อิทธิพลของเหงือกไบโอไทป์ต่อการเคลื่อนฟันและเนื้อเยื่อปริทันต์ในการเคลื่อนฟันหน้า

Master of Dentistry (Oral Health Sciences)), 2019Introduction: Protrusion of maxillary anterior teeth was usually found inorthodontic patients with highly esthetic demands. The gingival biotypes were the outcome predictors in several dental fields. Until now, no clinical prospective studies revealed the importance of gingival biotypes in orthodontic perspective. Objectives: Part I: To compare gingival thicknesses and five alveolar bone parameters on the labial and palatal sides between thick and thin gingival biotypes in anterior dentoalveolar protrusion teeth Part II: To compare the changes of gingival thicknesses and five alveolar bone parameters on the labial and palatal sides between thick and thin gingival biotypes in en masse retraction phase. Material and methods: Part I: The study included 240 anterior teeth from 40 healthy patients with skeletal Class I malocclusion with dentoalveolar protrusion. The thick (n = 108) and thin (n = 132) gingival biotypes were assessed by probe transparency. The gingival thicknesses and five alveolar bone parameters from cone beam computed tomography were measured. The differences between the thick and thin gingival biotype parameters were statistically analyzed by Mann-Whitney U test. Part II: The 32 adult subjects with protrusion of the upper anterior teeth (thick gingival biotype = 16, thin gingival biotype = 16) who were planned with bilaterally extraction of the maxillary first premolars. An 0.018x0.022-inch stainless steel wire anterior slots 0.018x0.025 inch and posterior slots 0.022x0.028 -inch slot. The en masse retraction was used NiTi coil spring delivery force 150 grams from upper canine to upper first molars bilaterally until 16 weeks period of observation. The Lateral cephalograms, study models were taken at pre-retraction (T1) and after 16 weeks of retraction (T2). The cone-beam compute tomograms were scanned after T2 3 months for bone remodeling. Non-parametric tests were used to analyze the data. Results: Part I: Gingival thickness and palatal bone gradually increased toward the apical area while the labial bone thickness was almost even in both gingival biotypes. The thick gingival biotype showed thicker gingiva and alveolar bone than in the thin gingival biotype. The thick gingival biotype showed a shorter distance from the alveolar crest to the cementoenamel junction and lower palatal cortical bone height than the thin gingival biotype. Cancellous bone was detected only at the palatal side in both gingival biotypes which started 4 mm above the crestal bone level toward the root apex in the thick gingival biotype and 8 mm in the thin gingival biotype. Additionally, the thick gingival biotype showed significantly greater palatal cancellous bone than the thin gingival biotype (P < 0.01). Part II: The thin gingival biotype showed faster rate of tooth movement and more upper incisors inclination change than the thick gingival biotype. Both gingival biotypes showed thickening of gingiva and labial alveolar bone and decreasing of palatal bone. The significant decreasing of palatal bone height that composed of pure cortical bone was observed in thin gingival biotype. Conclusion: Part I: Patients with anterior dentoalveolar protrusion teeth presented both thick and thin gingival biotypes. The thick gingival biotype showed more favorable alveolar bone parameters than the thin gingival biotype. Part II: The thick gingival biotype showed slow rate of tooth movement, less tipping movement of upper incisors and less palatal bone loss than thin gingival biotype.Graduate school Research Scholarship, Prince of Songkla University Faculty of Dentistry Scholarship, Prince of Songkla Universityบทนํา: ฟันหน้าบนยื่นเป็นปัญหาที่พบบ่อยในผู้ป่วยเข้ารับการรักษาทางทันตกรรมจัดฟันเนื่องด้วยความต้องการด้านความสวยงาม ซึ่งเหงือก ไบโอไทป์เป็นตัวช่วย พยากรณ์ผลการรักษาทางทันตกรรม ในแขนงต่างๆ แต่อย่างไรก็ตามในปัจจุบันนี้ยังไม่มี การศึกษาเชิงคลินิกไปข้างหน้าใดที่กล่าวถึงความสําคัญของเหงือกไบโอไทป์ในทางทันตกรรม จัดฟัน จึงเป็นที่มาสําหรับการศึกษานี้ วัตถุประสงค์: ส่วนที่ 1: เพื่อเปรียบเทียบความหนาของ เหงือกและพารามิเตอร์ของกระดูกทั้งด้านใกล้ริมฝีปากและใกล้เพดานระหว่างกลุ่มเหงือก ไบโอไทป์หนาและบางในผู้ป่วยกลุ่มฟันหน้าบนยื่น ส่วนที่ 2: เพื่อเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลง ของความหนาของเหงือกและพารามิเตอร์ของกระดูกทั้งด้านใกล้ริมฝีปากและใกล้เพดาน ระหว่างกลุ่มเหงือกไบโอไทป์หนาและบางในการเคลื่อนฟันหน้าบนแบบกลุ่ม ระเบียบวิธีวิจัย: ส่วนที่ 1: การศึกษานี้รวมจํานวนฟันหน้าบน 240 ซี่จากผู้ป่วยที่มีสุขภาพดีจํานวน 40 คน ที่มี ความผิดปกติของโครงสร้างกระดูกประเภทที่ 1 กับการยื่นของฟันและกระดูก กลุ่มเหงือก ไบโอไทป์หนาจํานวน 108 ซี่ และกลุ่มเหงือกไบโอไทป์บางจํานวน 132 ซี่ ด้วยวิธีความโปร่งใส ของโพรบ ทําการวัดความหนาของเหงือกและพารามิเตอร์กระดูกถุงจากภาพถ่ายรังสีสามมิติ ชนิดคอมพิวเตด โทโมกราฟฟี และวิเคราะห์ความแตกต่างระหว่างพารามิเตอร์ของกลุ่ม เหงือกไบโอไทป์หนาและบางโดยใช้การทดสอบแมน-วิทนีย์ ส่วนที่ 2: ผู้ป่วยฟันหน้าบนยื่น จํานวน 32 ราย (กลุ่มเหงือกไบโอไทป์หนา 16 ราย, กลุ่มเหงือกไบโอไทป์บาง 16 ราย) ซึ่งถูก วางแผนด้วยการถอนฟันกรามน้อยซี่ที่หนึ่งทั้งสองข้าง โดยใช้ลวดเหล็กกล้าไร้สนิมขนาด 0.018x0.022 นิ้ว บนช่องใส่ลวดขนาด 0.018x0.025 นิ้ว สําหรับฟันหน้าและ 0.022x0.028 นิ้ว สําหรับฟันหลัง การดึงฟันหน้าแบบกลุ่ม โดยใช้คอยล์สปริงชนิดนิกเกิลไทเทเนียมส่งแรง 150 กรัมจากฟันเขี้ยวบนถึงฟันกรามซี่ที่หนึ่งทั้งสองข้างจนกระทั่งระยะเวลา 16 สัปดาห์ ภาพถ่ายรังสีศีรษะด้านข้างและแบบจําลองฟันถูกเก็บที่ระยะก่อนการดึงฟันหน้าบนและหลัง การดึงฟันหน้าบน 16 สัปดาห์หลังจากนั้นรอเวลา 3 เดือนสําหรับการเปลี่ยนแปลงของกระดูก เพื่อถ่ายภาพรังสีสามมิติชนิดคอมพิวเตดโทโมกราฟฟี การทดสอบแบบนอนพาราเมตริกถูก นํามาใช้เพื่อวิเคราะห์ข้อมูล ผลการศึกษา: ส่วนที่ 1: ความหนาของเหงือกและกระดูกด้านใกล้ เพดานเพิ่มขึ้นทีละน้อยในบริเวณปลายยอดในขณะที่ความหนาของกระดูกด้านใกล้ริมฝีปากนั้น เกือบจะคงที่ทั้งในเหงือก ไบโอไทป์สองชนิด เหงือก ไบโอไทป์หนามีความหนาเหงือกและ กระดูกมากกว่าเหงือก ไบโอไทป์บาง ในกลุ่มเหงือก ไบโอไทป์หนาความหนามีระยะจาก ซีเมนโตอีนาเมลจังชันถึงสันกระดูกเบ้าฟันที่สั้นกว่า และระดับกระดูกทึบด้านใกล้เพดานที่สูงกว่าเหงือกไบโอไทป์บาง และพบกระดูกโปร่งที่ด้านใกล้เพดานในทั้งสองกลุ่มเหงือกไบโอไทป์โดยเริ่มต้นจากระดับสันกระดูกเบ้าฟันไปสู่ปลายรากฟัน ซึ่งในกลุ่มเหงือกไบโอไทป์หนา เริ่มต้นที่ระดับ 4 มิลลิเมตร และกลุ่มเหงือกไบโอไทป์บางเริ่มต้นที่ระดับ 8 มิลลิเมตร นอกจากนี้ กลุ่มเหงือกไบโอไทป์หนามีกระดูกโปร่งด้านใกล้เพดานที่หนากว่ากลุ่มเหงือกไบโอไทป์บางมีนัยสําคัญ (P <0.01) ส่วนที่ 2: กลุ่มเหงือกไบโอไทป์บางมีอัตราการเคลื่อนพื้นที่เร็วขึ้นและมีการ เปลี่ยนแปลงความเอียงของฟันหน้าบนมากกว่ากลุ่มเหงือก ไบโอไทป์หนา โดยทั้งสองกลุ่ม เหงือกไบโอไทป์มีความหนาของเหงือกและกระดูกด้านใกล้ริมฝีปากที่เพิ่มขึ้น และการบางล

Analysis of Osteoclasts and Root Resorption in Corticotomy-Facilitated Orthodontics with Ibuprofen Administration&mdash;An Animal Study

Following corticotomy surgery, patients experience moderate to severe post-operative pain that necessitates prescriptions of analgesics. The prostaglandin inhibitory effect of ibuprofen influences the mobility of teeth during orthodontic treatment. This study aimed to determine how ibuprofen affects histological reactions and dental root resorption during orthodontic tooth movement aided by corticotomy. Forty-two male Wistar rats were divided into three groups by random selection: (1) control group, (2) corticotomy group (CO), and (3) corticotomy with 0.6 mL of 15 mg/kg ibuprofen group (CI). On each buccal and palatal alveolar bone, two decortication points were made. Orthodontic tooth movement was induced on the maxillary first molar for 21 days utilizing a NiTi-closed coil spring with 10 g of force. Hematoxylin and eosin were used to prepare and stain the histological sections. The numbers of osteoclasts on days 0, 7, 14, and 21 were determined, and the root resorption area on days 0 and 21 was measured. Compared to the control group, the osteoclast counts in the CO and CI groups were considerably greater (p &lt; 0.002). No significant differences were observed between the CO and CI groups in the numbers of osteoclasts or the percentages of root resorption (p &gt; 0.05). The amounts of osteoclast activity and root resorption were unaffected by the administration of ibuprofen in corticotomy-facilitated tooth movement

The Accuracy of Lateral Cephalogram in Representing the Anterior Maxillary Dentoalveolar Position

Background: To evaluate the dentoalveolar position and root diameters of the maxillary incisors from cone beam computed tomograms (CBCT) compared with cephalometric tracings. Methods: A total of 64 sets of initial lateral cephalograms and CBCT images were enrolled. Measurements of dentoalveolar position included bone thicknesses and heights of alveolar, cortical, and cancellous bone. Root diameter and total root-bone thickness were also evaluated. All measurements were performed on cephalograms and CBCT images of the maxillary central incisor (U1CT) and maxillary lateral incisor (U2CT). The data were statistically analyzed using one-way ANOVA and Bonferroni tests (p p p p p = 0.051, palatal: 0.14–0.18 mm; p p > 0.01). The cephalograms presented a greater total root-bone thicknesses (0.80–1.08 mm; p p < 0.01). Conclusion: Routine lateral cephalograms are not suitable for alveolar bone evaluation in orthodontic treatment due to errors in representing dentoalveolar thicknesses and heights

The Accuracy of Lateral Cephalogram for Measuring Alveolar Bone Thickness and Root Diameter on Mandibular Incisors

Background: The objective of the study was to ascertain whether the alveolar bone and root of the mandibular central incisor measured from cephalograms can represent the same measurements of both mandibular central and lateral incisors from CBCT. Methods: A total of 38 sets of CBCT images and cephalograms before treatment were selected for this study. Thicknesses included alveolar bone, cortical bone, and cancellous bone at the labial and lingual sides. Root diameter and total root-bone thickness were also evaluated. The measurements were performed at 3, 6, and 9 mm from the cemento-enamel junction. Heights included labial bone height and lingual bone height. All measurements were performed on cephalograms and CBCT images of the mandibular central incisor (L1CT) and mandibular lateral incisor (L2CT). The data were statistically analyzed using one-way ANOVA and Bonferroni tests (p &lt; 0.01) to compare the cephalograms, L1CT, and L2CT. Results: The cephalograms presented thicker alveolar bone and cortical bone (labial: 0.16&ndash;0.31 mm, lingual: 0.14&ndash;0.29 mm; p &lt; 0.001) as well as higher alveolar crest (labial: 0.46&ndash;0.48 mm, lingual: 0.38&ndash;0.39 mm; p &lt; 0.001) than the CBCT images on both the labial and lingual sides, whereas lingual cancellous thicknesses were not significantly different (p = 0.257). The cephalograms presented greater total root-bone thicknesses than L1CT (0.19&ndash;0.30 mm; p &lt; 0.001), whereas the cephalograms traced thinner roots than L1CT (0.18&ndash;0.23 mm; p &lt; 0.001) and L2CT (0.39&ndash;0.59 mm; p &lt; 0.001). Conclusion: Lateral cephalograms cannot represent both mandibular central and lateral incisor dentoalveolar thicknesses, heights, and root diameters the same as CBCT. However, the differences were less than 0.5 mm

Design of Web Application Program for Reducing Processing Time of Raw Material Incoming in an Appliance Industry

In the study of the case company's refrigerator production process, it found that the ‘Incoming Section’ takes a long time. The employees are unable to fill in the ‘Parts Incoming Report’ in the inspection area and there is no purchase orders in storage area, resulting that documents are filled out retrospectively by the employees. The information recorded is inaccurate and fail to be used to analyze the problems, lost time filling documents, causing the huge workloads compared to the daily input, an average of 98.4 items per day. The filling documents in vain during January–May 2017 totally amounted to 106,600 Baht. For this reason, this research aims to improve the incoming inspection performance by applying the information systems to design web applications for data storage on incoming inspection. A database system is designed by using the Visual Studio 2010 to manage web applications. The My SQL database is used via phpAdmin to manage data. It found that the user can fill out the information in the inspection area immediately. The comparison of filling-out times spent between the paper-based process and the web-based process by the conventional work method is an average of 1 min 53 s individually compared to the new working system; an average of 36.58 s individually. Filling-out time is reduced by up to 1 min 16 s. The number of 108 errors is found on filling before the update can be reduced to only 3 items. The result is representing a decline in a loss of 77,659.08 Baht for five months

Effect of Extending Corticotomy Depth to Trabecular Bone on Accelerating Orthodontic Tooth Movement in Rats

Corticotomy is a surgical procedure that induces injury to the cortical bone to accelerate tooth movement. This study aimed to increase the depth of corticotomy to the trabecular bone and to evaluate the amount and rate of tooth movement and alveolar bone changes in response to various degrees of cortical and trabecular bone injury. Seventy-eight male Wistar rats were randomly divided into four groups based on procedure used: (1) baseline control group of orthodontic tooth movement (OTM) only; (2) OTM + 4 corticotomies (CO); (3) OTM + 4 osteotomies (OS); and (4) OTM + 16 CO. A closed-coil nickel–titanium spring was placed to move the maxillary first molar mesially with a 10 g force. On days 0, 7, 14, and 21, alveolar bone alteration and tooth movement were measured using microcomputed tomography. Significant tooth movement was related to the number and the depth of the perforations. The OTM + 16 CO group showed a greater amount and rate of tooth movement than the OTM + 4 CO group. When osteotomy and corticotomy were compared with the same volume of bone removed, the OTM + 4 OS group had a faster rate of tooth movement than the OTM + 16 CO group during the first week, with significantly reduced bone volume. However, no significant difference was observed in the amount of tooth movement between the OTM + 4 OS and OTM + 16 CO groups at the end of the study. Extending the depth of corticotomy to trabecular bone increased the amount of tooth movement by accelerating the induction and completion of bone remodeling, which accelerated the rate of tooth movement during the initial stage