Ocena emisji GHG za pomocą śladu węglowego w intensywnej produkcji rolniczej, na przykładzie rzepaku ozimego

Aktualnie ważnym wyzwaniem dla sektora rolniczego jest redukcja emisji gazów cieplarnianych (GHG) w celu złagodzenia skutków zmian klimatycznych. Istnieje potrzeba dokładnej identyfikacji źródeł emisji oraz upowszechnienia praktyk rolniczych, które przyczyniałyby się do zmniejszenia emisji we wszystkich ogniwach produkcji roślinnej. Do przeprowadzenia obiektywnych porównań i wyboru najlepszych rozwiązań technologicznych według kryterium emisyjności potrzebna jest szczegółowa ocena ilościowa emisji GHG. W opracowaniu przedstawiono ocenę emisji GHG w produkcji roślinnej za pomocą śladu węglowego (CF). Udział operacji technologicznych w powstawaniu CF scharakteryzowano na przykładzie rzepaku ozimego. Wyniki badań wskazują, że największe znaczenie w kształtowaniu CF ma proces nawożenia mineralnego. Wpływ pozostałych procesów na CF jest wielokrotnie mniejszy. Miejscem głównych emisji GHG w nawożeniu mineralnym rzepaku są emisje bezpośrednie i pośrednie GHG z pól. Po emisjach GHG z pól, produkcja nawozów stanowi drugie źródło emisji z nawożenia. Zmiany praktyk rolniczych polegających na zwiększeniu efektywności nawożenia azotowego oraz stosowaniu nawozów o niskich współczynnikach emisji stwarzają obecnie możliwość redukcji emisji GHG i przez to, tym samym mogą przyczynić się do zmniejszenia CF produktów roślinnych

Carbon Footprint of Beef Cattle in a Conventional Production System: a Case Study of a Large-Area Farming Enterprise in the Wielkopolska Region

Animal production is a significant source of greenhouse gas (GHG) emissions. One of the major challenges in sustainable management is to mitigate the effects of climate change by reducing GHG emissions. The diversity of animal production systems and accompanying diversification of technological processes, mean that specific production effects can be obtained at different levels of GHG emissions. The aim of the study was to determine the carbon footprint (CF) of beef cattle grown in a conventional system (i.e. indoor confinement). The research was carried out on the beef cattle farm belonging to a large-area enterprise, Długie Stare Ltd. The beef cattle production system consisted of the following subsystems: a basic breeding herd (consisting of suckler cows, replacement heifers and calves up to 6.5 months), breeding heifers, breeding bulls and fattening bulls. The method of life cycle analysis (LCA) in the stages from "cradle-to-farmgate" was used to assess the GHG emissions associated with the production of beef cattle. The average CF in the entire beef cattle production system was 25.43 kg of CO2 kg-1 of live weight of marketed cattle, while in the individual subsystems of basic breeding herd, breeding heifers, breeding bulls and fattening bulls, the CF (after GHG allocation) was: 11.0 kg CO2 eq., 34.30 kg CO2 eq., 27.32 and 25.40 kg CO2 eq., respectively. GHG emissions associated with young calves staying in the cow-calf pairs until weaning (in the period from 0-6.5 months), had a decisive influence on the final CF in each of the subsystems of beef cattle production. The second important factor directly affecting the CF was GHG emissions related to methane (CH4) enteric fermentation and manure management. Knowledge of factors affecting the CF structure allows better identification of critical areas in production processes with high GHG emission potential. Information on the CF of beef cattle and beef meat responds to a wider societal demand for the ecological characteristics of market products, which ultimately contributes to improving their market competitiveness

Guidelines for the use of second-generation long-acting antipsychotics

Long-acting injectable antipsychotics constitute a valuable alternative for the treatment of psychotic disorders, mainly schizophrenia. They assure a more stable drug level, improve treatment compliance, and increase the chances for favorable and long-lasting improvement. Additionally, the long-acting second-generation antipsychotics combine the values of longacting injectable drugs with the values of atypical antipsychotics. Four second generation long-acting antipsychotics have been described: risperidone, olanzapine, aripiprazole and paliperidone. The indications for their use, treatment strategy, tolerance, and potential interactions are discussed

Ocena emisji GHG za pomocą śladu węglowego w intensywnej produkcji rolniczej, na przykładzie rzepaku ozimego

Currently, a major challenge for the agriculture sector is the reduction of greenhouse gas (GHG) emissions in order to mitigate the effects of climate change. There is a need to accurately identify the sources of emissions and to promote agricultural practices that would contribute to the reduction of emissions in all chains of crop production. To carry out objective comparisons and choose the best technological solutions according to an emissivity criterion there is a need for the detail quantitative assessment of GHG emissions. The study shows an assessment of GHG emissions in crop production using the carbon footprint (CF). The share of technological operations in CF formation was characterized based on the example of winter oilseed rape. The results indicate that the process of fertilization is of the greatest importance in the CF development. The impact of other remaining processes on the CF is several times smaller. The main hot-spots in GHG emissions due to mineral fertilization are associated with direct and indirect GHG emissions from the fields. Emissions from the production of fertilizers are the second source of emissions from the fertilization process, following GHG emissions from the fields. Changes in agricultural practices by increasing the efficiency of nitrogen fertilization and the use of fertilizers with low emission factors make it possible to reduce GHG emissions at present, and thereby contribute to the CF reduction of crop products. / Synopsis. Aktualnie ważnym wyzwaniem dla sektora rolniczego jest redukcja emisji gazów cieplarnianych (GHG) w celu złagodzenia skutków zmian klimatycznych. Istnieje potrzeba dokładnej identyfikacji źródeł emisji oraz upowszechnienia praktyk rolniczych, które przyczyniałyby się do zmniejszenia emisji we wszystkich ogniwach produkcji roślinnej. Do przeprowadzenia obiektywnych porównań i wyboru najlepszych rozwiązań technologicznych według kryterium emisyjności potrzebna jest szczegółowa ocena ilościowa emisji GHG. W opracowaniu przedstawiono ocenę emisji GHG w produkcji roślinnej za pomocą śladu węglowego (CF). Udział operacji technologicznych w powstawaniu CF scharakteryzowano na przykładzie rzepaku ozimego. Wyniki badań wskazują, że największe znaczenie w kształtowaniu CF ma proces nawożenia mineralnego. Wpływ pozostałych procesów na CF jest wielokrotnie mniejszy. Miejscem głównych emisji GHG w nawożeniu mineralnym rzepaku są emisje bezpośrednie i pośrednie GHG z pól. Po emisjach GHG z pól, produkcja nawozów stanowi drugie źródło emisji z nawożenia. Zmiany praktyk rolniczych polegających na zwiększeniu efektywności nawożenia azotowego oraz stosowaniu nawozów o niskich współczynnikach emisji stwarzają obecnie możliwość redukcji emisji GHG i przez to, tym samym mogą przyczynić się do zmniejszenia CF produktów roślinnych

Carbon Footprint of Beef Cattle in a Conventional Production System: a Case Study of a Large-Area Farming Enterprise in the Wielkopolska Region

Animal production is a significant source of greenhouse gas (GHG) emissions. One of the major challenges in sustainable management is to mitigate the effects of climate change by reducing GHG emissions. The diversity of animal production systems and accompanying diversification of technological processes, mean that specific production effects can be obtained at different levels of GHG emissions. The aim of the study was to determine the carbon footprint (CF) of beef cattle grown in a conventional system (i.e. indoor confinement). The research was carried out on the beef cattle farm belonging to a large-area enterprise, Długie Stare Ltd. The beef cattle production system consisted of the following subsystems: a basic breeding herd (consisting of suckler cows, replacement heifers and calves up to 6.5 months), breeding heifers, breeding bulls and fattening bulls. The method of life cycle analysis (LCA) in the stages from "cradle-to-farmgate" was used to assess the GHG emissions associated with the production of beef cattle. The average CF in the entire beef cattle production system was 25.43 kg of CO2 kg-1 of live weight of marketed cattle, while in the individual subsystems of basic breeding herd, breeding heifers, breeding bulls and fattening bulls, the CF (after GHG allocation) was: 11.0 kg CO2 eq., 34.30 kg CO2 eq., 27.32 and 25.40 kg CO2 eq., respectively. GHG emissions associated with young calves staying in the cow-calf pairs until weaning (in the period from 0-6.5 months), had a decisive influence on the final CF in each of the subsystems of beef cattle production. The second important factor directly affecting the CF was GHG emissions related to methane (CH4) enteric fermentation and manure management. Knowledge of factors affecting the CF structure allows better identification of critical areas in production processes with high GHG emission potential. Information on the CF of beef cattle and beef meat responds to a wider societal demand for the ecological characteristics of market products, which ultimately contributes to improving their market competitiveness

The level and spatial differentiation of greenhouse gas emissions from agriculture in Poland

Badania miały na celu określenie ilościowe emisji gazów cieplarnianych (CH4, N2O i CO2) z rolnictwa oraz ich alokacji przestrzennej w kraju. Podstawowym materiałem źródłowym do badań była elektroniczna baza danych GUS (2009-2011). Do szacowania emisji wykorzystano autorski program EMKAL1. Algorytmy obliczeń oparto na metodologii IPCC. Roczna, średnia emisja gazów cieplarnianych z rolnictwa dla całego kraju, wyrażona w ekwiwalencie CO2, wynosiła 27,7 mln ton. Emisja z produkcji zwierzęcej była znacznie wyższa (63,3%) niż z produkcji roślinnej (36,7%). Najsilniejszym emitentem była produkcja bydła (81,1%), natomiast trzody chlewnej stanowiła tylko 13,9%, a pozostałych gatunków zwierząt 5,0%. Emisja wykazywała znaczne zróżnicowanie przestrzenne. Największa łączna emisja występowała w woj. podlaskim, a następnie kujawsko-pomorskim, wielkopolskim i łódzkim, a najniższa w województwach zachodnio-pomorskim i podkarpackim. Rozkład przestrzenny emisji wiąże się z obsadą zwierząt oraz strukturą i kierunkami produkcji zwierzęcej i roślinnej, a także ich intensywnością. Wyniki badań wskazują na kierunki działań mitygacyjnych w rolnictwie dla osiągania redukcji emisji.The aim of the study was to produce quantitative estimates of greenhouse gas emissions (CH4, N2O and CO2) from agriculture and their spatial allocation within the country. The main source material for the study was the GUS electronic database (2009-2001). To calculate emissions original EMKAL1 program was used. The calculation algorithms in the program were based on the IPCC methodology. The mean, annual greenhouse gas emission from agriculture was 27.7 mln t CO2 eq. Emission originated in animal production was markedly higher (63,3%) than in plant production (36,7%). The biggest emitter was the cattle husbandry (81.1%), while pig production constituted only 13.9%, and the other animal species – 5.0%. Emission showed a high spatial variability. The highest total emission occurred in Podlaskie Voivodship, followed by Kujawsko-pomorskie, Wielkopolskie and Łódzkie Voivodships, while the lowest emission in Zachodnio-pomorskie and Podkarpackie Voivodships. Spatial distribution of emission is linked to a stocking rate and a structure as well as directions of animal and plant production, together with their intensity. Study results indicate the direction towards mitigation measures in agriculture to achieve emission reduction

Needs for determining the carbon footprint of agricultural production and prospects of its application

W opracowaniu omówiono znaczenie śladu węglowego dla oceny emisji gazów cieplarnianych generowanych w różnorodnych procesach produkcyjnych w sektorze rolno-spożywczym. Przedstawiono metodykę jego wyznaczania na podstawie wytycznych analizy LCA, obejmującą emisje GHG w całym cyklu życia produktu od „kołyski aż do grobu”. W świetle dotychczasowych badań okazuje się, że emisje gazów cieplarnianych w systemach produkcji zwierzęcej i upraw polowych wpływają znacząco na wartości śladu węglowego nalnych produktów spożywczych. Niskoemisyjna gospodarka rolna w Polsce jest jednym z głównych priorytetów w obecnym programie PROW na lata 2014-2020. Postęp w zakresie zmniejszania śladu węglowego produkcji rolniczej jest ważnym atrybutem innowacyjnego rozwoju rolnictwa.This paper discusses the importance of the carbon footprint for the assessment of greenhouse gas emissions generated by various production processes in the agri-food sector. The methodology of its determination based on the LCA guidelines, including GHG emissions throughout the product life cycle from “cradle to grave”, has been presented. In the light of studies to date, it turns out that greenhouse gas emissions in the systems of animal production and field crops influence significantly the carbon footprint values of the final food products. Low emission agriculture in Poland is one of the main priorities in the current PROW program for the years 2014-2020. Progress in reducing the carbon footprint of agricultural production is an important attribute of innovative development of agriculture