Antipsychotic treatment and sexual functioning:From mechanisms to clinical practice

Seksuele bijwerkingen komen bij verschillende medicijnen voor. Seksualiteit is voor veel mensen belangrijk en plezierig. Problemen in de seksualiteit komen regelmatig voor, en hangen samen met een verminderde kwaliteit van leven, ook binnen de algemene bevolking. Veel mensen, zowel artsen als patiënten, praten niet gemakkelijk over seksualiteit. Toch is het de moeite waard om te praten over seksuele bijwerkingen, want vaak is er wel iets aan te doen. Ook medicijnen die worden gebruikt in de behandeling van psychosen (antipsychotica) leiden regelmatig tot seksuele bijwerkingen, terwijl patiënten deze middelen vaak langdurig gebruiken. In het proefschrift “Antipsychotic treatment and sexual functioning: from mechanisms to clinical practice” van Marrit de Boer wordt beschreven welke factoren betrokken zijn bij seksueel functioneren en op welke manier antipsychotica het seksueel functioneren kunnen beïnvloeden. Het blijkt dat de kans op seksuele bijwerkingen verschilt per antipsychoticum. Deze verschillen zijn te herleiden tot de farmacologische kenmerken van de verschillende antipsychotica, onder andere de invloed op het dopaminesysteem in de hersenen. In het proefschrift wordt ook een vragenlijst beschreven waarmee seksuele bijwerkingen systematisch kunnen worden uitgevraagd. Daarnaast geeft het onderzoek informatie over hoe mensen die antipsychotica gebruiken en seksuele bijwerkingen ervaren via speciale behandelingsstrategieën geholpen kunnen worden. Er worden praktische adviezen gegeven die artsen kunnen gebruiken in de klinische praktijk. Als artsen niet beginnen over seksuele bijwerkingen, blijft het in driekwart van de gevallen onbesproken. Het is dus belangrijk dat artsen het onderwerp bespreekbaar maken, om samen met de patiënt de juiste afwegingen te kunnen maken.Sexual side effects can occur during the use of different medications. For most people, sexual functioning is important and pleasant. Problems in sexual functioning are common and are associated with a decreased quality of life, also in the general population. Doctors as well as patients often experience difficulty to talk about sexual side effects. This is regretful, because often there are options available to improve sexual functioning.Also, medications which are used for treatment of psychosis (antipsychotics) regularly cause sexual side effects, while patients often use these medications for a long time. The PhD thesis “Antipsychotic treatment and sexual functioning: from mechanisms to clinical practice” of Marrit de Boer describes which factors are involved in sexual functioning and in which way this can be influenced by the use of antipsychotics. This thesis shows that the probability to experience sexual side effects differs between antipsychotics. This is, among other things, associated with their influence on the dopaminergic system in the brain. Also, a questionnaire for the measurement of sexual side effects is described in this PhD thesis. Besides that, this research gives information on treatment strategies for antipsychotic-induced sexual dysfunction, and gives practical advice to clinicians. When doctors do not ask for sexual side effects, this remains undiscussed in three-quarter of cases. Thus, it is important that clinicians make this subject open to discussion with the patients, in order to consider the options together with the patient

Antipsychotic treatment and sexual functioning:From mechanisms to clinical practice

Seksuele bijwerkingen komen bij verschillende medicijnen voor. Seksualiteit is voor veel mensen belangrijk en plezierig. Problemen in de seksualiteit komen regelmatig voor, en hangen samen met een verminderde kwaliteit van leven, ook binnen de algemene bevolking. Veel mensen, zowel artsen als patiënten, praten niet gemakkelijk over seksualiteit. Toch is het de moeite waard om te praten over seksuele bijwerkingen, want vaak is er wel iets aan te doen. Ook medicijnen die worden gebruikt in de behandeling van psychosen (antipsychotica) leiden regelmatig tot seksuele bijwerkingen, terwijl patiënten deze middelen vaak langdurig gebruiken. In het proefschrift “Antipsychotic treatment and sexual functioning: from mechanisms to clinical practice” van Marrit de Boer wordt beschreven welke factoren betrokken zijn bij seksueel functioneren en op welke manier antipsychotica het seksueel functioneren kunnen beïnvloeden. Het blijkt dat de kans op seksuele bijwerkingen verschilt per antipsychoticum. Deze verschillen zijn te herleiden tot de farmacologische kenmerken van de verschillende antipsychotica, onder andere de invloed op het dopaminesysteem in de hersenen. In het proefschrift wordt ook een vragenlijst beschreven waarmee seksuele bijwerkingen systematisch kunnen worden uitgevraagd. Daarnaast geeft het onderzoek informatie over hoe mensen die antipsychotica gebruiken en seksuele bijwerkingen ervaren via speciale behandelingsstrategieën geholpen kunnen worden. Er worden praktische adviezen gegeven die artsen kunnen gebruiken in de klinische praktijk. Als artsen niet beginnen over seksuele bijwerkingen, blijft het in driekwart van de gevallen onbesproken. Het is dus belangrijk dat artsen het onderwerp bespreekbaar maken, om samen met de patiënt de juiste afwegingen te kunnen maken

Antipsychotic treatment and sexual functioning:From mechanisms to clinical practice

Seksuele bijwerkingen komen bij verschillende medicijnen voor. Seksualiteit is voor veel mensen belangrijk en plezierig. Problemen in de seksualiteit komen regelmatig voor, en hangen samen met een verminderde kwaliteit van leven, ook binnen de algemene bevolking. Veel mensen, zowel artsen als patiënten, praten niet gemakkelijk over seksualiteit. Toch is het de moeite waard om te praten over seksuele bijwerkingen, want vaak is er wel iets aan te doen. Ook medicijnen die worden gebruikt in de behandeling van psychosen (antipsychotica) leiden regelmatig tot seksuele bijwerkingen, terwijl patiënten deze middelen vaak langdurig gebruiken. In het proefschrift “Antipsychotic treatment and sexual functioning: from mechanisms to clinical practice” van Marrit de Boer wordt beschreven welke factoren betrokken zijn bij seksueel functioneren en op welke manier antipsychotica het seksueel functioneren kunnen beïnvloeden. Het blijkt dat de kans op seksuele bijwerkingen verschilt per antipsychoticum. Deze verschillen zijn te herleiden tot de farmacologische kenmerken van de verschillende antipsychotica, onder andere de invloed op het dopaminesysteem in de hersenen. In het proefschrift wordt ook een vragenlijst beschreven waarmee seksuele bijwerkingen systematisch kunnen worden uitgevraagd. Daarnaast geeft het onderzoek informatie over hoe mensen die antipsychotica gebruiken en seksuele bijwerkingen ervaren via speciale behandelingsstrategieën geholpen kunnen worden. Er worden praktische adviezen gegeven die artsen kunnen gebruiken in de klinische praktijk. Als artsen niet beginnen over seksuele bijwerkingen, blijft het in driekwart van de gevallen onbesproken. Het is dus belangrijk dat artsen het onderwerp bespreekbaar maken, om samen met de patiënt de juiste afwegingen te kunnen maken

Predictors of irritability symptoms in mildly depressed perimenopausal women

OBJECTIVE: Irritability is a highly burdensome complaint, commonly, but not universally, linked with depressive symptoms. While increased variability in estradiol has been associated with depressive symptoms during perimenopause, more insight is needed into reproductive hormone dynamics and other factors that predispose perimenopausal women to irritable mood. METHODS: Among 50 mildly depressed perimenopausal women (mean (SD) age 48.4 (3.9) years), severity of irritability symptoms (on Symptom Questionnaire Hostility subscale, range 0-23) was assessed weekly for eight weeks, concurrent with potential predictors. Associations between these were examined using generalized estimating equating models. RESULTS: Most women (82.0%) reported having moderate to severe irritability at least once. However, the severity of irritability was highly variable from week-to-week (between-subject mean coefficient of variation [CV] 72.9% and within-subject mean CV 63.7%). In multivariate analyses, less variable serum estradiol levels (standardized beta within-person CV -0.23 95%CI [-0.32, -0.14], p \u3c 0.001), greater depression severity (0.45 [0.35, 0.56], p \u3c 0.001), younger age (-0.23, [-0.28, -0.09], p \u3c 0.001), and more frequent vasomotor symptoms (0.14 [0.05, 0.23], p=0.002) were associated with more irritability. Depression severity explained the largest portion of the variance in irritability, but still not more than 20.3%. Neither crude values, weekly change in, or variability of progesterone or FSH levels were associated with irritability. CONCLUSIONS: Irritability was highly prevalent among mildly depressed perimenopausal women. In contrast to depressive symptoms, decreased rather than increased variability in estradiol levels was associated with more irritability. This highlights that irritable mood can be disentangled from depressive symptoms in perimenopausal women and might be linked with different estradiol dynamics

Characteristics of patients expressing an interest in ketamine treatment:results of an online survey

Background: Off-label ketamine treatment has shown acute antidepressant effects that offer hope for patients with therapy-resistant depression. However, its potential for integration into treatment algorithms is controversial, not least because the evidence base for maintenance treatment with repeated ketamine administration is currently weak. Ketamine is also a drug of misuse, which has raised concerns regarding the target population. Little is known about which patients would seek ketamine treatment if it were more widely available. Aims: To explore some of the characteristics of the patients actively seeking ketamine treatment. Method: An online survey containing questions about duration of current depressive episode, number of antidepressants used and other comments was completed by patients who were exploring the internet regarding the possibility of ketamine for depression. Results: Of the 1088 people who registered their interest, 93.3% reported depression, 64.3% reported a chronic course of their symptoms and in the past 10 years, 86.3% had tried at least two antidepressants. Desperation was a common theme, but this appeared to be competently expressed. A small minority (<8%) reported experience of illegal ketamine use. Conclusions: It cannot be ruled out that patients with different degrees of treatment resistance and comorbidities will seek treatment with ketamine. This stresses the urgency to perform larger randomised controlled trials as well as to systematically monitor outcomes and adverse effects of ketamine, that is currently prescribed off-label for patients in need. Declaration of interest: R.M. is consulting and is Principal Investigator for Janssen trials of esketamine and is consulting for Eleusis

Efficacy of combined oral contraceptives for depressive symptoms and overall symptomatology in premenstrual syndrome:pairwise and network meta-analysis of randomized trials

OBJECTIVE: Combined oral contraceptives are often considered a treatment option for women with premenstrual syndrome (PMS) or premenstrual dysphoric disorder (PMDD) also seeking contraception, but evidence for this treatment is scarce. We aimed to determine 1) the level of evidence for the efficacy of combined oral contraceptives in managing premenstrual depressive symptoms and overall premenstrual symptomatology, and 2) the comparative efficacy of combined oral contraceptives (PROSPERO registration number CRD42020205510). DATA SOURCES: We searched Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL), PubMed, Web of Science, PsycINFO, Emcare, and EMBASE from inception to June 3rd, 2021. STUDY ELIGIBILITY: All randomized clinical trials that evaluated efficacy of combined oral contraceptives in women with PMS or PMDD were considered eligible for inclusion in the present meta-analysis. STUDY APPRAISAL AND SYNTHESIS METHODS: A random effect Bayesian pairwise and network meta-analysis was conducted with change in premenstrual depressive symptoms and overall premenstrual symptomatology between baseline and 3 cycles as outcome. Certainty of the evidence was assessed using the Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation approach. RESULTS: Of 3664 records, nine eligible trials were included that studied 1205 women with PMS or PMDD (mean age per study range: 24.6-36.5 years). The pairwise meta-analysis revealed that combined oral contraceptives were more efficacious than placebo in treating overall premenstrual symptomatology (standardized mean difference SMD [95%CrI], 0.41 [0.17, 0.67]), but not premenstrual depressive symptoms specifically (SMD [95%CrI], 0.22 [-0.06, 0.47]). However, none of the combined oral contraceptives were more effective than each other in reducing premenstrual depressive symptoms and overall premenstrual symptomatology. CONCLUSIONS: Combined oral contraceptives may improve overall premenstrual symptomatology in women with PMS or PMDD, but not premenstrual depressive symptoms. There is no evidence for one combined oral contraceptive being more efficacious than any other