Geðhjúkrun í 100 ár : samantekt úr bók Óttars Guðmundssonar „Kleppur í 100 ár“

Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenÍ maí 2007 fagnaði geðsvið Landspítala aldarafmæli Klepps. Eins og sæmir við slík tækifæri var haldin afmælisráðstefna undir heitinu „Kleppur er víða“ – sjúkrahús í heila öld, þar sem horft var yfir farin veg og rýnt í framtíðina. Þar sem formleg geðhjúkrun á Íslandi átti einnig aldarafmæli var frumkvöðlanna í hjúkrun á Kleppi minnst og gaumgæft hvað framtíðin gæti borið í skauti sér fyrir þróun geðhjúkrunarstarfsins

Reynsla foreldra af því að eiga börn á legudeildum barna- og unglingageðdeildar

Hægt er að lesa greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenThe study explored experiences of parents whose children received inpatient care at the Child and Adolescent Psychiatric Ward of the Icelandic University and State Hospital. Its purpose was to develop knowledge that can be used to improve care. The research method was hermeneutical phenomenology. Research data was gathered by interviewing fifteen parents. The Following themes, which illuminate the parents’ experience, emerged from the interpretation of the data. (1) Human touch; which demonstrates how important it is that staff relate to parents in a caring and responsive manner. (2) Guidance; describes the parents’ need to be able to rely on a designated case manager to guide them through their difficult journey. (3) Authoritarian professionals; reflects situation when parents experience that health care professionals, in power of their expertise, exclude them from decision making regarding the welfare of their children (4) Finally, the diagnoses assembly-line and limited services refers theme refers to the way in which the psychiatric institution is able to produce diagnoses and assessments, but has limited means to treat the problems labeled and described by the diagnoses and assessments. In the interpretation of these themes proposals are made of how to improve psychiatric care for children and their families and the findings of the study are put in a theoretical perspective.Tilgangur þessarar rannsóknar er að kanna reynslu foreldra af því að eiga börn á legudeildum barna- og unglingageðdeildar Landspítala-hjáskólasjúkrahúss og bæta við þann þekkingargrunn sem gæti stuðlað að bættri þjónustu deildanna. Aðferðafræði rannsóknarinnar er túlkandi fyrirbærafræði og stuðst er við fræðilega (theoretíska) úrtaksgerð. Tekin voru viðtöl við fimmtán foreldra. Við greiningu rannsóknargagnanna komu fram eftirfarandi stef sem lýsa reynslu foreldranna:. (1) Stefið mannleg tengsl lýsir mikilvægi alúðlegs viðmóts starfsfólks í garð foreldra þegar þeir fara í gegnum þessa erfiðu reynslu. (2) Stefið leiðsögumenn endurspeglar þörf foreldranna fyrir að geta reitt sig á ákveðinn starfsmann eða meðferðaraðila um leiðsögn á því erfiða ferðalagi sem hefst þegar barn eða unglingur leggst inn á geðdeild. (3) Sérfræðingsvaldið lýsir þeirri reynslu þegar foreldrum finnst fagfólk í krafti sérfræðiþekkingar sinnar taka af þeim ráðin. (4) Greiningarfæribandið og takmörkuð þjónusta lýsir því hvernig stofnunin getur greint vandamál og meðhöndlað í einhverjum mæli en er ekki jafnfær um að sinna fjölbreyttum þörfum skjólstæðinganna. Í túlkun niðurstaðna eru settar fram tillögur um bætta geðheilbrigðisþjónustu við börn, unglinga og fjölskyldur þeirra. Einnig er leitast við að setja niðurstöðurnar í fræðilegt samhengi

Börn sem eiga foreldra með geðsjúkdóma

To access publisher's full text version of this article, please click on the hyperlink in Additional Links field or click on the hyperlink at the top of the page marked File

Practice Guidelines for Co-Production of Mental Health Nursing Education

COMMUNE (Co-production of Mental Health Nursing Education) is an Erasmus+ Strategic Partnership Project based on the collaboration of experts by experience (EBE) and mental health nursing academics from six European universities and the University of Canberra in Australia. Its purpose was to advance the involvement of those who have experiences of mental health service use (EBE) in mental health nursing education. The project combined experiential and academic knowledge, with the aim of co-producing a module on ‘mental health recovery’ for undergraduate nursing students; a module that was taught to the students by EBE. Principles of co-production where followed as much as possible, involving EBE in all stages of the process, from grant application to dissemination. The project tried to move beyond typical service user involvement and towards co-creation of knowledge, where power differentials are acknowledged and equity issues addressed. Barriers to meeting these goals were experienced and will be discussed in this Guidelines. We hope that these Practice Guidelines will be useful for those who intend to co-produce learning programs or modules in mental health nursing and inspire others to follow similar paths and learn from our experiences, positive or otherwise. These Guidelines provide an overview of our experiences, learnings, limitations and barriers.The Commune team decided on the term ‘Expert by Experience’ (EBE) to describe the members of the team and other collaborators who has lived experience of mental distress. Other more commonly used terms are ‘service user’, ‘consumer’ and ‘people with mental illness.’ As not all experts by experience are mental health care users, and what constitutes an illness is highly debated, the team decided on a term that more correctly describes and value lived experience.Erasmus

The prevalence of psychiatric diagnoses and psychotropic medication in icelandic nursing homes from 2003 to 2018

Publisher Copyright: © 2021 Laeknafelag Islands. All rights reserved.INNGANGUR Faraldsfræðilegar rannsóknir sýna mikla útbreiðslu geðræns vanda og geðlyfjanotkunar meðal aldraðra í þróuðum löndum, ekki síst meðal þeirra sem búa á hjúkrunarheimilum. Þekkingu á geðrænum vanda og geðlyfjanotkun íbúa íslenskra hjúkrunarheimila er ábótavant, en mikilvæg fyrir stefnumótun í geðheilbrigðisþjónustu á heimilunum. Því var tilgangur rannsóknarinnar að kanna algengi geðsjúkdómsgreininga og geðlyfjanotkunar meðal íbúa íslenskra hjúkrunarheimila, samspil þessara þátta og hvernig þeir hafa þróast frá 2003 til 2018. EFNIVIÐUR OG AÐFERÐIR Rannsóknargögnin voru fengin úr niðurstöðum matsgerða með annarri útgáfu interRAI mælitækisins á tímabilinu frá 2003 til 2018. Í rannsókninni var stuðst við síðasta mat hvers árs (N=47,526). NIÐURSTÖÐUR Á tímabilinu hafði um það bil helmingur íbúanna kvíða- og/eða þunglyndisgreiningu; 49,4% árið 2003, en 54,5% 2018. Þessi tíðni jókst til ársins 2010 er hún var 60,9%. Hún hefur síðan farið hægt minnkandi. Neysla geðlyfja jókst úr 66,3% í 72,5%. þunglyndislyf eru algengust og jókst neysla þeirra úr 47,5% í 56,2. Neysla geðrofslyfja hefur haldist nær óbreytt, eða í kringum 26%. Nokkurt ósamræmi var á milli geðsjúkdómagreininga og geðlyfjanotkunar. Þannig fengu að meðaltali 18,2% geðlyf að staðaldri án þess að hafa greiningu og 22,3% tóku geðrofslyf í öðrum tilfellum en mælt er með. ÁLYKTANIR Aldursbreytingar hafa áhrif á verkun geðlyfja og rannsóknir hafa ekki staðfest jákvæða langtímaverkun þeirra fyrir aldraða. Þeir eru einnig viðkvæmir fyrir skaðlegum aukaverkunum lyfjanna sem aukast enn með fjöllyfjanotkun. Því er mikilvægt að geðlyfjanotkun aldraðra sé byggð á nákvæmri geðskoðun. Eins er mikilvægt að þróa önnur úrræði til að efla geðheilsu íbúa íslenskra hjúkrunarheimila. INTRODUCTION: Research shows a high prevalence of mental disorders and psychotropic medication among older people, especially in nursing homes. Knowledge of this concerning issue among Icelandic nursing homes residents is limited, despite its importance for mental health policymaking. Therefore, the aim of this study was to investigate the prevalence of psychiatric diagnoses and psychotropic medication in Icelandic nursing homes, the relationship between these factors and how they have evolved from 2003 to 2018. MATERIAL AND METHODS: The research data comes from interRAI MDS 2.0 assessments for nursing home residents in Iceland, for the period 2003-2018. The study uses the last assessment of each year (N=47,526). RESULTS: Approximately half of the residents were diagnosed with anxiety and/or depression; 49.4% in 2003 and 54.5% in 2018. The use of psychotropic drugs increased from 66.3% to 72.5%. Antidepressants were most commonly utilized, with an increase from 47.5% to 56.2%. The use of antipsychotics drugs has remained nearly unchanged, at around 26%. Inconsistency was found between psychotropic medication and psychiatric diagnoses; on average, 18.2% of the residents took psychotropic drugs without being diagnosed and 22.3% took antipsychotics in other cases than recommended. CONCLUSION: Age related changes influence the effect of psychotropic drugs and studies have not supported their positive long-term effects for older people who are also sensitive to associated adverse effects, especially in cases of polypharmacy. Therefore, it is important that psychotropic drugs use is based on accurate mental health assessment. To reduce psychotropic medication, other mental health interventions need to be developed.Peer reviewe

The prevalence of psychiatric diagnoses and psychotropic medication in icelandic nursing homes from 2003 to 2018

To access publisher's full text version of this article, please click on the hyperlink in Additional Links field or click on the hyperlink at the top of the page marked DownloadINNGANGUR Faraldsfræðilegar rannsóknir sýna mikla útbreiðslu geðræns vanda og geðlyfjanotkunar meðal aldraðra í þróuðum löndum, ekki síst meðal þeirra sem búa á hjúkrunarheimilum. Þekkingu á geðrænum vanda og geðlyfjanotkun íbúa íslenskra hjúkrunarheimila er ábótavant, en mikilvæg fyrir stefnumótun í geðheilbrigðisþjónustu á heimilunum. Því var tilgangur rannsóknarinnar að kanna algengi geðsjúkdómsgreininga og geðlyfjanotkunar meðal íbúa íslenskra hjúkrunarheimila, samspil þessara þátta og hvernig þeir hafa þróast frá 2003 til 2018. EFNIVIÐUR OG AÐFERÐIR Rannsóknargögnin voru fengin úr niðurstöðum matsgerða með annarri útgáfu interRAI mælitækisins á tímabilinu frá 2003 til 2018. Í rannsókninni var stuðst við síðasta mat hvers árs (N=47,526). NIÐURSTÖÐUR Á tímabilinu hafði um það bil helmingur íbúanna kvíða- og/eða þunglyndisgreiningu; 49,4% árið 2003, en 54,5% 2018. Þessi tíðni jókst til ársins 2010 er hún var 60,9%. Hún hefur síðan farið hægt minnkandi. Neysla geðlyfja jókst úr 66,3% í 72,5%. þunglyndislyf eru algengust og jókst neysla þeirra úr 47,5% í 56,2. Neysla geðrofslyfja hefur haldist nær óbreytt, eða í kringum 26%. Nokkurt ósamræmi var á milli geðsjúkdómagreininga og geðlyfjanotkunar. Þannig fengu að meðaltali 18,2% geðlyf að staðaldri án þess að hafa greiningu og 22,3% tóku geðrofslyf í öðrum tilfellum en mælt er með. ÁLYKTANIR Aldursbreytingar hafa áhrif á verkun geðlyfja og rannsóknir hafa ekki staðfest jákvæða langtímaverkun þeirra fyrir aldraða. Þeir eru einnig viðkvæmir fyrir skaðlegum aukaverkunum lyfjanna sem aukast enn með fjöllyfjanotkun. Því er mikilvægt að geðlyfjanotkun aldraðra sé byggð á nákvæmri geðskoðun. Eins er mikilvægt að þróa önnur úrræði til að efla geðheilsu íbúa íslenskra hjúkrunarheimila.INTRODUCTION: Research shows a high prevalence of mental disorders and psychotropic medication among older people, especially in nursing homes. Knowledge of this concerning issue among Icelandic nursing homes residents is limited, despite its importance for mental health policymaking. Therefore, the aim of this study was to investigate the prevalence of psychiatric diagnoses and psychotropic medication in Icelandic nursing homes, the relationship between these factors and how they have evolved from 2003 to 2018. MATERIAL AND METHODS: The research data comes from interRAI MDS 2.0 assessments for nursing home residents in Iceland, for the period 2003-2018. The study uses the last assessment of each year (N=47,526). RESULTS: Approximately half of the residents were diagnosed with anxiety and/or depression; 49.4% in 2003 and 54.5% in 2018. The use of psychotropic drugs increased from 66.3% to 72.5%. Antidepressants were most commonly utilized, with an increase from 47.5% to 56.2%. The use of antipsychotics drugs has remained nearly unchanged, at around 26%. Inconsistency was found between psychotropic medication and psychiatric diagnoses; on average, 18.2% of the residents took psychotropic drugs without being diagnosed and 22.3% took antipsychotics in other cases than recommended. CONCLUSION: Age related changes influence the effect of psychotropic drugs and studies have not supported their positive long-term effects for older people who are also sensitive to associated adverse effects, especially in cases of polypharmacy. Therefore, it is important that psychotropic drugs use is based on accurate mental health assessment. To reduce psychotropic medication, other mental health interventions need to be developed.Vísindasjóður Landspítala og Vísindasjóður Félags íslenskra hjúkrunarfræðinga

Geðhjúkrun í 100 ár : samantekt úr bók Óttars Guðmundssonar „Kleppur í 100 ár“

Neðst á síðunni er hægt að nálgast greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenÍ maí 2007 fagnaði geðsvið Landspítala aldarafmæli Klepps. Eins og sæmir við slík tækifæri var haldin afmælisráðstefna undir heitinu „Kleppur er víða“ – sjúkrahús í heila öld, þar sem horft var yfir farin veg og rýnt í framtíðina. Þar sem formleg geðhjúkrun á Íslandi átti einnig aldarafmæli var frumkvöðlanna í hjúkrun á Kleppi minnst og gaumgæft hvað framtíðin gæti borið í skauti sér fyrir þróun geðhjúkrunarstarfsins

Reynsla foreldra af því að eiga börn á legudeildum barna- og unglingageðdeildar

Hægt er að lesa greinina í heild sinni með því að smella á hlekkinn View/OpenThe study explored experiences of parents whose children received inpatient care at the Child and Adolescent Psychiatric Ward of the Icelandic University and State Hospital. Its purpose was to develop knowledge that can be used to improve care. The research method was hermeneutical phenomenology. Research data was gathered by interviewing fifteen parents. The Following themes, which illuminate the parents’ experience, emerged from the interpretation of the data. (1) Human touch; which demonstrates how important it is that staff relate to parents in a caring and responsive manner. (2) Guidance; describes the parents’ need to be able to rely on a designated case manager to guide them through their difficult journey. (3) Authoritarian professionals; reflects situation when parents experience that health care professionals, in power of their expertise, exclude them from decision making regarding the welfare of their children (4) Finally, the diagnoses assembly-line and limited services refers theme refers to the way in which the psychiatric institution is able to produce diagnoses and assessments, but has limited means to treat the problems labeled and described by the diagnoses and assessments. In the interpretation of these themes proposals are made of how to improve psychiatric care for children and their families and the findings of the study are put in a theoretical perspective.Tilgangur þessarar rannsóknar er að kanna reynslu foreldra af því að eiga börn á legudeildum barna- og unglingageðdeildar Landspítala-hjáskólasjúkrahúss og bæta við þann þekkingargrunn sem gæti stuðlað að bættri þjónustu deildanna. Aðferðafræði rannsóknarinnar er túlkandi fyrirbærafræði og stuðst er við fræðilega (theoretíska) úrtaksgerð. Tekin voru viðtöl við fimmtán foreldra. Við greiningu rannsóknargagnanna komu fram eftirfarandi stef sem lýsa reynslu foreldranna:. (1) Stefið mannleg tengsl lýsir mikilvægi alúðlegs viðmóts starfsfólks í garð foreldra þegar þeir fara í gegnum þessa erfiðu reynslu. (2) Stefið leiðsögumenn endurspeglar þörf foreldranna fyrir að geta reitt sig á ákveðinn starfsmann eða meðferðaraðila um leiðsögn á því erfiða ferðalagi sem hefst þegar barn eða unglingur leggst inn á geðdeild. (3) Sérfræðingsvaldið lýsir þeirri reynslu þegar foreldrum finnst fagfólk í krafti sérfræðiþekkingar sinnar taka af þeim ráðin. (4) Greiningarfæribandið og takmörkuð þjónusta lýsir því hvernig stofnunin getur greint vandamál og meðhöndlað í einhverjum mæli en er ekki jafnfær um að sinna fjölbreyttum þörfum skjólstæðinganna. Í túlkun niðurstaðna eru settar fram tillögur um bætta geðheilbrigðisþjónustu við börn, unglinga og fjölskyldur þeirra. Einnig er leitast við að setja niðurstöðurnar í fræðilegt samhengi