Najczęstsze przyczyny nagłej śmierci sercowej u dzieci

W pracy przedstawiono najczęstsze przyczyny nagłego zgonu sercowego u dzieci. Nagły zgon sercowy/śmierć sercowa (SCD) w populacji dziecięcej stanowi około 5% wszystkich zgonów, wyłączając nagłe zgony niemowląt. Występowanie SCD ocenia się na 0,8–6,2 przypadków na 100 000 dzieci w ciągu jednego roku. U około 50% dzieci i młodzieży, którzy przeżyli incydent zatrzymania krążenia, występują objawy prodromalne, jak: uczucie kołatania serca, zasłabnięcie czy omdlenie, zawroty głowy, ból w klatce piersiowej. Wśród dzieci zagrożonych ryzykiem SCD są dzieci z zapaleniem mięśnia sercowego czy z kardiomiopatiami, dzieci z wrodzonymi wadami serca przed ich korekcją, a zwłaszcza po niej oraz z wrodzoną lub nabytą patologią naczyń wieńcowych. Odrębny problem stanowią pacjenci z genetycznie uwarunkowanymi kanałopatiami, zwanymi też pierwotnie elektrycznymi chorobami serca, jak zespół wydłużonego QT, zespół Brugadów, katecholaminergiczny polimorficzny częstoskurcz komorowy/migotanie komór czy zespół krótkiego QT. W tych przypadkach SCD może być pierwszym i niestety jedynym objawem choroby. Podobnie może być również w zespołach preekscytacji (w zespole Wolffa-Parkinsona-White’a, Long-Ganong-Levine’a oraz Mahaima), chociaż SCD jako pierwszy objaw zdarza się rzadko. Nagła śmierć sercowa może również wystąpić u dzieci z całkowitym blokiem przedsionkowo-komorowym, jednak bradykardia u tych pacjentów powinna być rozpoznana znacznie wcześniej. Ryzyko SCD może niekiedy wiązać się z podawaniem leków, które w indywidualnych przypadkach mogą wykazywać działanie proarytmiczne lub wydłużają odstęp QT. Forum Medycyny Rodzinnej 2008, tom 2, nr 1, 23-3

Lublin w pracy pedagoga – zasoby miasta w działaniach edukacyjnych. Część 1. Muzea

This text analyzes the educational offer of Lublin museums. An attempt was made to answer the question whether, when planning educational activities, the employees of the centers take into account the needs of the young generation and the recommendations of didactics, or the effects of their work are attractive to children and youth. The description was supplemented with lists of proposals for classes offered to pupils of kindergartens and schools by institutions included in the Lublin Museum in Lublin and the Museum of the Lublin Village, the Majdanek Museum and the Regional Onion Museum.W niniejszym tekście przeanalizowano ofertę edukacyjną lubelskich muzeów. Próbowano dać odpowiedź na pytanie, czy planując oddziaływania edukacyjne, pracownicy placówek uwzględniają potrzeby młodego pokolenia oraz zalecenia dydaktyków, czy efekty ich pracy są dla dzieci i młodzieży atrakcyjne. Opis uzupełniono wykazami propozycji za-jęć oferowanych uczniom przedszkoli i szkół przez placówki wchodzące w skład Muzeum Lubelskiego w Lublinie oraz Muzeum Wsi Lubelskiej, Muzeum na Majdanku i Regionalne Muzeum Cebularza

Przygotowanie nauczycieli do pracy z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

This article analyses the issue of working with a special educational needs student. It discusses the objectives for academic tutors in terms of preparing students for work, according to educational standards of teacher training and the inclusion model premises. It presents the educational forms used at the academic level aimed at increasing the quality of didactic and tutorial work and effective organisation of psychological and pedagogical help for students with special educational needs.Artykuł podejmuje kwestie pracy z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Omówiono zadania stojące  przed nauczycielami akademickimi w kontekście przygotowania studentów do pracy zgodnie ze standardami kształcenia przygotowującymi do wykonywania zawodu nauczyciela oraz założeniami modelu inkluzji. Przedstawiono podejmowane formy edukacji na poziomie akademickim służące podnoszeniu jakości pracy dydaktyczno- wychowawczej i efektywnej organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uczniem ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi

Miejsce edukacji żywieniowej w autorskich miniprojektach edukacyjnych

Educational and preventive projects are currently very important and often used tool in teacher’s work. They play very important role in the process of education. The teachers use either already exisitingproposition or they create their own projects. In order to prepare future teachers to effectively design their own projects, the course syllabus allows for courses where students learn how to create programs supporting teacher’s work in future. This article analyses randomly chosen miniprojects on nutritional education prepared by students of pedagogics.Projekty edukacyjne i profilaktyczne są obecnie bardzo istotnym i często wykorzystywanym narzędziem w pracy pedagoga. Odgrywają ważną rolę w procesach edukacji i wychowania. Nauczyciele korzystają z gotowych propozycji, ale też często tworzą autorskie projekty. Aby przygotować przyszłych pedagogów do podejmowania takich czynności, w programie studiów uwzględnia się przedmioty, podczas których studenci uczą się samodzielnego konstruowania programów wspomagających pracę pedagoga. W artykule dokonano analizy uwzględniających obszar edukacji żywieniowej losowo wybranychminiprojektów edukacyjnych opracowanych przez studentów pedagogiki

Jakość życia dzieci i młodzieży ze stymulatorem serca w ocenie pacjentów

Wstęp: Prace dotyczące jakości życia pacjentów ze stałą stymulacją serca w wieku rozwojowym są nieliczne i najczęściej koncentrują się na grupie nastolatków. Przedstawione badania własne zostały podjęte w Polsce po raz pierwszy. Ich celem była próba poznania jakości życia i specyficznych problemów dzieci i młodzieży ze stałą stymulacją serca. Materiał i metody: U 60 pacjentów Kliniki Kardiologii Instytutu „Pomnik Centrum Zdrowia Dziecka” w wieku 7–19 lat, średnio 5 lat po implantacji rozrusznika, przeprowadzono badania ankietowe dotyczące jakości życia, uzupełnione kierowaną rozmową z psychologiem. Wyniki: Badane dzieci i młodzież na ogół szybko, w kilka miesięcy od implantacji, przyzwyczaili się do wszczepionego „urządzenia”, jakim jest stymulator serca, natomiast proces adaptacji do życia z rozrusznikiem, do ograniczeń i zaleceń lekarskich związanych z zastosowaniem tej metody leczenia przebiegał znacznie dłużej. Aż 50 pacjentów (83%) uznało, że stymulator korzystnie wpływa na pracę ich serca i powoduje lepsze samopoczucie psychofizyczne, ale jednocześnie 35 badanych (59%) uważało, że stymulator przeszkadza im w codziennym życiu, głównie w zakresie swobodnej aktywności ruchowej, w zabawach, w uprawianiu sportu. Wszczepienie stymulatora serca co drugiemu pacjentowi utrudniało kontakty z rówieśnikami, co trzeciemu prowadzenie normalnego trybu życia, co czwarty badany sygnalizował psychologiczne problemy związane z blizną pooperacyjną, co piąty uznawał siebie za osobę chorą. Wnioski: Wśród dzieci i młodzieży dobre przystosowanie do życia ze stymulatorem serca stwierdzono u 50% badanych, zadowalające u 30%, a niezadowalające u 20%. Dzieci i młodzież ze stymulatorem serca napotykają trudności w zaspokojeniu ważnych psychospołecznych potrzeb rozwojowych związanych z wiekiem oraz w zrozumieniu, zaakceptowaniu i respektowaniu w codziennym życiu ograniczeń wynikających z zastosowania tej metody leczenia. (Folia Cardiol. 2003; 10: 809–816

Odstęp QT/QTC w elektrokardiograficznym zapisie - ważny parametr, trudna ocena

W standardowym, 12-odprowadzeniowym zapisie elektrokardiograficznym z powierzchni klatki piersiowej bardzo istotne znaczenie kliniczne ma odstęp QT, który odzwierciedla czas trwania repolaryzacji komór. Odstęp QT zmienia się w zależności od: pory dnia, napięcia układu autonomicznego, stężenia hormonów, wieku, podawanych leków, zaburzeń jonowych i innych. Istotne są zmiany odstępu QT zależne od częstości rytmu serca - w bradykardii wydłuża się, a w miarę przyspieszania rytmu - skraca. Powszechnie stosuje się korekcję odstępu QT względem częstotliwości akcji serca i podaje wartość skorygowaną (QTc). W codziennej praktyce klinicznej mierzy się odstęp QT od początku załamka Q do końca załamka T w II kończynowym odprowadzeniu zapisu EKG przy przesuwie papieru z szybkością 25 mm/s. Bardziej wiarygodny i precyzyjny jest pomiar odstępu QT w 12-odprowadzeniowym jednoczasowym zapisie EKG z odprowadzeń kończynowych i przedsercowych, mierząc od początku najwcześniejszego załamka Q (lub R, gdy brak załamka Q) do najpóźniejszego końca załamka T (niezależnie od odprowadzenia). Wynik powinien być średnią pomiarów z przynajmniej 3-5 ewolucji serca. U większości pacjentów proste jest ustalenie, gdzie zaczyna się załamek Q, wiele trudności może jednak sprawiać ustalenie końca załamka T. Wrodzone lub nabyte wydłużenie czy sporadycznie występujące skrócenie odstępu QT może odpowiadać za zasłabnięcia, omdlenia lub nagły zgon sercowy w wyniku częstoskurczu komorowego torsade de pointes, migotania komór czy przedsionków. Prawidłowa ocena odstępu QT/QTc pozwala rozpoznać groźną dla życia pacjenta patologię. W pracy omówiono kliniczne znaczenie odstępu QT, zaprezentowano przyjęte zasady pomiaru oraz problemy z prawidłową oceną odstępu QT/QTc w elektrokardiogramie