15-yıllık periyotta İstanbul Türkiye’de dermatofitoz şüpheli köpek ve kedilerden izole edilen dermatofitler: Güncellenmiş rapor

The present research was aimed to determine the prevalence of dermatophytes isolated from symptomatic dogs and cats, within a 15-year-period, in the city of Istanbul, Turkey. Dermatological specimens were collected from 1504 dogs and 846 cats, which were presented clinical signs of ringworm. Direct microscopy and mycological cultures were performed. The fungal growth rate was detected at 8.2% and 22.8% from dogs and cats, respectively. Microsporum canis was the most frequently isolated species followed by Trichophyton spp., M. gypseum, T. mentagrophytes, M. nanum, other Microsporum spp. moreover T. tonsurans. The cats less than two-year age and more than ten-year age showed a statistically significant higher isolation rate of infection (p < 0.05). There were no statistically significant differences between the age of the dogs and the dermatophyte isolation rate and between the gender of the dogs and cats and the dermatophyte isolation rate. As a conclusion, the data suggest an updated report on local epidemiology and define potential etiologic agentsBu araştırma, İstanbul ilinde 15 yıllık bir süre içinde semptomatik köpek ve kedilerden izole edilen dermatofitlerin yaygınlığını belirlemeyi amaçlamıştır. Dermatolojik örnekler ringworm klinik belirtileri gösteren 1504 köpek ve 846 kediden toplandı. Direkt mikroskopi ve mikolojik kültürler yapıldı. Mantar üreme oranları, köpeklerde % 8.2 kedilerde % 22.8 olarak saptandı. En sık izole edilen tür Microsporum canis idi. Bunu Trichophyton spp., M. gypseum, T. mentagrophytes, M. nanum, diğer Microsporum spp. ve T. tonsurans takip etti. İki yaşından küçük ve on yaşından büyük kediler, istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bir etken izolasyon oranı gösterdi (p <0.05). Köpeklerin yaşı ve dermatofit izolasyon oranları ile kedi ve köpeklerin cinsiyeti ve dermatofit izolasyon oranları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Sonuç olarak, veriler yerel epidemiyoloji üzerine güncel bir rapor sunmakta ve olası etiyolojik ajanları tanımlamaktadır

Early detection of septic arthritis caused by Streptococcus dysgalactiae subspecies equisimilis in a dog – a case report

In this report, a seven-year-old English Pointer male with Streptococcus dysgalactiae subsp. equisimilis arthritis joint infection is presented. The dog was referred to the Internal Medicine Department Policlinics with the symptoms of anorexia, weakness, swollen joints and ulcerative wounds on testes. On physical examination, the dog was depressed and manifesting discomfort during manipulation of the fore and hind legs’ joints. There were palpable effusions of the right carpal, elbow, and tibiotarsal joints. Haematological and serum biochemical analyses showed mild anaemia, moderate thrombocytopaenia, and elevated alanine aminotransferase. As soon as the synovial fluid aspirates were obtained aseptically from the right elbow, radiocarpal, and tibiotarsal joints, they were sent to bacteriological examination. Symptomatic and supportive treatment was initiated immediately. Empirical enrofloxacin therapy was initially started. Bacteria which were cultivated from the synovial fluid aspirates specimen were identified as S. equisimilis. The isolate was found to be resistant to enrofloxacin and susceptible to amoxycillin/clavulanic acid. According to the results of the antimicrobial susceptibility tests, enrofloxacin therapy was terminated and amoxycillin/clavulanic acid therapy was immediately started lasting for four weeks. The dog was treated successfully. To our knowledge, Streptococcus dysgalactiae subsp. equisimilis was isolated from the synovial fluid from a dog for the first time in Turkey, as it is rarely seen in dogs

Investigation of Helicobacter pullorum occurence in chicken in Marmara region of Turkey

Bu &ccedil;alışmada 96 et&ccedil;i tavuğa ait sekum ve kolon &ouml;rneklerinde Helicobacter pullorum&rsquo;un insidensi araştırıldı. &Ouml;rnekler T&uuml;rkiye&#39;nin Marmara b&ouml;lgesindeki farklı ticari et&ccedil;i kesimhanelerden toplandı. H. pullorum varlığı konvansiyonel k&uuml;lt&uuml;rel metotlar ve spesifik Polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ile araştırıldı. &Ouml;rneklerden H. pullorum izole edilmedi. Ancak H. pullorum DNA&#39;sı PCR ile &ouml;rneklerin %55,21 (53/96)&#39;inde saptandı. Etken sekumda kolondan daha y&uuml;ksek oranda belirlendi. Bu &ccedil;alışmada sonu&ccedil;lar Marmara b&ouml;lgesinde H. pullorum varlığını ortaya koydu. İnsan sağlığı i&ccedil;in H. pullorum&#39;un risk fakt&ouml;r&uuml; olup olmadığının saptanması i&ccedil;in konu ile ilgili araştırmaların s&uuml;rd&uuml;r&uuml;lmesinin gerekli olduğu sonucuna varıldı. Anahtar Kelimeler: Helicobacter pullorum, tavuk, bağırsak, izolasyon, PC

Kanatlı hayvanların yeni bir patojeni: Helicobacter pullorum

Son yıllarda tanınan Enterohepatik Helicobacter cinslerine d&acirc;hil olan H. pullorum&rsquo; un tavuk&ccedil;uluk sekt&ouml;r&uuml;n&uuml; etkileyebilecek &ouml;nemli bir patojen olduğu d&uuml;ş&uuml;n&uuml;lmektedir. Ayrıca etkenin gıda kaynaklı zoonoz olma ihtimalinin y&uuml;ksek olması ve insanlarda gastroenterit, karaciğer ve safra kesesi hastalıklarıyla ilişkisi olduğunun d&uuml;ş&uuml;n&uuml;lmesi, şiddetli diare ile sonu&ccedil;lanan vakalardan izole edilmesi etkenin &ouml;nemini daha da arttırmaktadır. Bu derlemede H. pullorum&rsquo;un etiyolojisi, epizootiyolojisi, tanısı ve &ouml;nemi tartışılmıştır