Influence of treatment with continuous positive airway pressure on respiratory muscle function and physical fitness in patients with obstructive sleep apnoea and overlap syndrome

Wstęp: Celem badania była ocena wpływu leczenia dodatnim ciśnieniem w drogach oddechowych (CPAP) na czynność mięśni oddechowych oraz wydolność fizyczną u chorych na obturacyjny bezdech senny (OBS) i zespół nakładania (ZN) (OBS i POChP). Materiał i metody: Zbadano 9 chorych z OBS oraz 9 pacjentów z ZN. Przed zastosowaniem leczenia za pomocą CPAP oraz po 6 miesiącach terapii wykonywano badania maksymalnych ciśnień oddechowych, badania czynnościowe układu oddechowego oraz oceniano wydolność fizyczną pacjentów. Wyniki: W grupie OBS nie stwierdzono poprawy tolerancji wysiłku pod wpływem terapii. Dystans w 6MWD wynosił 571,8 &#177; 76,6 m przed i 554,0 &#177; 125,5 m po leczeniu, a Wmax 142 &#177; 41 W i 139 &#177; 38 W odpowiednio przed i po leczeniu. Maksymalne ciśnienie wdechowe (PImax) w grupie OBS nie zmieniło się istotnie: 140,4 &#177; 32,0 cm H2O przed i 155,9 &#177; 31,5 po leczeniu (p = 0,14). Maksymalne ciśnienie wydechowe (PEmax) wynosiło 170,5 &#177; 49,2 cm H2O przed i 199,9 &#177; 27,6 cm H2O po terapii (p = 0,067). Siła uścisku mięśni rąk u chorych z grupy OBS wzrosła z 50,5 &#177; 16,5 kg przed do 61,0 &#177; 17,0 kg po leczeniu (lewa ręka) (p = 0,05) i z 53,3 &#177; 14,2 do 58,9 &#177; 15,9 (prawa ręka) (p < 0,05). W grupie ZN leczenie poprawiło tolerancję wysiłku o 17%. Wmax zwiększyło się z 81 &#177; 33 W przed do 95 &#177; 38 W po leczeniu. Nie zmienił się natomiast dystans w 6MWD (504 &#177; 144 m przed i 492 &#177; 108 m po leczeniu). Siła mięśni oddechowych u chorych z grupy ZN po leczeniu CPAP wykazywała tendencję do poprawy. PImax wzrosło z 89,2 &#177; 35,7 cm H2O przed do 106,3 &#177; 31,4 cm H2O po terapii (p < 0,05). PEmax wynosiło 159,9 &#177; 45,8 cm H2O przed i 184,2 &#177; 45,0 cm H2O po leczeniu (NS). Siła uścisku prawej ręki w grupie ZN wynosiła 44,5 &#177; 17,7 kg przed i 47,9 &#177; 10,4 kg po leczeniu (NS), natomiast lewej - 38,1 &#177; 15,9 kg przed i 46,9 &#177; 11,1 kg po terapii (p < 0,05). W łącznej analizie obu grup wykazano tendencję do poprawy siły mięśni oddechowych po leczeniu CPAP (wzrost PImax z 123 do 133 cm H2O; p = 0,006 i PEmax z 168,1 do 192 cm H2O). Wnioski: Wyniki te wskazują, że leczenie za pomocą CPAP poprawia siłę mięśni oddechowych i szkieletowych u chorych z OBS i ZN oraz poprawia wytrzymałość i tolerancję wysiłku u chorych z ZN.Introduction: The aim of this study was to evaluate the effect of CPAP treatment on respiratory muscle strength and exercise tolerance in patients with obstructive sleep apnoea (OSA) and overlap syndrome (OS). Material and methods: 9 patients with OSA and 9 patients with OS were studied. Respiratory muscle assessment, 6 minute walking distance (6MWD) and cycloergometry exercise test were performed before and after six month period of CPAP treatment. Results: In OSA group exercise tolerance did not change after the treatment. Mean 6MWD was 571.8 &#177; 76.6 m before and 554.0 &#177; 125.5 m after treatment, mean Wmax was 142 &#177; 41 W before and 139 &#177; 38 W after treatment. PImax in OSA group did not change significantly, 140.4 &#177; 32.0 cm H2O before and 155.9 &#177; 31.5 after treatment (p = 0.14). PEmax improved from 170.5 &#177; 49.2 cm H2O, to 199.9 &#177; 27.6 cm H2O (p = 0.067). Handgrip force in OSA group improved from 50.5 &#177; 16.5 kg to 61.0 &#177; 17.0 kg (left hand) (p = 0.05) and from 53.3 &#177; 14.2 to 58.9 &#177; 15.9 (right hand) (p < 0.05). In OS group exercise tolerance improved by 17% after CPAP treatment from Wmax = 81 &#177; 33 W before to 95 &#177; 38 W after. Mean 6MWD was at the same level before (504 &#177; 144 m) and after treatment (492 &#177; 108 m). PImax in OS group improved from 89.2 &#177; 35.7 cm H2O to 106.3 &#177; 31.4 cm H2O (p < 0.05). PEmax in OS group did not change significantly, 159.9 &#177; 45.8 cm H2O before and 184.2 &#177; 45.0 cm H2O after treatment (NS). Handgrip force in OS group improved from 38.1 &#177; 15.9 kg to 46.9 &#177; 11.1 kg (left hand) (p < 0.05) and did not change in right hand (44.5 &#177; 17.7 kg vs. 47.9 &#177; 10.4 kg) (NS). Data analysis of the whole group (18 pts) showed clear tendency to improve strength of respiratory muscles in patients treated with CPAP. Mean PImax improved from 123 to 133 cm H2O (p = 0.006) and PEmax improved from 168.1 to 192 cm H2O (p = 0.02). Conclusions: CPAP treatment improved strentgh of respiratory and skeletal muscles in patients with OSA and OS and improved exercise tolerance in patients with OS

Community-acquired pneumonia complications in a patient with hereditary glucose-6-phosphate dehydrogenase deficiency

Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD) może prowadzić do ciężkich powikłań w przypadku zakażenia dolnych dróg oddechowych. Przedstawiamy przypadek 68-letniego mężczyzny z wrodzonym niedoborem G6PD, u którego obserwowano ciężkie powikłania pozaszpitalnego zapalenia płuc. Niedobór G6PD u chorego rozpoznano w dzieciństwie, od wielu lat chory pozostawał bez objawów choroby. W opisywanym okresie w przebiegu zapalenia płuc obserwowano ropniaka opłucnej, przełom hemolityczny, ciężką niedokrwistość i niewydolność nerek wymagającą leczenia hemodializami. W celu wyleczenia ropnych powikłań wykonano u chorego wideopleuroskopię i drenaż opłucnej. Pozaszpitalne zapalenie płuc może prowadzić do powikłań hemolitycznych u chorych z niedoborem G6PD. Ciężkie ropne powikłania zapalenia płuc u tych chorych mogą być związane z upośledzeniem funkcji granulocytów.Severe complications of lower respiratory tract infection in a patient with hereditary glucose-6-phosphate dehydrogenase (G-6-PD) deficiency may occur. The case of a 68-year-old man with hereditary glucose-6-phosphate dehydrogenase (G6PD) deficiency who developed severe haemolysis after community-acquired pneumonia is presented. G6PD deficiency in our patient was diagnosed during childhood. We observed complications of community-acquired pneumonia: empyema, haemolytic crisis and renal failure. Videopleuroscopy and pleural drainage were successfully performed. Community-acquired streptococcal pneumonia may also lead to haemolysis in G6PD deficient patients. Acute haemolysis, severe anaemia and renal insufficiency secondary to haemoglobinuria can be observed. Severe purulent complications of pneumonia in G6PD deficient patients may suggest granulocyte function impairment

Pilot program on distance training in spirometry testing — the technology feasibility study

Introduction: Office spirometry has been widely used in recent years by general practitioners in primary care setting, thus the need for stricter monitoring of the quality of spirometry has been recognized. Material and methods: A spirometry counseling network of outpatients clinics was created in Poland using portable spirometer Spirotel. The spirometry data were transferred to counseling centre once a week. The tests sent to the counseling centre were analyzed by doctors experienced in the analysis of spirometric data. In justified cases they sent their remarks concerning performed tests to the centres via e-mail. Results: We received 878 records of spirometry tests in total. Data transmission via the telephone was 100% effective. The quality of spirometry tests performed by outpatients clinics was variable. Conclusions: The use of spirometers with data transfer for training purposes seems to be advisable. There is a need to proper face-to-face training of spirometry operators before an implementation of any telemedicine technologyIntroduction: Office spirometry has been widely used in recent years by general practitioners in primary care setting, thus the need for stricter monitoring of the quality of spirometry has been recognized. Material and methods: A spirometry counseling network of outpatients clinics was created in Poland using portable spirometer Spirotel. The spirometry data were transferred to counseling centre once a week. The tests sent to the counseling centre were analyzed by doctors experienced in the analysis of spirometric data. In justified cases they sent their remarks concerning performed tests to the centres via e-mail. Results: We received 878 records of spirometry tests in total. Data transmission via the telephone was 100% effective. The quality of spirometry tests performed by outpatients clinics was variable. Conclusions: The use of spirometers with data transfer for training purposes seems to be advisable. There is a need to proper face-to-face training of spirometry operators before an implementation of any telemedicine technolog

Influence of neck circumference and body mass index on obstructive sleep apnoea severity in males

Wstęp: Otyłość i płeć męska są głównymi czynnikami ryzyka wystąpienia obturacyjnego bezdechu sennego (OBS). Wyniki niektórych prac epidemiologicznych udowodniły, że obwód szyi większy lub równy 43 cm u mężczyzn predysponuje do wystąpienia OBS bardziej niż wskaźnik masy ciała (BMI). Celem pracy była ocena związków między obwodem szyi i wskaźnikiem BMI a zaawansowaniem OBS u mężczyzn. Materiał i metody: Przed potwierdzeniem OBS (pełna polisomnografia lub badanie ograniczone PolyMesam) badani wypełniali kwestionariusz zaburzeń oddychania w czasie snu uzupełniony o Skalę Senności Epworth. Do badania włączono kolejnych 133 chorych z potwierdzonym OBS (AHI/RDI > 10, punktacja w Skali Epworth > 9). Podczas próbnego leczenia OBS za pomocą aparatu autoCPAP u badanych wykonywano RTG klatki piersiowej, spirometrię, gazometrię, EKG, morfologię oraz badanie biochemiczne krwi obwodowej. Wyniki: Chorzy na OBS mężczyźni charakteryzowali się otyłością - BMI = 35,8 &#177; 6,1 kg/m2, obwód szyi = 46 &#177; 3,4 cm i ciężkimi postaciami choroby - AHI/RDI = 45,3 &#177; 23,6. Średni wiek w badanej grupie wynosił 52,7 &#177; 11,3 roku. Obwód szyi większy lub równy 43 cm stwierdzono u większości badanych (116 chorych; 87,2% - grupa 1.). U 17 badanych obwód szyi był mniejszy niż 43 cm (12,8% - grupa 2.). Porównanie obydwu grup ujawniło znamienne różnice jedynie dla BMI (grupa 1. - 36,8 &#177; 5,7 kg/m2; grupa 2. - 28,6 &#177; 3,7 kg/m2; p < 0,0001). Analiza regresji liniowej ujawniła znamienną korelację między obwodem szyi oraz AHI/RDI (R2 = 0,07, r = 0,26; p = 0,003). Korelacja między BMI i AHI/RDI była jednak silniejsza (R2 = 0,14; r = 0,37; p < 0,0001). Podczas analizy regresji wielokrotnej stwierdzono znamienną korelację między AHI/RDI oraz wiekiem (&#946; = - 0,31; p = 0,003) i BMI (&#946; = 0,34; p = 0,02). Wnioski: U mężczyzn chorych na OBS czynnikami, które w największym stopniu wpływały na wartość AHI/RDI, były młodszy wiek oraz BMI. Obwód szyi korelował z AHI/RDI, jednak słabiej niż BMI.Introduction: Obesity and male gender are the main risk factors for the development of obstructive sleep apnoea (OSA); however, some epidemiological data has shown that neck circumference (NC) &#8805; 43 cm is a better predictor of obstructive event frequency than body mass index (BMI). The aim of this study was to assess the relation between NC and BMI on OSA severity in males. Material and methods: The subjects completed a sleep questionnaire and Epworth sleepiness scale before the sleep study (full polysomnography or PolyMesam study). We studied 133 consecutive males with confirmed OSA (AHI/RDI > 10, Epworth score > 9 points). Chest X-ray, spirometry, arterial blood gases, ECG, blood morphology and biochemistry were performed during treatment trial with autoCPAP. Results: Subjects presented with obesity - BMI = 35.8 &#177; 6.1 kg/m2, NC = 46 &#177; 3.4 cm and severe disease - AHI/RDI = 45.3 &#177; 23.6. Mean age was 52.7 &#177; 11.3 years. The majority of subjects had NC &#8805; 43 cm (116 pts, 87.2% - group 1), 17 pts (12.8% - group 2) had NC < 43 cm had 17 pts. Comparison of both groups showed significant differences only for BMI (gr. 1 - 36.8 &#177; 5.7, gr. 2 - 28.6 &#177; 3.7; p < 0.0001). Linear regression analysis revealed significant correlation between NC and AHI/RDI (R2 = 0.07, r = 0.26; p = 0.003); however, the correlation between BMI and AHI/RDI was stronger (R2 = 0.14, r = 0.37; p < 0.0001). In multiple linear regression analysis we found significant correlation between AHI/RDI and age (&#946; = -0.31, p = 0.003) and BMI (&#946; = 0.34, p = 0.02). Conclusions: The strongest correlation between AHI/RDI, younger age and BMI was found in males with OSA. Correlation between neck circumference and AHI/RDI was significant but less when compared to BMI

Central sleep apnoea (CSA) in male with heart failure

We studied 44-year old man with heart failure (ejection fraction -25%). Obesity, arterial hypertension, snoring and excessive daytime sleepiness suggested concomitant obstructive sleep apnoea. Limited polysomnography with Polymesam revealed typical Cheyne-Stokes respiration with mainly central apnoeas (RDI = 48/hour). We did not find any obstructive episodes during sleep study. Patient responded to CPAP therapy and apnoea hypopnoe index decreased to 12/hour on 8 mbar pressure

Menopausal status and severity of obstructive sleep apnoea (OSA) in females

Introduction: Prevalence of obstructive sleep apnoea (OSA) is higher in postmenopausal females. The aim of this study was to compare OSA severity in postmenopausal females (group E-) and females with preserved estrogen activity (premenopausal or on hormonal replacement therapy - group E+). Material and methods: We studied 147 OSA females in mean age 58.1 &#177; 9.4 years. Subjects presented obesity (BMI = 34 &#177; &#177; 7.9 kg/m2) and moderate or severe disease (AHI = 35.9 &#177; 20.9), SaO2 mean - 89.4 &#177; 5.8%. Group (E-) consisted of 116 pts (75.5%) and group (E+) of 36 pts (24.5%). Results: Group (E+) presented more severe OSA (AHI/RDI = 42 &#177; 26.6) and obesity (BMI = 37.6 &#177; 10.1 kg/m2) when compared to group E- (AHI/RDI = 33.9 &#177; 18.4; p = 0.04 and BMI - 32.8 &#177; 6.7 kg/m2; p = 0.001). In multiple linear regression analysis we found significant negative correlation between AHI and age (&#946; = -0.29, p = 0.03). After adjustment for BMI and age (analysis of covariance) significant difference was still present between both groups (R = 0.24, p = 0.03). Conclusions: Majority of OSA females qualified to CPAP therapy were postmenopausal (75.5%). Severity of OSA (AHI/RDI) after adjustment for age and BMI was higher in group (E+).Wstęp: U kobiet obturacyjny bezdech senny (OBS) najczęściej występuje po menopauzie. Celem pracy było porównanie zaawansowania OBS u kobiet po menopauzie (grupa E-) oraz u kobiet z zachowaną aktywnością estrogenową (kobiety przed menopauzą lub stosujące hormonalna terapię zastępczą - grupa E+). Materiał i metody: Zbadano 147 kobiet chorych na OBS w średnim wieku 58,1 &#177; 9,4 roku. Badane kobiety charakteryzowały się otyłością (BMI = 34 &#177; 7,9 kg/m2) oraz umiarkowanym lub ciężkim OBS (AHI/RDI = 35,9 &#177; 20,9), średnie SaO2 wynosiło 89,4 &#177; 5,8%. Grupa E- składała się z 116 chorych (75,5%), a grupa E+ - z 36 (24,5%). Wyniki: Nasilenie choroby było większe w grupie E+ (AHI/RDI = 42 &#177; 26,6; BMI = 37,6 &#177; 10,1 kg/m2) w porównaniu z grupą E- (AHI/RDI = 33,9 &#177; 18,4; p = 0,04 i BMI = 32,8 &#177; 6,7 kg/m2; p = 0,001). Analiza regresji wielokrotnej ujawniła znamienną ujemną korelację między AHI/RDI i wiekiem (&#946; = -0,29; p = 0,03). Po wyłączeniu wpływu wieku i BMI (analiza kowariancji) badane grupy nadal się różniły wartościami AHI/RDI (R = 0,24; p = 0,03). Wnioski: Większość kobiet chorych na OBS, które zakwalifikowano do leczenia CPAP, było w okresie menopauzy (75,5%). Nasilenie OBS (AHI/RDI) po wyłączeniu wpływu wieku i masy ciała było większe w grupie z zachowaną aktywnością estrogenową

Metabolic abnormalities in obstructive sleep apnea patients

Wstęp: Obturacyjny bezdech senny (OBS) jest znanym czynnikiem ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego, ma także związek z zespołem metabolicznym. Celem pracy była ocena wpływu wskaźnika masy ciała (BMI) i ciężkości OBS na zaburzenia metaboliczne. Materiał i metody: Do badania włączono 99 pacjentów z podejrzeniem OBS, u których wykonano pełną polisomnografię lub badanie ograniczone. Wskaźnik bezdechów i spłyconych oddechów/wskaźnik zaburzeń oddychania (AHI/RDI) < 10/godz. przyjęto za graniczną wartość dla zakwalifikowania chorych do grupy kontrolnej. W badaniu oceniano ciężkość OBS na podstawie AHI/RDI, senność w skali Epworth (ESS), wskaźnik BMI, stężenie białka reaktywnego (CRP) (mg/l), hemoglobiny glikowanej (HbA1C, %), cholesterolu całkowitego (TC), cholesterolu frakcji HDL, cholesterolu frakcji LDL i triglicerydów (TG), glukozy (G), insuliny (INS) (jm./ml), wskaźnik insulinooporności HOMA. Dane przedstawiono jako średnią &#177; odchylenie standardowe lub mediana (dolny-górny kwartyl) w przypadku odpowiednio: danych parametrycznych i nieparametrycznych. Do grupy kontrolnej (K) zakwalifikowano 22 osoby (wiek 51,8 &#177; 10 w porównaniu z 55 &#177; 11 lat w grupie OBS; p = NS). Wyniki: Wskaźnik AHI/RDI w grupie z OBS wynosił 23 (16-31,3) i 7 (3,8-8,1) w grupie K (p < 0,001). Wskaźnik masy ciała wynosił w grupie OBS 32,2 &#177; 5,8 wobec 30,4 &#177; 4,6 w grupie K (p = NS). Chorzy na OBS mieli wyższe TG (160 &#177; 75,9 wobec 130,2 &#177; 51,9 mg/dl; p = 0,046), G (5,04 &#177; 0,6 w porównaniu z 4,47 &#177; 0,6 mmol/l; p = 0,0037), HOMA (2,31 &#177; 1,5 vs. 1,85 &#177; 1,7; p = 0,046). Najsilniej z G korelował wskaźnik AHI/RDI (p < 0,001, r = 0,41). Istotną różnicę pomiędzy otyłymi (n = 51, BMI 35,2 &#177; 4,8) i nieotyłymi (n = 26, BMI 26,61 &#177; 1,9) chorymi na OBS stwierdzono w stężeniach cholesterolu frakcji HDL (50,8 &#177; 13,2 w porównaniu z 60,9 &#177; 18,4 mg/dl; p = 0,02), TG (178,7 &#177; 69,9 wobec 124 &#177; 75,3 mg/dl; p < 0,001), G (5,15 &#177; 0,7 wobec 4,8 &#177; 0,5 mmol/l; p = 0,01), INS (11,7 &#177; 5,9 w porównaniu z 6,57 &#177; 4,7; p < 0,001), wartości HOMA (2,7 &#177; 1,4 w porównaniu z 1,4 &#177; 1,2; p < 0,001) oraz stężeniu HbA1C (5,89 &#177; 0,9 w porównaniu z 5,4 &#177; 0,8; p = 0,03) i CRP (2,2 &#177; 2,9 wobec 1,09 &#177; 1,2; p = 0,01). Wnioski: Wyniki te są zgodne z wcześniejszymi badaniami, wykazującymi niezależny wpływ OBS na zaburzenia metaboliczne. Jednak BMI ma główny wpływ na te parametry.Introduction: OSA is a well-recognized risk factor of cardiovascular disorders and is related to metabolic syndrome. The aim of this study was to evaluate the effect of BMI and AHI/RDI on metabolic disturbances in patients suspected of OSA. Material and methods: Ninety-nine patients referred with suspected OSA underwent standard polysomnography or limited sleep study. AHI/RDI &#8805; 10/hour was considered relevant for OSA diagnosis. Subjects with AHI/RDI < 10 were considered as controls. We assessed apnea-hypopnea index or respiratory disturbances index (AHI/RDI), Epworth sleepiness scale (ESS), body mass index (BMI), C-reactive protein (CRP, mg/l), glycosylated haemoglobin (HbA1c, %), fasting serum total cholesterol, HDL-, LDL-cholesterol, triglycerides (TG), glucose (G), insulin (INS, IU/ml) and HOMA index. Results: Data are presented as mean &#177; SD or median (interquartile range) for parametric and nonparametric data respectively. Twenty-two patients were included as controls (age 51.8 &#177; 10 vs. 55 &#177; 11 in OSA; p = NS). AHI/RDI in the OSA group was 23 (16-31.3) and 7 (3.8-8.1) in controls (p < 0.001). BMI in OSA 32.2 &#177; 5.8 vs. 30.4 &#177; 4.6 in controls (p = NS). Patients with OSA had higher TG (160 &#177; 75.9 vs. 130.2 &#177; 51.9 mg/dl, p = 0.046), G (5.04 &#177; 0.6 vs. 4.47 &#177; 0.6, p = 0.0037), HOMA (2.31 &#177; 1.5 vs. 1.85 &#177; 1.7, p = 0.046). G correlated best with AHI/RDI (p < 0.001, r = 0.41). Significant differences were observed in OSA patients between obese (51 pts, BMI 35.2 &#177; 4.8) and non-obese (26 pts, BMI 26.61 &#177; 1.9) pts in: HDL-cholesterol (50.8 &#177; 13.2 vs. 60.9 &#177; 18.4 mg/dl; p = 0.02), TG (178.7 &#177; 69.9 vs. 124 &#177; 75.3 mg/dl, p < 0.001), G (5.15 &#177; 0.7 vs. 4.8 &#177; 0.5 mmol/l, p = 0.01), INS (11.7 &#177; 5.9 vs. 6.57 &#177; 4.7, p < 0.001), HOMA (2.7 &#177; 1.4 vs. 1.4 &#177; 1.2, p < 0.001), HbA1c (5.89 &#177; 0.9 vs. 5.4 &#177; 0.8, p = 0.03), CRP (2.2 &#177; 2.9 vs. 1.09 &#177; 1.2, p = 0.01). Conclusions: Our findings support the results of previous studies showing the influence of OSA alone on metabolic disturbances. However, BMI has major impact on metabolic variables

Relationship between age and cardiovascular complications in obstructive sleep apnoea

Introduction: Obstructive sleep apnoea (OSA) is a risk factor for cardiovascular morbidity and mortality. The aim of this study was to assess relations between cardiovascular diseases (CVD) and age in OSA subjects. Material and methods: 10, Epworth score > 9 points) were evaluated. The chest X-ray, spirometry, arterial blood gases, ECG, blood morphology and biochemistry were performed during trial treatment with autoCPAP. Results: We studied 533 consecutive OSA patients, mean age 55.6 &#177; 10.3 years (range 24-81), with obesity (BMI 34.4 &#177; 6.6 kg/m2) and severe OSA (AHI/RDI 37.8 &#177; 21.8). To evaluate relations between CVD and age, patients were divided into three groups. Group 1 < 50 years (123 subjects, 23.1%), Group 2 aged 50-60 years (250 subjects, 46.9%) and Group 3 > 60 years (160 subjects, 30%). Subjects < 50 years were more obese and had higher AHI/RDI when compared to older groups. Incidence of arterial hypertension, coronary artery disease, atrial fibrillation, heart failure and stroke increased with age (higher in subjects > 60 years). Conclusions: Cardiovascular diseases were prevalent in OSA patients > 60 years. However the youngest group presented with more severe obesity and higher AHI/RDI.Wstęp: Obturacyjny bezdech senny (OBS) jest czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia. Celem pracy była ocena związków pomiędzy wiekiem oraz chorobami sercowo-naczyniowymi u pacjentów z OBS. Materiał i metody: Do badania włączano kolejnych chorych z potwierdzonym OBS (AHI/RDI > 10, senność w skali Epworth > 9). Podczas próbnego leczenia OBS za pomocą aparatu autoCPAP u badanych wykonywano RTG klatki piersiowej, spirometrię, gazometrię, EKG, morfologię oraz badanie biochemiczne krwi obwodowej. Wyniki: Zbadano 533 chorych na OBS, w średnim wieku 55,6 &#177; 10,3 roku (przedział wieku 24-81 lat). Wśród badanych dominowały osoby otyłe z umiarkowanym i ciężkim OBS (BMI 34,4 &#177; 6,6 kg/m2, AHI/RDI 37,8 &#177; 21,8). W celu oceny związków pomiędzy wiekiem i chorobami układu krążenia badanych podzielono na 3 grupy. Grupa 1: < 50 lat (123 badanych; 23,1%), grupa 2: 50-60 lat (250 osób; 46,9%) oraz grupa 3: > 60 lat (160 badanych; 30%). Najwyższe wartości AHI/RDI oraz BMI stwierdzono w najmłodszej grupie wiekowej. Występowanie chorób układu krążenia (nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca, migotania przedsionków, niewydolności serca, udaru mózgu) zwiększało się z wiekiem (najczęściej powikłania sercowo-naczyniowe rozpoznawano w grupie 3). Wnioski: Choroby sercowo-naczyniowe najczęściej rozpoznawano u pacjentów chorych na OBS powyżej 60. roku życia. Najcięższe postaci choroby i najwyższy BMI stwierdzono w najmłodszej grupie wiekowej

Nocturia in obstructive sleep apnoea (OSA)

Wstęp: Nykturia (&#8805; 2 epizodów oddawania moczu w nocy) jest częstym objawem obturacyjnego bezdechu sennego (OBS). Wzrost ciśnienia w jamie brzusznej w czasie bezdechów, zwiększone wydzielanie przedsionkowego peptydu sodopędnego (ANP), stosowanie leków moczopędnych, współistnienie cukrzycy, nadmierne przyjmowanie płynów oraz przebudzenia w czasie snu powodują częstsze oddawanie moczu w nocy. Celem pracy była ocena częstości występowania nykturii u chorych z umiarkowanym i ciężkim OBS. Materiał i metody: Zbadano 171 otyłych (BMI - 35,8 &#177; 6,3 kg/m2) chorych (135 mężczyzn i 36 kobiet) w średnim wieku 53,6 &#177; 10,8 lat z zaawansowanymi postaciami choroby (AHI/RDI - 43,6 &#177; 23,2). Wyniki: W celu oceny relacji między nykturią oraz AHI/RDI (apnea hypopnea index/respiratory disturbance index), utlenowaniem w czasie snu, BMI (body mass index) i sennością dzienną badanych podzielono na 2 grupy: pierwszą bez nykturii (60 badanych; 35,1% - grupa N-) i drugą z nykturią (111 badanych; 64,9% - grupa N+). Grupa N+ miała znamiennie wyższy wskaźnik AHI/RDI, 48 &#177; 22,8 vs. 35,4 &#177; 21,7 (p = 0,0006), wyższy BMI, 36,8 &#177; 6,5 vs. 34 &#177; 5,5 kg/m2 (p = 0,004), niższe średnie wysycenie krwi tętniczej tlenem w nocy (SaO2), 88,6 &#177; 5,6 vs. 90,4 &#177; 4,3% (p = 0,03) oraz wyższą punktację w skali Epworth, 14,4 &#177; 5,1 vs. 11,3 &#177; 5,5 (p = 0,0002). W analizie regresji wielokrotnej ujawniono znamienne korelacje między nykturią oraz wynikami skali senności Epworth (&#946; = 0,26, p < 0,0009), współistnieniem choroby wieńcowej, (&#946; = 0,23, p = 0,004) i wskaźnikiem AHI/RDI (&#946; = 0,21, p = 0,04). Wnioski: Nykturia jest częstym objawem u chorych na OBS (64,9%). Nocne oddawanie moczu wiązało się z ciężkością choroby, objawami senności dziennej i występowaniem choroby niedokrwiennej serca.Introduction: Nocturia (two or more urinations per night) is a common symptom in OSA subjects. Higher secretion of atrial natriuretic peptide, increased intra-abdominal pressure, diuretics, diabetes, excessive fluid intake, awakenings are responsible for nocturnal urination. The aim of this study was to evaluate incidence of nocturia in moderate and severe OSA. Material and methods: We studied 171 consecutive OSA patients (135 males and 36 females) - means: age - 53.6 &#177; &#177; 10.8 years, AHI/RDI - 43.6 &#177; 23.2, BMI - 35.8 &#177; 6.3 kg/m2. Results: To assess relations between nocturia and AHI/RDI, overnight saturation, BMI and daytime sleepiness we divided subjects in two groups: 1st - without nocturia - 60 pts; 35.1% (group N-) and 2nd - with nocturia - 111 pts; 64.9% (group N+). Group N+ presented with higher AHI/RDI, 48 &#177; 22.8 vs. 35.4 &#177; 21.7 (p = 0.0006), higher BMI, 36.8 &#177; 6.5 vs. 34 &#177; 5.5 kg/m2 (p = 0.004), lower mean overnight SaO2, 88.6 &#177; 5.6 vs. 90.4 &#177; 4.3% (p = 0.03) and daytime sleepiness, Epworth score - 14.4 &#177; 5.1 vs. 11.3 &#177; 5.5 points (p = 0.0002). Multiple linear regression analysis revealed significant correlation between nocturia and Epworth sleepiness score (&#946; = 0.26, p = 0.0009), coronary artery disease (&#946; = 0.23, p = 0.004) and AHI/RDI (&#946; = 0.21, p = 0.04). Conclusions: Nocturia is frequent in OSA patients (64.9%). Nocturnal urination was related to severity of OSA, excessive daytime sleepiness and coronary artery disease

Six-minute walk test in obstructive sleep apnoea

Wstęp: Test 6-minutowego chodu jest prostym badaniem, które pozwala na wstępną ocenę wydolności wysiłkowej. Dystans przebyty w czasie 6-minutowego marszu u zdrowych, dorosłych osób wynosi 400-700 m. Otyłość (główny objaw obturacyjnego bezdechu sennego [OBS]), starszy wiek, niższy wzrost, płeć żeńska, choroby układów: oddechowego, sercowo-naczyniowego i kostno-stawowego wpływają na skrócenie dystansu w teście chodu. Celem pracy była ocena testu 6-minutowego chodu w dużej grupie chorych na OBS. Materiał i metody: Przed potwierdzeniem OBS (pełna polisomnografia lub badanie ograniczone [PolyMesam]) badani wypełniali kwestionariusz zaburzeń oddychania w czasie snu uzupełniony o skalę senności Epworth. Do badania włączano kolejnych chorych z potwierdzonym OBS (AHI/RDI > 10, punktacja w skali Epworth > 9). Podczas próbnego leczenia OBS za pomocą aparatu autoCPAP u badanych wykonywano test 6-minutowego chodu, RTG klatki piersiowej, spirometrię, gazometrię, EKG, morfologię oraz badanie biochemiczne krwi obwodowej. Wyniki: Zbadano 151 chorych (119 mężczyzn - 78,8% i 32 kobiety - 21,2%) w średnim wieku 53,4&#177;10,5 roku. Badani charakteryzowali się otyłością - BMI = 35,7 &#177; 6,2 kg/m2 i ciężkimi postaciami choroby - AHI/RDI = 42,4 &#177; 23,2. W celu oceny związków pomiędzy dystansem testu chodu i AHI/RDI, BMI, wiekiem oraz współistniejącymi chorobami badanych podzielono na 2 grupy: w pierwszej dystans testu 6-minutowego chodu był większy lub równy dolnej granicy normy (123 chorych; 81,5%), a w drugiej - mniejszy od dolnej granicy normy (28 chorych; 18,5%). Istotne statystycznie różnice między grupami stwierdzono dla BMI, FVC (procent wartości należnej) oraz duszności ocenianej w skali Borga przed testem chodu i po nim. Analiza regresji wielokrotnej ujawniła znamienne korelacje pomiędzy dystansem testu chodu i BMI (&#946; = 0,41, p < 0,0001) oraz obecnością nadciśnienia tętniczego (&#946; = &#8211;0,16, p = 0,04). Dystans testu chodu był krótszy u kobiet niż u mężczyzn (odpowiednio 401,1 &#177; 83,6 m i 451,8 &#177; 107 m, p = 0,01). Różnica między płciami pozostała znamienna po wyłączeniu wpływu wieku i BMI (analiza kowariancji) - R = 0,61, R2 = 0,38 (p < 0,0001). Wnioski: BMI, płeć żeńska, obecność nadciśnienia tętniczego oraz niższe FVC (procent wartości należnej) wpływały na skrócenie dystansu w teście 6-minutowego chodu u chorych na OBS.Introduction: The aim of this study was to assess results of 6MWT in non-selected group of obstructive sleep apnoea (OSA) patients. In healthy adult subjects 6-minute walking distance (6MWD) range from 400 to 700 m. Obesity, the main symptom of OSA, is one of the factors associated with reduction of 6MWD (another common factors: older age, shorter height, female sex, pulmonary, cardiovascular and musculoskeletal diseases). Material and methods: Subjects completed sleep questionnaire and Epworth sleepiness scale before sleep studies (full polysomnography [PSG] or PolyMesam study [PM]). Consecutive OSA subjects (AHI/RDI >10, Epworth score > 9 points) were evaluated. The 6MWT, chest X-ray, spirometry, arterial blood gases, ECG, blood morphology and biochemistry were performed during trial treatment with autoCPAP. Results: We studied 151 subjects (119 males - 78.8% and 32 females - 21.2%), mean age 53.4 &#177; 10.5 years. Subjects were obese - BMI = 35.7 &#177; 6.2 kg/m2 and presented severe OSA - AHI/RDI = 42.4 &#177; 23.2. To assess relations between 6MWD and AHI/RDI, BMI, age and concomitant diseases we divided subjects in two groups: 1st with 6MWD &#8805; lower limit of normal (LLN) (123 pts; 81.5%) and 2nd with 6MWD < LLN (28 pts; 18.5%). Significant differences between groups were found for BMI, FVC (% of predicted) and Borg dyspnea scale before and after 6MWT. In multiple linear regression analysis we found significant correlation between 6MWD and BMI (&#946; = 0.41, p < 0.0001) and arterial hypertension (&#946; = &#8211;0.16, p = 0.04). Females had significantly shorter 6MWD than males (401.1 &#177; 83.6 m and 451.8 &#177; 107 m, respectively; p = 0.01). Difference was significant after adjustment for BMI and age (analysis of covariance) - R = 0.61, R2 = 0.38 (p < 0.0001). Conclusions: BMI, female sex, arterial hypertension and lower FVC (% of predicted) were related to shorter 6-minute walking distance in OSA patients