A new method for obtaining sharp compound Poisson approximation error estimates for sums of locally dependent random variables

Let $X_1,X_2,...,X_n$ be a sequence of independent or locally dependent random variables taking values in $\mathbb{Z}_+$. In this paper, we derive sharp bounds, via a new probabilistic method, for the total variation distance between the distribution of the sum $\sum_{i=1}^nX_i$ and an appropriate Poisson or compound Poisson distribution. These bounds include a factor which depends on the smoothness of the approximating Poisson or compound Poisson distribution. This "smoothness factor" is of order $\mathrm{O}(\sigma ^{-2})$, according to a heuristic argument, where $\sigma ^2$ denotes the variance of the approximating distribution. In this way, we offer sharp error estimates for a large range of values of the parameters. Finally, specific examples concerning appearances of rare runs in sequences of Bernoulli trials are presented by way of illustration.Comment: Published in at http://dx.doi.org/10.3150/09-BEJ201 the Bernoulli (http://isi.cbs.nl/bernoulli/) by the International Statistical Institute/Bernoulli Society (http://isi.cbs.nl/BS/bshome.htm

The Contribution of ‘Total Environment’ Reconstructions in Interpreting Ancient Greek Experience of Ritual Spaces

The temple of Epikourean Apollo in Bassae has long been suspected to have been constructed with astronomical considerations, aimed at influencing ancient religious experience. The study presented here involves the use of Virtual Reality software to reconstruct the temple in its original position and orientation, combined with an accurate reconstruction of the sun’s position during the Classical period. The aim is to test the hypothesis of deliberate solar considerations associated with the temple’s east entrance. The reconstruction also discusses the application of Virtual Reality Models (VRM) and their potential impact on understanding ancient spatial movement and memory, emotionality and cognition. In addition, it explores the possibility of ancient natural light manipulation in enhancing experience of religious architecture. This paper not only presents the first VRM of Apollo’s temple, but also a model with an accurate reconstruction of the sun’s position at specific moments in the year. The importance of such reconstructions in understanding religious experience is exemplified. A great deal is revealed about the proposed solar effect in relation to human observation, and the connotations of such an effect in specific religious contexts. This study could facilitate discussion on the contribution of digital technology in understanding ancient Greek ritual experience

Small singular values can increase in lower precision

We perturb a real matrix $A$ of full column rank, and derive lower bounds for the smallest singular values of the perturbed matrix, in terms of normwise absolute perturbations. Our bounds, which extend existing lower-order expressions, demonstrate the potential increase in the smallest singular values, and represent a qualitative model for the increase in the small singular values after a matrix has been downcast to a lower arithmetic precision. Numerical experiments confirm the qualitative validity of this model and its ability to predict singular values changes in the presence of decreased arithmetic precision

The Role of Darkness in Ancient Greek Religion and Religious Practice

Aiming at a better understanding of ways through which the ancient Greek religious experience was shaped, this chapter investigates the role and use of darkness in religious belief and practice. The orientation and certain architectural features of Greek temples, Dionysiac and Mystery cults, divination, rites of passage, magic, and other nocturnal rituals are examined here in an investigation of the interplay between light, darkness, and shadow and the aims fulfilled by such associations. It transpires that darkness was a decisive element in the religious experience, one that intensified the emotional condition of the participants, whilst shaping the ritual experience and memory of the event

The bunkering industry and its effect on shipping tanker operations

Thesis (S.M.)--Massachusetts Institute of Technology, Dept. of Ocean Engineering, 2004.Includes bibliographical references (p. 133-135).The bunkering industry provides the shipping industry with the fuel oil that the vessels consume. The quality of the fuel oil provided will ensure the safe operation of vessels. Shipping companies under their fuel oil management programme confirm that the quality and quantity of fuel oil provided are as requested. To be certain of the quality and quantity loaded, correctly performed bunkering procedures need to be integrated in the fuel oil management programme. The data collected through them will prove more than useful when a dispute arises either in terms of fuel oil quality or the loaded quantity. Ship emissions to air are a concern of IMO and recently the European Union, as the shipping industry contrary to land-based industries is not yet subject to any regulations to reduce emissions. Sulphur oxides are targeted as they depend on the sulphur content of the fuel oil. Identical limits are set by both the IMO and the EU, but IMO's regulations are yet to be ratified and EU will not accept any vessels travelling within its waters to bum high-sulphur fuel oil from 2010 onwards. Till then, those involved in the matter might have to consider implementing an emissions trading scheme, as in the land-based industries, as a more viable option to capping sulphur content. Every shipowner is aware of the fact that the single most costly and highly volatile running cost paid is the cost of bunkers. The options available to him/her are hedging instruments such as futures and OTC products. When used effectively along with freight futures, although not yet commonly available, shipping companies may reduce their risk exposure and enhance their profits.(cont.) When purchasing fuel oil from a number of ports, cost savings may be augmented by a carefully improvised bunkering planning, as well as negotiating the price of fuel oil purchased based on its density, aluminum content, viscosity, water content and net specific energy.by Angelos Boutsikas.S.M

Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία - Η νέα εταιρική μορφή και η συμβολή της στην ελληνική επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας

Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, δημιούργησε πλήθος προβλημάτων στο σύνολο των επιχειρήσεων της χώρας τα οποία πολλές φορές σχετίζονταν και με την νομική τους μορφή. Η ανάγκη για μία νέα ευέλικτη και απλοποιημένη εταιρική μορφή ήταν πλέον επιβεβλημένη. Με τον Ν 4072/2012 όπως τροποποιήθηκε με τον Ν 4155/2013 εισήχθη στο ελληνικό δίκαιο η Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρία (ΙΚΕ). Η ΙΚΕ είναι εξοπλισμένη με τους βασικούς μηχανισμούς της κεφαλαιακής προστασίας ενώ προορίζεται κυρίως για τη μικρομεσαία επιχείρηση, χωρίς αυτό να αποκλείει την υιοθέτησή της και από μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Η ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία συνιστάται από ένα ή περισσότερα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ενώ αρκεί και ένα πρόσωπο (μονοπρόσωπη Ι.Κ.Ε.). Τα φυσικά πρόσωπα πρέπει να έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας τους ενώ συμμετοχή ανηλίκου στην ίδρυση της εταιρίας επιτρέπεται μόνο κατόπιν δικαστικής άδειας. Για την σύσταση της εταιρίας οι ενδιαφερόμενοι απευθύνονται στις υπηρεσίες ΓΕ.Μ.Η. Σε ειδικές περιπτώσεις για τις οποίες απαιτείται το καταστατικό να συνταχθεί με συμβολαιογραφικό έγγραφο, τότε Υπηρεσία μιας Στάσης είναι ο πιστοποιημένος συμβολαιογράφος που θα συντάξει τη συμβολαιογραφική πράξη σύστασης. Η απλότητα, η ευελιξία και η αμεσότητα αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά της νέας εταιρίας. Έτσι, η νέα εταιρική μορφή να είναι ικανή να ανταποκριθεί σε πολλαπλές ανάγκες ενώ βασικό στοιχείο της είναι πως δεν απαιτείται η χρήση κεφαλαίων για τη σύσταση της καθώς τα απαιτούμενα κεφάλαια ξεκινούν από ένα ευρώ. Συνεπώς, σε μία περίοδο γενικότερης οικονομικής δυσχέρειας, φαίνεται πως η δημιουργία μίας ΙΚΕ αποτελεί πρόκληση και είναι αυτή που μπορεί να σταθεί αρωγός στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.The economic crisis in Greece has created a number of problems for all companies in the country, which have often been linked to their legal form. The need for a new flexible and simplified corporate form was now imperative. With Law 4072/2012, as amended by Law 4155/2013, the Private Capital Company (IKE) was introduced into Greek law. IKE is equipped with the basic mechanisms of capital protection while it is intended mainly for the small and medium enterprise, without this excluding its adoption by larger companies. The private capital company is recommended by one or more natural or legal persons, while one person (single-person PC) is sufficient. Natural persons must have reached the age of eighteen, while the participation of a minor in the establishment of the company is allowed only with the permission of a court. For the establishment of the company, the interested parties address the services of GE.M.H. In special cases for which the articles of association are required to be drawn up with a notarized document, then the Service of a Station is the certified notary who will draw up the notarial deed of incorporation. Simplicity, flexibility and immediacy are the key features of the new company. Thus, the new corporate form should be able to meet multiple needs, while its main element is that the use of funds for its establishment is not required as the required funds start from one euro. Therefore, in a period of general economic hardship, it seems that the creation of an IKE is a challenge and can be the one that can help strengthen entrepreneurship

Μελέτη του οστικού μεταβολισμού στην εγκατάσταση των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Η αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων αποτελεί κλασσικό παράδειγμα της αλληλεπίδρασής τους με το μικροπεριβάλλον του μυελού των οστών. Ο ρόλος του οστίτη ιστού και του ενδοθηλίου στην αιμοποίηση εν γένει, αλλά και στην κυκλοφορία των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων ειδικότερα, δεν έχει μελετηθεί επαρκώς στον άνθρωπο. Η μελέτη του οστικού μεταβολισμού και της αγγειογένεσης στην αυτόλογη μεταμόσχευση αποτελεί το αντικείμενο της συγκεκριμένης εργασίας. ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ: Μελετήθηκαν είκοσι εννέα (29) ασθενείς (διάμεση ηλικία 38 έτη, 66% άρρενες, HL 48%, NHL 45%, MM 7%). Συλλέχθηκε σε κάθε ασθενή ορός προ έναρξης της μεγαθεραπείας (d-8 για τα λεμφώματα, d-4 για το μυέλωμα), μετά το πέρας αυτής (d-1), μετά την έγχυση των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων (d+1), στο ναδίρ της μυελοτοξικότητας (d+5) και στην εγκατάσταση του μοσχεύματος (d+10). Μετρήθηκαν με ELISA τα ακόλουθα μόρια: 1. Δείκτες οστικής απορρόφησης (CTx, TRAP5b), 2. Δείκτες οστικού σχηματισμού (bALP, OCN), 3. Αναστολείς οστεοβλαστών (Dkk1), 4. Ρυθμιστές οστεοκλαστογένεσης (RANKL, OPG), 5. Αγγειογενετικοί αυξητικοί παράγοντες (Ang1, Ang2). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: 1. Δείκτες οστικής απορρόφησης: Το CTx αυξάνεται (μη σημαντικά) ανάμεσα στην έναρξη της μεγαθεραπείας (d-8/-4) και το πέρας αυτής (d- 1) και ελαττώνεται στη συνέχεια μέχρι την εγκατάσταση του μοσχεύματος (d-1 έως d+10, p=0.005). Παρόμοια, η TRAP5b εμφανίζει ανοδική τάση μεταξύ d-8/-4 και d-1 (p=0.005) και καθοδική τάση μεταξύ d-1 και d+10 (p<0.001). 2. Δείκτες οστικού σχηματισμού: Η bALP μειώνεται μέχρι το ναδίρ της μυελοτοξικότητας (d-8/-4 έως d+5, p<0.001), ενώ δείχνει να αυξάνεται από εκεί και πέρα (d+5 έως d+10, p=0.048). Απεναντίας, η OCN παρουσιάζει συνεχή πτωτική πορεία κατά τη διάρκεια της αυτόλογης μεταμόσχευσης (d-8/-4 έως d+10, p<0.001). 3. Αναστολείς οστεοβλαστών: Η Dkk1 ακολουθεί παρόμοιο μοτίβο μεταβολών με την bALP, δηλαδή αρχική ελάττωση έως το ναδίρ της μυελοτοξικότητας (d-8/-4 έως d+5, p<0.001) και επακόλουθη άνοδο (d+5 έως d+10, p=0.008). 4. Ρυθμιστές οστεοκλαστογένεσης: Ως αποτέλεσμα των παρατηρούμενων αλλαγών του RANKL και της OPG ο λόγος RANKL/OPG, ενώ δε μεταβάλλεται σημαντικά μέχρι την d+5, 136 παρουσιάζει σημαντική στατιστικά αύξηση έως την d+10 (d+5 έως d+10, p=0.019). 5. Αγγειογενετικοί αυξητικοί παράγοντες: Οι μεταβολές της Ang1 και της Ang2 οδηγούν σε σημαντική ελάττωση του λόγου Ang1/Ang2 μέχρι το ναδίρ της μυελοτοξικότητας (d-8/-4 έως d+5, p<0.001) ο οποίος εμφανίζει ανοδική τάση (μη σημαντική) εν συνέχεια έως την εγκατάσταση του μοσχεύματος. Επιπροσθέτως, τα επίπεδα της Ang1 και ο λόγος Ang1/Ang2 την ημέρα μετά την έγχυση των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων (d+1) συσχετίσθηκαν σημαντικά με τον χρόνο εγκατάστασης του μοσχεύματος όσον αφορά στην ημέρα αιματολογικής αποκατάστασης των ουδετεροφίλων (cc=0.932, p<0.001 και cc=0.929, p<0.001 αντίστοιχα) και των αιμοπεταλίων (cc=0.727, p<0.001 και cc=0.709, p<0.001 αντίστοιχα). Ο αριθμός των εγχυθέντων CD34+/kg ΒΣ κυττάρων συσχετίσθηκε μόνο με τον χρόνο της αιματολογικής αποκατάστασης των αιμοπεταλίων (cc=-0.438, p=0.018) στη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών. Επιπλέον, όταν οι μεταβολές των δεικτών οστικού μεταβολισμού και των αγγειογενετικών αυξητικών παραγόντων στην αυτόλογη μεταμόσχευση συγκρίθηκαν με τις αντίστοιχες που λαμβάνουν χώρα στη συμβατική χημειοθεραπεία με σκοπό την κινητοποίηση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων φάνηκε ότι οι τελευταίες είναι παρεμφερείς με τις πρώτες και, ίσως, εντάσσονται στα πλαίσια παρόμοιων γεγονότων. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Ο οστικός μεταβολισμός μεταβάλλεται σαφώς στην αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Οι παρατηρούμενες μεταβολές σε έναν βαθμό θα πρέπει να αποδοθούν στην τοξική επίδραση της μεγαθεραπείας. Ωστόσο, φαίνεται ότι το stress της χημειοθεραπείας επάγει έναν κύκλο οστικής ανακατασκευής που χαρακτηρίζεται από την ενεργοποίηση και την αύξηση της δραστηριότητας των οστεοβλαστών (αύξηση της bALP μετά την d+5) με σκοπό την οστεοκλαστογένεση και την ενεργοποίηση των οστεοκλαστών (άνοδος του λόγου RANKL/OPG μετά την d+5) και όχι την παραγωγή οστεοειδούς (πτωτική πορεία της OCN, αύξηση της Dkk1 μετά την d+5). Πιθανότατα, στο χρονικό διάστημα της αυτόλογης μεταμόσχευσης συντελείται η φάση της ενεργοποίησης της οστικής ανακατασκευής που δε χαρακτηρίζεται από αυξημένη δραστηριότητα των οστεοκλαστών και από αυξημένη οστική απορρόφηση (ελάττωση των CTx και TRAP5b). Παρατηρώντας τις αντίστοιχες αλλαγές των δεικτών οστικού μεταβολισμού στη συμβατική χημειοθεραπεία με σκοπό την κινητοποίηση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων μπορεί να πιθανολογηθεί και εδώ η τοξική επίδραση της χημειοθεραπείας και η έναρξη κύκλου οστικής ανακατασκευής ως αποτέλεσμα της 137 τοξικής χημειοθεραπείας, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση τα γεγονότα χρονικά βρίσκονται σε μεταγενέστερο στάδιο -αρχή της οστικής απορρόφησης;- (ανοδική τάση της TRAP5b αν και μη σημαντική). Αυτό, ίσως, εξηγείται από το γεγονός ότι στην αυτόλογη μεταμόσχευση είναι οι οστεοβλάστες που πρωταγωνιστούν στην εγκατάσταση του μοσχεύματος, ενώ στην κινητοποίηση είναι οι οστεοκλάστες που έχουν τον πρωταρχικό ρόλο. Όσον αφορά στο ενδοθήλιο ο ενδοθηλιακός φραγμός δείχνει να διασπάται από την τοξικότητα της χημειοθεραπείας με αποτέλεσμα την αύξηση της αγγειακής διαπερατότητας (προαπαιτούμενο;) τόσο στην αυτόλογη μεταμόσχευση όσο και στη συμβατική χημειοθεραπεία (σημαντική μείωση του λόγου Ang1/Ang2). Στην περίπτωση, μάλιστα, της αυτόλογης μεταμόσχευσης η άνοδος του λόγου Ang1/Ang2 μετά το ναδίρ της μυελοτοξικότητας μέχρι την εγκατάσταση του μοσχεύματος (μη σημαντική), πιθανώς, σηματοδοτεί την έναρξη μιας διαδικασίας αποκατάστασης του αγγειακού ενδοθηλίου (ευοδωτική επίδραση στην αιμοποίηση;). Τέλος, ορισμένοι από τους μελετηθέντες δείκτες, όπως η Ang1 και ο λόγος Ang1/Ang2 την d+1, έχουν ισχυρή προγνωστική αξία για την ταχύτητα εγκατάστασης του μοσχεύματος που είναι ισχυρότερη ακόμη και από τον αριθμό των εγχυθέντων αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων.AIMS: HSCT (hematopoietic stem cell transplantation) is a classic example of bone marrow microenvironment and HSC (hematopoietic stem cell) interaction. The role of bone tissue and endothelium in HSC trafficking has not been adequately studied in humans. The study of bone metabolism and angiogenesis during HSCT is the subject of the present work. PATIENTS AND METHODS: 29 patients (median age 38 years, males 66%, HL 48%, NHL 45%, MM 7%) were studied. Serum from each patient was collected before HDT (d-8 for lymphomas, d-4 for multiple myeloma), at the end of HDT (d-1), after the administration of HSC (d+1), at the nadir of myelotoxicity (d+5) and at the engraftment (d+10). The following markers were studied with ELISA: 1. Bone resorption markers (CTx, TRAP5b), 2. Bone formation markers (bALP, OCN), 3. Osteoblast inhibitors (Dkk1), 4. Osteoclastogenesis regulators (RANKL, OPG), 5. Angiogenic growth factors (Ang1, Ang2). RESULTS: 1. Bone resorption markers: CTx increases (not significantly) between the initiation (d-8/-4) and the end of HDT (d-1) and decreases until the engraftment (d-1 to d+10, p=0.005). Similarly, TRAP5b increases between d-8/-4 and d-1 (p=0.005) and decreases thereafter between d-1 and d+10 (p<0.001). 2. Bone formation markers: bALP decreases until the madir of myelotoxicity (d-8/-4 to d+5, p<0.001) and increases subsequently (d+5 to d+10, p=0.048). On the contrary, OCN decreases continuously during HSCT (d-8/-4 to d+10, p<0.001). 3. Osteoblast inhibitors: Dkk1 shows a similar pattern of variation to bALP as it decreases between d-8/-4 and d+5 (p<0.001) and increases thereafter (d+5 to d+10, p=0.008). 4. Osteoclastogenesis regulators: Due to the variations observed in RANKL and OPG the ratio RANKL/OPG shows no significant difference between d-8/-4 and d+5, but it increases between d+5 and d+10 (p=0.019). 5. Angiogenic growth factors: The changes of Ang1 and Ang2 lead to a progressive reduction of the ratio Ang1/Ang2 until the nadir of myelotoxicity (d-8/-4 to d+5, p<0.001) followed by a subsequent increase (not significant) until the engraftment. Furthermore, the levels of Ang1 and the value of Ang1/Ang2 ratio at d+1 correlate significantly with time to engraftment concerning neutrophil (cc=0.932, p<0.001 and cc=0.929, p<0.001 respectively) and platelet recovery (cc=0.727, p<0.001 and cc=0.709, p<0.001 respectively). The 140 number of CD34+ cells/kg of body weight infused was associated only with time to platelet engraftment (cc=-0.438, p=0.018) in this group of patients. When these variations were compared with the corresponding ones during conventional chemotherapy (CCT) intending to HSC mobilization it was shown that the last were similar to the first implying that these changes are due to similar events both in HSCT and CCT. CONCLUSIONS: Bone metabolism is clearly altered during autologous HSCT. The observed changes could be attributed to the toxic effect of HDT. However, it seems that the stress induced by HDT leads to bone remodeling that is characterised by osteoblast activation (increase in bALP after d+5) that intends to osteoclastogenesis and osteoclast activation (increase in RANKL/OPG ratio after d+5) and not to osteoid production (declining trend in OCN, reduction in Dkk1 after d+5). Probably, the initiation phase of bone remodeling that is not characterised by osteoclast activity and bone resorption (reduction in CTx and TRAP5b) takes place during HSCT. Considering the corresponding changes in bone metabolism markers during conventional chemotherapy intending to HSC mobilization it should be assumed that bone remodeling takes place in this case too as a result of the toxicity of chemotherapy. However, in this occasion it seems that the events represent a subsequent stage -initiation of bone resorption phase of bone remodeling?- (rising trend in TRAP5b even not significant). This may be attributed to the fact that osteoblasts have a major role in the procedure of engraftment, whereas osteoclasts have a leading role in the procedure of mobilization. Regarding endothelium it seems that the endothelial barrier disrupts under the effect of chemotherapy leading to the increase of the vascular permeability (prerequisite?) both in HSCT and in conventional chemotherapy (significant reduction of Ang1/Ang2 ratio). However, in the case of HSCT the rising trend of Ang1/Ang2 ratio (even not significant) after the nadir of myelotoxicity, probably, notifies the initiation of a procedure of vascular repair (enhancing effect in hematopoiesis?). Moreover, some markers, such as Ang1 and Ang1/Ang2 ratio at d+1 might predict engraftment even more strongly than the number of CD34+ cells infused