Evaluation of competencies to perform aesthetic medicine treatments by a group of professional beauticians, cosmetologists and physicians in aesthetic medicine

Obecnie w Polsce brakuje ustawy regulującej zakres kompetencji kosmetyczek, kosmetologów i lekarzy medycyny estetycznej. W ostatnich latach trwa dyskusja pomiędzy środowiskami, kto jest kompetentną osobą do wykonywania poszczególnych zabiegów. Praca powstała, aby poznać opinię w tym zakresie przedstawicieli poszczególnych grup.Cel: Celem pracy było zbadanie opinii kosmetyczek, kosmetologów oraz lekarzy medycyny estetycznej na temat kompetencji do wykonywania zabiegów z zakresu medycyny estetycznej przez każdą z wymienionych grup zawodowych.Materiały i metody: W badaniu wzięło udział 256 osób (206 kobiet oraz 50 mężczyzn) w wieku od 19 do 59 lat (mediana 34,0). Spośród wszystkich badanych kosmetyczki stanowiły 65 osób (25,4%), w wieku od 21 lat do 58 lat, (mediana 28,0). Kosmetolodzy stanowili 78 osób (30,5%), w wieku od 21 do 55 lat (mediana 30,0). Lekarze medycyny estetycznej stanowili 97 osób (37,9%), w wieku od 26 do 59 lat (mediana 40,0). 16 osób (6,3%) znalazło się w grupie pozostałych osób działających w branży beauty. Grupa ta ze względu na niejednorodność i małą liczebność została pominięta w pracy. Badanie przeprowadzono za pomocą anonimowego kwestionariusza w okresie od listopada 2015 do września 2016. Ankieta zawierała 9 pytań, zarówno otwartych jak i zamkniętych. Oprócz pytań o płeć, wiek i przynależność do grupy zawodowej, ankietowani określali okres w jakim zajmowali się zabiegami medycyny estetycznej z uwzględnieniem czasu kształcenia. Respondenci wypowiadali się na temat stanu aktualnych relacji pomiędzy kosmetyczkami, kosmetologami i lekarzami oraz wskazywali na kluczowy element, który powinien decydować o tym, kto ma wykonać zabieg. Ankietowani otrzymali listę 24 zabiegów i zostali poproszeni o wskazanie przez kogo powinien on być wykonywany. Ostatnie 2 pytania określały czy dana osoba wykonuje lub uczestniczy w zabiegach wskazanych w kwestionariuszu i jeśli tak to jakie relacje panują w miejscu świadczenia usług. Wyniki: Aktualne relacje pomiędzy środowiskami badani najczęściej określali jako konkurencję (kosmetyczki 67,7%, kosmetolodzy 60,3%, lekarze 76,3%). Jako kluczowym element przy podejmowaniu decyzji kto powinien wykonywać zabieg kosmetyczki wskazały przygotowanie merytoryczne i praktyczne (58,5%). Kosmetolodzy uważali, że obok przygotowania merytorycznego i praktycznego (38,5%) ważny jest stopień ryzyka wystąpienia ewentualnych powikłań (30,8%). Zdaniem lekarzy najistotniejszy element to możliwość udzielenia pierwszej pomocy (35,1) oraz stopień oceny ryzyka wystąpienia ewentualnych powikłań (20,6%). Lekarze najczęściej wskazywali swoją grupę zawodową jako kompetentną do wykonywania zabiegów z zakresu medycyny estetycznej (46,2%), w dalszej kolejności wskazywali na kosmetologów (24,8%), a najrzadziej wskazywali na kosmetyczki (17,0%). Kosmetolodzy najczęściej wskazywali na swoją grupę zawodową (40,7%) oraz lekarzy (35,7%), najrzadziej wymieniali kosmetyczki (18,5%). Kosmetyczki najczęściej wskazywały kosmetologów (33,6%) oraz swoją grupę zawodową (32,4%), kolejno wskazywały lekarzy (29,3%)Wnioski: Lekarze postrzegają swoją grupę zawodową jako najbardziej kompetentną do wykonywania zabiegów z zakresu medycyny estetycznej, w dalszej kolejności wskazują na kosmetologów, a kosmetyczki uznają za najmniej kompetentne. Kosmetolodzy uważają, że lekarze oraz oni sami cechują się porównywalnymi kompetencjami, zaś najmniejsze przypisują kosmetyczkom. Zdaniem kosmetyczek największe kompetencje do wykonywania zabiegów posiadają kosmetolodzy, następnie ich grupa zawodowa, a za najmniej kompetentnych uznają lekarzy. Konkurencja pomiędzy lekarzami, kosmetologami i kosmetyczkami, na którą wskazywali przedstawiciele każdej z grup znalazła odzwierciedlenie w zebranych opiniach.Currently in Poland there is no law regulating the competence of beauticians, cosmetologists and physicians in aesthetic medicine. In recent years, there has been a discussion among environments, who is a competent person to perform various treatments. The work was written to scrutinize the opinion in this regard, representatives of particular groups.Objective: The aim of this study was to evaluate the opinion of professional beauticians, cosmetologists and physicians in aesthetic medicine on the competences to perform the treatments of aesthetic medicine by each od these groups.Materials and Methods: The study involved 256 people (206 women and 50 men) aged 19 to 59 years (median 34.0). Of all the respondents beauticians were 65 people (25.4%), aged 21 years to 58 years (median 28.0). Cosmetologists were 78 people (30.5%), aged from 21 to 55 years (median 30.0). The doctors of aesthetic medicine were 97 people (37.9%), aged from 26 to 59 years (median 40.0). 16 people (6.3%) were in the group of other people working in the beauty industry. This group because of the heterogeneity and small size was omitted in the work. The study was conducted using an anonymous questionnaire in the period from November 2015 to September 2016. The survey contained 9 questions, both open and closed. In addition to questions about gender, age and belonging to a professional group, respondents determines the period in which engaged in aesthetic medicine treatments including education time. Respondents spoke about the current state of relations between beauticians, cosmetologists and physicians, and pointed to the key element that should decide who is to perform the procedure. Respondents were given a list of 24 treatments and were asked to indicate by whom it should be implemented. The last 2 questions that determined the person performs or participates in the procedures indicated in the questionnaire and, if so, what relationships exist in point of service.Results: Current relations between the surveyed communieties most often referred to as the competition (67.7% beauticians, cosmetologists 60.3%, 76.3% doctors). As a key element in deciding who should perform the procedure cosmetologist indicated substantive and practical preparation (58.5%). Cosmetologists believed that in addition to the technical and practical preparation (38.5%), the crucial role played the degree of the risk of possible complications (30.8%). According to doctors the most important element is the ability to provide first aid (35.1) and the degree of the risk assessment of potential complications (20.6%). Doctors most often pointed out their group as the most competent to perform the procedures of aesthetic medicine (46.2%), followed pointed to cosmetologists (24.8%), and least often pointed to the beautician (17.0%). Cosmetologists frequently pointed to their occupational group (40.7%) and physicians (35.7%), the least frequently mentioned beauticians (18.5%). Beauticians usually indicated cosmetologists (33.6%), and its professional group (32.4%), subsequently pointed doctors (29.3%)Conclusions: Doctors perceive their professional group as the most competent to perform the procedures of aesthetic medicine, followed indicate cosmetologists and beauticians recognize the least competent. Cosmetologists believe that doctors and they themselves are characterized by comparable competence, and the smallest attribute beauticians. According to the beauticians greatest competence to perform the procedures are cosmetologists, followed by their professional group, and the least qualified doctors recognize. Competition between physicians, cosmetologists and beauticians which pointed to the representatives of each of the groups is reflected in the collected opinions

Diagnostyka różnicowa łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt — opis przypadku

Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt często występuje w ciągu pierwszych trzech miesięcy życia i najczęściej objawia się rumieniem oraz obecnością tłustych łusek występujących zwłaszcza na skórze głowy (potocznie nazywanych „ciemieniuchą”). Zazwyczaj ma charakter łagodny i samoograniczający się. Ciężka, erytrodermiczna postać kliniczna jest rzadka i często wymaga diagnostyki różnicowej z innymi poważniejszymi chorobami skóry. W niniejszej pracy opisano przypadek ciężkiego łojotokowego zapalenia skóry u niemowlęcia. U pięciotygodniowego dziecka płci męskiej pojawiły się po urodzeniu erytrodermiczne zmiany skórne i złuszczanie zewnętrznej warstwy naskórka. Na skórze głowy, powiekach i twarzy zaobserwowano tłuste łuski, którym towarzyszył stan zapalny powiek. Ponadto stwierdzono dobrze odgraniczone zmiany rumieniowe w fałdach szyi, za uszami, w okolicy pach i okolicy pieluszkowej. Ze względu na ciężką postać kliniczną choroby wykonano dodatkowe badania, takie jak biopsja skóry i analiza genetyczna. Celem tego było wykluczenie innych możliwych przyczyn, takich jak atopowe zapalenie skóry, histiocytoza Langerhansa, wrodzona rybia łuska i łuszczyca. Na podstawie obrazu klinicznego i wyników badań dodatkowych za najbardziej prawdopodobną diagnozę uznano łojotokowe zapalenie skóry niemowląt. Pacjent wykazał dobrą odpowiedź na rozpoczęte w szpitalu leczenie obejmujące 1-procentowy kwas taninowy, 0,5-procentowy krem pod oczy z erytromycyną, krem z klotrimazolem, krem z hydrokortyzonem i emolienty. Po miesiącu leczenia przeprowadzono badanie kontrolne, stwierdzając dalszą poprawę stanu skóry. Należy pamiętać, że dermatozami, które trzeba wziąć pod uwagę podczas diagnostyki różnicowej ciężkiego łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt są atopowe zapalenie skóry, histiocytoza Langerhansa, wrodzona rybia łuska i łuszczyca

Infantile seborrheic dermatitis differential diagnosis based on case report

Infantile seborrheic dermatitis often occurs during the first three months of life and most frequently presents as erythema and greasy scales located especially on the scalp (commonly called “cradle cap”). Usually, it is a mild, self-limiting condition. The severe, erythrodermic clinical appearance is rare and often demands differential diagnosis with other more serious skin conditions. We report a case of severe seborrheic dermatitis in an infant. A 5-weeks male infant presented with erythrodermic scaling lesions and exfoliation of the outermost layer of the epidermis, which had appeared after birth. Greasy scales were observed on the scalp, eyelids, and face accompanied by inflammation of the eyelids. Moreover, erythematous, well-demarcated lesions were noticed in the neck folds, behind the ears, in the axillary region, and diaper area. Considering the severe clinical appearance, additional tests such as skin biopsy and genetic analysis were performed to exclude other possible causes such as atopic dermatitis, Langerhans histiocytosis, congenital ichthyosis, and psoriasis. Based on clinical presentation and additional test results, infantile seborrheic dermatitis seemed to be the most probable diagnosis. The treatment including 1% tannic acid, 0.5% erythromycin eye cream, clotrimazole cream, hydrocortisone cream, and emollients was started in the hospital with a good response. After a month of therapy, the patient was re-admitted for the follow-up, with further improvement of the skin condition. It is essential to remember that the dermatoses that we should take into consideration during the differential diagnosis of severe infantile seborrheic dermatitis are atopic dermatitis, Langerhans histiocytosis, congenital ichthyosis, and psoriasis

Epidemiological evaluation of paediatric psoriasis patients at the Dermatology Department

Introduction: Psoriasis is a chronic autoinflammatory disease, which mostly affects skin and joints. Patients with psoriasis are at risk of developing comorbidities such as diabetes, cardiovascular diseases or mental disorders. It is reported that even one-third of the total psoriatic cases may have skin symptoms in childhood.  Material and methods: The study aimed to perform a retrospective analysis of paediatric patients with psoriasis admitted to the dermatological department between 2018 and 2020. Patients’ data were analysed for age, gender, medical diagnosis (ICD-10) including subtypes of psoriasis, treatment, the clinical course of the disease and results of the diagnostic tests including cholesterol fractions and blood glucose level.  Results: In the years 2018–2020 73 children were admitted to the dermatological department. The number of female patients 47 (64.38%) significantly dominated over the number of male patients 26 (35.62%). Almost 95% of them were diagnosed with psoriasis vulgaris. Only 3 cases (4.11%) of generalized pustular psoriasis and 1 case (1.37%) of psoriatic arthritis were reported. Almost 20% of children had a positive family history of psoriasis. Readmission to the ward was required in 35.62% of the cases. 23.4% of patients presented abnormality in lipid profile. 15% had various comorbidities.  Conclusions: Better understanding of psoriasis and its management from an early age, may improve the quality of life of psoriasis patients and prevent them from developing serious comorbidities in the future.Introduction: Psoriasis is a chronic autoinflammatory disease, which mostly affects skin and joints. Patients with psoriasis are at risk of developing comorbidities such as diabetes, cardiovascular diseases or mental disorders. It is reported that even one-third of the total psoriatic cases may have skin symptoms in childhood.  Material and methods: The study aimed to perform a retrospective analysis of paediatric patients with psoriasis admitted to the dermatological department between 2018 and 2020. Patients’ data were analysed for age, gender, medical diagnosis (ICD-10) including subtypes of psoriasis, treatment, the clinical course of the disease and results of the diagnostic tests including cholesterol fractions and blood glucose level.  Results: In the years 2018–2020 73 children were admitted to the dermatological department. The number of female patients 47 (64.38%) significantly dominated over the number of male patients 26 (35.62%). Almost 95% of them were diagnosed with psoriasis vulgaris. Only 3 cases (4.11%) of generalized pustular psoriasis and 1 case (1.37%) of psoriatic arthritis were reported. Almost 20% of children had a positive family history of psoriasis. Readmission to the ward was required in 35.62% of the cases. 23.4% of patients presented abnormality in lipid profile. 15% had various comorbidities.  Conclusions: Better understanding of psoriasis and its management from an early age, may improve the quality of life of psoriasis patients and prevent them from developing serious comorbidities in the future

Imaging diagnosis of kidney stones

Kamica nerkowa jest częstym schorzeniem występującym u 5–20% populacji. W przebiegu tej choroby w drogach moczowych wytrącają się nierozpuszczalne złogi. Zwykle dotyczy to ludzi młodych i czynnych zawodowo, co stanowi problem nie tylko medyczny, ale także społeczny. U mężczyzn szczyt zachorowań przypada na 30.–40. r.ż., a u kobiet 30. –40. oraz 50.–65. r.ż. Typowym objawem kamicy jest kolka nerkowa. Pojawienie się objawów często poprzedza długi okres kamicy bezobjawowej. Kamicę można rozpoznać na podstawie badań obrazowych, takich jak: zdjęcie rentgenowskie przeglądowe, ultrasonografia, spiralna tomografia komputerowa, urografia. Wykonywanie badań ultrasonograficznych pozwala wykryć złogi w nerkach na wczesnym etapie rozwoju choroby. Leczenie polega na usuwaniu istniejących kamieni, jak i na ograniczaniu czynników ryzyka. Leczenie zachowawcze kamicy opiera się na stosowaniu leków przeciwbólowych oraz spazmolitycznych. Natomiast do stosowanych zabiegów urologicznych należą: pozaustrojowa litotrypsja falą uderzeniową, elastyczna ureteroskopia, przezskórna nefrolitotomia.Nephrolithiasis is common disease that affects 5-20% of the population in which insoluble deposits precipitate in the urinary tract. It usually affects young and professionally active people, which is why it is not only a medical problem, but also a social one. Among men, the peak incidence occurs at the age of 30–40 years, and among women at the age of 30–40 years and at the age of 50–65 years. The classic symptom of urolithiasis is a renal colic. However, the appearance of symptoms is often preceded by a long period of asymptomatic urolithiasis. You can diagnose urolithiasis on the basis of imaging tests. Performing ultrasound examinations allows you to detect deposits in the kidneys at the early stage of the disease development. The diagnostic imaging also includes an abdominal examination, computed tomography and urography. Treatment is based on removing existing stones as well as reducing risk factors. Conservative treatment involving the use of painkillers is applied. On the other hand, the urological procedures used include extracorporeal shock wave lithotripsy, flexible ureteroscopy, and percutaneous nephrolithotomy. The prognosis depends on etiological factors and is usually good. Early diagnosis and appropriate treatment improve the prognosis

Changes in MOTS-c Level in the Blood of Pregnant Women with Metabolic Disorders

MOTS-c peptide is a member of the group of mitochondria-derived peptides (MDP). It is a product of the open reading frame in the 12S RNA gene. Due to its features and functions in the body, this peptide is classified as a hormone. The first publications indicated that this hormone improves insulin sensitivity and lowers body weight in obese animals. This suggests that it may be an important peptide in maintaining the body’s energy homeostasis. The aim of our work was to investigate the potential role of MOTS-c peptide during pregnancy, which is a condition prone to metabolic disorders. The research covered healthy, obese women and women with thyroid disorders. The obtained results indicated an increase in the concentration of MOTS-c in the blood of mothers and newborns in the obese group as compared to the healthy control group and a corresponding decrease in the concentration of this peptide in mothers and newborns in the group with hypothyroidism compared to the obese group. Moreover, we also observed a strong positive correlation between the concentration of MOTS-c in maternal blood and in umbilical cord blood. In summary, the MOTS-c peptide shows changes in blood concentration in various physiological states and may, in the future, become an important tool in the fight against metabolic diseases such as obesity or type 2 diabetes