Continuous Feedback as a Key Component of Employee Motivation Improvement - A Railway Case Study based on the Placebo Effect

The objective of this paper is to present and analyse results from a placebo-based case study concerning the importance of feedback in achieving continuous improvement of train driver motivation. The specifics of the train driver job, which affect motivation are presented, along with motivation theory. The case study, conducted using the placebo effect for three months in a medium-sized Eastern-European railway operator is then presented along with the results. These results show that informing the employees that their efficiency was being monitored and that the best drivers would be rewarded improved efficiency. However, the lack of feedback and stimulation of only extrinsic motivation, caused the employees to lose motivation to improve and further consumed energy reduction could not be observed. These results are analysed and used to validate a proposed gamification system aimed at achieving continuous improvement of employee motivation via a set of gamified techniques and continuous feedback targeting the four basic human needs of competence, relatedness, autonomy and purpose.

Measuring attitudes towards VR technology simulation training of train drivers

This paper presents the results of measurements of attitudes towards a demonstrative virtual-reality railway simulator for eco-driving techniques training. This device has been prepared for InnoTrans 2016 railway trade fair, and during this exhibition 144 railway professionals from 35 countries took part in the simulation and filled a questionnaire about their experience and whether they found this type of simulator a viable choice for railway driver training. The results have been very positive with barely any negative answers. This shows that a VR-based railway simulator could potentially be used as a low-cost solution supporting energy efficient train driving

Czy łączenie klopidogrelu z inhibitorem pompy protonowej jest niebezpieczne?

Ostre zespoły wieńcowe, zawał serca i stan po wszczepieniu stentu wieńcowego są ustalonymi wskazaniami do terapii przeciwpłytkowej. Zarówno kwas acetylosalicylowy, jak i klopidogrel zwiększają ryzyko powikłań gastroenterologicznych, zwłaszcza krwawienia do przewodu pokarmowego. Ryzyko tych powikłań zmniejszają inhibitory pompy protonowej (IPP). Jednak łączenie klopidogrelu z IPP jest przedmiotem kontrowersji. Z wcześniejszych badań retrospektywnych i obserwacyjnych wynikało, że taka terapia zwiększa ryzyko poważnych powikłań ze strony układu sercowonaczyniowego, takich jak zawał serca zakończony lub niezakończony zgonem, nagła śmierć sercowa czy udar niedokrwienny mózgu. Tych niepożądanych zdarzeń nie potwierdziły wyniki jedynego opublikowanego dotychczas badania z randomizacją, które wykazały tylko korzystny wpływ omeprazolu na powikłania gastroenterologiczne, w szczególności na częstość krwawień do przewodu pokarmowego. Dalsze badania doprowadzą zapewne do ustalenia klarownych wskazań do łączenia IPP z klopidogrelem i innymi tienopirydynami u chorych z miażdżycowym uszkodzeniem serca i naczyń krwionośnych. Obecnie przy rozważaniu wskazań do takiego leczenia należy oprzeć się na indywidualnej ocenie ryzyka powikłań kardiologicznych i gastroenterologicznych. Gastroenterologia Kliniczna 2011, tom 3, nr 3, 95–9

Nowe leki w zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego

Farmakologiczne leczenie zespołu jelita nadwrażliwego jest tylko częściowo skuteczne. Niniejszy przegląd przedstawia nowe leki, które już znalazły zastosowanie lub są dopiero oceniane u chorych z tym zespołem. Omówiono kilka grup leków, w tym agonistów receptora 5-HT4, leki pobudzające kanały chlorkowe, antagonistów receptora 5-HT3, leki hamujące syntezę serotoniny oraz probiotyki. Opinie na temat itoprydu, leku stosowanego w niektórych krajach do leczenia dyspepsji czynnościowej, są kontrowersyjne. Gastroenterologia Kliniczna 2010, tom 2, nr 2, 50-5

Zakażenia i nieswoiste zapalenia jelit

W artykule przedstawiono związek między zakażeniami bakteryjnymi, wirusowymi i pasożytniczymi a nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit. Zaostrzenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego- Crohna mogą być wywołane przez różne gatunki Enterobacteriaceae oraz przez Clostridium difficile. Szczególną uwagę zwrócono na zakażenia oportunistyczne, które są poważnym powikłaniem leczenia immunosupresyjnego i biologicznego. Zapobieganie im polega przede wszystkim na chemoprofilaktyce i szczepieniach. Osobne zalecenia dotyczą chorych na nieswoiste zapalenia jelit planujących wyjazd zagraniczny. Ostatnią część artykułu poświęcono przeszczepianiu bakteryjnej flory jelitowej w leczeniu nieswoistych chorób zapalnych jelit i nawracającego zakażenia Clostridium difficile

Farmakoterapia colitis ulcerosa w fazie zaostrzenia i remisji — drugi konsensus europejski (2012)

W artykule omówiono zasady farmakoterapii w różnych fazach colitis ulcerosa na podstawie drugiego konsensusu europejskiego opublikowanego w Journal of Crohn’s and Colitis w 2012 roku

Bakteryjna flora jelitowa i leczenie jej zaburzeń. Sprawozdanie z konferencji „Odkryj to, co niewidzialne”

Warszawska konferencja pod hasłem „Odkryj to, co niewidzialne” dostarczyła dowodów na związek długotrwałego leczenia inhibitorami pompy protonowej z florą bakteryjną jelit. Zaburzenia tej flory, obserwowane w zespole rozrostu bakteryjnego, powinny być leczone niewchłanialnym antybiotykiem, jakim jest rifaksymina. Do leczenia rifaksyminą kwalifikują się także chorzy z zespołem jelita drażliwego przebiegającym ze wzdęciem brzucha. Stanowisko takie wyrażają zgodnie autorzy polskich, niemieckich i amerykańskich wytycznych

Gruczolak jelita grubego z inwazyjnym rakiem

Gruczolak z inwazyjnym rakiem jest zmianą, w której komórki nowotworowe przekraczają blaszkę mięśniową błony śluzowej i naciekają błonę podśluzową ściany jelita grubego, bez zajęcia mięśniówki właściwej. Po endoskopowej polipektomii takiej zmiany dalszy sposób postępowania zależy od kondycji pacjenta oraz od cech histologicznych, takich jak: stopień zróżnicowania raka, obecność lub brak angioinwazji oraz margines resekcji. W przypadku gruczolaka z utkaniem raka średnio- lub wysokozróżnicowanego (G1 lub G2), z wolnym od nacieku marginesem resekcji i brakiem angioinwazji, wystarczającym postępowaniem jest leczenie endoskopowe. Jeżeli powyższe kryteria nie są spełnione, właściwym sposobem leczenia jest częściowa resekcja jelita grubego z usunięciem węzłów chłonnych. Decyzję o sposobie leczenia należy podejmować w zespole, w którym endoskopista, patolog i chirurg biorą pod uwagę zarówno czynniki rokownicze polipa oraz uwarunkowania zdrowotne i oczekiwania pacjenta