Considerations on legal and philosophical problems in experimental botany : the case of plant in vitro cultures

The present paper consists of two parts. In the first, some issues related to the character of biological experiments conducted under in vitro cultures are portrayed. The relevant aspects of these procedures are explicated from the viewpoint of the experimental botanist. It is a case study for the considerations in the second part, which presents selected philosophical and legal issu-es involved in biological experiments from the general perspective of philoso-phical investigations concerning the problem of plants’ axiology. Obviously, the nature of the considerations is limited; not all important questions from the perspective of biology and philosophy have been raised. Nevertheless, the authors hope that the analyzed issues may be interesting for both biologists and philosophers

Preliminary studies on plants regenerated from endosperm-derived callus of kiwifruit (Actinidia deliciosa var. deliciosa)

To show differences between plants of Actinidia deliciosa var. deliciosa regenerated from endosperm-derived callus (with 3C amounts of DNA) and those obtained from seeds, observation of their stomata and leaf hairs density was carried out. Stomata and leaf hairs are the features which are often related to ploidy status of plants. Our observation revealed that for plants, which represents 3C DNA level, stomata density was higher than for plantlets showing 2C DNA content. Additionally, density of leaf hairs seems to be also higher in regenerants. This is the first morpho-histological studies of plants regenerated from kiwifruits endosperm tissue

New localities of Viola stagnina in Poland

Viola stagnina Kit. is a species regarded as a river corridor plant because of its confinement to river valleys in Central Europe. It is a component of alluvial meadows with natural flooding regime (Cnidion dubii alliance). V. stagnina is rare and red-listed in some European countries. Seven new localities of V. stagnina, its distribution map in Poland and information about possible methods of protecting the species are presented

Degeneration of the symphysis pubis presenting as a submucosal urinary bladder tumour

Urinary bladder sonography is a sensitive diagnostic technique used for visualizing urinary bladder tumours. The aim of our communication is to present a case of a pseudotumour of the urinary bladder originating from the symphysis pubis syndesmosis. A 58-year-old woman was seen by a urologist with symptoms of lower urinary tract infection. Urinary bladder sonography was performed, followed by magnetic resonance imaging. Sonographic images of the bladder showed an exophytic mass on the urinary bladder's anterior wall. A transurethral resection of the tumour was performed. A histopathological examination revealed a necrotic extramural mass, without traits of malignancy. The mass reappeared in the follow-up vesical sonography. Subsequently, its transurethral resection was repeated with the same histopathological findings. The next urinary bladder sonography revealed the presence of the mass again. Pelvic magnetic resonance imaging was performed, which showed advanced degenerative changes in the pubic symphysis syndesmosis that protruded into the bladder, imitating a urinary bladder tumour. To avoid unnecessary surgery, both radiologists and urologists should be made aware that there is a possibility of similar cases in patients. Magnetic resonance imaging enabled correct determination of the primary site of the growth, which, together with the histopathological examination results, influenced the choice of the implemented therapeutic procedures

Vascular plants of settlements on Kopiec Lipnicki in Bielsko-Biala.

W pracy znajdują się wyniki badań florystycznych, które były prowadzone na terenie Osiedla na Kopcu Lipnickim, będącego częścią dzielnicy Lipnik miastaBielska-Białej, położonego w południowej części Polski. Badania przeprowadzono w okresie od początku lipca do połowy września 2010 roku. Powierzchnia badanego obszaru wynosiła około 0,76 km2. W granicach badanego terenu wyróżniono 7 stanowisk. W trakcie badań zanotowano występowanie 215 gatunków roślin naczyniowych (w tym: 152 rodzime gatunki, 54 gatunki zadomowionych antropofitów oraz 9 gatunków diafitów).The paper includes the results of floristic studies that were carried outin the settlements on Kopiec Lipnicki, part of the district Lipnik in Bielsko-Biala, located in the southern part of Poland. Studies were conducted from the beginning of July to the middle of September 2010. Size of the study area was approximately 0,76 square kilometers. Seven stations were distinguished within the study area. During the area studies reported the occurrence of 215 species of vascular plants (152 native species, 54 species estabilished antrophophytes and 9 species of diaphytes)

A morphometric study on Galeopsis angustifolia (Ehrh.) Hoffm. and G. ladanum L.

Rodzaj Galeopsis jest reprezentowany w Polsce przez 7 gatunków. Dwa z nich, tj. G. angustifolia (Ehrh.) Hoffm. i G. ladanum L., są zbliżone pod względem morfologicznym. W celu wskazania najistotniejszych cech różniących oba gatunki wykonano badania biometryczne 100 okazów G. angustifolia i 100 okazów G. ladanum. W badaniach tych uwzględniono 14 ilościowych i 11 jakościowych cech morfologicznych. Analiza składowych głównych (PCA), analiza głównych współrzędnych (PCoA) oraz analiza zakresów zmienności cech w obrębie obu gatunków wykazała, że cechy, takie jak: kształt, długość, szerokość i liczba ząbków na brzegu blaszki liściowej u podstawy najwyższego nibyokółka, kształt, szerokość, liczba ząbków na brzegu blaszki oraz długość ogonka liściowego liścia w połowie wysokości łodygi, ogruczolenie łodygi i kielicha oraz stosunek długości korony do długości kielicha kwiatu mają znaczenie w odróżnianiu obu gatunków. Dodatkowo, dla obu gatunków, wykonano analizę powierzchni nasion i ziaren pyłku w skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM), która niestety nie wykazała występowania znaczących różnic pomiędzy badanymi gatunkami.The genus Galeopsis is represented by 7 species in Poland. Two of them, i.e. G. angustifolia (Ehrh.) Hoffm. and G. ladanum L. are morphologically similar. To identify the most important characteristics that differentiate the two species, biometric measurements of 100 specimens of G. ladanum and 100 specimens of G. angustifolia were carried out. Biometric research included 11 qualitative features and 14 quantitative traits. Principal Component Analysis (PCA), Principal Coordinate Analysis (PCoA) and analysis of variability proved the taxonomic usefulness of characteristics such as leaf shape, length, width and the number of teeth on the edge of the leaf blade in the upper part of the stem, as well as leaf shape and width, petiole length and the number of teeth on the edge of the leaf blade in the middle part of the stem, glands presence on the stem and on the calyx and the ratio of corolla and calyx length. Additionally the analysis of shape and surface of seeds and pollen grains in scanning electron microscopy (SEM) was performed which not provided any extra information about differences between these two species

Enzalutamid w raku stercza opornym na kastrację bez przerzutów

Badanie PROSPER to badanie 3 fazy z randomizacją, w którym oceniano wyniki terapii enzalutamidem w połączeniu z hormonoterapią w porównaniu z hormonoterapią i placebo u chorych z rakiem stercza opornym na kastrację (CRPC, castration-resistant prostate cancer) bez przerzutów z czasem podwojenia swoistego antygenu sterczowego (PSA, prostate specific antigen) (PSADT, prostate specific antigen doubling time) wynoszącym maksymalnie 10 miesięcy. Artykuł podsumowuje kluczowe wyniki badania PROSPER.  Do badania PROSPER włączono 1401 mężczyzn z CRPC z utrzymaną deprywacją androgenową, u których wykluczono obecność przerzutów w scyntygrafii kośćca i tomografii komputerowej lub rezonansie magnetycznym. Chorych poddano randomizacji w stosunku 2:1 do grupy otrzymującej enzalutamid lub do grupy otrzymującej placebo. Pierwszorzędowym punktem końcowym było przeżycie wolne od przerzutów zdefiniowane jako czas od randomizacji do progresji radiologicznej lub jako czas do zgonu bez stwierdzenia progresji radiologicznej. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały czas do progresji PSA, odsetek odpowiedzi PSA, czas do pierwszej kolejnej terapii przeciwnowotworowej, ocenę jakości życia, przeżycie całkowite oraz bezpieczeństwo.  Mediana przeżycia bez przerzutów wyniosła 36,6 miesiąca w grupie enzalutamidu, a 14,7 miesiąca w grupie placebo (HR 0,29; 95% CI 0,24–0,35; p < 0,001). Leczenie enzalutamidem wiązało się z lepszymi wynikami w porównaniu z placebo w odniesieniu do drugorzędowych punktów końcowych czasu do progresji PSA i czasu do pierwszego zastosowania kolejnej terapii przeciwnowotworowej. Profil bezpieczeństwa enzalutamidu był zgodny z odnotowywanym w poprzednich badaniach dotyczących enzalutamidu.  W maju 2020 roku opublikowane zostały wyniki ostatecznej analizy przeżycia całkowitego w badaniu PROSPER. Stwierdzono 288 (31%) zgonów w grupie enzalutamidu i 178 (38%) w grupie placebo. Mediana przeżycia całkowitego wyniosła 67 miesięcy w grupie enzalutamidu (95% CI 64,0 — nieosiągnięte), natomiast w grupie placebo wyniosła 56,3 miesiąca (95% CI 54,4–63,0) (HR 0,73; 95% CI 0,61–0,89; p = 0,001).  Podsumowując, w badaniu PROSPER wykazano, że stosowanie enzalutamidu wiąże się z wydłużeniem czasu do wystąpienia przerzutów oraz wydłużeniem przeżycia całkowitego u chorych z CRPC z PSADT wynoszącym maksymalnie 10 miesięcy w porównaniu z placebo. Aktualnie enzalutamid jest zalecany przez wytyczne urologiczne i onkologiczne u mężczyzn z CRPC bez przerzutów z wysokim ryzykiem ich wystąpienia