Cevap Yüzeyi Tasarımlarında Döndürülebilirliğin Ölçülmesi Ve Onarılması Üzerine Bir İnceleme

ABSTRACT Khuri (1988) and Draper and Pukelsheim (1990) have provided ways to measure "how rotatable" a response surface design may be when it is not perfectly rotatable. One of the main advantages of these measures is that it can be used to "repair" a nonrotatable design by the addition of experimental runs that maximize the percent rotatability over a spherical region of interest. In this article, these two measures are reviewed and, it is assessed the D-efficiencies of some repaired response surface designs.Khuri (1988) ve Draper ve Pukelsheim (1990), döndürülebilir olmayan cevap yüzeyi tasarımlarının ne kadar döndürülebilir oldukları hakkında fikir veren birer ölçü geliştirmişlerdir. Bu iki ölçü döndürülebilir olmayan tasarımların döndürülebilir hale getirilmesi amacı ile de kullanılabilmektedir. Bu çalışmada öncelikle, bu iki döndürülebilirlik ölçüsü gözden geçirilmiştir. Ayrıca, bu ölçüler kullanılarak onarılan tasarımların D-etkinlikleri incelenmiştir

Çok Cevaplı Süreçlerin Optimizasyonu Üzerine Bir İnceleme

ABSTRACT A common problem in product development is the selection of a set of conditions which will result in a product with a desirable combination of properties. This essentially is a problem involving the simultaneous optimization of several response variables (the desirable combinations of properties). In this study, generalized distance approach developed by Khuri and Conlon (1981) is presented. One of the distance functions proposed by Khuri and Conlon considers relative distances from individual optimum. But this distance function is useful when the simultaneous maximization of all the responses is the main interest. In this study, another distance function, which is likely to consider relative changes from the individual optimum (the minimum, the maximum or a target value), is proposed.Ürün geliştirme aşamalarında ortaya çıkan bir problem, ürün özelliklerinin arzu edilen kombinasyonunu veren koşulların seçimidir. Bu da, birden çok sayıda cevap değişkeninin eşanlı optimizasyonunu (özelliklerin arzu edilen kombinasyonu) içeren bir problemdir. Bu çalışmada, çok cevabın bulunduğu süreçlerde kullanılan yaklaşımlardan Khuri ve Conlon (1981) tarafından geliştirilen genelleştirilmiş uzaklık yaklaşımı öncelikle ele alınmıştır. Khuri ve Conlon tarafından önerilen üç uzaklık fonksiyonundan bir tanesi cevapların arzu edilen değerlerinden göreli uzaklıklarını dikkate almaktadır. Ancak bu uzaklık fonksiyonu, cevapların tamamı maksimize edilmek istendiğinde kullanılabilecek bir yapıdadır. Bu çalışmada ise, cevapların hedef değerlere yakın olması veya minimize edilmesi istendiği durumları da dikkate alan bir uzaklık ölçüsü geliştirilmiştir