Leczenie nowotworów złośliwych żeńskiego narządu rodnego i piersi z zachowaniem możliwości prokreacji

Postponed motherhood is the reason why many women are diagnosed with cancer before they make the decision to conceive a child, but only a small number of the affected patients will receive any information about treatmentrelated infertility. As far as female genital cancer is concerned, cervical cancer continues to be the most frequently diagnosed malignancy in women of childbearing age. In its early stages, it can be treated with surgical procedures which spare the genitals, i.e. surgical conization and vaginal radical trachelectomy with laparoscopic lymphadenectomy. The advantages of these procedures have been observed in our experience. Also, a successful conservative 6-month treatment of endometrial cancer limited to the mucous membrane with progestagens following curettage of the uterine cavity has been reported in the literature. This paper also presents our own experience with fertility-sparing surgical treatment of ovarian cancer with borderline malignancy and invasive IA stage. Breast cancer affects over 7% of all cancer patients under the age of 40. Pregnancy after breast cancer treatment has been shown to develop properly and both, pregnancy and breastfeeding have no influence on cancer relapse. Protective shields for the adnexa or relocation of the ovaries should be used during radiotherapy in patients who wish to preserve their fertility. In case of chemotherapy, application of GnRH analogs has shown promising results in preservation of the ovarian function. Also, the development of new assisted reproductive technology has offered an increasing number of alternatives for young cancer patients who wish to preserve their fertility.Przesuwanie macierzyństwa na późniejsze lata sprawia, że u wielu kobiet wystąpienie choroby nowotworowej często wyprzedza decyzję o macierzyństwie. Niestety, tylko część pacjentek z rozpoznanym nowotworem złośliwym zlokalizowanym nierzadko poza narządem rodnym otrzymuje informację na temat możliwości niepłodności związanej z leczeniem procesu nowotworowego. Wśród nowotworów złośliwych narządu rodnego jednym z najczęstszych występujących w okresie zdolności do prokreacji jest rak szyjki macicy. Jego wczesne postacie można leczyć chirurgicznie oszczędzając narząd rodny tj. wykonując chirurgiczną konizacją lub radykalną pochwową trachelektomię z laparoskopową limfadenektomią. O wartości takiego postępowania świadczą nasze własne doświadczenia. Istnieją także doniesienia o zachowawczym leczeniu progestagenami w sytuacji raka endometrium ograniczonego do błony śluzowej, po uprzednim wyłyżeczkowaniu jamy macicy. W pracy przedstawiono doświadczenia (również własne) w leczeniu chirurgicznym raka jajnika o granicznej złośliwości i w stopniu zaawansowania klinicznego IA zachowując prokreacje. Około 7% raka piersi dotyczy kobiet poniżej 40 roku życia. Wskazano, że ciąża po leczeniu raka piersi rozwija się prawidłowo. Podobnie, zarówno ciąża jak i karmienie zdrową piersią nie mają wpływu na wzrost ryzyka wznowy raka piersi. Przy stosowaniu radioterapii w zależności od lokalizacji nowotworu u kobiet pragnących zachować płodność należy stosować osłony na przydatki lub wykonać relokację jajników. W razie konieczności stosowania chemioterapii obiecujące wyniki w oszczędzeniu funkcji rozrodczych jajników daje zastosowanie w trakcie jej trwania analogów GnRH. Coraz częściej również w tych trudnych sytuacjach bezpieczne rozwiązania oferują nowe techniki medycyny wspomaganego rozrodu

Destructive methods in uterine bleeding outpatient treatment

Wprowadzenie w latach 80. ubiegłego stulecia ablacji jako nowej techniki leczenia zachowawczego krwawień macicznych spowodowanych nieprawidłowym rozrostem endometrium znacząco ograniczyło odsetek histerektomii wykonywanych z tego powodu. Metoda ta zyskuje coraz więcej zwolenników. Ablacja endometrium przy użyciu histeroskopii dotyczy trzech sposobów usuwania endometrium, które są określane jako techniki pierwszej generacji. Są to: przezszyjkowa resekcja endometrium, destrukcja endometrium elektrodą obrotową i destrukcja endometrium przy użyciu lasera. W oparciu o materiał własny histeroskopowej ablacji endometrium, obejmujący 876 przypadków histeroskopowej resekcji endometrium i 51 przypadków destrukcji endometrium przy użyciu elektrody obrotowej, przedstawiono doświadczenia i obserwacje oraz skuteczność tych zabiegów. W latach 90. ubiegłego stulecia zaczęto wprowadzać metody wykorzystujące różne rodzaje energii do destrukcji endometrium, określane jako techniki ablacji drugiej generacji. Są to: termiczne balony śródmaciczne (system therma choice), metoda wodno-termiczna (system hydroterm), wieloelektrodowy system balonowy, metoda mikrofalowa, krioablacja endometrium oraz endometrialna wewnątrzmaciczna terapia laserowa. Warunkiem stosowania tych metod jest wykluczenie atypii endometrium i możliwość następowej kontroli lekarskiej. Najbardziej powszechną metodą ablacji endometrium drugiej generacji jest system therma choice. Mimo że najskuteczniejszą metodą jest histeroskopowa resekcja endometrium, to jednak techniki destrukcyjne są łatwiejsze do wykonania, mniej inwazyjne i powodują mniejszą liczbę powikłań.Introduction of the ablation, in the 1980s, as a new technique of conservative management of metrorrhagia due to endometrial hyperplasia has significantly decreased the percentage of hysterectomies and is gaining more attention. Endometrial ablation with the use of hysteroscopy refers to three methods of endometrial removal, which are defined as the first generation techniques. This group comprises transcervical endometrial resection, endometrial destruction with the revolving electrode and the laser endometrial destruction. Based on our own hysteroscopic endometrial ablation material, which comprises 876 cases of hysteroscopic endometrial resection and 51 cases of endometrial destruction by the revolving electrode, our observations, experience and the efficacy of these procedures have been discussed. In the 1990s new methods using different types of energy for endometrial destruction, known as the second generation techniques, were introduced. This group consists of thermal intracavitary balloons (ThermaChoice System), hydro-thermic method (Hydrotherm System), multielectrode balloon system, microwave method, endometrial cryoablation and endometrial intrauterine laser therapy. These methods may be used provided that endometrial atypia had been excluded and a regular follow-up is possible. The most common method of endometrial ablation is one of the second generation techniques: ThermaChoice System. Although hysteroscopic endometrial resection is the most efficient method, the destructive methods are less invasive, easier to perform and involve fewer complications

Use of Tc99m-nanocolloid for sentinel nodes identification in cervical cancer

BACKGROUND: The initial draining lymph node for a primary tumor is referred to as the “sentinel” node. Firstly adopted in the management of patients with cutaneous melanoma and breast cancer, it is now widely tested in cervical cancer. In patients with cervical cancer, lymph node status is the most important prognostic factor for survival. In patients with cervical cancer FIGO stage I and II pelvic lymph node metastases are expected in 0–16 and 24.5-31% and para-aortic lymph node metastases are expected in 0–22 and 11–19% of patients. The removal of pelvic and para-aortic lymph nodes is essential for assessing the biology of the disease. Lymphoscintigraphy enables the visualisation of lymphatic drainage patterns from a great variety of tumour sites prior to surgery. Therefore, the current procedure is to perform the pre-operative mapping of sentinel nodes by static and/or dynamic lymphoscintigraphy, followed by in vivo identification using a gamma detection probe and selective surgical resection. MATERIAL AND METHODS: Between 2001–2003, 37 patients with cervical cancer FIGO stage I-IIa were seemed to be qualified to undergo lymphoscintigraphy. The day before surgery 99mTc-nanocolloid (100 MBq; 0.5–1.0 ml in volume) was applied in each quadrant of the cervix or around the tumor. The static scintigraphic scans were performed after 2 hours p.i. using a dual-head large-field-of-view Siemens gamma-camera equipped with high resolution collimators. SNs were identified intra-operatively using a handheld gamma detection probe (Navigator GPS-Tyco) and intra-operative lymphatic mapping with blue dye. After a resection of the SNs, a standard radical hysterectomy with pelvic and low para-aortic lymph node dissection was performed. Tumor characteristics were compared with sentinel node detection and with the histopathological and immunohistochemical results. RESULTS: The scintigraphy showed a focal uptake in 35 of the 37 patients. In all women one or more sentinel lymph nodes were identified intra-operatively. Of them, 24 patients had those located bilaterally. Histologically positive SNs were found in 5 women (13.5%). CONCLUSIONS: A combination pre-operatively administered radioactively labelled albumin with blue dye allows the successful detection of SN in patient with cervical cancer. This technique will result in a real advance in the less aggressive management of patients with early stage cervical cancer. Sentinel lymph node status may be representative of the pelvic lymph nodes status in cervical cancer and thus could provide important information for further treatment

Use of Tc99m-nanocolloid for sentinel node identification in cervical cancer

BACKGROUND: The initial draining lymph node for a primary tumor is referred to as the “sentinel” node. Firstly adopted in the management of patients with cutaneous melanoma and breast cancer, it is now widely tested in cervical cancer. In patients with cervical cancer, lymph node status is the most important prognostic factor for survival. In patients with cervical cancer FIGO stage I and II pelvic lymph node metastases are expected in 0–16 and 24.5-31% and para-aortic lymph node metastases are expected in 0–22 and 11–19% of patients. The removal of pelvic and para-aortic lymph nodes is essential for assessing the biology of the disease. Lymphoscintigraphy enables the visualisation of lymphatic drainage patterns from a great variety of tumour sites prior to surgery. Therefore, the current procedure is to perform the pre-operative mapping of sentinel nodes by static and/or dynamic lymphoscintigraphy, followed by in vivo identification using a gamma detection probe and selective surgical resection. MATERIAL AND METHODS: Between 2001–2003, 37 patients with cervical cancer FIGO stage I-IIa were seemed to be qualified to undergo lymphoscintigraphy. The day before surgery 99mTc-nanocolloid (100 MBq; 0.5–1.0 ml in volume) was applied in each quadrant of the cervix or around the tumor. The static scintigraphic scans were performed after 2 hours p.i. using a dual-head large-field-of-view Siemens gamma-camera equipped with high resolution collimators. SNs were identified intra-operatively using a handheld gamma detection probe (Navigator GPS-Tyco) and intra-operative lymphatic mapping with blue dye. After a resection of the SNs, a standard radical hysterectomy with pelvic and low para-aortic lymph node dissection was performed. Tumor characteristics were compared with sentinel node detection and with the histopathological and immunohistochemical results. RESULTS: The scintigraphy showed a focal uptake in 35 of the 37 patients. In all women one or more sentinel lymph nodes were identified intra-operatively. Of them, 24 patients had those located bilaterally. Histologically positive SNs were found in 5 women (13.5%). CONCLUSIONS: A combination pre-operatively administered radioactively labelled albumin with blue dye allows the successful detection of SN in patient with cervical cancer. This technique will result in a real advance in the less aggressive management of patients with early stage cervical cancer. Sentinel lymph node status may be representative of the pelvic lymph nodes status in cervical cancer and thus could provide important information for further treatment

Impact of specific KRAS Mutation in Exon 2 on clinical outcome of chemotherapy- and radiotherapy-treated colorectal adenocarcinoma patients

BACKGROUND AND OBJECTIVES: Knowledge obtained via high-throughput technologies, used for tumor genome sequencing or identifying gene expression and methylation signatures, is clinically applicable thanks to molecular characterization in the context of tumor development and progression. This study was conducted to assess the impact of specific KRAS mutation in codons 12 and 13 on clinical outcome of chemotherapy and radiotherapy in colorectal cancer patients. METHODS: A total of 239 samples of colorectal adenocarcinoma underwent histological evaluation and DNA isolation. RESULTS AND CONCLUSIONS: Patients with a mutation in KRAS codon 13 experienced worse outcome than those with a mutation in KRAS codon 12. Moreover, the cases of mutations in KRAS codons 12 or 13 were associated with a significantly higher mortality than the cases of wild-type KRAS, and some patients with KRAS mutated in codon 12 had an exceptionally long overall survival. Finally, primary preoperative radiation therapy followed by surgery significantly increased overall survival more efficiently than surgery followed by chemotherapy. This should be investigated in further studies. The fact that all patients treated with radiotherapy + surgery were alive, again focused our attention on the effect of preoperative radiation therapy on the prognosis for colorectal cancer patients. However, the number of patients in this subgroup is too small to allow any specific explanation for this observation. We should, rather, point out a problem for further investigation

Sentinel node in gynaecological oncology

BackgroundThe concept of sentinel node biopsy has been widely invastigated in various malignant tumoures and has become a standard method in such neoplastic diseases as penile cancer or melanoma. In tumours, where the lymphatic flow is more complicated and difficult to analyze, this concept still needs to be verified.AimThe aim of this paper is to present the validity of the above concept in sentinel node detection in vulvar, cervical and endometrial cancers.Materials/MethodsSentinel node detection was performed in 127 women with gynaecological malignances; 39 patients with vulvar cancer, 52 patients with cervical cancer and 36 patients with endometrial cancer. In sentinel node detection we used radioisotopes and a dye technique. After sentinel node dissection, in all cases, radical surgery with systemic lymphadenectomy was performed. The number and localization of the nodes classified as sentinel nodes were analyzed.ResultsThe identification rate for sentinel node detection was 97.4% in vulvar cancer, 96.2% in cervical cancer and 88.9% in endometrial cancer. The sensitivity in this procedures was 100.0% in vulvar cancer, 94.0% in cervical cancer and 87.9% in endometrial cancer.Negative predictive value was 96.2% for vulvar cancer, 97.0% for cervical cancer and 100.0% for endometrial cancer.ConclusionsThe concept of sentinel node detection in gynaecological malignances requires more clinical date for its validation, but outcomes in vulvar cancer seem to be potentially most promising

Leczenie chirurgiczne raka jajnika z zachowaniem płodności

Introduction: Ovarian cancer (OC) continues to be one of the greatest challenges of modern oncology gynecology. Most patients are diagnosed in the advanced stage of the disease, which requires aggressive and extensive surgical intervention. In approximately 8% of the cases, OC affects womenWstęp: Rak jajnika jest jednym z największych wyzwań współczesnej ginekologii onkologicznej. Większość przypadków rozpoznawanych jest w zaawansowanym stadium choroby co wymaga agresywnego i rozległego leczenia chirurgicznego. Jednak w około 8% przypadków rak jajnika dotyczy kobiet poniżej 40 roku życia. Wśród tych pacjentek rak jajnika w stopniu FIGO IA stanowi około 40% przypadków, co stwarza nadzieję na możliwość zastosowania oszczędzającego płodność chirurgicznego leczenia. Cel pracy: Ocena skuteczności chirurgicznego oszczędzającego leczenia w przypadku raka ograniczonego do jednego jajnika u kobiet pragnących zachować płodność. Materiał i metody: 43 kobiety z rakiem ograniczonym do jednego jajnika (26 z rakiem o granicznej złośliwości i 17 z inwazyjnym w stopniu FIGO IA) zostały poddane chirurgicznemu oszczędzającemu płodność leczeniu. Oceniono stopnień nawrotu choroby jako miarę jakości leczenia onkologicznego oraz liczbę ciąż i ich przebieg jako miarę skuteczności leczenia oszczędzającego płodność. Wyniki: Obserwacja od 4 do 10 lat w przypadku raka o granicznej złośliwości i od 3 do 8 lat w przypadku raka inwazyjnego wg FIGO IA nie wykazała w żadnym przypadku pojawienia się wznowy. W tej pierwszej opisywanej grupie chorych w ciążę zaszło 14 (73,7%) kobiet, z których 2 poroniły ciążę przed 22 tygodniem jej trwania, 1 urodziła przed terminem tj. w 34 tygodniu ciąży, 10 (71,5%) z nich urodziło o czasie, natomiast 1 jest w chwili obecnej w 6 miesiącu ciąży. W grupie drugiej w ciążę zaszło 9 (81,8%) kobiet, z których 1 poroniła ciążę w 10 tygodniu jej trwania, u 1 nastąpiło obumarcie płodu w 27 tygodniu ciąży, 6 z nich urodziło o czasie, natomiast 1 jest aktualnie w 3 miesiącu ciąży. Wnioski: Odpowiednia kwalifikacja chorych i sposób przeprowadzenia oszczędzającego zabiegu operacyjnego pozwala na właściwą kontrolę procesu nowotworowego u chorych z rakiem ograniczonym do jednego jajnika, jak również pozwala w znacznym stopniu na zachowanie zdolności u nich do prokreacji