Wytrzymałość pływacka i biegowa studentów kierunku wychowanie fizyczne na podstawie testu Coopera = Endurance swimming and gear students of physical education based on the basis of the Cooper's test

Banach Jan, Cieślicka Mirosława, Muszkieta Radosław, Zukow Walery, Stępniak Robert. Wytrzymałość pływacka i biegowa studentów kierunku wychowanie fizyczne na podstawie testu Coopera = Endurance swimming and gear students of physical education based on the basis of the Cooper's test. Journal of Education, Health and Sport. 2015;5(5):445-462. ISSN 2391-8306. DOI 10.5281/zenodo.18157http://ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/2015%3B5%285%29%3A445-462https://pbn.nauka.gov.pl/works/562614http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.18157Formerly Journal of Health Sciences. ISSN 1429-9623 / 2300-665X. Archives 2011 – 2014 http://journal.rsw.edu.pl/index.php/JHS/issue/archive Deklaracja.Specyfika i zawartość merytoryczna czasopisma nie ulega zmianie.Zgodnie z informacją MNiSW z dnia 2 czerwca 2014 r., że w roku 2014 nie będzie przeprowadzana ocena czasopism naukowych; czasopismo o zmienionym tytule otrzymuje tyle samo punktów co na wykazie czasopism naukowych z dnia 31 grudnia 2014 r.The journal has had 5 points in Ministry of Science and Higher Education of Poland parametric evaluation. Part B item 1089. (31.12.2014).© The Author (s) 2015;This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Kazimierz Wielki University in Bydgoszcz, Poland and Radom University in Radom, PolandOpen Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/) which permits unrestricted, non commercialuse, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.The authors declare that there is no conflict of interests regarding the publication of this paper.Received: 20.03.2015. Revised 18.04.2015. Accepted: 24.05.2015. Wytrzymałość pływacka i biegowa studentów kierunku wychowanie fizyczne na podstawie testu CooperaEndurance swimming and gear students of physical education based on the basis of the Cooper's test Jan Banach, Mirosława Cieślicka, Radosław Muszkieta, Walery Zukow, Robert Stępniak IKF, WKFZIT, Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy                          Streszczenie          Wytrzymałość i wydolność można badać różnymi metodami. Na kierunku wychowania fizycznego Uniwersytety Kazimierza Wielkiego podjęto badania metodą  biegowego i pływackiego testu Coopera. Do badań na sali gimnastycznej i na pływalni przystąpiło i ukończyło 59 studentów. Dokonano analizy wyników z podziałem na wyniki kobiet i mężczyzn z wyróżnieniem studentów uprawiających czynnie wybrane dyscypliny sportu. Wynikiem pracy jest stwierdzenie że przebadani  studenci posiadają w znakomitej większość bardzo dobrą i dobrą wytrzymałość. Nie stwierdzono aby studenci czynnie uprawiający wybrane dyscypliny sportowe wyróżniali się wyższą wytrzymałością. Słowa kluczowe: pływanie, Test pływacki, Test Coopera, wytrzymałość. AbstractEndurance performance can be investigated by different methods. At the direction of physical education Universities Casimir the Great been investigated by cross-country skiing and swimming Cooper test. To study the gym and the swimming pool has acceded and graduated 59 students. The analysis of the results from the division of the results for men and women with honors students engaged actively chosen sport. The result of work is the finding that students have screened the vast majority of very good and good strength. There were no students to actively cultivating selected sports disciplines distinguished by a higher resistance. Keywords: swimming, pool Test, Test Cooper endurance

Barometer Maatschappelijk Vastgoed 2011

De Barometer onderzoekt het beheer van maatschappelijk vastgoed door gemeenten in Nederland. Dit onderzoek wordt al uitgevoerd vanaf 2007. Het Barometeronderzoek 2011 is uitgevoerd door studenten van de opleiding Vastgoed & Makelaardij van de Hanzehogeschool te Groningen, in opdracht van het Consortium Maatschappelijk Vastgoed. Het type onderzoek dat dit jaar is uitgevoerd, is een kwantitatief onderzoek. Het betrof een herhalend veldonderzoek bij een grote groep respondenten via een digitale enquête.Studentonderzoek in het kader van het thema Leefomgeving

Ocena wartości rokowniczej wybranych parametrów ergospirometrycznych u chorych z przewlekłą skurczową niewydolnością serca kwalifikowanych wstępnie do transplantacji serca, w obserwacji 12-miesięcznej

Introduction. Despite recent advances in diagnosis and pharmacological treatment of cardiovascular diseases, chronic heart failure (HF) carries a poor prognosis. The identification of patients at highest risk for early death from HF is of special importance. Ergospirometric test is known to be useful in predicting survival and oxygen consumption (maximal/peak VO2) and minute ventilation-carbon dioxide production relationship (VE/VCO2slope) are the most frequently analyzed cardiopulmonary exercise test parameters. The aim of this study was to assess the ability of peak VO2 and VE/VCO2slope to predict cardiac-related mortality and cardiac-related hospitalization (MACE, major adverse cardiac event) in patients with chronic systolic HF, pre-qualified for heart transplantation. Material and methods. Forty-five patients (38 men; age 50 ± 8 years) with stable chronic HF (21 coronary artery disease, 24 dilated cardiomyopathy), in New York Heart Association functional class II (n. 16)–III (n. 29), with left ventricular ejection fraction (LVEF) below 35% (mean LVEF = 22.7 ± 5.1%), underwent cardiopulmonary exercise testing between 2006 and 2012 year. Results. At the end of follow-up, 5 (11%) patients had died and 17 (38%) had a hospitalization due to CHF exacerbation. Peak VO2 was 14.5 ± 5.7 mL/kg/min, VE/VCO2 slope was 35.1 ± 6.1. MACE(+) group had a lower peak VO2 (13.9 ± 6.9 mL/kg/min vs 15.1 ± 4.3, p = NS) and higher VE/VCO2slope (37.2 + 6.0 vs. 33.1 ± 5.6, p = 0.021) than MACE(–) group. MACE(+) death group had a lower peak VO2 than MACE(–) group (10.9 ± 1.3 vs. 15.1 ± 4.3, p = 0.045). The areas under the receiver operating characteristic curves for predicting MACE at 1 year were 0.68 for peak VO2 and 0.70 for VE/VCO2slope. The results of Kaplan-Meier analysis revealed a 1-year MACE free survival of 33% in patients with VE/VCO2slope > 34.9 and 67% in those with VE/VCO2slope 11.9 mL/kg/min (p = 0.0085). Conclusions. Both VO2 and VE/VCO2slope, are good prognostic parameters for serious cardiovascular events and improve the risk stratification of chronic HF patients.Wstęp. Mimo ostatnich osiągnięć w diagnostyce i terapii chorób układu sercowo-naczyniowego rokowanie w niewydolności serca (HF) pozostaje niezadowalające, dlatego identyfikacja chorych z grupy najwyższego ryzyka wczesnego zgonu ma szczególne znaczenie. Wysiłkowy test ergospirometryczny jest uznanym badaniem w diagnostyce HF, a szczytowe/maksymalne zużycie tlenu (VO2peak/VO2max) oraz ekwiwalent wentylacyjny dwutlenku węgla (VE/VCO2slope) to najczęściej oceniane parametry. Celem pracy była prospektywna, roczna ocena wpływu parametrów ergospirometrycznych (VO2peak/max oraz VE/VCO2slope) na wystąpienie punktu końcowego (MACE), definiowanego jako zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych lub hospitalizacja z powodu zaostrzenia HF u chorych z przewlekłą skurczową HF, kwalifikowanych wstępnie do transplantacji serca. Materiał i metody. Prospektywnej obserwacji poddano 45 pacjentów (38 mężczyzn, średni wiek 50 ± 8 lat) z rozpoznaną skurczową niewydolnością serca (u 21 osób etiologia niedokrwienna, u 24 osób nieniedokrwienna) w II (n = 16) i III (n = 29) klasie według New York Heart Association, ze zredukowaną frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) poniżej 35% (średnia LVEF = 22,7 ± 5,1%). U każdego pacjenta wyjściowo wykonano badanie ergospirometryczne z oceną VO2 i VE/VCO2slope. Wyniki. W okresie 12 miesięcy u 22 (49,0%) pacjentów obserwowano wystąpienie złożonego punktu końcowego (MACE+), w tym u 17 (38,0%) wystąpiło zaostrzenie HF, a 5 (11,0%) pacjentów zmarło. Szczytowe/maksymalne VO2 wyniosło 14,5 ± 5,7 ml/kg mc./min, zaś VE/VCO2slope 35,1 ± 6,1. W grupie MACE(+) obserwowano niższe wartości VO2 (13,9 ± 6,9 ml/kg mc./min v. 15,1 ± 4,3; p = NS) i wyższy VE/VCO2slope (37,2 + 6,0 v. 33,1 ± 5,6; p = 0,021) niż w grupie MACE(–). Podgrupa MACE(+) zgon miała istotnie statystycznie niższą wartość VO2 niż MACE(–) (10,9 ± 1,3 v. 15,1 ± 4,3; p = 0,045). Na podstawie analizy krzywych ROC wyznaczono dla VO2 i VE/VCO2slope pole pod krzywą, odpowiednio, 0,68 i 0,70; p < 0,05). Oszacowana metodą Kaplana-Meiera funkcja przeżycia wykazała roczne przeżycie wolne od wystąpienia MACE u 33% pacjentów z VE/VCO2slope ponad 34,9 i 67% u tych z VE/VCO2slope poniżej 34,9 (p = 0,0562) oraz u 20% pacjentów z VO2 poniżej 11,6 ml/kg mc./min i 67% u tych z VO2 ponad 11.9 ml/kg/min (p = 0,0085). Wnioski. Zarówno VO2 jak i VE/VCO2slope są istotnymi czynnikami rokowniczymi wystąpienia zgonu z przyczyn sercowych bądź hospitalizacji z powodu zaostrzenia HF. Wartość rokownicza obu parametrów okazuje się porównywalna z niewielką przewagą VE/VCO2slope. Analiza połączonych parametrów ergospirometrycznych ma większą wartość prognostyczną niż osobna ocena VO2 oraz VE/VCO2slope

Influence of Co-Existing Atrial Fibrillation on the Efficacy of Atorvastatin Treatment in Patients With Dilated Cardiomyopathy: A Pilot Study

INTRODUCTION: The aim of the study was to assess the influence of co-existing atrial fibrillation (AF) on inflammatory condition factors, left ventricular function, clinical course and the efficacy of statin treatment of congestive heart failure in the course of dilated cardiomyopathy (DCM). MATERIAL AND METHODS: In a prospective, randomized, open-label study, 69 patients with DCM and left ventricular ejection fraction (LVEF) ≤40% were divided into two groups, with and without AF, who were treated according to the recommended standards. 68% of patients from the group with AF and 59% of patients from the group without AF were administered atorvastatin 40 mg daily for 8 weeks and 10 mg for next 4 months. Clinical examination with the assessment of body mass index (BMI) and waist size were followed by routine laboratory tests, measurement of concentration of tumor necrosis factor (TNF-α), interleukin-6 (IL-6), and IL-10 in blood plasma, N-terminal pro-brain natriuretic peptide (NT-proBNP) concentration in blood serum, echocardiographic examination, and the assessment of exercise capacity in 6-minute walk test (6-MWT). After six months, morbidity rate and the number of heart failure hospitalizations were also observed. RESULTS: In the whole population of patients, a significantly higher concentration of NT-proBNP was observed in the AF group (2669 ± 2192 vs 1540 ± 1067, p = 0.02). After statin treatment, in patients with DCM and co-existing AF, higher values of NT-proBNP and IL-6 were observed compared to non-AF patients (1530 ± 1054 vs 1006 ± 1195, p = 0.04 and (14.16 ± 13.40 vs 6.74 ± 5.45, p = 0.02, respectively). CONCLUSION: In patients with DCM and co-existing AF, a weaker effect of atorvastatin concerning the reduction of IL-6 and NT-proBNP concentration was observed than in patients without atrial fibrillation. TRIALS REGISTRATION: (ClinialTrial.gov No.: NCT01015144

Dławica piersiowa Prinzmetala. Postępowanie w praktyce klinicznej

Dławica Prinzmetala stanowi jedną z postaci klinicznych dławicy piersiowej. Spowodowana jest okluzją tętnicy wieńcowej w wyniku skurczu naczynia. Występuje głównie w godzinach porannych, w spoczynku, zaś w elektrokardiogramie widoczne jest najczęściej uniesienie odcinka ST. Skurcz może dotyczyć naczynia prawidłowego angiograficznie lub też zmienionego miażdzycowo. Przedłużający się atak dławicy może prowadzić do arytmii komorowej, zawału serca, bloku serca oraz nagłego zgonu. W niniejszej pracy przedstawiono charakterystykę tej postaci dławicy, z uwzględnieniem patofizjologii, objawów klinicznych, badań dodatkowych oraz postępowania terapeutycznego

Giant post&#8722;infarction pseudoaneurysm of the left ventricle manifesting as severe heart failure

A 57 year-old female was admitted for chronic heart failure (HF) with NYHA class IV symptoms. Transthoracic echocardiography revealed ruptured left ventricular (LV) lateral and posterior wall between their basal and middle segments resulting in giant, round pseudoaneurysm formation with a diameter of 12 cm. Bidirectional flow through a 2.9 cm orifice between the LV and the pseudoaneurysm cavity was shown. A 12-cm diameter pseudoaneurysm was resected and the orifice was closed with a Dacron patch. Twelve months after the diagnosis, the patient is in a stable condition with NYHA class II HF symptoms. Kardiol Pol 2012; 70, 1: 85&#8211;8

Prognostic significance of red cell distribution width and other red cell parameters in patients with chronic heart failure during two years of follow-up

Wstęp: Badania opublikowane w ciągu ostatniej dekady zdają się wskazywać na parametry czerwonokrwinkowe jako tanie, szybkie i proste narzędzia do określania rokowania pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (CHF). Poznanie dokładnego związku patofizjologicznego między zmianami wartości parametrów czerownokrwinkowych a CHF może dać wiele nowych możliwości terapeutycznych u pacjentów z CHF. Cel: Celem pracy była ocena wartości rokowniczej rozpiętości rozkładu objętości erytrocytów (RDW) i pozostałych parametrów czerwo­nokrwinkowych oznaczanych w rutynowej morfologii krwi obwodowej podczas 2-letniej obserwacji, w grupie pacjentów z CHF, a także porównanie tej wartości z wartością rokowniczą tych parametrów w przypadku rocznego okresu obserwacji. Metody: Grupę badaną stanowiło 165 pacjentów hospitalizowanych w II Klinice Kardiologii Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika z CHF w II–IV klasie wg New York Heart Association (NYHA). U wszystkich pacjentów z grupy badanej w pierwszym dniu hospi­talizacji wykonano morfologię krwi obwodowej z oceną stężenia hemoglobiny, średniej objętości krwinki czerwonej (MCV), średniej masy hemoglobiny w krwince czerwonej (MCH), średniego stężenia hemoglobiny w objętości krwinek czerwonych (MCHC) oraz RDW. Obser­wację pacjentów, która trwała łącznie 24 miesiące, prowadzono telefonicznie, co 3 miesiące od momentu włączenia pacjenta do badania. Punktem końcowym była śmiertelność ogólna. Wyniki: Analizie poddano 165 pacjentów (mężczyźni: 83%, średni wiek: 60 ± 13 lat). W trakcie 24-miesięcznej obserwacji zmarło 47 (28,5%) pacjentów. Spośród parametrów czerwonokrwinkowych MCV, MCH i MCHC nie okazały się wartościowymi predyktorami zgonów w grupie chorych z CHF zarówno w 1-rocznym, jak i 2-letnim okresie obserwacji. W analizie jednoczynnikowej dla 1-rocznego okresu obserwacji stwierdzono istotny statystycznie wpływ następujących parametrów na wystąpienie punktu końcowego: hemoglobina (p = 0,022; HR = 0,80), RDW (p = 0,004; HR = 1,257), N-końcowy propeptyd natriuretyczny typu B (NT-proBNP; p = 0,0001; HR = 1), analiza wieloczynnikowa dla rocznego okresu obserwacji wykazała, że RDW i NT-proBNP są niezależnymi, istotnymi statystycznie czynnikami wpływającymi na wystąpienie zgonu. Analiza jednoczynnikowa dla 2-letniego okresu obserwacji wykazała istotny statystycznie wpływ na wystąpienie punktu końcowego następujących parametrów: frakcja wyrzutowa (p = 0,018; HR = 0,956), klasa NYHA (p = 0,007; HR = 0,378), RDW (p = 0,044; HR = 1,175), NT-proBNP (p &lt; 0,001; HR = 1), natomiast analiza wieloczynnikowa 2-letniego okresu obserwacji wykazała, że NT-proBNP (p = 0,006; HR = 1) i klasa NYHA (p = 0,024; HR = 0,439) są niezależnymi, istotnymi statystycznie czynnikami wpływającymi na wystą­pienie zgonu. Proponowany punkt odcięcia dla RDW w obserwacji 12-miesięcznej wyniósł 15,00% (AUC = 0,63; 0,523–0,737), natomiast dla okresu 24 miesięcy — 14,00% (AUC = 0,6; 0,504–0,697). W przypadku hemoglobiny proponowany punkt odcięcia w obserwacji 12-miesięcznej wyniósł 13,9 g/dl (AUC = 0.662; 0,553–0,77), natomiast dla okresu 24 miesięcy — 12,2 g/dl (AUC = 0.581; 0,482–0,681). Wnioski: Oznaczane przy przyjęciu RDW i stężenie hemoglobiny u chorych hospitalizowanych z rozpoznaniem CHF w II–IV klasie wg NYHA wydają się istotnymi czynnikami rokowniczym wystąpienia zgonu w tej populacji pacjentów. Spośród parametrów czerwonokrwinkowych jedynie RDW okazał się niezależnym czynnikiem rokowniczym dla 1-rocznego okresu obserwacji, jednak jego znaczenie rokownicze zanika w obserwacji długoterminowej.Background: Studies published during the last decade seem to indicate red blood cell parameters as inexpensive, rapidly available, and simple tools for the assessment of prognosis in patients with chronic heart failure (CHF). Aim: To evaluate the prognostic value of red cell parameters determined in a routine blood count in patients with CHF. Methods: The study group included 165 patients with the New York Heart Association (NYHA) class II–IV CHF hospitalised in the 2nd Department of Cardiology in Bydgoszcz. On the first day of hospitalisation, all patients in the study group underwent a complete blood count with an assessment of haemoglobin (Hb) level, mean corpuscular volume (MCV), mean corpuscular haemoglobin (MCH), mean corpuscular haemoglobin concentration (MCHC) and red blood cell distribution width (RDW). Follow-up was carried over 24 months by phone calls every 3 months. Results: MCV, MCH and MCHC were not shown to be significant predictors of mortality in CHF patients at 1 and 2 years of follow-up. In univariate analysis at 1-year follow-up, the following variables were significantly associated with the occurrence of the study endpoint: Hb level (p = 0.022; HR = 0.80), RDW (p = 0.004; HR = 1.257), and N-terminal pro-B-type na­triuretic peptide (NT-proBNP) level (p = 0.0001; HR = 1). At 2 years of follow-up, the following variables were significantly associated with the occurrence of the study endpoint: left ventricular ejection fraction (p = 0.018; HR = 0.956), NYHA class (p = 0.007; HR = 0.378), RDW (p = 0.044; HR = 1.175), and NT-proBNP level (p &lt; 0.001; HR = 1). Multivariate analysis for 1-year follow-up showed that RDW and NT-proBNP level were independent significant predictors of mortality, while NT-proBNP level (p = 0.006; HR = 1) and NYHA class (p = 0.024; HR = 0.439) were significant predictors of mortality at 2 years of follow-up. Based on receiver operating characteristic curve analysis, the cut-off RDW was 15.00% (AUC = 0.63; 0.523–0.737), at 12 months of follow-up and 14.00% (AUC = 0.6; 0.504–0.697), at 24 months of follow-up. The cut-off for Hb level was 13.9 g/dL (AUC = 0.662; 0.553–0.77), at 12 months of follow-up and 12.2 g/dL (AUC = 0.581; 0.482–0.681), at 24 months of follow-up. Conclusions: Baseline RDW and Hb level in patients hospitalised with the diagnosis of NYHA class II–IV CHF seem to be important predictors of mortality in this population. Among the red blood cell parameters, only RDW was shown to be an independent prognostic factor at 1 year of follow-up but it appeared to lose its significance during longer-term follow-up

Kardiomiopatia w przebiegu hipotyreozy

W pracy przedstawiono przypadek 66-letniego chorego z rozpoznanym od 6 lat, niesystematycznie leczonym nadciśnieniem tętniczym i miażdżycą zarostową kończyn dolnych, hospitalizowanego w Klinice Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi z powodu postępującego osłabienia, znacznego ograniczenia tolerancji wysiłku oraz bólów dławicowych w III/IV klasie według CCS. Na podstawie przebiegu klinicznego i wykonanych badań u chorego rozpoznano kardiomiopatię związaną z niedoczynnością tarczycy. Niedoczynność tarczycy jest zespołem objawów klinicznych wywołanych względnym lub bezwzględnym niedoborem hormonów tarczycy, czego następstwem może być niedostateczne działanie T3 na tkanki obwodowe. Występuje ona kilkakrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Opisano przypadki kardiomiopatii w przebiegu niedoczynności tarczycy, której wyrazem jest asymetryczny przerost przegrody międzykomorowej (ASH). W przebiegu hipotyreozy obserwowano także zaburzenia czynności rozkurczowej lewej komory ocenianej na podstawie stosunku E/A oraz czasu rozkurczu izowolumetrycznego. Powyższe wyniki potwierdzają celowość obserwacji w kierunku hipotyreozy u chorych z niewydolnością serca nieznanego pochodzenia, a także z echokardiograficznymi cechami ASH oraz u pacjentów z idiopatycznym podzastawkowym zwężeniem aorty. Hormony tarczycy wpływają zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio na układ krążenia. Dlatego należy oznaczać stężenia wolnych hormonów tarczycy w różnych sytuacjach klinicznych w kardiologii, szczególnie wtedy, gdy nie można jednoznacznie sformułować hipotezy patogenetycznej

Kardiomiopatia w przebiegu hipotyreozy

W pracy przedstawiono przypadek 66-letniego chorego z rozpoznanym od 6 lat, niesystematycznie leczonym nadciśnieniem tętniczym i miażdżycą zarostową kończyn dolnych, hospitalizowanego w Klinice Chorób Wewnętrznych i Rehabilitacji Kardiologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi z powodu postępującego osłabienia, znacznego ograniczenia tolerancji wysiłku oraz bólów dławicowych w III/IV klasie według CCS. Na podstawie przebiegu klinicznego i wykonanych badań u chorego rozpoznano kardiomiopatię związaną z niedoczynnością tarczycy. Niedoczynność tarczycy jest zespołem objawów klinicznych wywołanych względnym lub bezwzględnym niedoborem hormonów tarczycy, czego następstwem może być niedostateczne działanie T3 na tkanki obwodowe. Występuje ona kilkakrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Opisano przypadki kardiomiopatii w przebiegu niedoczynności tarczycy, której wyrazem jest asymetryczny przerost przegrody międzykomorowej (ASH). W przebiegu hipotyreozy obserwowano także zaburzenia czynności rozkurczowej lewej komory ocenianej na podstawie stosunku E/A oraz czasu rozkurczu izowolumetrycznego. Powyższe wyniki potwierdzają celowość obserwacji w kierunku hipotyreozy u chorych z niewydolnością serca nieznanego pochodzenia, a także z echokardiograficznymi cechami ASH oraz u pacjentów z idiopatycznym podzastawkowym zwężeniem aorty. Hormony tarczycy wpływają zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio na układ krążenia. Dlatego należy oznaczać stężenia wolnych hormonów tarczycy w różnych sytuacjach klinicznych w kardiologii, szczególnie wtedy, gdy nie można jednoznacznie sformułować hipotezy patogenetycznej