Effects of surface preparation with sodium hypochlorite on shear bond strength and residual adhesive of orthodontic brackets on primary and permanent teeth

Objective: To investigate the effects of surface preparation with sodium hypochlorite (NaOCl) on bracket shear bond strength and amount of residual adhesive on primary and permanent teeth. Materials and Methods: 24 permanent premolars, 12 in each group (groups I and III), and 24 primary molars, 12 in each group (groups II and IV) were included. In group I and II, 37% phosphoric acid was applied to the tooth surfaces, without using any other agent. In Group III and IV, 5.25% NaOCl was first applied. Following washing and drying, surface roughening was performed with phosphoric acid. The shear bond strengths (SBS) of the brackets bonded to the tooth surfaces was measured. After debonding, the base of each bracket was examined for adhesive remnant index (ARI) scores. Results: There were no statistically significant differences in SBS values between primary and permanent teeth with and without preparation with NaOCl(P>0.05). Mean SBS(18.55±14.98 MPa) was higher in permanent premolars subjected to surface deproteinization with NaOCl (group III) when compared with other groups, but the difference was not significant. There was no significant difference in ARI scores between the groups. Conclusions: The bond strength of orthodontic brackets or the distribution of ARI scores were similar between groups with and without NaOCl pretreatment. Hence, it can be concluded that conventional bonding procedures applied without any additional preparation to primary teeth are sufficient and the debonding of brackets didn’t cause any harm to enamel surfaces

Evaluation of maxillofacial characteristics in individuals with anterior open bite using denture frame analysis

Keywords: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of denture frame analysis (DFA) in individuals with anterior open bite who had completed pubertal peak growth (post-peak).Methods: This retrospective study was conducted using the cephalometric radiographs and hand-wrist X-rays of 50 individuals with open bite (mean age: 17.33 +/- 3 years; 35 female, 15 male) and a control group of 50 individuals without open bite (mean age: 17.38 +/- 2.72; 35 female, 15 male). All individuals included in the study were skeletal Class I and had completed or nearly completed skeletal growth. Skeletal and dental measurements pertaining to DFA were done and the data were analyzed using independent samples t test and Mann-Whitney U test.Results: Measurements assessing the vertical dimension showed that GoGn/SN, Frankfurt horizontal (FH)/mandibular plane (MP), palatal plane (PP)/MP, occlusal plane (OP)/MP, and OP-MP/PP-MP measurements were significantly greater in the open bite group (p<0.001). AB/MP angle was significantly larger in the control group (p<0.05). The open bite group had shorter A'-P' (posterior maxillary length; p<0.05) and, therefore, higher A'-6'/A'-P' ratio (p<0.01).Conclusion: Our results suggest that there may be a close association between maxillary OP inclination and mandibular position in individuals with open bite, and that open bite may arise due to maxillary denture base deficiency, especially in the posterior region. DFA may be useful in the differential diagnosis of open bite and in treatment planning, particularly when determining the need for tooth extraction

TEK TARAFLI DUDAK DAMAK YARIĞINA SAHİP GELİŞİM ÇAĞINDAKİ BİREYLERİN İSKELETSEL GELİŞİM YÖNÜNDEN DEĞERLENDİRİLMESİ

Amaç: Tek taraflı dudak damak yarığına sahip gelişim çağındaki bireylerin iskeletsel gelişim seviyelerini radyografik el-bilek gelişim yöntemi kullanılarak değerlendirimesidir. Bireyler ve Yöntem: Bu birey-kontrol çalışması Ankara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı’nda yürütülmüştür. Çalışmaya yaşları 8.58 ile 15.83 yıl arasında değişen tek taraflı dudak damak yarığına sahip 40 birey 28 erkek, 12 kız ve bu bireyler ile cinsiyet ve kronolojik yaş açısından birebir eşleştirilmiş 40 Sınıf 1 kontrol bireyi dahil edilmiştir. Gruplara ait bireyler birbirleriyle Greulich-Pyle el-bilek atlasındaki norm değerler esas alınarak karşılaştırılmıştır. Bulgular: Dudak yarığına sahip ve kontrol bireylerinin genel iskeletsel gelişim seviyeleri Student’s t-testi ve tek yönlü ANOVA testi ile karşılaştırıldığında istatistik olarak anlamlı bir fark izlenmemiştir. Ancak bulgular bireylerin kronolojik yaşları göz önünde bulundurularak yapıldığında, gelişimin pik ve pik öncesi dönemlerindeki S ve MP3cap dönemleri dudak damak yarığına sahip bireylerde iskeletsel gelişimin kontrol grubuna göre bir miktar geri olduğu tespit edilmiştir. Dudak damak yarıklı 9 bireyde 6 erkek-3 kız pik öncesi kronolojik yaşa göre en az 1 yıl gerilik saptanırken, kontrol grubunda retarde büyümeye sahip birey bulunmamaktadır. Ancak her iki grup arasındaki farklılıklar yine istatistik olarak anlamlı bulunmamıştır. Sonuç: Gelişim çağındaki dudak damak yarıklı bireyler ve kontrol grubuna ait Sınıf 1 bireyler arasında iskeletsel gelişim düzeyi açısından istatistik olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ancak, bireysel ve yaşa bağlı değerlendirmelerde dudak damak yarıklı çocukların özellikle pik öncesi ve pik dönemlerinde bir miktar iskeletsel gerilik gösterdiği izlenmiştir

Evaluation of dental age in individuals of different ages with unilateral cleft lip and palate

Objective: This study aimed to evaluate the dental age of unilateral cleft lip and palate (UCLP) patients aged 7-12 and 12-16 years using Demirjian's method and to compare these results with a control group. Methods: We evaluated the panoramic radiographs of 54 individuals with UCLP and 54 age- and gender-matched individuals without UCLP (control). The UCLP and control groups were divided into two groups: 7-12 and 12-16 years of age. Their dental ages were determined using Demirjian's method. Dental ages of the cleft side and noncleft side were assessed separately and were also compared with those of the control group to assess potential asymmetric dental developments in the UCLP group. Results: The chronological age was lower than the dental ages on both right and left sides in the control group (p<0.01). When age groups were evaluated separately, it was found that the chronological age was lower than the dental age in 7-12 year old individuals in the UCLP group (p<0.05), whereas it was less than the left and right dental ages in 7-12 (p<0.01) and 12-16 year old individuals (p<0.05) in the control group. Conclusion: We detected no differences in dental age between UCLP patients and healthy controls, and lack of asymmetrical dental development in the mandibular teeth of either group. However, based on assessments performed using Demirjian's method, subjects' dental and chronological ages were incompatible

ANGLE SINIF II DİVİZYON 1 TEDAVİSİNDE FARKLI BİR YAKLAŞIM: OLGU SUNUMU

Sınıf II divizyon 1 maloklüzyonlara ortodonti kliniğinde sıklıkla karşılaşılmaktadır. Sınıf konumlanması, konumlanması kombinasyonu farklılıklar ve bu farklılıkların doğru teşhis edilmesi düzeltilmesinde çok önemlidir. Bu vaka raporunda, iskeletsel sınıf II anomali, dişsel Angle Sınıf II divizyon 1 maloklüzyona sahip adelosen anlatılmaktadır. Tedavi hedefleri; Angle Sınıf I molar ve kanin ilişkiyi elde etmek, overjet ve overbite miktarlarını azaltmak ve hasta profilini düzeltmektir. Tedavi planı iki aşamalı olarak düşünülmüştür. İlk aşamada slow maksillar ekspaniyon uygulanmıştır. Aynı anda mandibulanın sagital yön büyümesini stimule etmek amacıyla, plağa ısırtma izi, Angle Sınıf I molar ve kanin ilişkiyi sağlayacak aşamada; yeterli genişletme elde edildikten sonra, ısırtma izleri plaktan kaldırılmıştır. Yeni ısırtma izleri overbiteı düzeltebilmek amacıyla anterior Maksillomandibular ardından, sabit ortodontik tedavi uygulanmıştır. Aktif tedavi süresi 15 aylık ortopedik tedaviyi takip eden 12 aylık sabit ortodontik tedaviyi içeren 27 aydır. Angle Sınıf I molar ilişki elde edilmiştir ve hasta profili düzeltilmiştir. Isırma izi plağı iskeletsel Sınıf II anomalilerin tedavisinde aktivatörlere iyi bir alternatif olabilir