving losses and gains; a treatment group got the money 21 days in advance and a control group got it the day of the experiment. We find that, when facing possible losses, people in the treatment group showed a lower tolerance to risk than people in the control group. If the players are assumed to have a CRRA utility function and to behave according to expected-utility theory, the risk-attitude adjustment corresponds to an average increase of 1 in their risk aversion coefficient. While the exact pattern of this house-money adjustment differs by gender, it is not possible to determine the sign of this gender effect unambiguously. In any case, it is advisable to include credible controls for the house-money effect in experimental work in economics.House-money effect, risk aversion, prospect theory, economic experiment, external validity.

Do Natural Disasters Have Long-term Effects on Growth?

Large natural disasters (LNDs) are ubiquitous phenomena with potentially large impacts on the infrastructure and population of countries and on their economic activity in general. Using a panel of 113 countries and 36 years of data, I examine the relationship between different measures of natural disaster impact and long-run economic growth. The sample is partitioned in two separate ways: according to the amount and type of disasters that countries have experienced and to the size of those disasters. For each partition, I present two sets of econometric estimations. The first regressions identify short-run and longer-lasting effects of LNDs. However, these first estimations do not distinguish between temporary but persistent effects and truly permanent ones. I thus estimate a structural model that allows me to identify permanent changes. The results of the first regressions show that for some of the groups of countries the disaster impact persists beyond the 2-5 years in which reconstruction and adaptation are expected to have an effect on the economy. However, the estimates using the structural model show that only for a very small number of countries which share a history of highly devastating natural disasters the negative effects are truly permanent.Natural disasters, catastrophes, hurricanes, earthquakes, growth, panel data.