Augustaziekte in tulpen: een intrigerende virusziekte

In 2001-2003 nam Augustaziekte epidemische vormen aan. Terugkijkend in de geschiedenis van de tulpenteelt lijkt er een periodiciteit te zijn in de uitbraak van deze ziekte en wel met een interval van circa acht tot tien jaar. In 2002 werd opnieuw onderzoek gestart bij PPO-bloembollen naar deze virusziekte. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van deze en eerdere onderzoeke

Ontwikkeling van een resistentietoets voor leliemozaiekvirus in lelie

Van de in lelie bekende virussen veroorzaakt het leliemozaïekvirus (LMoV) de meeste directe en indirecte schade (verminderde kwaliteit als snijbloem, verlies in bolopbrengst, kosten van keuringen en beheersingsmaatregelen). Uit eerder onderzoek was bekend dat er in het leliesortiment resistentie tegen LMoV voorkomt. Resistentie tegen LMoV biedt mogelijkheden om tot een beperking te komen in het gebruik van chemische middelen, die gebruikt worden bij de virusbestrijding. Doel van het onderzoek was de ontwikkeling van een betrouwbare toetsmethode voor het bepalen van de mate van resistentie van lelies tegen LMoV. Het onderzoek was gericht op drie onderdelen: 1. Welke inoculatiemethode geeft de meest betrouwbare informatie over de mate van resistentie, 2. Welk virusisolaat (bronmateriaal) is het meest geschikt voor het bepalen van de virusresistentie voor cultivars uit de diverse leliegroepen, 3. Welke cultivars uit de diverse groepen zijn het meest geschikt om als referentie te dienen bij het bepalen van de mate van resistentie van een nog onbekende cultivar/selectie/kruisingsouder. Voor het bepalen van de mate van resistentie bij Aziaten zijn cultivars als Vivaldi en Gironde goed te gebruiken als vatbare referentiecultivars, bij Oriëntals Simplon en Star Gazer en bij Longiflorums bijv. Gelria. Bij de Aziaten zijn de cultivars Elite, Madras en Cordelia resistent gebleken tegen LMoV. Monte Negro is weinig vatbaar, vrijwel resistent. De cultivars Gironde en Vivaldi zijn zeer vatbaar. Bij de Oriëntals is er meer variatie tussen de vijf geteste cultivars. Simplon en Star Gazer zijn erg vatbaar, Casa Blanca en Siberia matig en Mero Star weinig vatbaar. Bij de Longiflorums zijn de drie gebruikte cultivars erg vatbaar. In Oriëntals en Longiflorums is nog geen volledige resistentie tegen LMoV vastgesteld

Control of aphid-vectored and thrips-borne virus spread in lily, tulip, iris and dahlia by sprays of mineral oil, polydimethylsiloxane and pyrethroid insecticide in the field

In this study control of spread by insect vectors of non-persistent Lily symptomless virus and Lily mottle virus in lily, Tulip breaking virus in tulip, Iris mild mosaic virus, Narcissus latent virus and Iris severe mosaic virus in bulbous iris, and semi-persistent Dahlia mosaic virus and persistent Tomato spotted wilt virus in dahlia has been evaluated with weekly sprays of mineral oil, beta-pinene emulsion, polydimethylsiloxane emulsions and pyrethroid insecticide. In lily, beta-pinene in 'Wilt Pruf' gave 40duction of virus spread. In 1995-97 deltamethrin in 'Decis' gave 22-58duction. Deltamethrin added to sprays of mineral oil 'Luxan oil H' and polydimethylsiloxane(PDMS), e.g. in 'Dow Corning 36', efficiently improved control efficacy. The latter was also observed in tulip and dahlia. Mineral oil and deltamethrin gave best control by 81-97duction of virus spread at standard spray volumes (6.25 litre ha-1 0.4 litre ha-1). 'Luxan oil H' at 3.125 litre ha-1 with deltamethrin gave 69-91ontrol. Efficacy of coby polydimethylsiloxane in 'Dow Corning 36' was superior to 'Luxan anti-foam'. 'Dow Corning 36' with deltamethrin (7 0.4 litre ha-1) gave satisfactory control (68-87 In tulip, the control by 'Dow Corning 36'/deltamethrin sprays proved satisfactory compared with 'Luxan oil H'/'Decis'-sprays. In bulbous iris the efficacy of tested PDMS-brands was clearly different in favour of 'Dow Corning 36'. In dahlia mineral-oil and PDMS-sprays gave some control of semi-persistent DaMV (16-24 This ranged at higher level(65-80 when deltamethrin was added to the spray mixture. Similar trends were observed in the control of persistent TSWV. The effect of polydimethylsiloxane emulsions in the spectrum of virus-control agents is described for the first time. The effect of PDMS compared with that of mineral oils and synthetic pyrethroid insecticides is discussed with respect to efficacy, mode of action to prevent virus transmission and possible reduction of bulb weights in vegetatively propagated bulb crop

Incidence and control of thrips-borne tomato spotted wilt virus in Dahlia in the Netherlands

In this study on tomato spotted wilt virus (TSWV) in dahlia various factors involved in the control are dealt with. The overall incidence was in 1992: ca. 15%, 1993: ca. 5%, and 1994: ca. 2%. The virus occurred irrespective of shape and colour of flowers, while substantial differences in susceptibility of cultivars were evident. The regional virus rate per holding precluded the overall effect of long-distance virus spread and of abundant virus sources in herbaceous hosts and other ornamental bulb crops. The symptoms were only occasionally clearly recognisable but mostly did not appear at all, or were temporarily masked. Yield of cuttings per tuber was reduced by up to 20%. Virus detection in leaves was erroneous, but reliable if tubers were tested late during storage. Virus transmission by mechanical deflowering of plants by mowing occurred infrequently or not at all. The thrips-vectored transmission under glass proved circumstantially most unlikely. In the open field the thrips plankton in the air and the adult thrips in leaf and flower material yielded twelve species. Franklinietta occidentalis was not found. Thrips tabaci was assumed and F. intonsa was found to be the virus vector in the field. The numbers of thrips in flowers strongly decreased with sprays of deltamethrin and acefate which were more effective than dimethoate. The control of TSWV-spread was most effective with weekly sprays of deltamethrin (83% reduction of spread), and less with dimethoate (reduction 46%). The impact of various control factors, e.g., symptoms, detection by ELISA in tubers, the fairly rapid propagation via cuttings, and the virus spread by virus vector species and curtailment by insecticide sprays, preferably selectively during the field season, is indicated.</p

Laat kennis over voorvrucht meespelen bij Augustaziek : onderzoek tulp

Augustaziek wordt veroorzaakt door tabaksnecrosevirus (TNV). Om zicht te krijgen in voor de teelt belangrijke waardplanten wordt bij PPO Bloembollen en elders in de wereld onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van TNV in onkruiden an andere gewassen. In 2004 zijn de volgende tussengewassen opgenomen in het onderzoek: bladrammenas, gele mosterd, Italiaans raaigras, Sarepta mosterd en Soedangras. De tussengewassen werden beoordeeld op hun vermogen om Augustaziek te beheersen of juist te versterke

Bodemaspecten bij Augustaziek : onderzoek tulp

Tulpentelers op zware kleigronden telen graag op percelen die lang onder gras hebben gestaan omdat deze percelen goed te bewerken zijn. Grasland is echter ook een gunstig milieu voor het ontstaan en de instandhouding van Augustaziek. Vele aspecten zoals plantgoed, onkruiden, voorgewas, weersomstandigheden en bodemgesteldheid leiden tot het voorkomen, handhaven en verspreiden van Augustaziek. Dit artikel gaat in op bodemfactore

Perspectieven voor bestrijding Augustaziekte in tulpen

Het aantal cultivars met Augustaziekte neemt toe en de ziekte komt ook meer voor bij cultivars die vroeger als weinig vatbaar bekend stonden. PPO bloembollen is op zoek naar oplossingen voor deze hardnekkige ziekte. De aanpak gaat op twee manieren: bestrijding met behulp van Pseudomonas-bacteriën en met Sarepta als groenbemeste