Neuropsychological evaluation of the hydrocephalic children: Review of the literature

Hidrosefali, serebral ventriküllerin tümü veya bir bölümünün genişlemesi ile giden ve içindeki beyin omurilik sıvısı miktarının artması sonucu meydana gelen nörolojik ve nöropsikolojik belirtiler topluluğudur. Hidrosefali tanısı konan bireylerin nörolojik bozukluklarına sıklıkla motor, görsel algısal, görsel motor, dikkat, bellek, dil ve yönetici işlevler gibi bilişsel bozulmaların da eşlik ettiği bilinmektedir. Bu becerilerdeki bozulmalar hidrosefali hastalarının akademik ve sosyokültürel becerilerini olumsuz etkilemekte ve bu sorunlar bireyin tüm yaşamına yayılmaktadır. Bu nedenle, hidrosefali hastası çocukların erken döneminde bilişsel bozulmalarının saptanması, uygun tedavi ve rehabilitasyon programlarının geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, hidrosefali hastası bireylerin bilişsel alanda yaşadıkları güçlükleri tanımlamaya yöneliktir

In spontaneous intracerebral hematoma patients, prediction of the hematoma expansion risk and mortality risk using radiological and clinical markers and a newly developed scale

Objective: In patients with spontaneous intracerebral hematoma (ICH), early-stage hematoma expansion has been associated with poor prognosis in literature. This study aimed to develop predictive parameter(s) as well as a new scale to define hematoma expansion and short-term prognosis in patients with ICH. Methods: In 46 patients with ICH, Glasgow Coma Scale (GCS) scores, non-contrast CT (NCCT) markers (hematoma volume on admission and follow-up, hypodensity, intraventricular hemorrhage, blend and island sign, BAT score), and modified Rankin Scale scores were evaluated for predicting the hematoma expansion risk and mortality risk. Furthermore, a newly developed scale called the ‘HEMRICH scale’ was constituted using the GCS score, hematoma volumes, and some NCCT markers. Results: Roc-Curve and Logistic Regression test results revealed that GCS score, initial hematoma volume value, hypodensity, intraventricular haemorrhage, BAT score, and HEMRICH scale score could be the best markers in predicting hematoma expansion risk whereas GCS score, intraventricular haemorrhage, BAT score, hematoma expansion, and HEMRICH scale score could be the best markers in predicting mortality risk (p = 0.01). Moreover, Factor analysis and Reliability test results showed that HEMRICH scale score could predict both hematoma expansion and mortality risks validly (Kaiser-Meyer-Olkin test value = 0.729) and reliably (Cronbach’s alpha = 0.564). Conclusion: It was concluded that the GCS score, intraventricular haemorrhage, and BAT score could predict both hematoma expansion risk and mortality risk in the early stage in patients with ICH. Furthermore, it was suggested that the newly produced HEMRICH scale could be a valid and reliable scale for predicting both hematoma expansion and mortality risk

Polietilen glikol hidrojel dural bariyer nörotoksisitesinin değerlendirilmesi

AIm: Although polyethylene glycol (PEG) is a neutral, biocompatible hydrophilic polymer recognized for its lack of interaction with biological barrier, its neurotoxicity has not been clearly identified in neurosurgery. This study is constructed to evaluate the possible neurotoxicity of a PEG hydrogel dural sealant. Ma terIal and Methods: After a burrhole was opened in the left parietal bone of the twenty five Wistar albino rats, the dura mater and cerebral cortex were incised and the experimental material (activated polyethylene glycol and polyethylene imine) was sprayed into the burrhole. Then brain tissues were harvested for histopathological and biochemical studies at 72 hours to investigate the acute stage changes and on 15th day to evaluate the chronic stage changes. Results: There were statistically significant differences among the groups regarding the comparison of the values of the PMNL cell infiltration grades, gliosis and congestion in both acute and chronic stages. However, the values of the MNL cell infiltration grades, edema and fibrin formation, lipid peroxidation levels of harvested brain tissues were similar in all groups. ConclusIon: Although this study did not present the detailed histopathological and biochemical evaluation results, it indicated that the application of the PEG-based hydrogel sealant was not associated with neurotoxicity, delayed healing, or degenerative changes

Migration of Ventriculoperitoneal Shunt Catheter into the Inguinal Hernia Sac in a Patient with Hydrocephalus

Literatürde ventriküloperitoneal (VP) şant kataterinin intestinal perforasyon, inguinal herni, peritonit gibi abdominal komplikasyonlara neden olabileceği bildirilmiştir. Hidrosefali nedeniyle VP şant takılmış 2 aylık erkek hastanın klinik takibinde, şant ameliyatından otuz gün sonra sol kasığında şişlik saptandı. Yapılan abdominal ultrasonografi ve direkt grafi tetkiklerinde hastanın sol skrotumu içerisinde VP şant kateterinin distal ucunun izlenmesi üzerine hasta Çocuk Cerrahisi Bölümü tarafından değerlendirildi. Hastaya sol inguinoskrotal herni tanısı koyularak ameliyat edildi. Kateter ucu karın içerisine redükte edilerek yüksek ligasyon ile inguinal herni onarımı yapıldı. Hastanın ameliyat sonrası üç aylık takibi sonunda nüks ve/veya komplikasyon izlenmedi. Sonuç olarak VP şant takılan hastalarda inguinoskrotal komplikasyonlar akılda tutulmalıdır. VP şant ameliyatı sonrası kasık bölgesindeki şişlikler inguinal herni açısından değerlendirilmeli ve erken tanı ve tedavi için aile bilgilendirilmelidir.Ventriculoperitoneal (VP) shunt devices can cause some abdominal complications such as intestinal perforation, inguinal hernia, peritonitis. A two-month-old male who had underwent VP shunt surgery thirty days ago was admitted for swelling in his left inguinal region. Abdominal ultrasonography and X-ray examination revealed that distal part of VP shunt catheter had migrated into the left scrotum and therefore the patient was consulted to the Pediatric Surgery Department. During operation, the shunt catheter was reimplanted into the abdomen and the inguinoscrotal hernia was repaired by using the high ligation technique. No recurrence and/ or complication was occured in the patient during his three-month follow-up. In conclusion, inguinoscrotal complications should be kept in mind for patients who have VP shunts and present with a swelling in the inguinal region. This swelling should be evaluated in terms of inguinal hernia and the family should be informed for early diagnosis and treatment

Ermeni tehciri ve uygulaması

Ermeni Tehciri ve Uygulaması Tarihlerinde hiçbir zaman bağımsız bir devletleri olmamış Ermeniler, Partlar ve Romalılar zamanında çeşitli baskılarla karşılaşmışlardır. Ermenilerin Türklerle teması Büyük Selçuklu Devleti'nin Doğu Anadolu'ya yaptığı seferler esnasında olmuştur. Büyük Selçuklu ve Anadolu Selçukluları devletlerinin Ermenilere iyi davrandığını bir çok Ermeni tarihçisi de kabul etmektedir. Osmanlı Devleti zamanında Ermeniler tarihlerinin en huzurlu dönemlerini geçirmişler ve refah içerisinde yaşamışlardır. Osmanlı Devleti tarafından sadık teba olarak nitelendirilmişlerdir. Ermenilerin önemi Yunan isyanından sonra artmıştır. Rusya 1828 Türkmençayı antlaşmasıyla Eçmiyadzin'in kontrolünü eline geçirip Ermeni kilisesini Rus politikası doğrultusunda kullanmaya başlamıştır. Osmanlı topraklarında misyonerlik faaliyetleri neticesinde Ermeniler gregoryen, katolik ve protestan şeklinde üç bölüme ayrılmışlardır. Bundan sonra Ermeni meselesi uluslararası bir mesele haline gelmiştir. Ermeni komitelerinin ortaya çıkması ile 1890'lı yıllardan itibaren Birinci Dünya Savaşı'na kadar yabancı devletlerin müdahalesini sağlamak amacıyla bir çok yerde Ermeni isyanı çıkmıştır. Ermeniler Birinci Dünya Savaşı'nda Doğu cephesinde Rus kuvvetleriyle işbirliği yapmışlardır. Ermeniler cephenin güvenliğini ciddi şekilde tehdit etmişlerdir. Buna ilaveten her yerde komitecilik faaliyetleri vardı. Bunun neticesinde Ermeniler devlet güvenliğini sağlamak için tehcir edilmişlerdir. Başlangıçta sadece gregoryen Ermeniler tehcir kapsamına girmiştir. Savaş şartlarında, bir çok problem neticesinde bazı Ermenilerin kaybı söz konusu olmuştur. Fakat tehcire tabi tutulan Ermenilerin büyük kısmı iskan yerlerine ulaşmışlardır. Hükümet, tehcir esnasında bazı tedbirler almıştır. Tehcir süreci kanunlar ve talimatlar çerçevesinde yürütülmüştür. Osmanlı Devleti, bir süre sonra Ermenilerin eski yerlerine dönmesi kararını almıştır. Bazı Ermeniler eski yerlerine dönmüş, diğerleri gittikleri yerlerde yeni bir hayat kurmuş ve bir kısmı da yabancı memleketlere göç etmiştir. Osmanlı topraklarına dönen Ermenilere malları iade edilmiştir. Savaştan sonra Ermeni meselesi yeniden alevlenmiştir. Osmanlı topraklarında bir Ermeni devleti kurulması için Paris barış konferansında ve Sevr antlaşmasında karar alınmıştır. Fakat Türk Devleti bu antlaşmaların kararlarını kabul etmemiştir. Ermeni meselesi Lozan antlaşmasıyla son bulmuştur. ABSTRACT Armenian Deportation and Its Practice Not having Armenians, whose haven't had an independent state anytime, met miscellaneous oppressions in Persians and Roman times. Armenians got in touch with the Turks during the expeditions of Seljuk to the Eastern Anatolia. Great and Turkey Seljuks behaved well to Armenians, yas Armenian historians accept this fact. Armenians lived in peace and prosperous in Ottoman time. They had been qualified as "faithful subjekt" by Ottomans. Their importance increased after the Greek Rebellion. Russia controlled Eçmiadzin by Turkmencay Treaty (1828) and utilized Armenian Church for Russian policy. Armenians have been divided to three parts as Gregorian, Catholic and Protestant after missionary actsin Ottoman territories. As a result of this "Armenian question" became an international problem. Many Armenian rebellions appeared to obtain foreign interferences, by appearance of Armenian committees, from 1890's to World War I. Armenians cooperated with Russian troops in "the East front" in World War I and threated security of the front seriously. In addition, there were committee moements everywhere. Because of this, Armenians had been deported in order to obtain security of the state. Originally, only Gregorian Armenians had been deported. Some Armenians died because of the problems ın war circumstances. But, the majority of deportees reached the territories where they setthed. The Government took some mesures during the deportation. The deportation procedure was carry out convenient the laws and the instructions

Şant ile tedavi edilmiş yetişkin hidrosefali hastalarında hafıza kusurları: bir klinik araştırma

AIm: The purpose of this prospective study was to describe memory problems of adult patients with hydrocephalus. Ma terIal and Methods: The research group consisted of healthy adults (control group) and hydrocephlic adults (hydrocephalus group). The hydrocephalus group (n: 19) had no clinical signs or symptoms of increased intracerebral pressure. The control group (n:20) was chosen from healthy adults. Both groups were evaluated by an experienced neuro-psychologist blinded to the groups. The examiner performed a battery of three different neuropsychological tests (Raven Standart Progressive Matrices, RSPM; Rey-Osterrieth Complex Figure Test, RCFT; and Rey Auditory-Verbal Learning Test, AVLT) to all groups. Results: Almost all subtest scores of the AVLT and RCFT remained significant after the RSPM scores were controlled. Almost all neuropsychological test results of the hydrocephalus group were significantly worse than control group. ConclusIon: This prospective study showed that adult patients with hydrocephalus have serious problems in memory function which might be directly caused by the hydrocephalus

Şant ile tedavi edilmiş yetişkin hidrosefali hastalarında hafıza kusurları: Bir klinik araştırma

AMAÇ: Bu prospektif çalışma, şant ile tedavi edilmiş yetişkin hidrosefali hastalarının hafıza kusurlarını incelemek üzere oluşturulmuştur. YÖNTEM ve GEREÇ: Çalışmanın araştırma grubu sağlıklı yetişkinlerden (kontrol grubu; n: 19) ve klinik olarak artmış kafa içi basıncına ait semptom ve bulgusu olmayan hidrosefalik yetişkin hastalardan (hidrosefali grubu; n: 20) oluşturulmuştur. Her iki gruba, deneyimli bir nöropsikolog tarafından üç farklı nöropsikolojik testten oluşan bir test bataryası uygulanmıştır (Raven Standart Progressive Matrices, RSPM; Rey- Osterrieth Complex Figure Test, RCFT; and Rey Auditory-Verbal Learning Test, AVLT). BULGULAR: Hidrosefali grubu üyeleri tüm testlerde (zeka puanlarının da etkisi kontrol edildiği halde) kontrol grubuna kıyasla anlamlı düzeyde düşük puanlar almışlardır. SONUÇ: Bu çalışma sonuçları şant ile tedavi edilmiş yetişkin hidrosefali hastalarının hafıza alanında belirgin sorunlar yaşadığını ortaya koymaktadır.AIM: The purpose of this prospective study was to describe memory problems of adult patients with hydrocephalus. MATERIAL and METHODS: The research group consisted of healthy adults (control group) and hydrocephlic adults (hydrocephalus group). The hydrocephalus group (n: 19) had no clinical signs or symptoms of increased intracerebral pressure. The control group (n:20) was chosen from healthy adults. Both groups were evaluated by an experienced neuro-psychologist blinded to the groups. The examiner performed a battery of three different neuropsychological tests (Raven Standart Progressive Matrices, RSPM; Rey-Osterrieth Complex Figure Test, RCFT; and Rey Auditory-Verbal Learning Test, AVLT) to all groups. RESULTS: Almost all subtest scores of the AVLT and RCFT remained significant after the RSPM scores were controlled. Almost all neuropsychological test results of the hydrocephalus group were significantly worse than control group. CONCLUSION: This prospective study showed that adult patients with hydrocephalus have serious problems in memory function which might be directly caused by the hydrocephalus

Kranial kemiklerin plazmositomu

AMAÇ: Plazma hücreli tümörler başlığı altında soliter plazmasitoma, multiple plazmasitoma ve multiple miyeloma yer alır. Bu yazıda frontal kranial kemik yerleşimli plazmasitomu olan bir hasta rapor edilmiştir. YÖNTEM ve GEREÇ: 49 yaşındaki erkek hasta amnezi, sinirlilik ve frontal bölge cildinde sert kıvamlı ve 1 yıl içinde 4-5 cm çapa ulaşan şişlik şikayeti ile başvurdu. Nörolojik muayene bulguları normal saptanan hastaya direkt kafa grafisi çekildi ve frontalde yaklaşık 10 cm çapında kemik defekti saptanarak kranial MRG yapıldı. MRG de frontal bölgede hipervasküler görünümlü, solid-kistik komponenti olan ve 9x5, 5x8,5 cm çapında ekstradural yerleşimli kitle tespit edilerek gros total kitle eksizyonu ameliyatı yapıldı. Operasyon sırasında tümörün kemik iliğinden kaynaklandığı ve eksternal ve internal kemik tabulaları arasında yer alıp kemik yapıların oldukça incelmesine neden olduğu gözlendi. Histopatolojik inceleme sonucu plazmositik proliferasyon olarak rapor edildi. Ameliyat sonrası takibinde problem olmayan hasta altıncı günde taburcu edildi. İzleminde multiple miyelomaya yönelik kemik iliği örneklemesi planlanan hastanın taburculuğundan bir hafta sonra intihar ettiği öğrenildi. SONUÇ: Her ne kadar plazmositomanın prognozu relatif olarak iyi olsa da, özellikle ventral frontal yerleşimli tümörlerin ameliyat öncesi ve/ veya sonrası ciddi davranışsal problemlerin oluşmasına zemin hazırlayabileceği ve bu nedenle de bu tarz hastaların ameliyat sonrası dikkatli takibinin gerekliliği akılda tutulmalıdır.AIM: Plasma cell tumours include solitary plasmocytoma, multiple plasmocytoma and multiple myeloma. Herein we report a case of plasmocytoma of the skull. CASE HISTORY: A 49 year-old-man suffered from amnesia, irritability and a rubbery swelling which was gradually increased approximately to 4-5 cm in diameter at the frontal vertex over a year. His neurological examination was normal. The skull direct X-ray revealed patchy destruction of the left frontal bone 10 cm in diameter. CT with bone windows showed relatively preserved but severely thinned inner table and irregularly destructed outer table. MR scan showed a hypervascular, mainly solid mass measuring 9x5.5x8.5 cms. Radical surgery consisting of total tumour extirpation was undertaken. Histopathological examination confirmed a plasmocytic proliferation. The postoperative period was uneventful and the patient was discharged on the 6th day postoperatively. Bone marrow sampling was scheduled to rule out multiple myeloma, but the patient committed suicide a week later for reasons not known to us. CONCLUSION: Although the prognosis of a plasmocytoma is relatively good, this study demonstrated that patients with ventral frontal cortex tumour may have significantly worse mood pre- or postoperatively. Clinicians should therefore be careful in the follow-up period