„W biologię rodzenia wpisana jest genealogia osoby”. W stronę sedna sporu o Humanae vitae

Since the publication of the encyclical "Humanae vitae" by Paul VI in 1968, a heated discussion has been taking place around this document. It comes alive in a particularly intense way on the occasion of the subsequent anniversaries of the publication of the document. Subsequent decades showed a number of problems related not only to the ethics of marital life and sexual ethics, but also to the concept of conscience or recognition or rejection of the seriousness of the Church's Magisterium. Recent months have brought further opinions of antagonists and protagonists of this document.Among opponents or critics of the encyclical, there are views questioning the teaching that contraception is intrinsically evil. This, in consequence, means accepting the thesis that there are no intrinsically evil acts at all. What is more, it should be noted that every human action is determined in its moral nature only by the proportion between its good and bad effects.In confrontation with these views, the article presents an outline of the anthropological and theological truth underlying "Humanae vitae" which was analysed with insight by St. John Paul II. This allows for the extraction of several basic theses relating to the theological vision of marriage and parenthood: 1) to read the truth about marriage and parenthood, it is necessary to fully recognize the truth about the dignity of the human person, 2) the person realizes fully in the reality of the gift that creates interpersonal communion with the participation of the human body, 3) communion and endowment made with the help of the "sign" of the body are realized in interpersonal conjugal love, 4) the special (though not the only) act of conjugal love is a sexual act, 5) marital logic of being a mutual gift is specific and this is inseparability of the bond between the inter-marital gift (between spouses) and the non-marital gift (between parents and children). Ultimately, this leads to the thought of St. Pope John Paul II, ordering to combine the order of the marriage act with the creative act "the genealogy of the person is inscribed in the very biology of generation".Od momentu publikacji encykliki „Humanae viate” w roku 1968 przez Pawła VI trwa wokół tego dokumentu gorąca dyskusja. Ożywa w sposób szczególnie intensywny przy okazji kolejnych rocznic publikacji dokumentu. Kolejne dekady pokazywały szereg problemów związanych nie tylko z samą etyką życia małżeńskiego i etyką seksualna, ale i koncepcją sumień czy uznaniem bądź odrzuceniem powagi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Ostatnie miesiące przyniosły kolejne głosy antagonistów i protagonistów dokumentu.Wśród przeciwników bądź krytyków encykliki pojawiły się poglądy kwestionujące nauczanie, że antykoncepcja jest wewnętrznie zła. To oznacza w konsekwencji przyjęcie tezy, że nie ma w ogóle żadnych czynów wewnętrznych złych czynów. Idąc dalej, należy zauważyć, że każde ludzkie działanie jest określone w swoim moralnym charakterze wyłącznie przez proporcję między jego dobrymi i złymi skutkami.W konfrontacji z tymi poglądami artykuł prezentuje zarys prawdy antropologicznej i teologicznej leżącej u podstaw „Humanae vitae” a egzegezowanej z wnikliwością przez św. Jana Pawła II. Pozwala to na wydobycie kilku podstawowych tez odnoszących się do teologicznej wizji małżeństwa i rodzicielstwa: 1) dla odczytania prawdy o małżeństwie i rodzicielstwie  niezbędne jest uznanie w pełnej rozciągłości prawdy o godności osoby ludzkiej, 2) osoba realizuje się w pełni w rzeczywistości daru, który tworzy komunię międzyosobową z udziałem ciała ludziego, 3) komunia i obdarowanie dokonywane z pomocą „znaku” ciała realizują się w międzyosobowej miłości małżeńskiej, 4) szczególnym (choć nie jedynym) aktem miłości małżeńskiej jest akt małżeński, 5) logika małżeńskiego bycia darem dla osoby ma swoją specyfikę, którą jest nierozłączność więzi między obdarowywaniem śród-małżeńskim (między małżonkami) oraz poza-małżeńskim (między rodzicami a dziećmi). Ostatecznie prowadzi to do myśli św. Jana Pawła II nakazującej łączyć porządek aktu małżeńskiego z aktem stwórczym „w biologię rodzenia wpisana jest genealogia osoby”

To preach the gospel of life

Celem artykułu jest wskazanie głównych elementów „Ewangelii życia” wedle wskazań św. Jana Pawła II. Papież budował koncepcję Ewangelii życia jako konsekwentną odpowiedź na eskalację kultury śmierci. Wyraża się ona w najgłębszej swej warstwie w anty-teizmie, który prowadzi do anty-humanizmu. Oznacza też błąd antropologiczny, rozrywający twórczą relację wolności i prawdy. Konsekwencją tych poglądów jest walka z życiem. W odpowiedzi na ten program dewastacji ludzkiego życia św. Jan Paweł II proponował w miejsce anty-teizmu proklamację „Ewangelii miłości Boga do człowieka”, która pozwala z kolei na proklamację „Ewangelii godności (osoby ludzkiej), wskazującej nie na popularną dzisiaj zróżnicowaną kategorię jakości życia ludzkiego, ale na niepodważalną wartość życia. W ten sposób można budować „Ewangelię życia”, której głoszenie jest priorytetowym zadaniem misji Kościoła.The aim of the article is to identify the main elements of the ‟Gospel of life” according to St. John Paul II’s teaching. The Pope built the concept of the Gospel of life as a consistent response to the escalation of the culture of death. It is expressed in its deepest layer in anti-theism that leads to anti-humanism. It also means an anthropological error, breaking the creative relationship of freedom and truth. The consequence of these views is the fi ght against life. In response to this program of devastation of the human life, St. John Paul II proposed in place of anti-theism the proclamation of the ‟Gospel of the love of God to man,” which in turn allows the proclamation of the ‟Gospel of dignity (of the human person), which points not to todays varied category of quality of human life but to the undeniable value of life. In this way, the ‟Gospel of life” can be built, the proclamation of which is the priority of the mission of the Church

Kreatywne sumienie w Amoris laetitia?

The article is an attempt to answer the question of whether the apostolic exhortation Amoris laetitia of Pope Francis is a manifestation of a creative conscience. In connection with the above, the concept and essence of the so-called “creative conscience”, then – in accordance with the teaching spirit of the Bishop of Rome – the status of Christian marriage in the contemporary world was outlined and, finally, the current teaching was confronted with the traditional vision of conscience. Due to the lack of an original commentary on the comments and issues raised by the readers of the document, it becomes legitimate to say that the document allows such interpretative possibilities that point to the creative role of conscience. This is the role shown in the so-called “new moral theology” after the Second Vatican Council. Therefore, it is difficult to recognize the present interpretation of Amoris laetitia as an expression of “hermeneutics of continuity” and also as teaching stemming from the Thomist tradition.Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy adhortacja apostolska Amoris laetitia papieża Franciszka jest przejawem kreatywnego sumienia. W związku z powyższym scharakteryzowano pojęcie i istotę tzw. „sumienia kreatywnego”, następnie - zgodnie z duchem nauczania biskupa Rzymu – nakreślono status małżeństwa chrześcijańskiego we współczesnym świecie i wreszcie skonfrontowano aktualne nauczanie z tradycyjną wizją sumienia. Z uwagi na brak autorskiego komentarza do uwag i kwestii podnoszonych przez czytelników dokumentu uprawnione staje się mówienie o tym, że dokument dopuszcza takie możliwości interpretacyjne, które wskazują na kreatywną rolę sumienia. Jest to rola uwidoczniona w tak zwanej „nowej teologii moralnej” po Soborze Watykańskim II. Trudno uznać zatem obecnie prezentowaną interpretację Amoris laetitia za wyraz „hermeneutyki ciągłości”, a także za nauczanie wyrastające z tradycji tomistycznej

Reflections on the Report on the Holy See’s Institutional Knowledge and Decision-Making Related to Former Cardinal Theodore McCarrick. Credits and Doubts

“Woe! It is so shameful to even speak about it. The cancer of sodomite unchastity spreads throughout the clergy,” cries Peter Damiani at the beginning of his letter-treatise written circa 1051 A.D. The author of “Liber Gomorrhianus” points out that he knows the problem well as it concerns the milieus he is familiar with, or with which he corresponds. Without a doubt, Damiani observed such sinful behavior in his own monastery and hermitage. Therefore, he could define and characterize such pathologies among the clergy. He also rebuked Church authorities for considering the removal of a sinner from the priesthood only in the case of anal intercourse, while tolerating other sodomite behavior. Damiani enumerates types of conduct that breach the natural law as only man’s attraction to a woman is natural. He also criticizes certain provisions of the canon law as, according to him, they meant excusing the sins of sodomy

„Podążanie razem”– kwestie dyskusyjne wokół Synodu o synodalności

The aim of this article is to present the current state of the synod's work on synodality and the analogies that exist between the reflections undertaken during the synod and the implementation of the achievements of the Second Vatican Council in the life of the universal Church and the local Churches. Therefore, an analysis of Cardinal Ratzinger's texts written in the era of post-conciliar change is undertaken. One of the central themes of both the 1960s and modern times is the issue of freedom and the democratisation of Church life. This leads to discussions related to the understanding of the opening of the Catholic Church to the world through universal brotherhood, the democratisation of the notion of the 'People of God' placed in opposition to the hierarchical structure of the Church, changes related to the understanding of hierarchy and offices in the Church.Celem artykułu jest przedstawienie bieżącego stanu prac Synodu o synodalności oraz analogii, jakie zachodzą między podjętą w jego trakcie refleksją a implementacją dorobku Soboru Watykańskiego II w życie Kościoła powszechnego i Kościołów lokalnych. W związku z tym podjęto analizę tekstów kardynała Ratzingera pisanych w dobie przemian posoborowych. Jednym z tematów centralnych zarówno lat 60. XX wieku, jak i czasów współczesnych jest zagadnienie wolności i demokratyzacji życia Kościoła. Prowadzi to do dyskusji związanych z rozumieniem otwarcia się Kościoła katolickiego na świat poprzez powszechne braterstwo, demokratyzację pojęcia „Ludu Bożego”, stawianego w opozycji do struktury hierarchicznej Kościoła, zmiany związane z rozumieniem hierarchiczności i urzędów w Kościele

Proposal of a new grading system for malignant fibrous histiocytomas

The proposed grading system for malignant fibrous histiocytomas (MFH) comprises 3 grades of malignancy. Analogous to other grading systems, the system includes the factors of mitotic rate and necrosis. In addition to these two factors, the concept of cellularity was included. The prognostic relevance of the grading systems published by Costa, Coindre, van Unnik, Pezzi and Tsujimoto as well as the grading system proposed by the present study was tested on 161 MFH. The results showed that all grading systems tested produced clearly significant differences (p<0.01) with regard to the survival estimated for patients with various grades of malignancy. These results revealed the superiority of systems that use 3 grades of malignancy over a 2-grade classification. The proposed grading system yielded a lower percentage of grade II tumours (37%) than the grading systems of Coindre (60%) and van Unnik (70%). In the multivariate analysis of all grading systems, the proposed grading system was the only one to show prognostic relevance (p<0.05)

Can alveolar hypoventilation due to kyphoscoliosis be a contraindication to driving?

Road accidents are among the main fatalities worldwide and drowsy driving is a significant cause of road deaths where drivers are at fault. There are well known diseases which impair sensory and cognitive functions and can cause sleepiness during driving. Such diseases can be an important contraindication to driving because they may have an adverse effect on its safety. Thus, medical examinations for drivers should also be directed at identifying any possible conditions posing risks for driving safety. Occupational medicine specialists should look for symptoms of locomotor and sleep-related breathing disorders as these are medical conditions which could preclude a person from driving. In this case report, the authors describe a professional driver with chest deformity and present a pioneering attempt at assessing his medical fitness to drive. It is also explained why scoliosis can impair driving ability and how it should be diagnosed and treated. Finally, the authors describe how they used driving simulator tests as part of their diagnosis and suggest a relevant treatment regimen